(Tekst: Marco Stoovelaar; Foto's: Nettuno BB Club, FIBS/Italian BB&SB Hall of Fame & Baseball.it)
IN MEMORIAM
...Alfredo Lauri...
(1935 - 2023)
(© Foto: Nettuno Baseball Club) |
 Italiaanse heuvellegende, Hall of Famer en Nettuno-icoon Alfredo Lauri overleden
English
 NETTUNO -
Alfredo Lauri, die sinds de jaren vijftig in drie decennia speelde voor Nettuno Indians en behoort tot de club-iconen, is op zondag 31 december op 88-jarige leeftijd overleden.
De linkshandige pitcher kwam ook uit voor het Italiaanse Nationale Team en werd opgenomen in de Italiaanse Honkbal en Softbal Hall of Fame in 2012.
Alfredo Lauri werd geboren op 7 augustus 1935 in Nettuno, waar hij vrijwel zijn hele leven actief is geweest.
Lauri honkbalde in 25 seizoenen, waarvan 24 in de populaire lokale club in Nettuno, dat bekend staat als 'The City of Baseball'.
Op 18-jarige leeftijd, in 1954, debuteerde Lauri in de hoofdmacht van Nettuno voor wie hij bijna zijn hele loopbaan speelde tot en met 1978.
De enige uitzondering was 1957 toen hij speelde voor Calze Verdi in Casalecchio di Reno (voorstad van Bologna), dat destijds ook in de Serie A uitkwam.
Door de jaren heen is Nettuno altijd één van de meest toonaangevende en succesvolle teams geweest in de hoogste Italiaanse afdeling.
Met Nettuno veroverde Lauri acht keer de Kampioenstitel (1954, 1956, 1957, 1963, 1964, 1965, 1971, 1973), waarvan drie op rij (1963-1965).
Hij won ook tweemaal de Europa Cup met Nettuno in 1965 en 1972.
Nadat hij tot en met 1976 één van de basisspelers was geweest, speelde Lauri nog slechts één wedstrijd in zowel het seizoen 1977 als 1978.
Naast dat hij één van de vaste werpers was, speelde Lauri ook als eerste honkman en als outfielder.
In zijn lange loopbaan won Lauri 102 wedstrijden en verloor er 32.
In 1.200 gegooide innings kwam de linkshander tot 759 keer drie slag.
Lauri voerde de competitie aan in Overwinningen (13) in 1968 en in ERA (1.51) in 1969.
Hij kreeg zijn meeste overwinningen op zijn naam in het seizoen 1970 (14).
Van 1967 tot en met 1973 onderstreepte Lauri zijn dominantie op de heuvel.
In deze periode van zeven jaar won hij 81 wedstrijden en verloor er slechts 23.
Onder zijn teamgenoten door de jaren heen waren verschillende bekende namen en bekende spelers.
Gedurende zijn lange loopbaan van 24 seizoenen bij Nettuno is Giampiero Faraone elk jaar teamgenoot geweest van Lauri.
Faraone, die uit een echte honkbalfamilie komt, werd later de overbekende en succesvolle Manager van Nettuno en het Italiaanse Nationale Team.
Van 1972 tot en met 1978 was Faraone Player/Manager van Nettuno en hij zou de ploeg blijven leiden tot en met 2001.
Faraone was Manager van de Italiaanse ploeg in 1982, was coach in 1985-2000 en wederom Manager in 2002-2007.
Andere langdurige teamgenoten waren Alfredo's broer Enzo Lauri (ook werper), Aldo Cannucciari, Franco De Renzi, Lorenzo Masci, Giampaolo Mirra, Pietro Monaco en Carlo Tagliabocshi.
Andere teamgenoten in verschillende seizoenen waren ondermeer Andrea Caiazzo, Fausto Camusi, Mariano Casali, Giorgio Costantini, Bruno Laurenzi, Giovanni Macrì en Antonio Marcucci.
In zijn eerste seizoenen bij Nettuno was Giorgio Alberto De Carolis een teamgenoot van Lauri.
De spelersloopbaan van De Carolis was kort, maar hij zou wel de langdurige en leidende bestuurder van de club worden sinds de jaren zestig als General Manager of Technisch Directeur.
Onder zijn leiding werd Nettuno tien keer landskampioen, maar veroverde ook negen verschillende Europese Bekers (Champions, CupWinners, CEB of Super Cup).
Later zou De Carolis deel gaan uitmaken van het bestuur van de Italiaanse Honkbal en Softbal Bond (FIBS).
De legendarische Giulio Glorioso is de meest bekende en succesvolle Italiaanse werper met een indrukwekkende loopbaan.
Glorioso is de All-Time leider met 195 overwinningen en is ook de All-Time Strikeout-leider met 2.525, een record dat onbreekbaar lijkt.
Glorioso heeft 93 overwinningen meer dan Lauri, maar gebaseerd op werpers die 1.000 of meer innings hebben gegooid is het Lauri die de All-Time leider is in Winst-Verlies Percentage met .761.
Glorioso staat op de vijfde plek met een .722 gemiddelde.
Lauri sloot zijn loopbaan af met een 1.70 ERA en dat is het laagste All-Time onder werpers die 1.000 of meer innings hebben gegooid.
Het tweede beste ERA staat met 1.71 op naam van Luigi Consonni, die in 1958-1971 gooide voor Milano.
Glorioso's carrière-ERA is 1.82, goed voor de derde plaats.
Giulio Glorioso speelde in de hoogste Italiaanse competitie in 1956-1974, voornamelijk voor Lazio Roma.
Maar in 1963-1965 zijn Glorioso en Lauri teamgenoot van elkaar als beiden uitkomen voor Nettuno.
Doordat de dominerende heuveltroef Glorioso in 1963-1965 voor Nettuno speelde had de ploeg niet echt veel andere pitching nodig.
Alfredo Lauri gooide niet in deze drie seizoenen en speelde in plaats daarvan als eerste honkman en in het outfield.
In het seizoen 1963 was Glorioso zelfs de enige werper, want hij gooide alle 18 wedstrijden die toen door de ploeg werden gespeeld.
...Het Kampioensteam van Nettuno in 1956...
...Alfredo Lauri staat derde van links...
...Uiterst rechts staat Giampiero Faraone...
(© Foto: Nettuno Baseball Club) |
In 1978 speelde Alfredo Lauri in zijn laatste wedstrijd voor Nettuno.
Dat was ook het debuut-seizoen voor infielder Ruggero Bagialemani, die een lange en indrukwekkende loopbaan zou hebben voor zowel Nettuno als in het Italiaanse Team.
Bagialemani, die ook Manager zou worden van Nettuno, was vele jaren de All-Time Honkslagen-leider.
Sinds 1974 speelde Lauri ook samen met een andere bekende speler, die een succesvolle (internationale) loopbaan zou krijgen, eerste honkman Guglielmo Trinci.
Toen Lauri tijdens het seizoen 1978 nog eenmaal in actie kwam, speelde ook Giampiero Faraone de laatste wedstrijd in zijn loopbaan.
Enzo Lauri zou eveneens stoppen na afloop van het seizoen 1978.
Giampaolo Mirra speelde in zijn laatste volle seizoen in 1977, maar speelde nog in een paar wedstrijden in 1978 en 1979.
Pietro Monaco, een ander veteraan in de ploeg, sloot zijn loopbaan af in 1984.
Zoals gezegd, Alfredo Lauri speelde in nog één wedstrijd in zowel het seizoen 1977 als 1978.
In deze twee seizoenen speelde Amerikaan David Daniels ook voor Nettuno als catcher/infielder.
Later zou Daniels spelen in de Nederlandse Hoofdklasse voor Haarlem Nicols en Amsterdam Pirates.
Hij coachte bij tien verschillende Nederlandse ploegen, waarvan acht in de Hoofdklasse.
In de jaren vijftig, zestig en zeventig speelde Alfredo Lauri in het Italiaanse Nationale Team.
Met de Squadra Azzurri nam hij deel aan drie Europese Kampioenschappen (1956, 1964, 1965) en één Wereldkampioenschap (1970).
Tijdens het EK van 1965 was hij alleen eerste honkman.
In het Europees Kampioenschap van 1956 in de Italiaanse hoofdstad Rome is Lauri 1-0 en schakelt zestien slagmensen met drie slag uit.
Hij gooit een complete wedstrijd en is de winnende werper in een 7-3 overwinning tegen wat toen West-Duitsland was.
Onder de spelers in de Duitse ploeg waren toen onder meer Claus Helmig, Jürgen Helmig, Roland Hoffmann en Hans-Norbert Jäger.
Hoffmann werd later een Technical Commissioner voor European Baseball Confederation.
Onder Lauri's teamgenoten in de Italiaanse ploeg zijn Luigi Cameroni, Giulio Glorioso, Giancarlo Mangini en Carlo Tagliaboschi.
Mangini werd later een overbekende honkbal-journalist, die verslag deed van het Italiaanse honkbal in verschillende kranten en commentaar gaf bij televisie-uitzendingen.
Manager van Italië toen was de Amerikaan Jimmy Strong, die later zou verhuizen naar Nederland, waar hij als coach actief zou zijn bij Amsterdam Pirates, Giants Diemen en Schoten.
Italië eindigde op de derde plek.
In september 1961 speelt het Nationale Team van Italië twee oefen-interlands tegen Nederland.
In de eerste wedstrijd, in Turijn, wint Nederland met 8-1, de volgende dag, in Parma, neemt Italië revanche en wint met 11-3 in wat de allereerste Europese interlandwedstrijd is die onder kunstlicht wordt gespeeld.
In het tweede duel gooien Romano Lachi en Giulio Glorioso voor Italië, Rob Hoffman, Nico Brands, Herman Beidschat en Bert Paalman staan op de heuvel voor Nederland, dat een 3-0 voorsprong neemt in de vierde inning op Lachi.
Italië scoort eenmaal in de vijfde inning, waarna een rally van zes punten volgt in de zesde slagbeurt om het duel om te draaien.
In de zesde, met één uit, krijgt Brands twee honkslagen tegen en gooit vier wijd op Lauri.
Met de honken vol neemt Beidschat het werpen over, maar wordt begroet met een honkslag, gooit tweemaal vier wijd, volgt met een wilde worp en ziet zijn verdediging een fout maken.
...Alfredo Lauri (links) en Bruno Laurenzi bij Nettuno in 1971...
(© Foto: FIBS / Italiaanse Honkbal & Softbal Hall of Fame) |
In 1964 is Luigi Cameroni de Manager van de Italiaanse honkbalploeg, die dan op de tweede plaats eindigt op het Europees Kampioenschap in Milaan (Italië).
Alberto Lauri is terug als werper.
Glorioso komt ook weer uit voor de ploeg, waarin ook bekende spelers actief zijn als Umberto Calzolari, Roberto Gandini, Giovanni Paschetto en Alberto Rinaldi.
Aanvallend draagt Lauri bij met twee tweehonkslagen.
In 1965 is Rinaldi de eerste in Italië opgegroeide speler die professioneel speelt in de Amerikaanse Minor Leagues.
In dat jaar speelt de derde honkman in Single-A voor Baltmore Orioles en Cincinnati Reds.
In de beslissende wedstrijd tegen Nederland (er waren toen nog geen Finales) verliest Italië met 3-1.
Halverwege de achtste inning staat Nederland met 3-0 voor.
Op dat moment gooien heuveltroeven Herman Beidschat (sinds de 5e inning) en Giulio Glorioso (sinds de 6e) in relief.
In de derde inning opende Oranje de score nadat Leo Kops was begonnen met een honkslag, opschoof via een opofferingsstootslag en scoorde na een honkslag van Han Urbanus.
In de zesde inning werden twee punten toegevoegd op een honkslag van Boudewijn Maat.
In de 2e8 krijgt Italië een kans terug te komen.
Met één uit slaat Andrea Balzani een honkslag, waarna een klap van Alberto RInaldo in een fout eindigt.
Met lopers op het eerste en derde honk levert powerhitter Roberto Gandini een puntscorende honkslag af.
Nadat een strikeout voor de tweede uit had gezorgd, is Alfredo Lauri de volgende slagman.
Lauri, die eerder al een honkslag had geslagen, dreunt de bal het outfield in, maar die wordt daar gevangen.
In de negende inning krijgt Beidschat drie nullen op rij en schakelt twee pinch-hitters uit met drie slag.
In het volgende jaar is Cameroni ook weer de Italiaane Manager als het Europees Kampioenschap van 1965 wordt georganiseerd in Madrid (Spanje).
Onder Lauri's teamgenoten zijn nu onder meer Luigi Consonni en zijn Nettuno-teamgenoten Giulio Glorioso en Pietro Monaco.
Lauri speelt alleen als eerste honkman en is één va de leidende slagmensen met een slaggemiddelde van .438 (7-uit-16).
In 1970 speelt Alfredo Lauri in zijn volgende grote internationale toernooi als hij wordt geselecteerd voor de Italiaanse ploeg voor deelname aan het Wereldkampioenchap, dat wordt gehouden in Colombia.
De Amerikaan Chet Morgan is de Manager en andere spelers zijn onder meer Glorioso (uiteraard), Giorgio Castelli, Ivan Cavazzano, Giovanni Lercker, Alfredo Meli en Nettuno-teamgenoten Giampaolo Mirra en Pietro Monaco.
In 1973 heeft Lauri weer een mogelijkheid voor Italië uit te komen in een Europees Kampioenschap als het evenement wordt georganiseerd in Haarlem (Nederland).
Echter, de nieuwe Amerikaanse Manager Bill Arce heeft een groot probleem.
Lauri is één van de vele spelers die niet beschikbaar zijn vanwege een blessure of andere redenen, net zoals ook pitchers Giacomo Bertoni en Giovanni Lercker en infielder Carlo Passarotto.
...Alfredo Lauri in 2012 met zijn...
...Hall of Fame-plaquette...
(© Foto: Baseball.it) |
In 1972 is Alfredo Lauri de winnende werper voor Nettuno in een 8-1 overwinning tegen het Nederlandse Sparta in de Eerste Ronde van de Europa Cup.
Later in het jaar verovert Nettuno de Cup.
Een jaar later staan de ploegen wederom tegenover elkaar in Rotterdam in de Halve Finale van de strijd om de Europa Cup, die in die jaren niet werd gespeeld in toernooivorm, maar in afzonderlijke wedstrijden.
Dit keer wint Sparta met 2-1.
Sparta maakt een 1-0 achterstand ongedaan als Hamilton Richardson in de vijfde inning een homerun slaat op Alfredo Lauri met Hans Augustinus (vier wijd) als honkloper.
Enzo Lauri sluit de wedstrijd af voor Nettuno en gooit de laatste twee innings.
Ade Fijth gooit het hele duel voor Sparta, domineert en komt tot acht keer drie slag.
Twee maanden later, in een best-of-three Finale tegen Bologna, komt Sparta te kort en veroveren de Italianen de Cup.
In 1974 bereikt Alfredo Lauri opnieuw de Europan Cup Finale met Nettuno, met Giampiero Faraone als speler/coach.
Dit keer staat de ploeg tegenover het Nederlandse Haarlem Nicols.
In de best-of-three, die wordt gespeeld in Nettuno, was de thuisploeg de favoriet, maar Nicols wint de opener met 3-2 in 14 innings, en volgt met een 5-4 winst om voor de tweede keer de Cup te winnen.
In deze dagen werden overigens alle wedstrijden gespeeld.
Nettuno won Game 3 met 6-0.
In de eerste wedstrijd speelt Nicols een zware wedstrijd, want startende werper Jan Dick Leurs (5e inning) en korte stop Leo Naaktgeboren worden beiden uit het veld gestuurd na een aanvaring met de umpires.
Leurs werd vervangen door Harry van der Vaart, die het daarna uitstekend deed.
In de zevende inning komt Nicols langzij (2-2) via een honkslag van Boudewijn Maat.
Het beslissende punt wordt daarna pas gescoord in de 14e inning.
Joop Peeters opent voor Nicols met een honkslag, schuift op na een honkslag van Ton de Jager en scoort op een daarna volgende fout.
De volgende dag is Alfredo Lauri de starter voor Nettuno en wordt in de 1e5 gesteund met een homerun van Sergio Morville.
In de 2e5, Nicols was de thuisploeg, onderbreekt de Belgische umpire Coppens de wedstrijd vanwege regen.
Nadat de wedstrijd wordt hervat voegt Nettuno een punt toe in de zesde als Alfredo Lauri (vier wijd) scoort na een tweehonkslag van Giampiero Faraone.
Maar Nicols slaat daarna toe met drie punten in de zesde inning.
De ploeg komt langszij als Wade Jensen (vier wijd) en Harry van der Vaart (honkslag) scoren na een tweehonkslag van Fokke Jelsma.
Even later scoort Jelsma na een tweehonkslag van Leurs, wat het einde betekende van Lauri's verblijf op de heuvel.
Nettuno brengt de stand weer in evenwicht in de achtste via een honkslag van Giampaolo Mirra, maar Lauri's reliever Claudio Scerrrato krijgt een 2-run homerun tegen van Arnoud Blom in de 2e8.
Bouke Vakkers is de startende en winnende werper voor Nicols.
Leurs, die aanvankelijk de linksvelder was, neemt de pitching over met twee lopers op de honken in de negende en stelt de winst veilig.
Nettuno weet nog eenmaal te scoren na een fout, maar verdedigende acties van Joop Peeters en Harry van der Vaart voorkomen meer punten.
In 2012 wordt Alfredo Lauri opgenomen in de Italiaanse Honkbal en Softbal Hall of Fame, samen met zijn broer Enzo, softbal-infieldster Maria Rubano, bestuurder Giulio Ripani en official scorer Silvano Sojat.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert Alfredo Lauri's familie en vrienden en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(4 januari)
|
