(Tekst: Marco Stoovelaar)
IN MEMORIAM
...Lou Johnson...
(1934 - 2020) |
 Voormalig Major League-outfielder Lou Johnson overleden
English
 LOS ANGELES, California (USA) -
Outfielder 'Sweet' Lou Johnson, die in de Major League uitkwam voor vijf verschillende teams en regelmatig werd geruild, is op woensdag (30 september) op 86-jarige leeftijd overleden.
Johnson was 40 jaar werkzaam in de organisatie van de Los Angeles Dodgers.
Louis Brown Johnson werd geboren op 22 september 1934 in Lexington, Kentucky.
In High School speelde hij zowel honkbal als basketbal.
Hij wilde graag basketballen in het team van de University of Kentucky, maar in die jaren werden gekleurde atleten niet geselecteerd door universiteiten die lid waren van de Southeasten Conference.
Als honkballer werd hij in 1953 gecontracteerd door New York Yankees.
In zijn achtjarige Major League-loopbaan speelde Lou Johnson voor Chicago Cubs (1960, 1968), Los Angeles Angels/California Angels (1961, 1969), Los Angeles Dodgers (1965-1967), Milwaukee Braves (1962) en Cleveland Indians (1968).
Maar hij speelde in acht verschillende organisaties in zijn professionele loopbaan van 17 jaar.
In de Minor League speelde hij ook nog in teams die verbonden waren aan New York Yankees, Pittsburgh Pirates en Detroit Tigers.
Johnson maakte zijn profdebuut in 1953 en speelde in twee Minor League-seizoenen voor New York, gevolgd door nog één bij Pittsburgh Pirates.
In 1960 maakte Johnson zijn Major League-debuut en speelde toen in 34 wedstrijden voor Chicago Cubs, waarna hij in 1961 in slechts één duel uitkwam voor Los Angeles Angels.
Tijdens het seizoen 1962 speelde de outfielder in 61 wedstrijden voor Milwaukee Braves (het huidige Atlanta Braves).
Het was bij Los Angeles Dodgers dat Johnson een basisspeler werd vanaf 1965.
Lou Johnson kwam naar Los Angeles in april 1964 van Detroit Tigers in wat de achtste spelersruil was waarbij hij was betrokken.
Hij speelde toen aanvankelijk in Triple-A, net als bij het begin van het seizoen 1965.
In mei van dat jaar werd hij opgeroepen om de plek over te nemen van linksvelder Tommy Davis, nadat die zijn enkel had gebroken.
Johnson was op dat moment 30 jaar en had in 1962 voor het laatst in de Major League gespeeld.
Johnson had een prima start bij de Dodgers en werd de reguliere linksvelder van de ploeg.
Hij speelde in 130 wedstrijden en sloeg .260, scoorde 57 punten en sloeg er 58 binnen.
Toen hij in het Dodger-team kwam kreeg Johnson de bijnaam 'Sweet Lou' vanwege zijn aanstekelijke lach en omdat hij altijd met zijn handen klapte.
Op 9 september 1965 gooide Dodger-grootheid Sandy Koufax een Perfect Game.
Los Angeles won dat duel slechts met 1-0 en het was Johnson die toen het enige punt scoorde en de enige honkslag (een tweehonkslag) sloeg voor zijn team.
In de vijfde inning van die wedstrijd kreeg Johnson vier wijd, schoof op na een stootslag, stal het derde honk en scoorde toen de aangooi van de catcher in het linksveld terecht kwam.
|
...Lou Johnson homert voor Los Angeles in de World Series 1965... |
In de World Series 1965 speelde Johnson in alle zeven wedstrijden tegen Minnesota Twins.
Hij sloeg twee tweehonkslagen in Game 3 en homerde in Game 4.
In Game 7 opende Johnson de vierde inning en sloeg toen een homerun langs de linksveld-lijn op pitcher Jim Kaat om Los Angeles op een 1-0 voorsprong te zetten.
Hierna sloeg Ron Fairly een tweehonkslag en scoorde op een daarnavolgende honkslag van Wes Parker.
Los Angeles won het duel met 2-0 en werd kampioen.
In 1966 was Johnson de rechtsvelder voor Los Angeles toen Tommy Davis terugkeerde in het linksveld.
Johnson speelde toen in 152 wedstrijden en sloeg .272.
Los Angeles Dodgers speelde in dat jaar opnieuw in de World Series, maar verloor toen van Baltimore Orioles.
Na het seizoen 1967 werd Johnson geruild naar Chicago Cubs bij wie hij in 1960 zijn MLB-debuut maakte.
Hij speelde in 62 wedstrijden voor Chicago, maar in juni 1968 werd hij geruild naar Cleveland Indians.
Daar kwam hij in het restant van het seizoen uit in 65 wedstrijden.
In april 1969 werd hij wederom geruild, dit keer naar California Angels (sinds september 1965 de nieuwe naam van LA Angels).
Hij speelde in dat jaar in 67 wedstrijden, waarna hij na het seizoen 1969 stopte.
In zijn acht Major League-seizoenen speelde Johnson in 677 wedstrijden.
Hij sloeg .258 (529-uit-2.049) met 48 homeruns.
Johnson scoorde 244 punten en sloeg er 232 binnen.
Na zijn loopbaan werkte Johnson decennia lang voor de Dodgers Community Relations Department en gaf enorm veel lezingen over het gebruik van drugs en alcohol.
In totaal was hij 40 jaar werkzaam voor de Dodger-organisatie.
Stan Kasten, President en CEO van de Los Angeles Dodgers, zegt:
,,Lou Johnson was zo'n positieve inspiratiebron in Dodger Stadium voor onze medewerkers en onze fans, maar ook met de hele gemeenschap in de optredens die hij namens de organisatie gaf.
Dodger-fans zullen zich altijd zijn belangrijke homerun in Game 7 van de 1965 World Series herinneren, toen hij in zijn handen klapte terwijl hij over de honken rende''.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert de familie van Lou Johnson en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(2 oktober)
| 
