NEW YORK, New York (USA) -
,,Fans, for the past two weeks you have been reading about a bad break I got.
Yet today I consider myself the luckiest man on the face of this earth.
I might have had a tough break, but I have an awful lot to live for.''
Deze woorden zijn beroemd en historisch.
Deze woorden werden uitgesproken op 4 juli 1939 door Lou Gehrig, de legendarische eerste honkman van de New York Yankees.
Op deze dag, in Yankee Stadium, hield Gehrig, de eerste captain van de Yankees, zijn afscheidstoespraak.
Gehrig was getroffen door een vreselijke ziekte die twee jaar later een einde maakte aan zijn leven.
Zeventien dagen voordat hij 38 jaar zou zijn geworden.
Gehrig overleed op 2 juni 1941.
De ziekte was Amyotrophic Lateral Sclerosis, of ALS, en is sindsdien bekend als 'Lou Gehrig's Disease'.
Het is een ongeneeslijke spierziekte.
Henry Louis Gehrig was zeer gerespecteerd in Major League-baseball voor zijn duurzaamheid.
Gehrig speelde in een record-aantal van 2.130 opeenvolgende wedstrijden en had als bijnaam 'Iron Horse'.
Zijn slaggemiddelde in 17 Major League-seizoenen (1923-1939, allen bij de Yankees) was .340 en hij won de Triple Crown in 1934.
Hij sloeg totaal 2.721 honkslagen, waaronder 493 homeruns.
Gehrig speelde in zeven All Star Games en won de World Series zes keer.
Hij werd gekozen tot Meest Waardevolle Speler in de American League in 1927 en 1936.
De 'consecutive game streak' werd gebroken in 1995 door Cal Ripken, Jr..
Tijdens het seizoen 1938 begonnen Gehrig's prestaties wat minder te worden.
Dat zette zich voort in de eerste maand van het seizoen 1939.
Op 30 april 1939 bleef Gehrig zonder honkslagen tegen de Washington Senators in zijn 2.130e opeenvolgende wedstrijd.
Na een vrije dag, op 2 mei, ging Gehrig naar Manager Joe McCarthy om hem te vertellen dat hij niet zou spelen 'for the good of the team'.
Dat maakte een einde aan zijn recordzettende 'consecutive game streak'.
Gehrig bleef de rest van het seizoen bij de Yankees als team-captain, maar speelde nooit meer in een wedstrijd.
Toen Gehrig's conditie slechter werd reisde hij naar de befaamde Mayo Clinic in Minnesota op 13 juni 1939.
Na zes dagen van intensief onderzoek werd de diagnose dat hij ALS had bevestigd op 19 juni, zij 36e verjaardag.
Op 7 december 1939 werd Lou Gehrig gekozen in de National Baseball Hall of Fame in een speciale verkiezing.
Op de 75e verjaardag van de historische speech houden Major League Baseball en alle 30 clubs een eerbetoon aan Lou Gehrig.
Major League Baseball doneerde $300,000 voor de strijd tegen ALS.
Een speciale video van Gehrig's speech wordt op vrijdag 4 juli in elk stadion vertoond.
Alle spelers, managers, coaches en umpires dragen een speciale herinneringspatch ter gelegenheid van de 75e verjaardag.
Het verhaal van Lou Gehrig's leven werd verfilmd in 'The Pride of the Yankees', die op 14 juli 1942 in première ging.
Gary Cooper speelt de rol van Gehrig in deze schitterende en emotionele film, die werd geregisseerd door Sam Wood.
Teresa Wright speelt zijn vrouw Eleanor en ook bekende acteurs als Walter Brennan en Dan Duryea behoren tot de cast.
De legendarische Babe Ruth, vele jaren teamgenoot van Gehrig, speelt zichzelf in de film, die werd genomineerd voor elf Oscars, waaronder Beste Film, Beste Acteur en Actrice.
De film won een Oscar voor Beste Montage.
Lou Gehrig's Disease raakte ook de Nederlandse honkbal- en softbal-familie.
Official Scorer Margriet Stolp, die 14 seizoenen actief was in zowel de honkbal- als de softbal-hoofdklasse, overleed op slechts 61-jarige leeftijd op 30 maart 2006 aan de gevolgen van de ziekte.
In haar loopbaan was Margriet ook Official Scorer tijdens verschillende internationale evenementen, waaronder het Europees Honkbal Kampioenschap in 1995 en 2003 en twee Haarlemse Honkbal Weken.
De complete tekst van Lou Gehrig's afscheids-speech is als volgt:
,,Fans, for the past two weeks you have been reading about the bad break I got.
Yet today I consider myself the luckiest man on the face of this earth.
I have been in ballparks for 17 years and have never received anything but kindness and encouragement from you fans.
Look at these grand men.
Which of you wouldn't consider it the highlight of his career just to associate with them for even one day?
Sure, I'm lucky.
Who wouldn't consider it an honor to have known Jacob Ruppert?
Also, the builder of baseball's greatest empire, Ed Barrow?
To have spent six years with that wonderful little fellow, Miller Huggins?
Then to have spent the next nine years with that outstanding leader, that smart student of psychology, the best manager in baseball today, Joe McCarthy?
Sure, I'm lucky.
When the New York Giants, a team you would give your right arm to beat, and vice versa, sends you a gift - that's something.
When everybody down to the groundskeepers and those boys in white coats remember you with trophies - that's something.
When you have a wonderful mother-in-law who takes sides with you in squabbles with her own daughter - that's something.
When you have a father and a mother who work all their lives so you can have an education and build your body - it's a blessing.
When you have a wife who has been a tower of strength and shown more courage than you dreamed existed - that's the finest I know.
So I close in saying that I may have had a tough break, but I have an awful lot to live for.''