In de opener gooide José Guerrero een 3-hitter. Hij nam een No-Hitter mee naar de vijfde inning, maar kreeg toen met twee uit een honkslag tegen van Maurice Meijer. Die honkslag was ook verantwoordelijk voor het enige EHS-punt, omdat Jeffrey Visser, die vier wijd had gekregen, scoorde. De overige twee honkslagen werden in de zevende inning geregistreerd.
Kokolishi scoorde het eerste punt in de tweede inning toen Irvin Redan het honk bereikt op een fout en scoorde op een 2-out single van Jeanric Ursula.
In de derde slagbeurt werden twee runs toegevoegd. Met één uit sloeg Anthony Hooi een honkslag en schoof op na een wilde worp. Hierna kreeg Julius Veeris vier wijd. Een honkslag van Irvin Redan zette toen verschillende acties in beweging. Op de honkslag scoorde Hooi en bereikte Veeris het tweede honk. Hij schoof vervolgens op na de aangooi naar thuis. Vervolgens werd de bal teruggegooid naar het tweede honk waar Redan werd uitgeschakeld, maar ondertussen kon Veeris scoren op deze aangooi.
Nadat EHS hun punt had gescoord in de vijfde scoorde Kokolishi tweemaal in hun vijfde slagbeurt op een 2-out, 2-run single van Gerald Dunlop.

In Game Two scoorde EHS zes punten in de zesde inning om Kokolishi de eerste nederlaag toe te dienen.
Na vijf puntloze innings kwam EHS tot een rally in de zesde beurt. Hiervoor had de Haarlemse ploeg al genoeg scoringskansen gekregen. In de eerste vijf innings strandde EHS zes lopers, waaronder één op het derde honk in de tweede inning en de honken vol in de vierde.
In de zesde openden Pim Winkel en Etiënne Meijer met honkslagen. José Guerrero kwam toen starter Aldwin Bonafacio vervangen, maar kreeg een honkslag tegen van Jeffrey Visser, die voor volle honken zorgde. Guerrero raakte hierna volgende slagman Erik Zomerdijk met een worp, waardoor gescoord werd. Een fout op een klap van Maurice Meijer bezorgde EHS nog eens twee punten, gevolgd door een RBI-single van Erwin Visser. Na een vangbal op fout gebied kreeg Anthony Beaumont vier wijd. Nog steeds met slechts één uit droeg Michel Groenhart zijn steentje bij met een RBI-single, maar Beaumont rende te ver over het derde honk heen en werd uitgegooid. Een grounder sloot de slagbeurt af, maar EHS had een 6-0 voorsprong genomen.
In de 2e6 kwam Kokolishi terug met twee runs op een 2-run single van Irvin Redan.
Nog eens twee runs werden gescoord in de zevende inning op een 2-out single van Aldric Dunlop en een infield-hit van Enio Kwas, maar Kokolishi liet de honken vol achter en kon de eerste nederlaag van het seizoen niet voorkomen.
(6 mei)

In het eerste duel, dat twee uur en 30 minuten duurde, stond RCH-Pinguïns met 4-2 voor na de eerste inning, maar een zeven-run rally in de derde slagbeurt bleek beslissend voor TIW-Survivors.
Een triple van Rody Stam, gevolgd door een 2-run homerun van Angelo Clemensia met twee uit bezorgde TIW-Survivors een vroege 2-0 voorsprong in de eerste inning. Maar RCH-Pinguïns antwoordde met vier runs op vier hits, waaronder een RBI-single van René Beliën, een RBI-double van Patrick Divendal, die de gelijkmaker opleverde, en een RBI-single van Bart Vis.
TIW-Survivors kwam terug met een punt in de tweede inning op een 2-out triple van Eldrick Anita, waarna een rally van zeven runs volgde in de derde inning om een comfortabele 10-4 voorsprong te nemen. In de derde sloeg Angelo Clemensia een 2-run single, die werd gevolgd door een RBI-triple van Melvin Brown, die zelf scoorde op een grounder van Angelo Clementina. Na honkslagen van Merlijn Brink en Pelle Wiersum sloeg Eldrick Anita een 3-run homerun die de stand op 10-4 bracht.
RCH-Pinguïns antwoordde wederom met een 4-run rally, dit keer in de vierde inning, met als hoogtepunten een RBI-infield-hit van René Beliën en een 2-run single van Jan-Willem van Markus. Een vrije loop met volle honken zorgde voor het vierde punt. In de vijfde inning verkleinde RCH TIW's voorsprong tot slechts 10-9 toen Hiro Kakizoë scoorde op een fout, maar de ploeg was niet meer in staat de leiding te nemen. In de zesde voegde TIW-Survivors drie runs toe op een 2-run single van Melvin Brown en een fout, die de stand op 13-9 bracht.
Nadat RCH-Pinguïns een punt had gescoord in de zesde op een fout scoorde TIW-Survivors nog twee extra runs in de zevende inning op een 2-out, 2-run homerun van Rody Stam.

In Game Two scoorde RCH-Pinguïns opnieuw vier punten in de eerste inning, maar dit keer zou men de wedstrijd wel winnend afsluiten. Maar om dat te doen moest wel een 8-8 stand worden doorbroken in de zesde inning.
In de eerste inning sloeg Patrick Divendal een 2-run double en Ashwin Dall een 2-run homerun om RCH een 4-0 voorsprong te bezorgen.
TIW-Survivors scoorde eenmaal in de tweede en derde inning, maar RCH pakte een punt terug in de 2e3.
In de vierde inning scoorde TIW-Survivors tweemaal op een 2-run double van Rody Stam, maar de ploeg zou drie lopers achterlaten in deze slagbeurt.
Nu met een 5-4 voorsprong voegde RCH een punt toe in de 2e4 en nog eens twee in de vijfde op een 2-run triple van Hiro Kakizoë.
Met een 8-4 achterstand kwam TIW-Survivors langszij in de zesde inning op twee back-to-back homeruns. Met één uit sloegen Rody Stam en Angelo Clemensia een honkslag, waarna Melvin Brown homerde, gevolgd door een solo-klap van Angelo Clementina.
In de 2e6 hernam RCH-Pinguïns de leiding op drie onverdiende punten en hield de voorsprong vast om de eerste zege te laten registreren.
(6 mei)

In de opener schakelde Roman Matuska elf slagmensen met drie slag uit en gooide een 7-inning, 2-hitter. Kenny Dame was de enige Storks-speler die een honkslag sloeg op de Tsjechische rechtshander, beide doubles. De eerste kwam met twee uit in de eerste inning en met de tweede opende hij de vierde inning. Behalve Dame was Ed Hoet de enige andere speler die het tweede honk bereikte voor Storks.
Centrals nam een 1-0 voorsprong in de eerste inning toen Ciro Ricardo zijn vierde homerun van het seizoen sloeg met twee uit, maar hierna liet de ploeg drie lopers op de honken achter.
Twee punten werden toegevoegd in de vierde inning op een 2-out double van Kamiel Zuidam en een wilde worp.
In de zesde inning opende Robbert Gerwig met een homerun om de stand op 5-0 te brengen.

In Game Two nam Storks een 1-0 voorsprong in de eerste inning toen Steven Ketting scoorde op een wilde worp, maar hierna kwam Centrals tot een rally van vier runs in de tweede helft van de eerste inning. Eerst opende Kamiel Zuidam met een homerun, waarna Joost de Bruin een honkslag sloeg. De Bruin werd vervolgens uitgeschakeld op een 'force play-grounder' van Ciro Ricardo en Roman Matuska werd uitgevangen, maar vervolgens sloeg veteraan René Richardson een 2-run homerun. Sander Wuis volgde met een andere single, net als Robbert Gerwig. Een honkslag van Jaïr Anastatia bracht de stand hierna op 4-1, voordat de inning ten einde kwam toen Michiel Rowaan, de negende slagman in de inning, werd uitgevangen.
In de tweede inning nam Ed Hoet het werpen over van starter Peter Noordermeer en stond nog een extra punt toe toen Ciro Ricardo werd geraakt door een worp en scoorde op een wilde worp met twee uit.
Met een 5-1 achterstand sloegen Ronald Romijn en René Nieveld honkslagen voor Storks in de vierde inning. Vervolgens ging Bob Bik uit na een grounder, maar schoven de lopers op. Maar hierna gooide Roman Matuska drie slag op Marco van Elst om de inning af te sluiten. Van Elst had commentaar op de call van Home Plate Umpire Bob Gieskens, gooide zijn knuppel weg en werd van het veld gestuurd. Als gevolg daarvan kwam Storks incompleet te staan. Volgens de reglementen werd het duel hierop gestaakt en gewonnen verklaard voor Centrals, waardoor de 5-1 stand op dat moment de eindstand werd.
(6 mei)

Bedankt voor het bezoeken van deze site. Tot gauw!

Mail suggesties en vragen naar stoov@wxs.nl