Grand Slam * Stats & News
Updated: 28 december 2020
Info, Uitslagen & Statistieken
Index Headlines
Honkbal Uitslagen & Stats
Softbal Dames Uitslagen & Stats
Softbal Heren Uitslagen & Stats
Copyright © 1997-2020
Grand Slam/Marco Stoovelaar


www.grand-slam.nl
Honkbal
Headlines
Samenstelling & Copyright © 1997-2020 by Marco Stoovelaar




(Tekst: Marco Stoovelaar)

IN MEMORIAM

...Phil Niekro...
(1939 - 2020)
Braves knuckleball-legende en Hall of Famer Phil Niekro overleden
English

FLOWERY BRANCH, Hall County, Georgia (USA) - De legendarische knuckleball-pitcher Phil Niekro, die 24 seizoenen in de Major League uitkwam, is op zaterdag 26 december op 81-jarige leeftijd overleden. De rechtshandige werper werd in 1997 gekozen in de Hall of Fame. Bericht werd dat Niekro al langere tijd ziek was.

Het is een zwaar jaar geweest voor Major League Baseball en honbalfans wereldwijd, want opnieuw moeten we afscheid nemen van een geliefde en legendarische speler en een icoon voor velen. Phil Niekro is de zevende Hall of Famer die dit jaar is overleden en de zesde sinds 31 augustus.

Op maandag 6 april verloor de honkbalwereld Hall of Famer en outfielder Al Kaline die in 22 Major League-seizoenen uitkwam voor Detroit Tigers en overleed op 85-jarige leeftijd. Op maandag 31 augustus overleed heuvel-legende Tom Seaver op 75-jarige leeftijd. Minder dan een week later, op zondag 6 september, overleed de legendarische St. Louis Cardinals-outfielder en Gestolen Honken-leider Lou Brock op 81-jarige leeftijd. Op vrijdag 2 oktober overleed de legendarische St. Louis Cardinals-pitcher Bob Gibson op 84-jarige leeftijd. Op donderdag 8 oktober overleed de legendarische New York Yankees-linkshander Whitey Ford op 91-jarige leeftijd. De legendarische tweede honkman Joe Morgan, die in 22 Major League-seizoenen speelde, waarvan acht voor de succesvolle Cincinnati Reds 'Big Red Machine', overleed op zondag 11 oktober op 77-jarige leeftijd.

De laatste keer dat zoveel Hall of Famers in hetzelfde jaar overleden was 48 jaar geleden. Destijds, in 1972, werd afscheid genomen van zes Hall of Famers, namelijk Dave Bancroft, Roberto Clemente, Gabby Hartnett, Jackie Robinson, Pie Traynor en Zack Wheat. Op het moment van zijn overlijden was Clemente nog geen Hall of Famer. Hij werd een paar maanden later tijdens een speciaal selectie-moment gekozen na zijn tragische overlijden op 31 december 1972.

Naast de zeven Hall of Famers moest de Major League-wereld dit jaar ook van een aantal andere bekende spelers afscheid nemen. Pitcher Don Larsen, die als pitcher van New York Yankees de enige Perfect Game gooide in de World Series-historie en in 14 Major League-seizoenen gooide, overleed op woensdag 1 januari op 90-jarige leeftijd. Korte stop Tony Fernández, die in 17 Major League-seizoenen uitkwam, waarvan 12 voor Toronto Blue Jays, overleed op zaterdag 15 februari op 57-jarige leeftijd. Outfielder Jim Wynn, die in 15 seizoenen speelde, elf daarvan voor Houston Astros, overleed op donderdag 26 maart op 78-jarige leeftijd. Eerste honkman/outfielder Bob Watson, die in 19 seizoenen speelde, waaronder 14 voor Houston Astros en ook General Manager was, voor Major League Baseball en USA Baseball werkte en een 'cameo' had in de film The Bad News Bears in Breaking Training, overleed op donderdag 14 mei op 74-jarige leeftijd. Outfielder Claudell Washington, die in 17 seizoenen speelde voor zeven clubs, overleed op woensdag 10 juni op 64-jarige leeftijd. Outfielder Jay Johnstone, die 20 seizoenen in de Major League speelde en ook bekend was voor zijn rolletje in de komische film The Naked Gun, overleed op zaterdag 26 september op 74-jarige leeftijd. Vier dagen later, overleed Outfielder Lou Johnson, die 40 jaar werkzaam was in de organisatie van de Los Angeles Dodgers, op woensdag 30 september op 86-jarige leeftijd. Voormalige Los Angeles Dodgers relief-grootheid en langdurige Pitching Coach van de ploeg Ron Perranoski overleed op vrijdag 2 oktober op 84-jarige leeftijd. Eerste/Derde honkman Dick Allen, die in 15 Major League-seizoenen speelde, de Rookie of the Year was in 1964 en een populaire en productieve speler was in negen seizoenen bij Philadelphia Phillies, overleed op maandag 7 december op 78-jarige leeftijd.

...1976 Baseball Card...
Philip Henry Niekro werd geboren op 1 april 1939 in Blaine, Ohio en was van Poolse afkomst. Na zijn studie op Bridgeport High School in Bridgeport, Ohio, werd Niekro gecontracteerd door Milwaukee Braves in juli 1958 toen hij 19 jaar was. Niekro was een zeer getalenteerde pitcher, ontwikkelde zichzelf tot een heuvelgrootheid, ging in 24 Major League-seizoenen (1964-1987) spelen en stond bekend om zijn zeer effectieve knuckleball. Hij leerde de worp van zijn vader, die een mijnwerker was en zelf semi-professioneel werper was geweest. In drie van zijn seizoenen speelde 'Knucksie', wat de bijnaam van Phil werd, samen met zijn jongere broer Joe Niekro, die zelf in 22 seizoenen speelde in de Major League, waarvan elf bij Houston Astros. Phil en Joe speelden samen bij Atlanta Braves (1973-1974) en New York Yankees (1985). Samen wonnen ze 539 wedstrijden, een record voor een broer-combinatie.

Phil Niekro maakte zijn professionele debuut in 1959 toen hij in 33 wedstrijden (twee als starter) gooide in wat toen het D-niveau was in de Minor League. In de volgende drie seizoenen bleef Niekro een reliever toen hij gooide in Single-A, Double-A en Triple-A in de Braves-organisatie. Na het seizoen 1963 te hebben gemist vanwege militaire dienst keerde Niekro in 1964 terug en gooide toen in 29 wedstrijden in Triple-A. In dit seizoen was hij een startende werper, want hij startte in 21 wedstrijden.

Op 15 april 1963, twee weken na zijn 25e verjaardag, maakte Phil Niekro zijn Major League-debuut. De rechtshander gooide toen 1/3 inning in relief tegen San Francisco Giants en kreeg één slagman tegenover zich. Onder de spelers in de Giants-ploeg die dag waren Matty Alou, Orlando Cepeda, Willie Mays en Willie McCovey. Voor de Braves kwamen die dag ondermeer in actie Hank Aaron, Felipe Alou (broer van Matty), Eddie Mathews en Joe Torre. In het seizoen 1964 had Niekro tien Major League-optredens voor Milwaukee Braves, allen in relief.

Vanaf 1965 speelde Phil Niekro tot en met 1987 in de Major League. Met uitzondering van 17 wedstrijden in Triple-A tijdens het seizoen 1966. Aanvankelijk was Niekro, net als in de Minor League, een reliever. In 1965 gooide hij in 41 wedstrijden (één start) en was 2-3 met zes saves. Het volgende seizoen gooide Niekro in 28 wedstrijden in relief en kreeg twee saves op zijn naam.

In 1967 ging hij deel uitmaken van de werpersrotatie van de Braves-ploeg, die na het seizoen 1965 was verhuisd van Milwaukee naar Atlanta. In het seizoen 1967 gooide Niekro in 46 wedstrijden (20 starts) en was 11-9 met negen saves. Niekro kwam tot 129 keer drie slag in 207 innings, maar voerde de hele Major League aan met zijn 1.87 ERA. Niekro, die een sidearm pitcher was, ontwikkelde een zeer effectieve knuckleball die soms zelfs onhandelbaar was voor zijn catchers. Dat leidde regelmatig tot een wilde worp, een categorie waarin hij jaarlijks in de top eindigde. In het seizoen 1968 leidde Niekro de Major League met 19. In zijn hele loopbaan gooide hij 226 wilde worpen.

Vanaf 1968 was Niekro een startende werper en maakte nog slechts sporadisch relief-optredens. In dit seiozen gooide hij in 37 wedstrijden (34 starts, 15 compleet) en was 14-12. Het volgende jaar, 1969, won Niekro 23 wedstrijden en gooide in 40 wedstrijden (35 starts, 21 compleet).

Van 1968 tot en met 1986 startte Niekro jaarlijks 30 of of meer wedstrijden, behalve in 1981 (22). Hij leidde de Major League in starts in vier opeenvolgende seizoenen, 1977-1980 met respectievelijk 43, 42, 44 en 38. Met zijn 44 starts in 1979 is Niekro de laatste Major League-pitcher met 40 of meer starts in één seizoen.

...De laatste nullen van Phil Niekro's No-Hitter in 1973...
Op 5 augustus 1973 gooide Phil Niekro een No-Hitter tegen San Diego Padres. Op die dag won Atlanta Braves met 9-0 en gooide Niekro viermaal drie slag, terwijl hij geen honkslagen toestond. In dat duel was de huidige Houston Astros Manager Dusty Baker de midvelder voor Atlanta. Davey Johnson, die in 2003 de Manager was van het Nederlands Honkbal Team, was toen de tweede honkman van de Braves.

In 1974 voerde Phil Niekro de National League aan met 20 overwinningen. Hij had ook de meeste wins in 1979. In dat seizoen won hij 21 wedstrijden, maar leidde de Major League ook met 20 nederlagen. Hij is de laatste werper met 20 (of meer) overwinningen en nederlagen in hetzelfde seizoen. Het was de derde en laatste keer dat hij 20 wedstrijden won. Ook in 1979 won zijn broer Joe Niekro 21 wedstrijden als werper van Houston Astros.

Phil Niekro was één van die werpers die regelmatig een complete wedstrijd gooide. Hij leidde de National League met 19 in 1974, 20 in 1977 en 22 in 1978, waarna hij de Major League aanvoerde met 23 in 1979. Doordat hij veel wedstrijden gooide leidde Niekro ook viermaal in de categorie Gegooide Innings. Zijn 'career-high' was 342 in 1979. Niekro is de laatste werper met drie opeenvolgende seizoenen (1977-1979) met 300 of meer gegooide innings. In 1977 leidde Niekro de National League met 262 StrikeOuts.

In 1983, zijn twintigste opeenvolgende bij de Braves, was Phil Niekro 11-10 met een 3.97 ERA. In oktober van dat jaar werd hij 'released'.

In zijn lange loopbaan bij Milwaukee/Atlanta Braves had Phil Niekro veel teamgenoten. In zijn twintig seizoenen bij de ploeg waren Joe Torre, Johnny Oates, Biff Pocoroba en Bruce Benedict zijn catchers. Onder zijn langdurige teamgenoten met wie hij zes seizoenen of langer speelde waren Hank Aaron, Felipe Alou, Dusty Baker, Bruce Benedict, Rico Carty, Darrell Evans, , Rod Gilbreath, Bob Horner, Glenn Hubbard, Sonny Jackson, Mike Lum, Felix Millan, Dale Murphy, Marty Perez, Biff Pocoroba, Jerry Royster en pitchers Jamie Easterly en Ron Reed.

Onder de teamgenoten met wie hij vijf seizoenen of minder speelde zijn Sandy Alomar, Clete Boyer, Jeff Burroughs, Brett Butler, Orlando Cepeda, Chris Chambliss, Tito Francona, Cito Gaston, Davey Johnson, Eddie Mathews, Gary Matthews, Denis Menke, Johnny Oates, Gene Oliver, Tom Paciorek, Joe Torre, Claudell Washington, Bob Watson, Woody Woodward en Jim Wynn en pitchers Steve Bedrosian, Buzz Capra, Clay Carroll, Tony Cloninger, Al Hrabosky, Tom House, Mike Marshall, Andy Messersmith, Joe Niekro, Gaylord Perry, Warren Spahn en Hoyt Wilhelm.

Twee van zijn voormalige teamgenoten waren ook zijn Manager bij de Braves, Eddie Mathews en Joe Torre. Niekro speelde ook vier seizoenen voor de ploeg toen die onder leiding stond van de bekende Bobby Cox.

...Phil Niekro wint zijn 300e wedstrijd in 1985...
In januarin 1984 werd Niekro gecontracteerd voor twee jaar door New York Yankees. In zijn eerste seizoen bij New York was hij 16-8 met een 3.09 ERA in 1984 en werd voor de vijfde en laatste keer gekozen voor de All Star Game. In augustus 1984 werd bij Atlanta Braves Niekro's rugnummer 35 'retired'.

Het volgende jaar was Niekro 16-12. Op 6 oktober, de laatste speeldag van de reguliere competitie in 1985 kwam Niekro tot een 8-0 shutout tegen Toronto Blue Jays en gooide een complete wedstrijd voor New York Yankees. Hij sloot het duel af met een strikeout in wat de 300e overwinning in zijn loopbaan was. Eén van de eerste die hem hiermee feliciteerde was zijn broer Joe, die toen één van zijn teamgenoten was. Andere teamgenoten in dat duel waren Don Baylor (DH), Rickey Henderson (CF), Don Mattingly (1B), Willie Randolph (2B), Dave Winfield (RF) en catcher Butch Wynegar. Henderson en Winfield werden ook gekozen in de Hall of Fame.

Doordat zijn tweejarige contract ten einde was gekomen was Niekro na het seizoen 1985 een Free Agent. Aanvankelijk tekende hij weer bij de Yankees maar in maart 1986 werd hij 'released', kort voor het begin van het nieuwe seizoen. Een paar weken later werd Niekro gecontracteerd door Cleveland Indians voor wie hij in het seizoen 1986 gooide en 11-11 was. De rechtshander begon ook in 1987 bij Cleveland in wat zijn laatste Major League-seizoen was. Niekro was 7-11 en gooide in 22 wedstrijden (allen starts) voor Cleveland toen hij in augustus werd geruild naar Toronto Blue Jays. Hij maakte drie starts voor Toronto, was 0-2 en 23 dagen na zijn komst naar de Canadese club werd hij 'released'. Drie weken later tekende Niekro weer bij Atlanta Braves. Op 48-jarige leeftijd maakte hij nog één start voor de ploeg waar hij ook zijn loopbaan was begonnen. Op 27 september 1987 was Niekro de startende werper in een thuisduel tegen San Francisco Giants, dezelfde ploeg waartegen hij ook zijn Major League-debuut maakte in 1964. Niekro gooide de eerste drie innings, gooide zesmaal vier wijd, kreeg zes honkslagen en vijf (verdiende) punten tegen in was zijn laatste Major League-optredeb was, want kort erna maakte hij zijn afscheid bekend. In zijn laatste duel voor Atlanta gooide Niekro uiteraard weer met rugnummer 35, dat drie jaar eerder door de club uit de roulatie was gehaald. Echter, een 'retired' rugnummer mag altijd worden gedragen door de speler van wie het nummer is, of hij nou speler of coach is. Die persoon is de enige die het nummer op zijn pak mag hebben.

In 1987, als 48-jarige, was Phil Niekro de oudste speler in de Major League-historie. Dat record werd in 2007 overgenomen door de toen 49-jarige Julio Franco.

Phil Niekro won nooit een Cy Young Award, maar eindigde op de tweede plaats voor deze onderscheiding in 1969 toen hij 23-13 was met een 2.56 ERA. Hij eindigde op de derde plaats in 1974 met een 20-13 'record' en een 2.38 ERA. Niekro was zesde in de Cy Young-stemming in 1978 en 1979, waarna hij vijfde was in 1982. Hij speelde in vijf All Star Games en won de Gold Glove vijfmaal.

...Phil Niekro's...
...Hall of Fame Plaquette...
Hoewel hij in de Majors speelde in 24 seizoenen won Niekro nooit de World Series. De 24 seizoenen zonder een World Series-winst is een Major League-record. In 1969 en 1982 speelde hij met Atlanta Braves in de National League Championship Series, maar de ploeg werd beide keren uitgeschakeld voor de World Series.

Nadat hij in 1979 veertig jaar was geworden, won Niekro nog eens 121 wedstrijden en gooide hij in 1.977 innings. Beide het hoogste aantal ooit voor een werper na hun 40e verjaardag.

In zijn 24-jarige Major League-loopbaan gooide Phil Niekro (die altijd met rugnummer 35 speelde) in 864 wedstrijden (716 starts). Hij was 318-274 met een 3.35 ERA en kreeg 29 saves op zijn naam. In 5.404 innings kwam Niekro tot 3.342 keer drie slag en gooide hij 1.809 keer vier wijd. Hij moest 5.044 honkslagen toestaan, waaronder 482 homeruns. Niekro is één van de slechts tien werpers in de Major League-historie met 300 wins en 3.000 strikeouts.

Slechts drie werpers gooiden in meer innings dan Niekro, namelijk Cy Young, Pud Galvin en Walter Johnson.

In 1985 werd Phil Niekro opgenomen in de Georgia Sports Hall of Fame in Macon, Georgia, de grootste Hall of Fame in omvang in de USA.

Een beeld van Phil Niekro werd in 1986 geplaatst buiten Atlanta-Fulton County Stadium. Dat was het thuisstadion van Atlanta Braves in 1966-1996 en was het speelveld van het honkbal-toernooi van de Olympische Spelen in 1996. Het beeld verhuisde daarna naar Turner Field, de thuishaven van de ploeg in 1997-2016. Het staat nu buiten Truist Park, het stadion van Atlanta sinds 2017.

In 1997, zijn vijfde verkiezingsjaar, werd Phil Niekro als enige speler gekozen in de National Baseball Hall of Fame met 80.3 procent van de stemmen. Later dat jaar werd hij officiëel in de Eregalerij opgenomen met speler Nellie Fox en manager Tom Lasorda, die werden waren gekozen bij de toenmalige Veterans Committee.

In 1999 werd Niekro opgenomen in de Ivan Allen Jr. Braves Hall of Fame, die in dat jaar werd opgericht ter ere van spelers, managers, coaches, bestuurders, broadcasters, eigenaren en anderen die een belangrijke bijdrage leverden aan de Braves-organisatie in hun lange geschiedenis in Boston (1871-1952), Milwaukee (1953-1965) en Atlanta (sinds 1966). Niekro maakte deel uit van de inaugurele groep samen met Hank Aaron, Eddie Mathews en Warren Spahn.

Het honkbalveld van Bridgeport High School, waar hij studeerde en speelde toen hij zijn eerste profcontract speelde, werd omgedoopt in The Niekro Diamond in 2008 ter ere van zowel Phil als Joe Niekro.

...In Memoriam Tribute Phil Niekro door Major League Baseball...
Phil Niekro is ook altijd zeer actief geweest in humanitaire organisaties. Hiervoor werd hij geëerd met de Lou Gehrig Award (1997), de Roberto Clemente Award (1980) en de Brian Piccolo-YMCA Humanitarian Award (1978). De Lou Gehrig Award wordt sinds 1955 jaarlijks uitgereikt aan een speler die zowel op als buiten het veld het beste het karakte en integriteit uitstraakt van de legendarische Lou Gehrig. De Roberto Clemente Award wordt sinds 1971 jaarlijks uitgereikt aan een speler die 'het beste de honkbalsport, sportiviteit, betrokkenheid bij de gemeenschap en de individuele bijdrage aan een team illustreert'. Deze Award was aanvankelijk de Commissioner's Award, maar werd in 1973 omgedoopt na het tragische ongeluk van Clemente op 31 december 1972.

Zeven jaar nadat hij afscheid had genomen als actief speler was Phil Niekro vier jaar Manager. Niet van een Major League of een Minor League-team, maar van de professionele vrouwen honkbalploeg Colorado Silver Bullets, het eerste professionele vrouwenteam sinds 1954. Met Niekro als Manager werd try-outs georganiseerd en de meeste speelsters waren college softbalsters. Phil's broer Joe was één van de coaches. In 1994-1997 speelde het team 195 wedstrijden door het hele land tegen mannelijke all star en semi-prof teams.

Sinds 2009 maakte Phil Niekro deel uit van de Board of Directors van de National Baseball Hall of Fame and Museum. De immer bescheiden knuckleballer ontwikkelde verschillende fundraiser, was een echte honkbal-ambassadeur en was altijd beschikbaar voor fans. Hij nam er de tijd voor om zijn handtekening te plaatsen, met ze te praten en was zeer benaderbaar.

Atlanta Braves gaf de volgende verklaring uit: ,,Hij was door de jaren heen een constante aanwezigheid in ons clubhuis, onze alumni-activiteiten en in heel Braves Country en we zullen hem voor altijd dankbaar zijn dat hij zo'n belangrijk onderdeel van onze organisatie is geweest. Onze gedachten en gebeden zijn bij zijn vrouw Nancy, zoons Philip, John en Michael en zijn twee kleinkinderen Chase en Emma.''

Major League Commissioner Rob Manfred stelde: ,,Phil Niekro was één van de meest onderscheidende en memorabele werpers van zijn generatie. In de vorige eeuw gooide geen werper meer dan Phil's 5.404 innings. Zijn knuckleball leidde hem naar vijf All-Star-selecties, drie seizoenen met 20 overwinningen voor de Atlanta Braves, de 300-win club, en uiteindelijk naar Cooperstown. Maar zelfs meer dan zijn kenmerkende pitch en kenmerkende duurzaamheid, zal Phil worden herinnerd als één van de meest geniale mensen van onze sport. Hij vertegenwoordigde zijn sport altijd buitengewoon goed, en hij zal zeker worden gemist. Namens Major League Baseball betuig ik mijn condoleances aan Phil's familie, vrienden en de vele fans die hij achter zich kreeg tijdens zijn leven in ons nationale tijdverdrijf.''

Jane Forbes Clark, Voorzitter van de National Baseball Hall of Fame and Museum, reageerde: ,,Phil Niekro's 'record' op het veld rangschikt hem als één van de beste werpers van onze sport. Als mentor, leider en vriend bracht Phil het beste naar boven bij ons allemaal in Cooperstown. Gedurende meer dan een decennium als lid van de Raad van Bestuur van de Hall of Fame bleken zijn wijsheid, zijn medeleven en zijn liefde voor het spel van onschatbare waarde te zijn bij het vormgeven van onze beslissingen. Namens de Raad van Bestuur en de staf van de National Baseball Hall of Fame wil ik onze oprechte condoleances overbrengen aan Nancy Niekro en de familie Niekro.''

De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert de familie van Phil Niekro en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.

(28 december)




Bedankt voor het bezoeken van deze site.
Mail suggesties en vragen naar stoov@wxs.nl
Copyright © 1997-2020 Marco Stoovelaar / Grand Slam * Stats & News.