Grand Slam * Stats & News
Updated: 24 oktober 2016
Uitslagen & Statistieken
Honkbal Uitslagen & Stats
Softbal Dames Uitslagen & Stats
Copyright © 1997-2016
Grand Slam/Marco Stoovelaar


www.grand-slam.nl
Honkbal
Headlines
Samenstelling & Copyright © 1997-2016 by Marco Stoovelaar




(Tekst: Marco Stoovelaar; Foto's: Henk Seppen & Robert Bos)

Nick Urbanus Meest Waardevolle Speler; Kenny Van Den Branden Beste Pitcher
English

HAARLEM - Nick Urbanus (L&D Amsterdam Pirates) is de Meest Waardevolle Speler van het seizoen 2016 in de Hoofdklasse, terwijl de Belgische rechtshander Kenny Van Den Branden (Curaçao Neptunus) de prijs won voor Beste Pitcher. Voor beiden is het de eerste keer dat ze deze prijzen winnen.


...Drie generaties van Meest Waardevolle Spelers...
...Han Urbanus, Nick Urbanus & Charles Urbanus...
(© Foto: Henk Seppen)
De door Nick Urbanus gewonnen MVP Award was bijzonder, want hij werd de derde generatie van de Urbanus-familie die deze prijs wint. Zijn grootvader Han Urbanus was MVP in de hoogste afdeling in 1954, 1955 en 1961, terwijl zijn vader Charles Urbanus de MVP was in 1973 en 1986. Nu, dertig jaar later, wint Nick Urbanus de prijs. Alle drie speelden voor Amsterdamse teams. Han Urbanus won zijn prijzen als speler van OVVO, net zoals Charles Urbanus dat de eerste keer deed. Toen hij zijn tweede MVP Trofee won speelde hij voor Amstel Tijgers. En, zoals gezegd, Nick speelt voor L&D Amsterdam Pirates.

De winnaars van dit jaar werden vanavond (zaterdag 22 oktober) bekend gemaakt tijdens de KNBSB Baseball Softball Stars Awards, de jaarlijkse bijeenkomst waarop de beste honkballers en softbalsters van het voorbije seizoen worden gehuldigd. Het evenement vond vanavond plaats in de Lichtfabriek in Haarlem. Het was voor het eerst sinds 2011 dat de prijzen weer werden uitgereikt in Haarlem.

De Stars Awards-bijeenkomst vond veel eerder plaats dan in voorgaande jaren, want de prijsuitreiking vond altijd plaats in de maanden november of december. Vorig jaar werden de prijzen uitgereikt op 12 december. De laatste keer dat het evenement zo vroeg plaatsvond was in 1988 toen de beste spelers en speelsters werden gehuldigd op 28 oktober. Sinds 2000 werden de prijzen tienmaal in december uitgereikt, behalve in 2011 (november). Vijfmaal werden de prijzen pas uitgereikt in januari van het volgende jaar. Vanaf 1999 terug tot 1989 was november de maand, waarin de prijzen werden gepresenteerd.

Net zoals op de voorgaande twee presentaties werd de Slugger vanavond ook weer uitgereikt. De Slugger is de hoogste onderscheiding van de Koninklijke Nederlandse Baseball en Softball Bond (KNBSB) voor een persoon, groep of organisatie die een belangrijke bijdrage leverde(n) op promotioneel gebied ter promotie van de honkbal- en/of softbalsport op nationaal en/of regionaal niveau. Twee jaar geleden werd de onderscheiding voor het eerst sinds 1999 weer uitgereikt.

Vanavond werd de Slugger uitgereikt aan de Stichting SoftbalDino, dat hiermee een verdiende erkenning krijgt. Voormalig KNBSB-voorzitter Henk den Duijn en voormalig softbal-international Els Wedman-Koks (Terrasvogels) reikten de prijs uit aan Cobus Oosting, de vader van softbal-MVP Dinet Oosting. De twee begonnen een aantal jaar geleden met SoftbalDino, dat een fraai softbal-magazine uitgeeft, clinics organiseert voor clubs en scholen, assisteert bij evenementen en veel meer. SoftbalDino levert ook een bijdrage aan de live-stream producties, die worden gerealiseerd door Hans Vleugels. Zo worden alle softbal-wedstrijden van FysioExpert Olympia Haarlem live gestreamd tijdens het seizoen.

Ga hierheen voor de Softbal Awards

Foto Galerij van de Stars Awards Night

(22 oktober)





...Nick Urbanus...
...Meest Waardevolle Speler...
(© Foto: Henk Seppen)
Meest Waardevolle Speler

Nick Urbanus (L&D Amsterdam Pirates) is voor het eerst in zijn loopbaan gekozen tot Meest Waardevolle Speler. In 2010 won Urbanus de Roel de Mon Award voor de meest veelbelovende jeugdspeler. Twee jaar kreeg hij de Guus van der Heijden Memorial Trophy voor de meest talentvolle international onder de 23 jaar. In datzelfde jaar (2012) speelde Urbanus professioneel in de organisatie van Texas Rangers.

Urbanus sloeg dit seizoen .308 (53-uit-172), maar hij voerde Amsterdam Pirates aan met 35 gescoorde punten, 53 honkslagen, 34 binnengeslagen punten en vier homeruns. Verdedigend maakte Urbanus, die voornamelijk tweede honkman was (maar ook werd ingezet als korte stop en op het 3e honk) slechts vier fouten en dat resulteerde in een veldgemiddelde van .981. Hij voerde de Hoofdklasse aan met slagbeurten (197), officiële slagbeurten (172) en tweehonkslagen (14) en was vijfde met een .483 slugginggemiddelde. Met dit alles leverde Urbanus een belangrijke bijdrage aan het succes van Amsterdam Pirates, dat zich ondanks veel blessures wist te plaatsen voor de Holland Series.

Urbanus is de eerste reguliere tweede honkman die wordt gekozen tot MVP sinds 1986 toen zijn vader Charles Urbanus de Meest Waardevolle Speler was.

Het was de vijfde keer in de laatste zes jaar dat een speler van Amsterdam Pirates werd gekozen tot Meest Waardevolle Speler. Urbanus werd de achtste speler van Amsterdam Pirates, die de MVP Award in ontvangst mocht nemen. Het was de tiende keer dat de prijs naar een Pirates-speler ging, want twee van hen ontvingen de prijs tweemaal.

MVP's, Amsterdam Pirates
1987Rikkert Faneyte
1990Scott Khoury
1998Elston Hansen
1999Rikkert Faneyte
2007Fausto Álvarez Rizzo
2011Vince Rooi
2012Rob Cordemans
2013Bas de Jong
2014Bas de Jong
2016Nick Urbanus
Met 10 is Amsterdam Pirates op gelijke hoogte gekomen met Kinheim wat betreft meeste MVP Awards. Het team dat hier het dichtst bij staat is Sparta, dat acht Meest Waardevolle Spelers had.

Nick Urbanus was één van de drie genomineerde spelers voor de MVP Award. Vorig jaar waren er slechts twee genomineerden. Daarvoor werden sinds het begin van de jaren negentig elk jaar drie spelers genomineerd.

De andere genomineerden waren Christian Diaz (Curaçao Neptunus) en Dudley Leonora (Kinheim). Diaz was ook vorig jaar genomineerd toen de prijs werd gewonnen door Dashenko Ricardo, die toen uitkwam voor Kinheim.

Diaz voerde de Hoofdklasse aan met een .382 slaggemiddelde en was het tweede beste met 58 honkslagen. De outfielder stond achter Urbanus met 12 doubles.

Leonora eindigde op de negende plaats met een .327 slaggemiddelde, maar was vierde in slugging met .488. De korte stop leidde de Hoofdklasse met 39 binnengeslagen punten en sloeg 53 honkslagen, hetzelfde aantal als Urbanus.




Best Pitcher


...Kenny Van Den Branden...
...Best Pitcher...
(© Photo: Henk Seppen)
Kenny Van Den Branden (Curaçao Neptunus) is voor het eerst sinds hij in de Nederlandse Hoofdklasse uitkomt gekozen tot Beste Pitcher. Vorig jaar was Van Den Branden genomineerd voor de prijs.

Van Den Branden is de eerste Belgische werper en pas de vijfde buitenlandse werper die deze prijs wint. Hij is de eerste buitenlandse werper die wint sinds de Amerikaan Ryan Murphy (Pioniers) Beste Pitcher was in 2009 en pas de tweede buitenlandse werper die wint in de laatste 30 jaar. In de periode 1976-1986 wonnen drie Amerikaanse werpers de prijs zevenmaal. De eerste buitenlandse werper die de prijs won was Douglas Morton, die Beste Pitcher was in 1976 en 1977, toen hij uitkwam voor Haarlem Nicols. In 2010 won de Canadees Leon Boyd (Neptunus), maar hij was geen buitenlander, omdat hij de Nederlandse nationaliteit had toen hij in de Hoofdklasse speelde.

Van Den Branden, die vorige maand met de Nationale Ploeg van België deelnam aan het Europees Kampioenschap, had een prima seizoen. De rechtshander voerde de competitie aan met een 0.62 ERA en had het tweede laagste slaggemiddelde van tegenstanders (.172). Hij eindigde op de vijfde plaats met 73 strikeouts en zijn negen overwinningen waren goed voor een tweede plaats. Van Den Branden was 9-0 en was de enige werper dit seizoen die 70 of meer innings gooide die ongeslagen bleef. Hij was het tweede-beste in de Hoofdklasse met het toestaan van slechts zes punten en vijf verdiende punten.

Hiermee kwam er een einde aan een streak van vijf opeenvolgende jaren waarin de prijs werd gewonnen door een werper van L&D Amsterdam Pirates. Vorig jaar werd Rob Cordemans voor de vierde keer in vijf jaar gekozen tot Beste Pitcher, terwijl hij uitkwam voor Pirates. Voor Cordemans was het de negende keer dat hij de prijs won. De andere Amsterdamse werper die de prijs in de voorgaande vijf jaar won was Kevin Heijstek, die het beste was in 2014.

Beste Pitchers, Neptunus
1981Steve Donovan
1987Harry Koster
1989Eric de Vries
1990Eric de Vries
1996Geoffry Kohl
1999Rob Cordemans
2002Rob Cordemans
2003Rob Cordemans
2004Eelco Jansen
2005Rob Cordemans
2006Diegomar Markwell
2010Leon Boyd
2016Kenny Van Den Branden
Van Den Branden is de eerste Neptunus-pitcher die de prijs wint sinds 2010 toen Leon Boyd Beste Pitcher was. Hij is de 13e werper van Neptunus die de prijs wint. Daaronder Geoffry Kohl, die de prijs in 1996 won en tegenwoordig voorzitter is van de Rotterdamse club.

Met 13 Beste Pitcher Awards is Neptunus koploper. Haarlem Nicols volgt op de tweede plaats met elf.

Voor de tweede keer in de historie waren er vier werpers genomineerd voor de prijs. De andere genomineerden waren Tom de Blok (L&D Amsterdam Pirates), Lars Huijer (Vaessen Pioniers) en Orlando Yntema (Curaçao Neptunus). Alledrie kwamen ze dicht bij Van Den Branden.

De Blok gooide in 26 wedstrijden in relief, voornamelijk als closer. De rechtshander was 5-0 met vijf saves. Hij stond slechts vijf punten en vier verdiende punten toe, beide het beste in de Hoofdklasse. De Blok had ook het laagste tegenstander-slaggemiddelde (.153) en stond de minste honkslagen toe (21). Hij eindigde op de tweede plaats met een 0.88 ERA en dat was in het voordeel van Kenny Van Den Branden.

Huijer en Yntema voerden beiden de Hoofdklasse aan met tien overwinningen. Huijer was 10-2, Yntema was 10-1. Huijer eindigde op de vierde plaats met een 1.19 ERA, terwijl Yntema vijfde was met 1.20. De twee voerden de competitie ook aan in gegooide innings, Huijer gooide de meeste (98) en Yntema volgde hem (89.2). Huijer was ook koploper in de Hoofdklasse met 107 strikeouts.




Statistische Prijzen

Beste Slagman, Neptunus
1980Kevin McDonald
1986Mike Gargiulo
1991Marcel Kruyt
1992Eric de Bruin
1997Marcel Kruyt
2002Dirk van 't Klooster
2005Dirk van 't Klooster
2006Raily Legito
2015Christian Diaz
2016Christian Diaz
Beste Slagman
Christian Diaz (Curaçao Neptunus) was dit seizoen opnieuw Beste Slagman. Na een jaar geleden .431 te hebben geslagen voerde hij de Hoofdklasse dit keer aan met een .382 slaggemiddelde (58-uit-152). Zijn gemiddelde was .030 hoger dan de op de tweede plek geëindigde Kenny Berkenbosch (L&D Amsterdam Pirates), die het seizoen afsloot met .356.

Het is de achtste keer dat een speler de 'batting title' in twee (of meer) opeenvolgende seizoenen wint. Sinds 2011 voerden slechts drie spelers de competitie als slagman aan, namelijk Dirk van 't Klooster (Kinheim, 2010-2011), Bas de Jong (Amsterdam Pirates, 2012-2014) en Christian Diaz (2015-2016). Twee jaar geleden werd De Jong pas de tweede speler in de historie die de prijs drie jaar op rij won. De enige andere speler die dat presteerde was Hamilton Richardson (Sparta), die vier jaar op rij Beste Slagman was (1963-1966).

Het is de tiende keer dat een speler van Neptunus de beste slagman van het seizoen is.



Homerun King
In 2016 was het opnieuw Gianison Boekhoudt (Curaçao Neptunus), die de meeste Homeruns sloeg. Vorig jaar deelde hij de koppositie met Bryan Engelhardt (Kinheim), want beiden sloegen acht homeruns. Echter, de prijs ging toen naar Engelhardt, want hij sloeg zijn homeruns in 122 slagbeurten, terwijl Boekhoudt er 148 voor nodig had.

Dit jaar voerde Boekhoudt de Hoofdklasse met vijf homeruns alleen aan. Hiermee maakte Boekhoudt een einde aan Engelhardt's streak van drie opeenvolgende jaren waarin hij de Homerun King was. Voor Engelhardt was het vorig jaar de vijfde keer in zeven seizoenen en achtste keer totaal dat hij de meeste homeruns had geslagen.

Het is de eerste keer sinds 2003 dat de Homerun King voor Neptunus speelt. Destijds werd de Hoofdklasse aangevoerd door Evert-Jan 't Hoen, die de laatste jaar Hoofd Coach was van Neptunus en de ploeg naar vier opeenvolgende kampioenstitels loodste.

Het is de achtste keer dat een speler van Neptunus de meeste homeruns slaat. Daaronder Jacky Jakoba, die de Homerun King was in 1983 en 1984. Hij zorgde toen voor een seizoen-record in beide jaren, waarin een aantal velden kleiner was dan tegenwoordig. Na er 18 te hebben geslagen in 1983 sloeg hij een jaar later 24 homeruns en dat record staat nog steeds overeind.



Meeste Gestolen Honken
Voor de derde keer in de afgelopen vier seizoenen voerde Roelie Henrique (HCAW) de Hoofdklasse aan in Gestolen Honken. Hij stal ook de meeste honken in 2013 en 2014 toen hij uitkwam voor L&D Amsterdam Pirates. Vorig jaar ging de prijs naar Gilmer Lampe, die toen uitkwam voor UVV.

Henrique voerde de competitie dit seizoen aan met 21 gestolen honken. Hij werd pas de vierde speler van HCAW die deze categorie aanvoert sinds 1974. Destijds stal Arnold Smith de meeste honken, net als in het volgende seizoen. 33 jaar later stal de volgende HCAW-speler de meeste honken en dat was Jermaine Esprit. De laatste HCAW-speler die de meeste honken stal in de Hoofdklasse was Kody Hightower en dat deed hij in 2012.


...Christian Diaz...
...Beste Slagman...

...Gianison Boekhoudt...
...Meeste Homeruns...

...Roelie Henrique...
...Meeste Gestolen Honken...
(© Foto's: Henk Seppen)




Overige Prijzen


...Dwayne Kemp...
...Holland Series MVP...
(© Foto: Henk Seppen)
Meest Waardevolle Speler Holland Series
De winnaar van deze prijs wordt altijd gelijk aangekondigd na afloop van de laatste wedstrijd van de Holland Series. Voor het eerst werd de prijs ook gelijk op dezelfde dag uitgereikt tijdens de huldiging van de landskampioen. In voorgaande jaren werd de prijs pas uitgereikt tijdens Stars Awards als onderdeel van de grote prijsuiteiking.

Dit jaar ging de prijs naar Dwayne Kemp, die een voorname rol speelde voor Curaçao Neptunus op weg naar de vierde opeenvolgende Kampioenstitel.




...Tom de Blok...
...Guus van der Heijden Memorial...
(© Foto: Henk Seppen)
Guus van der Heijden Memorial Trophy
De winnaar van deze prijs is voor de meest talentvolle honkbal-international onder de 23 jaar, die uitkomt in het Nederlands Honkbal Team. In het verleden werd dat gecombineerd met goede prestaties van de betreffende speler in de Hoofdklasse. Maar in recente jaren werd de prijs uitgereikt aan internationals, die daarna ook actief waren in het professionele honkbal. De prijs is vernoemd naar Guus van der Heijden, die vele jaren honkbalbestuurder is geweest en ook vele jaren voorzitter was van de Koninklijke Nederlandse Baseball en Softbal Bond (KNBSB).

De Trofee werd dit gewonnen door reliever Tom de Blok van L&D Amsterdam Pirates. Vorig jaar won De Blok de Roel de Mon Award voor de meest getalenteerde jeugdwerper.

Naast goede wedstrijden voor zijn clubteam had De Blok ook prima optredens in het Nederlands Honkbal Team. Met Oranje won De Blok dit jaar de Honkbal Week Haarlem, het France International Baseball Tournament Yoshida Challenge en het Europees Kampioenschap.

Hoewel de Trofee wordt uitgereikt aan een speler van het Nederlands Team was dit de vijfde keer dat de prijs ging naar een speler, die was verbonden aan Amsterdam Pirates. Wismar Ansjeliena was de eerste in 1989. Hij werd opgevolgd door Rikkert Faneyte (1990), Pim Walsma (2008) en Nick Urbanus (2012). Da laatste speelde dat jaar professioneel in de organisatie van Texas Rangers, maar stond ook op de ledenlijst van Amsterdam Pirates. Na afloop van zijn profseizoen keerde hij terug naar Amsterdam, was toen gerechtigd deel te nemen aan het 'postseason' met Amsterdam Pirates, maar kwam toen niet in actie voor de ploeg.




...Donny Breek...
...Roel de Mon Award...
(© Foto: Robert Bos)
Roel de Mon Award
Deze prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan de meest talentvolle jeugdwerper van het jaar. De prijs is vernoemd naar de legendarische werper Roel de Mon, die in 1943 een seizoenrecord realiseerde met 235 strikeouts. De Mon, die op een bepaald moment in een periode van vier jaar gemiddeld tot 15 keer drie slag per wedstrijd kwam, speelde voor Schoten en SC Haarlem, maar ook voor de nationale ploeg.

Dit jaar werd de prijs uitgereikt aan Donny Breek van DSS.

Dit seizoen debuteerde Breek in de Hoofdklasse en was 2-8 met een 7.51 ERA. De rechtshander kwam ook uit voor het Nederlands AAA Team (Jong Oranje) met wie hij in juli van dit jaar de titel veroverde op het Europees Junioren Kampioenschap in Spanje. Breek gooide toen in twee wedstrijden en was 1-0 met een 2.08 ERA, terwijl hij 15 keer drie slag gooide in 13 innings, slechts twee keer vier wijd weggaf en maar drie punten toestond.

Het is pas de tweede keer dat een werper van DSS de Roel de Mon Award wint. De andere winnaar was Robin van Doornspeek in 1998.




...Oliver van der Wijst Severino...
...Ron Fraser Award...
(© Foto: Robert Bos)
Ron Fraser Award
Deze prijs gaat jaarlijks naar de meest veelbelovende jeugdspeler. De prijs is vernoemd naar Ron Fraser, de eerste Amerikaanse bondscoach van het Nederlands Honkbal Team. Hij loodste Oranje naar drie Europese kampioenstitels.

Dit jaar ging de onderscheiding naar Oliver van der Wijst Severino (Kinheim). De infielder (hij speelde voornamelijk als derde honkman) speelde in zijn eerste volle seizoen in de Hoofdklasse en sloeg .173 in 27 wedstrijden.

Van der Wijst kwam ook uit voor het Nederlands AAA Team. Met de Jong Oranje-ploeg won het hij het Europees Junioren Kampioenschap in Spanje en voerde het team aan met een .500 slaggemiddelde (12-uit-24). Hij leidde de ploeg ook in gescoorde punten (11) en honkslagen (12) en was tweede met zeven binnengeslagen punten.

Van der Wijst is de achtste speler van Kinheim die de Ron Fraser Award wint. De anderen zijn Gerlach Halderman (1978), Peter van Dalen (1980), Michael Halderman (1983), Lars Koehorst (1987), Patrick Beljaards (1995), Gregory Halman (2004) en Björn Hato (2009).




...Eric de Bruin...
...Leen Volkerijk Award...
(© Photo: Henk Seppen)
Leen Volkerijk Award
Deze prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan een persoon die (door de jaren heen) een belangrijke bijdrage leverde aan de opleiding van (jeugd)spelers. De prijs is vernoemd naar Leen Volkerijk, die vele jaren actief was als coach, maar ook (pitching) coach was van het Nederlands Honkbal Team en zelf vele jaren werkzaam was in de opleiding en ontwikkeling van jonge spelers.

De prijs ging dit jaar naar voormalig Hoofdklasse-speler en oud-international Eric de Bruin, die als outfielder/eerste honkman uitkwam voor Sparta en Neptunus. Sinds een aantal jaar in De Bruin de Manager van het Nederlands AAA-Team (Jong Oranje). In juli, in Spanje, veroverde hij met Oranje de titel op het Europees Junioren Kampioenschap.

Naast het coachen van de Nationale Junioren Ploeg is De Bruin ook al vele jaren betrokken bij de ontwikkeling en opleiding van jeugdspelers, zowel als coach als instructeur.




...Charles Urbanus...
...Coach of the Year...
(© Foto: Henk Seppen)
Coach of the Year
Deze prijs werd dit jaar uitgereikt aan Charles Urbanus, de Hoofd Coach van L&D Amsterdam Pirates.

Dit seizoen onttroonde Amsterdam Pirates Curaçao Neptunus als bekerhouder in het toernooi om de European Champions Cup in Italië en San Marino. Een dag later won Amsterdam Pirates zelf de Europese honkbalbeker.

Hierna, in het restant van het seizoen, bleef Amsterdam Pirates in de top van de ranglijst staan, ondanks een aantal (zware) blessures. De ploeg moest het vanaf het begin van het seizoen doen zonder heuveltroef Rob Cordemans. In de Europa Cup Finale verloor de ploeg in Kevin Heijstek nog een heuveltroef, want hij was voor de rest van het seizoen uitgeschakeld met een zware hamstring-blessure. In daaropvolgende weken moesten nog eens twee werpers, Kyle Ward en Dennis Burgersdijk, enige tijd vanaf de zijkant toekijken met blessures.

Ondanks al deze blessures speelde Amsterdam Pirates een prima Play-Offs en plaatste zich voor de Holland Series. In de best-of-seven Kampioensfinale speelde de ploeg een sterke Series tegen Neptunus, dat kampioen werd. Vier van de zes wedstrijden eindigden met één punt verschil en Amsterdam won tweemaal na verlenging.

Het was de derde keer dat de prijs naar een coach van Amsterdam Pirates ging. In 1987 was Ted Arnold de eerste, nadat hij de ploeg naar hun allereerste landskampioenschap loodste na winst van de allereerste Holland Series tegen Neptunus. De tweede Pirates-coach die de prijs won was Rikkert Faneyte in 2008 toen ook hij de ploeg naar de titel loodste.

Voor Urbanus was het zijn derde Coach of the Year Award. Hij won ook in 1991 en 1993 toen hij met Neptunus landskampioen werd. In 1993 deelde hij de prijs met Jan-Dick Leurs, die toen Manager was van het Nederlands Honkbal Team in dat jaar Oranje in Stockholm (Zweden) voor het eerst sinds 1987 naar de Europese titel leidde.




...Sidney de Jong...
...Bill Arce Award...
(© Foto: Henk Seppen)
Bill Arce Award
Deze onderscheiding werd een aantal jaar geleden geïntroduceerd voor de meest veelbelovende coach en is niet alleen een erkenning voor zijn prestaties, maar ook een stimulatieprijs om zich verder te ontwikkelen.

De prijs is vernoemd naar de Amerikaanse honkbal-ambassadeur Bill Arce, die een zeer lange band heeft met het Nederlansdse honkbal. Arce coachte het Nederlands Team, nam met teams deel aan de Haarlemse Honkbal Week en organiseerde vele clinics. Bill Arce overleed op 7 maart van dit jaar op 90-jarige leeftijd.

Dit jaar werd de prijs uitgereikt aan Sidney de Jong, die sinds een paar jaar de Hitting Coach is van het Nederlands Honkbal Team. De Jong was in 2013 Hoofd Coach van L&D Amsterdam Pirates, maar werd kort daarna toegevoegd aan de coachingstaf van Oranje. Dit jaar won de nationale ploeg drie internationale evenementen, waaronder het Europees Kampioenschap.




Bedankt voor het bezoeken van deze site.
Mail suggesties en vragen naar stoov@wxs.nl
Copyright © 1997-2016 Marco Stoovelaar / Grand Slam * Stats & News.