 Oud-international Rob Hoffmann overleden
English
IN MEMORIAM 
...Rob Hoffmann...
(1939 - 2010)
|
 BUSSUM -
Voormalig honkbalinternational en HCAW-werper Rob Hoffmann is op vrijdag 17 september overleden, elf dagen nadat hij 71 jaar was geworden.
Hoffmann was al geruime tijd ziek.
Op donderdag 23 september, van 19:00 - 20:30 uur is er gelegenheid om afscheid te nemen en de familie van Rob Hoffmann te condoleren bij Monuta, Nieuwe Hilversumseweg 59 te Bussum.
Bijna precies zes jaar geleden (19 september 2004) organiseerde zijn club HCAW de Rob Hoffmann Dag om hun voormalige werper in het zonnetje te zetten.
Op deze dag onthulde Hoffmann een fotocollage van zijn dagen als werper van HCAW, waar hij een club-icoon was.
Hoffmann was één van die spelers, die zijn club trouw bleef, wat er ook gebeurde.
En dat deed hij zijn gehele loopbaan, kortom clubliefde stond hoog in zijn vaandel.
Hoewel hij een belangrijke rol speelde als heuveltroef in de ploeg van HCAW bleef Hoffmann altijd bescheiden, maar hij en zijn teamgenoten werkten in de jaren zestig hard om een doel te realiseren: het bereiken van de Hoofdklasse met HCAW.
De weg naar de hoogste afdeling begon toen de ploeg in 1962 promoveerde van de Tweede Klasse naar de Overgangsklasse.
Een jaar later bereikte de ploeg de Eerste Klasse en in 1966 leidde Hoffmann HCAW naar het ultieme doel: de Hoofdklasse.
Op 11 september 1966 gooide de rechtshandige werper Rob Hoffmann het gehele duel in een beslissingswedstrijd van HCAW tegen Storks.
Hij gooide een 2-hitter, kwam tot tien strikeouts en HCAW promoveerde naar de Hoofdklasse, waarin het sinds 1967 uitkomt, met uitzondering van het seizoen 1983.
Rob Hoffmann begon zijn loopbaan in 1955 en speelde sindsdien voor HCAW tot aan zijn afscheid na afloop van het seizoen 1972.
Hij speelde zes seizoenen met HCAW in de Hoofdklasse, waarin hij uitkwam in 80 wedstrijden.
De rechtshander won 29 wedstrijden en gooide 529 keer drie slag in 572 innings en sloot zijn loopbaan af met een ERA van 2.03.
In 1967 voerde Hoffmann de Hoofdklasse in zijn eerste seizoen op het hoogste niveau aan met 126 strikeouts en in 1969 had hij met 1.00 het beste ERA.
Hoffmann had een uitstekende controle, want hij gooide slechts 93 keer vier wijd in zijn Hoofdklasse-periode.
In 1961 waren Hoffmann en HCAW slechts één overwinning af van promotie naar de Overgangsklasse.
Tegen De Hazenkamp schakelde Hoffmann 15 slagmensen met drie slag uit en gooide een No-Hitter, maar werd uiteindelijk verliezende werper!
In dat duel, met een loper op het derde honk, maakte Hoffmann een late aangooi richting eerste honk voor wat de derde nul zou zijn geweest, maar nu leidde tot het enige punt in de wedstrijd.
Korte tijd later, in Soest, speelden HCAW en De Hazenkamp een beslissingswedstrijd om het kampioenschap in de Tweede Klasse.
Hoffmann stond opnieuw de hele wedstrijd op de plaat, gooide 15 innings en kwam daarin tot 29 keer drie slag!
De wedstrijd bleef 14 innings puntloos en het begon inmiddels schemerig te worden, omdat het speelveld niet over licht beschikte.
De scheidsrechters besloten dat er nog één inning zou worden gespeeld en die zou dramatisch zijn voor HCAW, want De Hazenkamp scoorde een punt, won het duel en promoveerde ondanks het uitstekende optreden van Hoffmann.
Een jaar later waren Hoffmann en HCAW wel succesvol, want toen volgde wel promotie naar de Overgangsklasse.
Als speler van het Nederlands Honkbal Team kwam Hoffmann uit in 12 interlandwedstrijden.
Hoffmann stelde ooit dat een uitverkiezing voor het Nederlands Team elke keer weer een hoogtepunt was.
Na zijn debuut in Oranje op 20-jarige leeftijd in 1960 (hoewel hij toen uitkwam in de Tweede Klasse), nam hij deel aan drie Europese Kampioenschappen (1960, 1962 en 1964).
In deze drie evenementen, gehouden in respectievelijk Barcelona (Spanje), Amsterdam en Milaan (Italië), veroverde het Nederlands Team de Europese titel.
Hoffmann nam ook deel aan de eerste drie Haarlemse Honkbal Weken (1961, 1963, 1966).
Hoffmann reisde met Oranje in 1967 ook naar de Nederlandse Antillen.
Tijdens het Europees Kampioenschap in 1962 en 1964 werd Hoffmann uitgeroepen tot Beste Werper.
In het laatste evenement gooide Hoffmann samen met Herman Beidschat een Perfect Game tegen Spanje, waarin de twee samen 12 keer drie slag gooiden.
In 1965 miste hij het EK vanwege een armblessure.
Hoezeer Hoffmann geliefd was bij zijn club HCAW werd in 1960 onderstreept.
Toen de nationale ploeg arriveerde op het vliegveld van Barcelona voor het EK werd Hoffmann verwelkomd door een grote groep van HCAW-supporters, die vooruit waren gereden naar Spanje om het op te wachten.
In de finale van het EK in 1962 tegen Italië verving Hoffmann startende werper Herman Beidschat, die ziek was, in de zesde inning bij een 4-3 achterstand.
Hoffmann stond geen honkslagen meer toen en werd de winnende werper, want Oranje won uiteindelijk met 9-4.
Naast zijn activiteiten in het honkbal hield Hoffmann ook veel van muziek en was lange tijd lid van een succesvolle dixielandband in Bussum.
Op 3 mei 1984 werd Hoffmann opgenomen in de Eregalerij van het Nederlands Honkbal- en Softbal Museum.
(20 september)
|
