(Tekst: Marco Stoovelaar; Foto's: Alfred Cop Fotografie, TOG en een privé-foto)
 Langdurig HCAW team-scorer, superfan, club-icoon Adrie Berrevoets overleden
English
 WEESP -
Adrie Berrevoets, die vele jaren de team-scorer was van het Hoofdklasse-honkbalteam van HCAW, is op vrijdag 17 maart onverwacht overleden op 79-jarige leeftijd.
Adrie behoorde 'tot het meubilair' op HCAW's thuishaven in Bussum, hield enorm van zijn club en zijn team en kan zeker worden bestempeld als één van de club-iconen.
Zijn onverwachte overlijden zorgde voor een grote schok.
Vooral natuurlijk binnen de HCAW-familie, maar zeker ook in het Nederlandse honkbal, want Adrie was een geliefde persoonlijkheid.
De herdenkings- en crematieplechtigheid zal plaatsvinden op maandag 27 maart om 10 uur in de aula van Crematorium De Nieuwe Ooster aan de Kruislaan 126 in Amsterdam.
Adriaan (Adrie) Berrevoets werd geboren op 31 januari 1944 in Amsterdam.
Daar raakte hij al op jonge leeftijd betrokken in sport-activiteiten.
Adrie en zijn broers Gerrit en Wiet gingen allemaal voetballen bij het Amsterdamse TOG.
Het waren Arie's oudere broers Gerrit en Wiet die in begin 1947 tieners waren en ook wilden gaan honkballen.
Zo speelden zij op jonge leeftijd al een belangrijke rol, want in maart 1947 richtte de vereniging een honkbal-afdeling op.
Overigens had TOG ook een handbal-afdeling.
In de hiernavolgende jaren speelde ook Adrie zowel honkbal als voetbal bij TOG, dat de thuiswedstrijden speelde achter het veld van voetbalclub Zeeburgia op het overbekende sportcomplex aan de Kruislaan.
Er waren (en zijn) vele voetbalvelden op dat complex, maar ook de bekende honkbalclub OVVO speelde er de thuiswedstrijden, een paar velden verwijderd van Zeeburgia.
Het complex was ook de locatie van het befaamde 'De Meer', het stadion van voetbalclub Ajax aan de andere kant, gelegen aan de Middenweg.
In 1957 werd Wiet (de roepnaam voor zijn echte naam Ludwig) Berrevoets secretaris van de honkbal-afdeling van TOG.
Hij was toen de opvolger van Gerrit Scholte, die later honkbalscheidsrechter werd.
In die jaren speelden velen in de winter voetbal en in de zomer honkbal.
Echter, de honkbal- en voetbal-seizoenen begonnen elkaar meer-en-meer te overlappen, want soms voor problemen zorgde wat de beschikbaarheid van de spelers betrof voor beide sporten.
Het honkbalteam van TOG, met Adrie toen als één van de spelers, werd in 1960 kampioen van de Tweede Klasse, maar desondanks werd de honkbal-afdeling van de vereniging na het seizoen 1961 toch opgeheven.
Hoewel TOG niet langer een honkbal-afdeling had bleven de Berrevoets-broers altijd wel loyale leden en volgers van de vereniging, die in mei het 114-jarig jubileum viert.
Adrie werd in de jaren zestig zelfs bestuurslid van de voetbalclub.
Daarmee onderstreepte hij toen al zijn administratieve en organisatorische kwaliteiten, die hij in latere jaren nog meer zou ontwikkelen.
Nadat de honkbal-afdeling bij TOG begin jaren zestig was opgeheven zetten Wiet en Adrie hun honkbal-loopbaan voort bij VVGA, dat op hetzelfde complex speelde als TOG, alleen aan de andere kant van het Ajax-stadion.
Wiet Berrevoets ging spelen in de hoofdmacht van VVGA en kwam verschillende seizoenen uit in de hoogste afdeling, terwijl Adrie ook actief bleef voor de voetbal-afdeling van TOG.
Gerrit Berrevoets richtte zich meer op voetbal en werd een gerespecteerde scheidsrechter.
Vanaf 1969 was hij negen seizoenen actief in de Eredivisie, de hoogste professionele voetbal-afdeling.
Vanaf het seizoen 1972-1974 was hij een vaste kracht als scheidsrechter en hij leidde 130 wedstrijden in zijn loopbaan.
Gerrit, die overleed in 1996, leidde ook twee vriendschappelijke interlandwedstrijden, Tsjechoslowakije tegen Turkije en Zweden tegen Denemarken, allebei in 1977.
...Het team van TOG dat de titel won in de Tweede Klasse in 1960...
...Adrie Berrevoets staat tweede van rechts... |
Zoals gezegd zette Adrie zijn honkbal-activiteiten voort bij VVGA, dat in 1967 verder ging als Giants Diemen.
Intussen was Adrie in 1965 getrouwd met Truus en zij werden de ouders van zoon Roy en dochter Saskia.
Het was bij Giants Diemen dat Roy zijn honkbal-loopbaan begon in jeugdteams, maar uiteraard is zijn naam, net zoals die van zijn vader, meer verbonden aan HCAW.
Hoewel het gezin Berrevoets al in 1973 verhuisde naar Weesp bleven ze actief voor Giants Diemen.
Maar in de loop van de jaren tachtig vervolgde Roy zijn loopbaan bij het Bussumse HCAW, waar Adrie zelf een aantal seizoenen softbalde.
In 1987 maakte Roy op 17-jarige leeftijd zijn debuut in de hoofdmacht van HCAW, dat ook toen uitkwam in de Hoofdklasse.
Roy Berrevoets, die voornamelijk eerste honkman was, speelde in dertien volle seizoenen voor HCAW.
Toen hij na het seizoen 1999 stopte had hij in 408 wedstrijden gespeeld en werd zijn rugnummer 24 retired.
Tijdens de seizoenen 2000 en 2004 speelde hij beide keren nog in één wedstrijd.
In 2007 en 2008 was Roy de Hoofd Coach van het HCAW-team, geassisteerd door een andere langdurige speler, Jurjan Koenen.
Roy keerde daarna nog driemaal terug als coach.
Halverwege het seizoen 2011 assisteerde hij Ronald Jaarsma, die toen de taak van Hoofd Coach overnam.
In 2016 keerde Roy zelf weer terug als Hoofd Coach voor één seizoen.
En tijdens het seizoen 2019 was hij tijdelijk nog even Assistent Coach in een wedstrijd of drie.
Kort nadat Roy zijn debuut had gemaakt in de hoofdmacht was het de beurt aan Adrie om zich bij het team te voegen.
Tijdens het seizoen 1989 was Adrie al verschillende keren ingevallen als team-scorer, maar hij nam die taak vanaf het seizoen 1990 helemaal over als opvolger van Henk van der Graaf.
Voor Adrie was dat het begin van een lange loopbaan als team-scorer van HCAW, want hij bleef die taak vervullen tot en met 2011.
In de laatste drie seizoenen deelde hij het scoren al met Rob Schuurman, die hem daarna opvolgde in 2012, hoewel Adrie wel nog een aantal oefenwedstrijden deed in dat jaar.
Het waren de jaren dat de teams allemaal een eigen scorer in de dug-out hadden zitten.
Zij vulden de scorekaarten in, overhandigden de startende line-ups aan de official scorer, zorgden voor de administratie en voorzagen de coaches van statistieken.
Adrie zat 23 seizoenen lang in de dug-out van HCAW, waarmee hij één van de 'langstdienende' team-scorers in de Hoofdklasse is.
Andere langdurige team-scorers met vijftien of meer 'dienstjaren' in de dug-out waren John Bouwmeester (Kinheim), Willem van Geijlswijk (Haarlem Nicols), Leo Hamerslag (Sparta), Jan van der Sande (Neptunus), Marco Stoovelaar (Amsterdam Pirates) en Kees Tromp (Kinheim).
Team-scorers met kortere periodes, maar toch nog ongeveer tien seizoenen, waren Frans Bergman (Hoofddorp Pioniers), Leo van den Brun (ADO), Anneke Driessen (ADO), Roel de Groot (Amstel Tijgers), Cees Kolderie (Sparta) en Joop Kruithof (UVV).
...Adrie in de dug-out van HCAW in 2007...
...Zittend links is Hoofd Coach Roy Berrevoets...
...Rechts zit Assistent Coach Jurjan Koenen...
(© Foto: (Alfred Cop Fotografie) |
Deze team-scorers waren de leden van een begeleiding die er elk seizoen weer waren, ongeacht wie de nieuwe Hoofd Coach zou zijn.
Tijdens Adrie's 23 seizoenen in de dug-out van HCAW zijn er veertien Hoofd Coaches geweest: Dave Daniels, Floor Blaauw, Cees Herkemij, Henny Jenken, Craig McGinnis, Brian Farley, Frank Koene, Nelson Orman, Bill Froberg, Maurice De Conge, Patrick Vielvoye, Roy Berrevoets, Jurjan Koenen en Ronald Jaarsma.
In een aantal van die seizoenen waren De Conge, Froberg, Jaarsma, Koene, Koenen, McGinnis en Orman ook actief als Assistent Coach.
Andere Assistent Coaches waren onder meer Reinier Abrahamsen, Maurice Cranston, Cliff Foster, Frans Groot, Chicho Jesurun, Edward Kreuning, Clive Mendes en Gijs Selderijk.
In twintig van Adrie's seizoenen bij de hoofdmacht was Ron Jaarsma de General Manager/Team Manager, in de laatste drie seizoenen was dat Frank Mooijman, die de huidige General Manager is.
Een ander langdurig lid van de begeleiding was Equipment Manager Gé de Bruin.
Andere leden van de begeleiding in verschillende seizoenen waren onder meer Harry Hartman (Team Manager), Reinald Castenmiller, Nick Fridsma, Zsolt Tanka (allen Fysiotherapeut), Rob de Lange (Equipment Manager), Nils de Groot (Media Officer), Dieks Bannink en Marja Ruisch (beiden Public Address Announcers).
In de jaren dat Adrie deel uitmaakte van de ploeg beschikte HCAW over een aantal spelers die vele seizoenen (tien jaar of langer) voor de club speelden.
Eén daarvan was zijn zoon Roy.
Andere langdurige spelers waren Jeffrey Cranston, Nick Fridsma, Jeroen Hubert, Ronald Jaarsma, Lars Koehorst, Jurjan Koenen, Patrick de Lange, Jurriaan Lobbezoo, Clive Mendes, Ralph Milliard en Danny Wout.
Roland de Groot en Sven van der Graaf speelden eveneens vele jaren voor HCAW, maar zij sloten hun loopbaan af in Adrie's eerste seizoenen als scorer.
Spelers die in vijf, zes of zeven seizoenen voor de Bussumse club speelden terwijl Adrie de scorer was zijn onder meer Reinier Abrahamsen, Dave Draijer, Michael Duursma, Gino Henson, Bas de Jong, Ronald de Jong, Michiel van Kampen, Juriën Overman, Glenn Romney, Caspar van Rijnbach, René Rijst, Patrick Tensen en Albert van Vuure.
Tot de andere spelers die voor de club uitkwamen waren behoren ook Adrian Anthony, Maurice De Conge, Jeroen Deken, Patrick van Doorn en Sidney de Jong.
In het seizoen 1989 speelde de Amerikaan James Navilliat voor HCAW.
Hij trouwde later met Adrie's dochter Saskia en later verhuisden zij naar de USA.
In 1995 en 1996 was Navilliat twee seizoenen de Fysiotherapeut van HCAW, dat in 1996 voor het eerst de kampioenstitel veroverde.
...Het team van HCAW in 2010...
...Adrie staat links naast Hoofd Coach Bill Froberg en...
...Assistent Coach Ronald Jaarsma; Rechts staat Adrie's opvolger...
...als team-scorer Rob Schuurman, naast Pitching Coach Frans Groot...
(© Foto: (Alfred Cop Fotografie) |
Het was tijdens zijn seizoenen als team-scorer dat Adrie Berrevoets verschillende bijnamen kreeg.
Eén van de meest gebruikte was 'Voets', maar hij werd ook regelmatig 'Papa Bear' en 'Papa Roy' genoemd.
Hij was altijd opgewekt, vrolijk en enthousiast.
En altijd met een brede lach op zijn gezicht.
Je wist ook onmiddellijk of Adrie wel of niet op het veld van HCAW was, zelfs wanneer je hem niet gelijk zag.
Dat was wanneer hij aanmoedigde, want hij had een luide en zeer herkenbare stem die onmiddellijk zou bevestigen dat Adrie 'in the house' was.
Vanuit de dug-out of vanaf de tribune moedigde Adrie altijd ZIJN spelers en zijn team aan.
Eén van de favoriete aanmoedigingen was 'Kampioenen', wat hij tijdens vrijwel alle wedstrijden waar hij bij aanwezig was wel een keer liet horen.
Tijdens zijn seizoenen als team-scorer plaatste HCAW zich regelmatig voor de Play-Offs en bereikte ook de Holland Series om voor de Kampioenstitel te spelen.
In 1996 en 1998 kon Adrie ook daadwerkelijk de titel vieren met HCAW.
Vorig jaar was hij uiteraard in het publiek toen HCAW voor de derde keer de titel veroverde via een 'sweep' tegen Neptunus in de best-of-seven Holland Series door viermaal op rij te winnen.
Na afloop liep Adrie met die karakteristieke brede lach trots rond over het HCAW-complex.
Later, toen het kampioenschap werd gevierd, kuste Adrie de Kampioenschaal.
Sinds 1992 nam HCAW deel aan verschillende Europa Cup Toernooien en reisde de ploeg naar Italië, België en Spanje.
HCAW organiseerde het Cup Winners Cup-toernooi in 1992.
Natuurlijk was Adrie tijdens al deze toernooien bij de ploeg.
's Avonds, in het hotel, volgden soms lange 'nazitten' in de lobby of op een terras.
Onder het genot van een drankje werden de wedstrijden dan 'geanalyseerd' of 'bekritiseerd', maar altijd met veel plezier.
En die 'besprekingen' konden tot in de nachtelijke uren doorgaan.
Ja, de webmaster van deze site en de auteur van dit In Memoriam kan hierover meepraten, omdat ik verschillende van deze 'besprekingen' bijwoonde toen HCAW deelnam aan toernooien in het Italiaanse Nettuno en Rimini.
Met het veroveren van de Kampioenstitel vorig jaar zal HCAW dit jaar weer terugkeren in een Europees bekertoernooi.
In juni is HCAW gastheer van de strijd om de European Champions Cup in Bussum, terwijl ook wedstrijden worden gespeeld op het complex van Amsterdam Pirates.
Voor het eerst sinds 1992 is HCAW weer organisator van het evenement.
Adrie zou daar natuurlijk bij aanwezig zijn geweest als enthousiaste fan en hij zou zeker ook zijn bijdrage hebben geleverd in wat voor club-activiteit dan ook tijdens het toernooi.
Adrie hield van HCAW en was er altijd als de ploeg thuisspeelde, uiteraard in gezelschap van zijn vrouw Truus.
Meestal zaten ze ergens op de tribune aan de rechterkant van de thuisplaat richting eerste honk waar de dug-out van HCAW is.
Adrie genoot dan altijd van een drankje, een praatje en simpelweg plezier hebben.
In latere jaren zaten Adrie en Truus vaker in de sponsor-units achter de derde honk-kant, ook nu weer met een drankje en een hapje en een praatje met wie zich daar nog meer bevond.
Ze zaten daar vaak in gezelschap van (voormalig sponsor) Ron Jaarsma en zijn gezin.
Helaas overleed ook Ron Jaarsma vorig jaar.
In de meer recente jaren reisde Adrie niet altijd meer mee naar alle uitwedstrijden van HCAW.
Maar hij was er toch wel vaak als de ploeg speelde in Amsterdam, Hoofddorp, Haarlem, Amersfoort of Rotterdam.
...Adrie juicht als HCAW vorig jaar landskampioen wordt...
...Links staat de moeder van General Manager Frank Mooijman...
...Rechts staat Adrie's opvolger Rob Schuurman, die sinds...
...een paar jaar official scorer is...
(© Foto: (Alfred Cop Fotografie) |
Adrie was een fan in hart-en-nieren van HCAW en woonde ook vaak de wedstrijden bij van het zogenoemde ReserveReserve-team en het tweede team.
Toen zijn zoon Roy speelde in het ReserveReserve-team was Adrie ook daar enige tijd de team-scorer van.
Maar hoewel hij altijd zeer loyaal was aan HCAW en van zijn club hield, kon Adrie ook zijn mening geven als hij het ergens niet mee eens was binnen de club, of dat nou een coach was, een bestuurslid of iets anders.
Adrie wilde simpelweg altijd het beste voor zijn club.
Hij uitte zijn meningen over het honkbal in het algemeen soms ook in berichten die hij op Facebook plaatste en ja, dat leidde soms wel eens tot discussies.
En met een brede lach genoot hij dan van die discussies.
Nadat Roy was gestopt als speler bleven Adrie en zijn vrouw de wedstrijden van HCAW bijwonen, maar ze waren ook vaak te vinden bij honkbal- en hockey-wedstrijden van Roy's zoon Milko.
Adrie en Truus reisden ook jaarlijks naar Amerika, soms meer dan één keer per jaar, om in Rhode Island samen te zijn met hun dochter Saskia en haar echtgenoot Jim en hun dochters Dana en Emma.
Daar woonden Adrie en Truus volleybal-wedstrijden bij van hun kleindochters, maar reisden ook verschillende keren naar Boston om wedstrijden te bekijken van Boston Red Sox in Fenway Park.
Adrie werd ook een grote fan van Boston Red Sox, en droeg Boston-petten, -shirts en -jacks.
Als hij op het HCAW-veld was droeg hij soms een Boston-pet, maar in de meeste gevallen was dat natuurlijk een HCAW-pet.
Naast veel sightseeing woonden ze ook wedstrijden bij van Pawtucket Red Sox, het Triple-A team van Boston in Pawtucket, Rhode Island.
Sinds vorig jaar is Worcester Red Sox Boston's Triple-A team en speelt in Worcester, Massachusetts.
Daar, in Polar Park, bezocht Adrie vorig jaar een wedstrijd.
Voor het eerst zonder zijn geliefde Truus, die helaas overleed op 2 augustus 2021.
In het verleden heeft Adrie ook enige jaren deel uitgemaakt van het bestuur van HCAW en voor zijn vele bijdragen werd hij benoemd tot Lid van Verdienste van de Bussumse vereniging.
Op Opening Day van het honkbalseizoen 2016 gooide Adrie de ceremoniële eerste bal.
Hij werd toen naar de heuvel vergezeld door zijn zoon Roy, die toen weer de Hoofd Coach was van de ploeg, en zijn kleinzoon Milko.
Sinds hij team-scorer werd van HCAW is Adrie een kleurrijke persoonlijkheid geworden op de honkbalvelden.
In de dug-out en als toeschouwer.
Hij was een vaste waarde in de Rob Hoffmann Vallei, de thuishaven van HCAW.
Hij was er altijd.
Adrie zal zeker door velen van ons worden gemist, maar zeker niet vergeten.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert Adrie's zoon Roy, dochter Saskia, hun partners, kleinkinderen, overige familie en vrienden en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(24 maart)
|
