...Tommy Lasorda met Grand Slam-... ...webmaster Marco Stoovelaar tijdens... ...Spring Training 1998 in Dodger Town... ...in Vero Beach, Florida (USA)... (© Foto: Marco Stoovelaar Foto gemaakt door Barbara Peeters) |
Dit jaar vieren de Dodgers hun 60e verjaardag in Los Angeles.
Na het seizoen 1957 verhuisde de club vanuit Brooklyn, New York naar California, net als hun rivaal New York Giants, dat verder ging als San Francisco Giants.
Voor de wedstrijd werd het Volkslied uitgevoerd door Grammy Award-winnende country music singer/songwriter Brad Paisley.
Ook voor de wedstrijd reikte de fameuze homerun-hitter Hank Aaron de Hank Aaron Award uit aan J.D. Martinez (Boston Red Sox) en Christian Yelich (Milwaukee Brewers) voor respectievelijk de American League en National League.
De ceremoniële eerste bal werd gegooid door Dodger-legende Tommy Lasorda, die de bal gooide naar voormalig speler Steve Garvey.
Lasorda werd in een bullpen buggy het veld opgereden richting thuisplaat waar hij werd verwelkom door Earvin 'Magic' Johnson.
De bekende voormalige basketballer (Los Angeles Lakers, 1979-1991, 1996) is sinds 2012 één van de eigenaren van de Dodgers.
De legendarische Tommy Lasorda, die in september zijn 91e verjaardag vierde, is nu actief in zijn 69e seizoen bij de Dodgers, de langste periode voor wie dan ook binnen de organisatie.
Lasorda, die in 1997 werd gekozen in de Hall of Fame, speelde voor de Dodgers in 1954-1955, maar is het bekendst als Manager van de ploeg van 1976 tot en met 1996.
In 1973 werd Lasorda de 3B Coach in de staf van Walter Alston, een andere legendarische Manager in Dodger-historie, die de ploeg leidde in 1954-1976.
Lasorde loodste de Dodgers naar de World Series-titel in 1981 en 1988 en werd tweemaal gekozen tot Manager of the Year.
In 2000 kwam Lasorda uit 'retirement' om Manager te zijn van Team USA tijdens de Olympische Spelen van 2000 in Sydney (Australië) en leidde de ploeg naar Olympisch Goud.
Sinds 2004 is Lasorda 'Special Advisor to the Chairman' van de Dodgers en houdt hij zich bezig met scouting, evalueren en instrueren van minor league-spelers, maar is ook een ambassadeur en vertegenwoordiger voor de organisatie.
Steve Garvey was vele jaren de eerste honkman van de Dodgers met wie hij de World Series won in 1981.
Hij speelde voor de ploeg in 1969-1982 en maakte deel uit van een beroemd infield dat meer dan acht jaar samenspeelde.
De anderen waren tweede honkman Davey Lopes, korte stop Bill Russell en derde honkman Ron Cey.
Tot de succesvolle teams uit die periode horen ook catcher Steve Yeager en outfielders Rick Monday, Dusty Baker en Reggie Smith.
Lasorda was de Manager.
Garvey speelde ook voor San Diego Padres in 1983-1987.
Hij was de MVP in de National League in 1974 en speelde in tien All Star Games.
Garvey is de recordhouder van de langste reeks van meeste opeenvolgend gespeelde wedstrijden in de National League (1.207).
...Yasiel Puig als slagman voor Cuba tijdens... ...het World Port Tournament 2011 in Rotterdam... (© Foto: Henk Seppen) |
Boston kreeg de eerste honkloper in de eerste helft van de derde inning op starter (en rookie) Walker Buehler, die een sterk optreden had voor de Dodgers en zeven puntloze innings gooide.
Jackie Bradley, Jr. opende met een honkslag, maar ging uit bij een steelpoging.
Hierna sloeg ook Christian Vazquez een honkslag, schoof op naar het tweede honk via een opofferingsstootslag, maar bleef achter.
Los Angeles had een loper achtergelaten op het eerste honk in de eerste inning, maar opende daarna de score in de 2e3 op starter Rick Porcello.
Met twee uit homerde Joc Pederson om de Dodgers op voorsprong te zetten.
Hierna sloeg Justin Turner een tweehonkslag, maar hij strandde op het tweede honk.
In de volgende innings zou dit het enige punt blijven.
Verschillende nieuwe werpers en pinch-hitters werden ingezet, de Boston-outfielders wisselden regelmatig van positie, er was een aantal fraaie verdedigende acties, maar er werd niet gescoord.
Met twee uit in de 2e6 dreunde Manny Machado de bal diep het linksveld in voor de Dodgers.
Denkend dat het een homerun was begon Machade pas laat te lopen en kwam niet verder dan het eerste honk met een honkslag, wat mogelijk een tweehonkslag had kunnen zijn.
Wie weet wat er daarna had kunnen gebeuren.
Machado strandde op het eerste honk.
Met Los Angeles nog altijd op een voorsprong van slechts 1-0 beklom Kenley Jansen de heuvel voor de thuisploeg in de 1e8 om het werpen over te nemen van Buehler en de wedstrijd af te sluiten.
Hij kreeg twee snelle nullen, maar daarna maakte Jackie Bradley, Jr. goed contact en sloeg een homerun om er een 1-1 stand van te maken!
Nadat Boston op rij was uitgeschakeld in de 1e9 kreeg Los Angeles de openingsslagman op het honk toen Cody Bellinger een honkslag sloeg.
Dat deed hij op David Price, die de startende werper van Boston was in Game 2.
Met één uit kwam Price op een 3-wijd-2-slag count op Yasmani Grandal.
Even later vertrok Bellinger te vroeg vanaf het eerste honk en werd uitgeschakeld in een rundown.
Hierna kregen Grandal en Chris Taylor beiden vier wijd.
Een pop-fly sloot de inning af.
Wie weet wat er zou zijn gebeurd wanneer Bellinger niet zou zijn uitgeschakeld.
Volle honken?
Wie weet.
Nu was de stand 1-1 en volgde een verlenging!
En een complete wedstrijd van nog eens negen innings zou volgen!
...Kenta Maeda als pitcher voor Japan tijdens... ...de World Baseball Classic 2013 in Japan... (© Foto: Henk Seppen) |
In de 1e10 kreeg J.D. Martinez vier wijd voor Boston met één uit.
Zijn pinch-runner Ian Kinsler schoof op naar het derde honk na een honkslag van Brock Holt.
Pinch-hitter Eduardo Nuñez werd hierna uitgevangen door midvelder Cody Bellinger, die volgde met een sterke aangooi naar Austin Barnes, die Kinsler uittikte om een 'inning-ending double play' te completeren!
In de 1e13 nam Boston een 2-1 voorsprong.
Brock Holt begon met vier wijd.
Hierna raakte Eduardo Nuñez geblesseerd toen hij als slagman over catcher Austin Barnes viel.
Holt stal het tweede honk op een bal in de grond Barnes verwerkte de bal en Nuñez probeerde te ontwijken, maar viel over de catcher en blesseerde zijn rug.
Op dat moment had Boston alle positie-spelers inmiddels gebruikt en had nog maar twee werpers over.
Later liep korte stop Xander Bogaerts een knieblessure op.
Wanneer één van hen, of beiden, waren uitgevallen had Boston een werper moeten inzetten.
Dat gebeurde niet, want Nuñez en Bogaerts speelden het duel beiden uit.
Nadat het duel was hervat sloeg Nuñez een honkslag, maar hij blesseerde zichzelf opnieuw tijdens de sliding richting eerste honk.
Holt schoof op naar het derde honk op de honkslag, waarna hij scoorde toen werper Scott Alexander volgde met een foute aangooi.
Met twee uit kwamen de honken vol te staan, maar daarna sloeg Bogaerts een grounder.
In de 2e13 opende Max Muncy met vier wijd voor de Dodgers.
Met één uit schoof Muncy op naar het tweede honk nadat een pop-fly op fout gebied was gevangen.
Dat werd gedaan door derde honkman Nuñez, die daarbij in het publiek terecht kwam.
Met twee uit bereikte Yasiel Puig het honk met een infield-hit, wat werd gevolgd door een foute aangooi van tweede honkman Ian Kinsler en dat stelde Muncy in staat de gelijkmaker te scoren.
...Home Plate Umpire Ted Barrett tijdens de... ...World Baseball Classic 2017 in Zuid-Korea... (© Foto: Henk Seppen) |
In de 1e15 kreeg Boston hun eerste twee slagmensen op de honken op nieuwe pitcher Kenta Maeda.
Een gedwongen nul en twee strikeouts volgden.
In de 1e16 gooide Maeda driemaal drie slag, zodat hij vijf strikeouts op rij had.
In de 2e15 kwamen de Dodgers heel dicht bij de winst.
Lead-off hitter Max Muncy sloeg de bal diep het rechtsveld in voor een homerun, maar die eindigde net aan de verkeerde kant van de foutpaal!
In de 1e18, op nieuwe pitcher Alex Wood kreeg Sandy Leon vier wijd voor Boston, maar ging gedwongen uit.
Een dubbelspel maakte een einde aan de inning.
In de 2e18 was Max Muncy opnieuw de lead-off hitter en dit keer sloeg hij een walk-off, homerun op de 561e worp van de wedstrijd!
De Dodgers vierden feest onder toeziend oog van meer dan 53.000 toeschouwers die tot het einde toe in het stadion bleven.
Voor de Dodgers was het de vierde keer dat het een World Series-wedstrijd afsloot met een walk-off homerun.
De laatste keer was 30 jaar geleden in 1988 en toen was het de beroemde pinch-hit homerun van de geblesseerde Kirk Gibson in de 2e9 van Game 1.
In 1947, in Game 4, sloeg Cookie Lavagetto de eerste walk-off homerun voor de Dodgers, die toen nog in Brooklyn, New York speelden.
De legendarische Jackie Robinson sloeg de volgende walk-off homerun in Game 6 van de 1956 Series.
Een lange middag en avond eindigde met een record-aantal spelers die in actie kwamen in een wedstrijd, waarin meer dan 28 dozijn aan ballen werd gebruikt.
Het was niet alleen een lange wedstrijd voor de spelers, coaches, managers en toeschouwers, maar uiteraard ook voor de umpires, official scorers en andere wedstrijd-officials, die in dit soort gevallen vaak worden vergeten.
Maar hier noemt Grand Slam * Stats & News ze even bij naam.
Ted Barrett (HP, crew chief), Chad Fairchild (1B), Jeff Nelson (2B), Jim Reynolds (3B), Fieldin Culbreth (LF) en Kerwin Danley (RF) waren de umpires.
Tim Timmons, die één van de umpires was in de eerste en tweede wedstrijd, was de Replay Official (en is dat ook in het restant van de Series).
Culbreth was de Replay Official in Game 1 en 2.
Chris Conroy, één van de umpires in de American League Division Series, is tijdens deze Series de Replay Assistant.
Jerry White en Ed Munson waren de Official Scorers, terwijl Todd Leitz de Public Address Announcer was.
Oh, en Dodger Stadium-organist Dieter Ruehle speelde meer dan zeven uur allerlei soorten muziek.
Ruehle speelt heel karakteristieke muziek tijdens de Dodger-wedstrijden.
Een aantal van zijn tunes begint met bekende melodiën uit films of songs, waarna die worden omgedraaid in een opzwepend deuntje.
Voor de hierboven genoemde personen was de wedstrijd afgesloten, maar de medewerkers van de media moesten nog interviews doen en verhalen maken voor kranten, websites, radio en televisie.
Het was een lange en historische avond in Los Angeles!
|