(Tekst: Marco Stoovelaar)
IN MEMORIAM
...Doris Day...
(1922 - 2019)
(Publiciteitsfoto 'Lucky Me', 1954) |
 Legendarische Actrice, Zangeres Doris Day ('The Winning Team') overleden
English
 CARMEL VALLEY VILLAGE, California (USA) -
De legendarische actrice en zangeres Doris Day, die wereldwijd bekend was, is op maandag (13 mei) op 97-jarige leeftijd overleden.
Doris Day is bij velen bekend om haar rollen in verschillende romantische (muzikale) comedies, maar ze speelde ook in een paar thrillers.
En ze speelde in de honkbalfilm 'The Winning Team' plus een memorabele honkbalscène in 'That Touch of Mink'.
Doris Day werd geboren op 3 april 1922 in Cincinnati, Ohio als Doris May Ann Kappelhoff.
Haar grootouders waren Duitse immigranten.
Na een screen test voor Warner Bros. werd ze gecontracteerd en speelde een aantal kleinere rollen.
Haar eerste hoofdrol was in 'Romance on the High Seas' in 1948, geregisseerde door de fameuze regisseurs Michael Curtiz en Busby Berkeley.
In hiernavolgende jaren was ze de ster in 'It's a Great Feeling' (1949) met Errol Flynn en 'Young Man with a Horn' (1950) met Kirk Douglas.
In 1953 speelde ze de titelrol in de zeer succesvolle musical 'Calamity Jane'.
In die film speelde Doris Day tegenover Howard Keel.
Vanaf dat moment speelde ze in een groot aantal films die succesvol waren, zoals de muzikale bio-pic 'Love Me or Leave Me' (1955) met James Cagney en Cameron Mitchell, de comedy 'Teacher's Pet' met Clark Gable, de romantische comedy 'Pillow Talk' (1959) met Rock Hudson en Tony Randall en de comedy 'Please Don't Eat the Daisies' (1960) met David Niven.
Er volgden nog meer succesvolle romantische comedies in de jaren zestig, zoals 'That Touch of Mink' met Cary Grant and Gig Young, 'Do Not Disturb' (1965) en 'The Glass Bottom Boat' (1966), beide met Rod Taylor.
In 1956 speelde Doris Day in de thriller 'The Man Who Knew Too Much' naast James Stewart en onder regie van de 'Master of Suspense' Alfred Hitchcock.
In die film zong ze wat vrijwel zeker haar bekendste song is, 'Whatever Will Be, Will Be (Que Sera, Sera)'.
Dit lied won de Academy Award (Oscar) voor de Beste Song in 1957.
Een andere song van haar, 'Secret Love' uit 'Calamity Jane', won de Oscar in 1954.
In 1960 werd ze genomineerd voor de Academy Award voor Beste Actrice voor haar rol in 'Pillow Talk'.
Doris Day maakte haar laatste film in 1968, het jaar waarin haar derde echtgenoot Martin Melcher overleed.
In dat jaar begon haar TV-serie 'The Doris Day Show' die werd uitgezonden tot in 1973 (128 afleveringen).
Net als haar films was ook deze serie succesvol.
...Doris Day en Ronald Reagan in...
...'The Winning Team'...
(Publiciteitsfoto) |
Zoals gezegd acteerde Doris Day ook in twee films met honkbal als onderwerp.
De eerste was 'The Winning Team' in 1952.
Dit biografische drama vertelt het verhaal van de legendarische Grover Cleveland Alexander.
Deze rol wordt gespeeld door toenmalig acteur en latere Amerikaanse President Ronald Reagan.
Doris Day speelt zijn vrouw Aimee Alexander.
Sinds deze film bleven Doris Day en Ronald Reagan zeer goede vrienden.
De rol van oud-speler en Manager Rogers Hornsby wordt gespeeld door Frank Lovejoy.
Het verhaal van deze film begint in 1911 als Grover Cleveland Alexander aanvankelijk het plan heeft een boerderij te beginnen om te kunnen trouwen met zijn vriendin Aimee.
Echter, hij wil veel liever honkballen.
Een blessure maakt bijna een einde aan zijn loopbaan in 1909, maar hij krijgt weer een contact als scout hem zien gooien en hij begint een nieuwe loopbaan.
Alexander zou 20 jaar in de Major League uitkomen en speelde voor Philadelphia Phillies (1911-1917), Chicago Cubs (1918-1926), St. Louis Cardinals (1926-1929) en opnieuw Phillies (1930).
Hij werd gekozen in de Hall of Fame in 1938.
Alexander won de World Series in 1926, leidde de National League in wins zesmaal, in ERA vier keer en in strikeouts zes keer.
Hij miste het grootste deel van het seizoen 1918 toen hij in Frankrijk was als soldaat tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Na terugkeer uit Frankrijk had hij een shellshock opgelopen en leed aan epileptische aanvallen, die het gevolg waren van een ontploffing naast hem, waardoor hij ook een deel van zijn gehoor kwijt raakte.
Alexander ontwikkelde een drankprobleem, maar dankzij zijn vrouw herstelde hij en keerde terug in het honkbal, waarin hij een succesvolle loopbaan had, die eindigde in 1930.
In 1962 speelde Doris Day tegenover Cary Grant in 'That Touch of Mink', met verder ondermeer Gig Young, Audrey Meadows, John Astin en Dick Sargent met Delbert Mann als regisseur.
De film is een romantische comedy en niet echt een honkbalfilm, maar heeft wel een memorabele honkbalscène.
Doris Day speelt de rol van Cathy Timberlake, die een toevallige ontmoeting heeft met Philip Shayne, gespeeld door Grant.
De twee beginnen met elkaar af te spreken en Philip neemt Cathy mee naar een wedstrijd van de New York Yankees waarvan hij mede-eigenaar is.
Philip en Cathy bekijken de wedstrijd vanuit de dug-out en zitten naast de legendarische spelers Mickey Mantle, Roger Maris en Yogi Berra.
Wanneer Cathy aanmerkingen begint te maken over umpire Art Passarella stuurt deze ze allemaal van het veld.
Uiteindelijk trouwen Cathy en Philip.
In latere jaren wijdde Doris Day haar leven aan dieren.
Ze leidde de Doris Day Animal League, die zich inzette voor de juiste verzorging van huisdieren.
In 1989 won Doris Day de Cecil B. DeMille Award, de oeuvre-prijs tijdes de Golden Globes.
In juni 2004 ontving Doris Day de Presidential Medal of Freedom van President George W. Bush.
In 2006 won ze de Grammy Lifetime Achievement Award.
(13 mei)
|
