(Tekst & Foto's: Marco Stoovelaar)
IN MEMORIAM
...Tiny van der Poel...
(1930 - 2024)
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
 Voormalig Official Scorer en Pirates-announcer Tiny van der Poel overleden
English
 AMSTERDAM -
Tiny van der Poel-van Wiltenburg, die 21 jaar actief is geweest als Official Scorer in honkbal en softbal, is op zaterdag 3 februari op 93-jarige leeftijd overleden.
Ondanks haar hoge leeftijd en wat gezondheidsproblemen in recente jaren kwam haar overlijden onverwacht.
Naast haar lange loopbaan als scorer is Tiny van der Poel ook vele seizoenen Public Address Announcer geweest bij de thuiswedstrijden van het honkbalteam van Amsterdam Pirates, waar ze ook enige tijd bestuurslid is geweest.
In 1998 ontving ze het Bondsonderscheidingsteken van de Koninklijke Nederlandse Baseball en Softball Bond (KNBSB) voor haar activiteiten op score-gebied.
De afscheidsplechtigheid van Tiny van der Poel zal plaatsvinden op donderdag 8 februari om 10:30 uur in de aula van Crematorium Westgaarde aan de Ookmeerweg 275 in Amsterdam.
Catharina Hendrikje (Tiny) van der Poel-van Wiltenburg werd geboren op 24 juli 1930 in Amsterdam.
Sinds het begin van de jaren vijftig is Tiny in verschillende functies actief geweest in zowel honkbal als softbal, maar ook bij turnen.
In 1958-1960 was ze penningmeester van Quick Amsterdam, de oudste Nederlandse honkbal- en softbal-vereniging, opgericht in 1913.
In dezelfde periode was Tiny's echtgenoot Wim van der Poel de secretaris van Quick.
Wim overleed in september 2019 en was eveneens 93 jaar.
Een maand eerder konden Tiny en Wim nog hun 66-jarig huwelijksjubileum vieren.
In de jaren zestig verhuisde de familie Van der Poel naar HVA, een andere honkbal- en softbal-club in Amsterdam.
Bij HVA werd Wim één van de jeugdcoaches, samen met onder meer Jaap Meeder en Paul Hamstra.
In 1967 fuseerde HVA met Rap, dat in 1974 de naam wijzigde in Amsterdam Pirates.
Bij Rap honkbalden Laurens en Steven, de zoons van Wim en Tiny, verschillende jaren en coachten ook jeugdteams.
In 1982 was Laurens één van de spelers die uitkwamen in de hoofdmacht van de club tijdens het eerste seizoen van Amsterdam Pirates in de Hoofdklasse.
Tiny en Wim waren beiden nauw betrokken bij de jeugd-activiteiten van de club.
Wim als coach, Tiny als scorer.
En ze waren ook altijd actief voor de vereniging als er weer een toernooi werd georganiseerd.
Sinds het begin van de jaren zeventig bouwde Rap/Pirates een naam voor zichzelf op voor de organisatie van vele, succesvolle (internationale) toernooien.
In deze jaren en tijdens deze evenementen behoorden Tiny en Wim tot een grote groep van enthousiaste ouders en andere club-vrijwilligers, die altijd bereid waren mee te werken wanneer nodig en de handen uit de mouwen staken.
Deze ouders waren dan ook altijd te vinden op het voormalige complex van Pirates aan de Jan van Galenstraat en waren bijzonder actief voor hun club.
Of dat nou coachen, scoren, administratieve (toernooi-)bezigheden, veld-onderhoud, werken in de kantine of deel uitmaken van een commissie was.
Deze zelfde groep ouders was ook immer aanwezig bij de wedstrijden van hun kinderen en brachten de spelers vaak naar en van de verschillende speel-locaties, waaronder ook regelmatig toernooien in België of het toenmalige West-Duitsland.
Wim en Tiny van der Poel werden ook administratief actief bij Rap/Pirates.
In de jaren zeventig maakte Wim deel uit van de jeugdcommissie van Rap/Pirates met onder meer Dolf Davidson, Loek Loevendie, Coen Stoovelaar, Kees van Vegten en Wim Joost, die eind december overleed.
In dezelfde periode maakten Tiny en Wim enige jaren als penningmeester deel uit van het bestuur.
Wim was in 1975 ook kort nog voorzitter.
Dat was voordat er een bestuursperiode kwam, waarin Henk van Ede (voorzitter), Leo Boon (secretaris) en Maarten van Erk (penningmeester) vele jaren bestuursleden zouden zijn.
...Tiny van der Poel samen met andere voormalige...
...bestuursleden van Amsterdam Pirates tijdens...
...de viering van het 50-jarig bestaan in 2009...
...Links naar rechts: Loek Loevendie, Rob Carstens,...
...Jaap van der Zee, Tiny van der Poel, Wim van der Poel,...
...Henk van Ede en Maarten van Erk...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
Het was ook ergens halverwege de jaren zeventig dat Tiny de Public Address Announcer werd bij de thuiswedstrijden van het honkbal-team van Pirates, wat ze ruim tien jaar bleef doen.
En ze was altijd herkenbaar, want Tiny had een karakteristiek stemgeluid.
Na een aantal jaren kreeg ze gezelschap van Coen Stoovelaar, die eveneens vele jaren announcer werd, terwijl Kees van Vegten verschillende keren inviel achter de microfoon.
Alledrie verzorgden ze ook het omroepwerk tijdens de internationale toernooien op het Pirates-complex.
Eind jaren tachtig/begin negentig voegde Joop Dousi zich bij hen en hij zou ook vele jaren de voornaamste announcer worden.
Joop kreeg op zijn beurt eind jaren negentig weer een omroep-collega in Richard de Wolff en samen kregen zij enige jaren later gezelschap van Hans Jansen de Vries.
De Wolff is de huidige voornaamste announcer bij de thuiswedstrijden van Pirates.
In deze jaren waarin Tiny en Coen Stoovelaar (die in de meeste van deze seizoenen ook Team Manager was van de Pirates-ploeg) het publiek via de microfoon informeerden, zaten zij aanvankelijk in een box naast de thuis dug-out aan de eerste honk-kant.
Later verhuisden ze naar een meer comfortabele score/announcing-box achter de tribune achter de thuisplaat.
Voor aanvang en na afloop van de wedstrijden ontvingen ze ook de wedstrijd-officials.
Na afloop van een wedstrijd zorgden ze voor een drankje en een hapje voor de umpires, official scorers en andere officials in de bestuurskamer, waar ze meestal gezelschap kregen van bestuursleden Henk van Ede, Leo Boon of Maarten van Erk.
Tiny en Wim hielden van reizen en dus namen ze deel aan de drie USA-trips, die in 1976, 1977 en 1979 werden georganiseerd door Inside.
In de USA genoten ze van de Major League-wedstrijden, maar ook van de omgeving en het landschap.
Na afloop konden beiden enthousiast vertellen over hun reizen en wat ze hadden meegemaakt.
Iets wat ze ook deden tijdens bijvoorbeeld een film/foto-avond in het clubgebouw van Pirates, dat in die jaren vele gevarieerde bijeenkomsten organiseerde voor de clubleden.
In 1974 en 1975 was Tiny van der Poel ook actief voor het toenmalige Rayon Amsterdam, waarin ze haar echtgenoot opvolgde in de Kascontrole-commissie.
Andere leden in deze twee jaar waren onder meer Cees Boer, Jr., Hennie Brands, Wim Endel, Wim Kwekkeboom en Willem Niepoth.
Tiny van der Poel werd begin 1977 een Official Scorer en tijdens dat seizoen, was ze één van zeven rookie-scorers.
De anderen waren Feiko Drost, Ben Goorts, Wies Meijers, Gert Snel, Marco Stoovelaar en Jan van Toorn.
Uit deze groep zijn Drost, Goorts en Stoovelaar nog altijd actief.
Helaas zijn de overigen overleden.
In 1977 werden voor het eerst Official Scorers aangesteld bij de wedstrijden in de Hoofdklasse-softbal.
Met uitzondering van Snel behoorden de anderen tot het historische corps van softbal-scorers, maar scoorden ook in de Hoofdklasse-honkbal.
Andere scorers, die toen al actief waren in het honkbal waren in die periode Cees Boer, Jr., Jan de Boer, Kees Bol, Joop van Bolhuis, Gerard Bronner, Anneke de Bruin, Piet de Goede, Joop Hartman, Maartje Herkemij-Nierop Groot, Rob Jacobs en Herman Spilker.
Deze groep werd in 1978 uitgebreid en daaronder was een aantal scorers, die eveneens vele jaren actief bleef, zoals Herma Hodde, Jan Sluimer, Marion van Groningen Schinkel en Harry Wedemeijer.
In de daarna volgende jaren werden nog vele anderen score-collega's van Tiny en ook daaronder verschillenden die vele jaren scoorden, zoals Nicolien Wolf, Anja Fokke, Wim Kwekkeboom, Vita Aussen, Leo Geesink, Karel Dingelhoff, Joop Nordsiek, Ger van Dongen, Huub Nelissen, Henk Wolffenbuttel, Maaike Houtkamp, Rieke Dirks, Olga Lablans, Margriet Stolp, Brigitta Zaal en Fred van der Kade.
...In 1983 was Tiny van der Poel één van de Official Scorers...
...tijdens de internationale Amsterdam Baseball Series...
...Staand: Maartje Nierop Groot, Tiny en Herma Hodde...
...Zittend: Wim Kwekkeboom en Piet de Goede...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
In de jaren tachtig verzorgde Tiny verschillende score-cursussen voor clubleden van Amsterdam Pirates.
Een aantal daarvan samen met Marco Stoovelaar.
Zij deelden dan hun score-kennis met en legden uit hoe een scorekaart in te vullen aan clubleden die het scoren wilden leren en aan diegenen die al bij een team scoorden maar meer wilden weten over scoren.
Tiny was in 21 opeenvolgende seizoenen Official Scorer in zowel honkbal als softbal.
Ze nam afscheid na het seizoen 1997, waarna Tiny nog zo'n jaar of tien fungeerde als score-beoordelaar.
Na zelf een ervaren scorer te zijn geworden en ook tijdens haar jaren als beoordelaar werd Tiny ook een mentor voor verschillende nieuwe scorers.
Ze begeleidde en deelde haar kennis met de nieuwkomers, die zich in 1995 of later bij het scorers-corps aansloten, zoals Dieks Bannink, Pieter van der Ploeg, Linda Steijger en Leo van den Brun.
Sinds begin jaren negentig was Tiny ook één van de docenten tijdens de jaarlijkse score-curssussen van de KNBSB.
Dat bleef ze tot en met 2000 doen.
Nadat Tiny na afloop van het seizoen 1997 afscheid nam was ze één van de weinige scorers met 200 of meer wedstrijden in de Hoofdklasse-honkbal.
Echter, terwijl ze beoordelaar was keerde ze toch nog driemaal terug.
In 2000 was ze Official Scorer in één honkbal- en één softbal-wedstrijd en in 2002 voegde ze daar nog een honkbalwedstrijd aan toe.
Zodoende is Tiny actief geweest in 23 seizoenen.
Daarmee behoort ze tot een elite-groep van scorers.
Sinds 1965 zijn er ongeveer 130 Official Scorers geweest, maar slechts 21 daarvan zijn actief geweest in 20 of meer seizoenen.
Dat zijn Feiko Drost, Ben Goorts, Marco Stoovelaar (allen 47 seizoenen), Harry Wedemeijer (36), Huub Nelissen (34), Maaike Houtkamp (32), Brigitta Zaal (31), Dieks Bannink, Jan van Toorn (beiden 29), Herma Hodde, Joop Nordsiek, Linda Steijger (allen 26), Leo van den Brun (25), Olga Lablans (24), Fred van der Kade, Tiny van der Poel (beiden 23), Piet de Goede, Jan Sluimer (beiden 22), Cees Boer, Jr., Joop van Bolhuis en Gerard Bronner (allen 21).
Uit deze groep zijn Huub Nelissen en Dieks Bannink na vorig seizoen gestopt, terwijl Feiko Drost, Ben Goorts, Marco Stoovelaar, Maaike Houtkamp, Linda Steijger en Leo van den Brun allemaal nog actief zijn.
In haar score-loopbaan kreeg Tiny ook een aantal aanstellingen voor verschillende internationale toernooien, die in Nederland werden georganiseerd tussen 1980 en 1994.
In 1980 was ze één van de Official Scorers tijdens de eerste editie van de Haarlemse Softbal Week op het complex van HHC, het huidige Sparks Haarlem.
De andere scorers in dat toernooi waren Feiko Drost, Ben Goorts, Herma Hodde, Jan Sluimer en Harry Wedemeijer.
In 1983 scoorde Tiny in een volgende Softbal Week, dit keer samen met Herma Hodde, Jan Sluimer en Marco Stoovelaar.
Tijdens de Haarlemse Honkbal Week in 1982 en 1984 vervulde Tiny een bijzondere functie, samen met Herma Hodde.
De Official Scorers zaten op de bovenste rij van de perstribune in het Pim Mulier Stadion, naast de Public Address Announcers, wat tegenwoordig nog altijd hun positie is.
Echter, door het soms overstemmende geluid van het publiek konden wissels niet altijd correct worden gecommuniceerd door de umpires of coaches.
Tiny en Herma kregen een speciale zitplaats, net achter de backstop, waar ze de rol vervulden van Scoring Assistants.
Zij maakten notities over de wissels en gaven die vervolgens per telefoon door aan de Official Scorers.
In latere jaren zou er een rechtstreekse telefoon-lijn zijn met de dug-outs.
In meer recente jaren worden verschillende andere communicatie-middelen gebruikt.
...Tiny en Wim van der Poel op de viering van het 100-jarig bestaan...
...van Quick Amsterdam in maart 2013...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
In 1988, 1990 en 1992 was Tiny zelf één van de Official Scorers tijdens de Haarlemse Honkbal Week en was toen in gezelschap van Karel Dingelhoff, Anja Fokke, Herma Hodde, Harry Wedemeijer (allen tweemaal), Feiko Drost en Wim Kwekkeboom (beiden eenmaal).
Tiny kreeg ook een aanstelling als Official Scorer in drie World Port Tournaments (1985, 1987, 1991), waaronder de eerste editie in 1985.
De andere scorers in het eerste WPT waren Herma Hodde, Jan Sluimer en Harry Wedemeijer.
Een hoogtepunt in haar score-loopbaan kwam in 1986 toen ze één van de Official Scorers was tijdens het Wereldkampioenschap Honkbal, dat toen voor het eerst in Nederland werd georganiseerd.
Tiny was ook Official Scorer tijdens een Europees Kampioenschap Softbal, Europees Kampioenchap Junioren Honkbal, Europa Cup Honkbal en Amsterdam Baseball Series.
In al deze seizoenen en tijdens deze toernooien was Tiny uiteraard altijd in gezelschap van echtgenoot Wim.
Naast haar langdurige periode als Official Scorer in honkbal en softbal is Tiny van der Poel ook vele jaren actief geweest als jurylid bij turnwedstrijden en -toernooien.
In 1992 en 1993 had Tiny zitting in het bestuur van De Kieviten, wat niet alleen een honkbal/softbal-reünistenvereniging is, maar ook verschillende club-initiatieven ondersteunt.
In deze twee jaar was ze secretaris en de andere bestuursleden toen waren Johan de Bie (voorzitter), Wim Oosterhof (vice-voorzitter), Wim Ascherman (penningmeester), Willem Broertjes, Wim Endel en Rob van Tuyl.
Tiny werd in 1994 opgevolgd door Maartje Nierop Groot.
In 1997-2006 was Wim van der Poel nog lid van de financiële commissie van De Kieviten.
Nadat Tiny was gestopt als Official Scorer bezocht ze samen met echtgenoot Wim nog zeer regelmatig honkbalwedstrijden.
Meestal bij Amsterdam Pirates, waarvan beiden Erelid waren.
Tijdens de Holland Series vorig jaar woonde ze nog één van de wedstrijden bij op het Piratesveld.
En ze was gekluisterd aan de televisie, genietend van het rechtstreekse verslag van de superspannende zevende wedstrijd, waarin Pirates de titel pakte.
Tiny was ook vaak aanwezig bij de jaarlijkse bijeenkomsten van De Kieviten.
In het verleden met Wim, in recente jaren alleen.
Tiny en Wim waren altijd geïnteresseerd in anderen.
Wanneer je met ze sprak vroegen ze altijd hoe het met je ging en hoe het met de familie was.
Tiny is tot het einde toe zeer helder van geest geweest.
Ondanks soms wat gezondheidsproblemen, een paar vallen en een aantal ziekenhuis-verblijven, bleef Tiny altijd lachen en bleef ze optimistisch en vooruit kijken.
Zoals bijvoorbeeld afgelopen week nog, waarin ze alweer vooruit keek naar het nieuwe honkbalseizoen en van plan van zeker weer een aantal wedstrijden bij te wonen.
Iets anders waar ze met veel plezier naar uit keek was de komst van een nieuw achterkleinkind over ongeveer anderhalve maand.
Dat was misschien wel hetgeen waar Tiny het meeste plezier aan beleefde, samen zijn met haar familie, haar kleinkinderen en achterkleinkinderen, op wie ze allemaal heel trots was.
Tiny van der Poel genoot ervan samen te zijn met familie of even een telefoontje plegen met goede kennissen.
Zij zal zeker door velen worden gemist.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert Tiny's zoons Laurens en Steven, schoondochters, kleinkinderen, achterkleinkinderen, overige familie en vrienden en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(5 februari)
|
