(Tekst & Foto: Marco Stoovelaar)
 Honkbal-legende Minnie Miñoso overleden
English
IN MEMORIAM 
...Minnie Miñoso...
(1922 - 2015)
(foto eigendom van Chicago White Sox)
|
 CHICAGO, Illinois (USA) -
Minnie Miñoso, de legendarische outfielder van de Chicago White Sox, die in vijf (!) verschillende decennia in de Major League speelde, is vandaag (zondag 1 maart) op 92-jarige leeftijd overleden.
Miñoso had een opmerkelijke loopbaan en speelde zeventien seizoenen in de Major League, waarvan tien bij de ChiSox, waar hij enorm populair werd en bleef.
Miñoso's leeftijd was een groot vraagteken.
Saturnino Orestes Armas Miñoso Arrieta zou zijn geboren op 29 november 1922 (of misschien zelfs eerder) in El Perico, een voorstad van de Cubaanse hoofdstad Havana.
Als free agent tekende hij een contract bij de Cleveland Indians in 1948 en maakte zijn Major League-debuut in het volgende seizoen.
Hij speelde in negen wedstrijden voor de Indians in 1949 en dat zou het eerste decennium zijn waarin hij in de Major League speelde.
In 1950 speelde Miñoso voor de San Diego Padres, dat destijd een minor league-team was en uitkwam in de Pacific Coast League (AAA).
Miñoso, die er simpel van genoot om te honkballen, keerde in 1951 in de big league terug en speelde toen in zijn eerste volle seizoen op het hoogste niveau.
Na acht wedstrijden te hebben gespeeld voor de Indians in het begin van het seizoen maakte Miñoso deel uit van een ruil tussen drie teams en kwam terecht bij de Chicago White Sox.
Daar werd hij de eerste gekleurde speler die in de Major League uitkwam voor de White Sox, vier jaar nadat Jackie Robinson de 'kleur-barrière' had gebroken in 1947.
Hij staat ook te boek als de eerste Cubaanse gekleurde speler die de Major League bereikte.
Bij de White Sox speelde de 'Cuban Comet' tot en met 1957, voornamelijk als outfielder, maar werd ook soms ingezet als derde honkman.
In december 1957 werd Miñoso teruggeruild naar Indians, waar hij vervolgens speelde in 1958 en 1959.
Een nieuwe 'trade' volgde in december 1959 toen de Indians hem weer ruilden naar de White Sox.
Na gespeeld te hebben voor Chicago in 1960 en 1961 werd Miñoso opnieuw geruild, dit keer naar de St. Louis Cardinals, bij wie hij in het seizoen 1962 speelde.
Hij speelde in slechts 39 wedstrijden voor de Cardinals, waarna hij werd overgenomen door de Washington Senators in april 1963.
Miñoso werd 'released' na afloop van het seizoen 1963, maar werd als free agaent weer gecontracteerd door de Chicago White Sox.
In 1964 speelde hij in maar 30 wedstrijden voor de White Sox en werd 'released' in juli 1964 in zijn derde decennium in de Major League.
...Webmaster Marco Stoovelaar ontmoet Minnie Miñoso...
...in 1994 in Phoenix, Arizona (USA)...
(© Foto: Marco Stoovelaar; gemaakt door Hans van Driel Krol) |
Dat 'release' leek het einde te zijn van Minõso's loopbaan in de big league, maar hij keerde twaalf jaar later weer terug!
In september 1976 werd hij weer gecontracteerd door de White Sox, speelde in drie wedstrijden en werd in oktober weer 'released'.
Om de prestatie te realiseren dat hij in vijf verschillende decennia in de Major League had gespeeld kreeg Miñoso die mogelijkheid in 1980, waarmee hij de tweede speler in de historie werd die dat presteerde.
Op 3 oktober van dat jaar, tegen het einde van het seizoen, op 57-jarige leeftijd, tekende hij een contract bij de White Sox, verscheen in twee wedstrijden als pinch-hitter en werd weer 'released' op 6 oktober.
Er waren zelfs geruchten dat hij tien jaar later opnieuw zou terugkomen voor een optreden in het seizoen 1990, maar daar is het nooit van gekomen.
Zijn twee comebacks in 1976 en 1980 waren publiciteits-stunt, gecreëerd door Bill Veeck, die destijds eigenaar van de White Sox was en altijd nieuwe initiatieven en ideeën creëerde om toeschouwers te trekken en ze te vermaken.
In 1976 sloeg Miñoso 1-uit-8.
In 17 seizoenen speelde Miñoso in 1835 wedstrijden en sloeg 1963 honkslagen (waaronder 186 homeruns) in 6579 slagbeurten.
Hij scoorde 1136 punten en sloeg er 1023 binnen.
Zevenmaal werd hij gekozen voor deelname aan de All Star Game en hij won driemaal een Gold Glove.
Vier keer eindigde Miñoso, die bekendstond als 'Mr. White Sox', op de vierde plaats in de stemming voor Meest Waardevolle Speler in de American League.
Omdat hij altijd dicht op de plaat stond in het slagperk voerde Miñoso de American League tienmaal aan in de categorie 'geraakt werper'.
Hij staat op de negende plaats op de all-time lijst met 192.
De White Sox haalde zijn rugnummer 9 in 1983 uit de roulatie.
In 2004 werd een standbeeld van hem onthuld in U.S. Cellular Field, het stadion van de White Sox.
In april vorig jaar gooide Miñoso nog een ceremoniële eerste bal voor een wedstrijd van de White Sox.
De afgelopen jaren stond Minnie Miñoso op de kieslijst van de Veterans Committee voor de Hall of Fame.
Tijdens de laatste verkiezing, afgelopen december, kwam hij slechts vier stemmen te kort om te worden gekozen.
Echter, door de jaren heen, werd Miñoso wel gekozen in vijf andere Halls of Fame, waaronder de Cuban Hall of Fame.
Dan nog een persoonlijke opmerking, want uw webmaster had de bijzondere eer Minnie Miñoso in 1994 te ontmoeten in Phoenix, Arizona.
Miñoso was een warme persoonlijkheid, zeer benaderbaar en bijzonder sympathiek.
In dat jaar was ik in Arizona als scorer van een team van Kinheim, wat toen deelnam aan de Senior Baseball World Series.
Met het overlijden van Minnie Miñoso heeft de honkbalwereld opnieuw een icoon verloren, zo kort na het overlijden van Ernie Banks op 23 januari.
(1 maart)
|
