(Tekst: Marco Stoovelaar)
IN MEMORIAM
...Tom Seaver...
(1944 - 2020) |
 Major League-heuvelgrootheid en Hall of Famer Tom Seaver overleden
English
 CALISTOGA, California (USA) -
Heuvelgrootheid Tom Seaver, die twintig seizoenen in de Major League speelde en in 1992 in de Hall of Fame werd opgenomen, is op maandag (31 augustus) op 75-jarige leeftijd overleden.
Seaver was een club-icoon van New York Mets met wie hij in 1969 de World Series won.
In 1991 werd hij Tom Seaver de Ziekte van Lyme vastgesteld.
Bericht werd dat dit in 2012 terugkeerde en leidde tot Bellse parese (aangezichtsverlamming) en geheugenverlies.
In maart 2019 meldde de familie dat bij hem Lewy-body-dementie was geconstateerd.
Vanaf dat moment trok hij zich terug uit het publieke leven.
Bericht werd dat Seaver is overleden als gevolg van complicaties van Lewy-body-dementie en COVID-19.
George Thomas Seaver werd geboren op 17 november 1944 in Fresno California.
Tom Seaver speelde 20 seizoenen in de Major League voor New York Mets (1967-1977; 1983), Cincinnati Reds (1977-1982), Chicago White Sox (1984-1986) en Boston Red Sox (1986).
Seaver werd oorspronkelijk gedraft door Los Angeles Dodgers.
Als werper van de University of Southern California (USC) werd hij in juni 1965 door deze club geselecteerd in de Amateur Draft, maar tekende toen nog geen contract.
In januari 1966 werd hij gedraft door Atlanta Braves, maar die selectie werd ongeldig verklaard omdat USC reeds twee oefenwedstrijden had gespeeld.
Hoewel Seaver niet in deze wedstrijden speelde werd het contract ongeldig verklaard volgens de toen geldende NCAA-regels, want het was niet toegestaan dat hij terugging naar USC, omdat hij een profcontract had getekend.
Daarmee werd Seaver een 'amateur Free Agent' en op 3 april 1966 werd hij gecontracteerd door New York Mets.
Het was het begin van een uitstekende loopbaan, want het was bij de Mets dat Seaver zijn grootste successen behaalde.
Maar Seaver werd ook één van de beste werpers in de historie.
En hij zal altijd worden geassocieerd met zijn bijdragen aan het kampioensseizoen van New York Mets in 1969, dat werd omgedoopt in 'The Miracle Season'.
Tom Seaver maakte zijn Major League-debuut in 1967 en liet onmiddellijk een uitstekende indruk achter.
De 22-jarige rechtshander gooide in 35 wedstrijden (34 starts), gooide er daarvan 18 compleet en was 16-13 met een 2.76 ERA.
In 251 innings schakelde Seaver 170 slagmensen met drie slag uit en gaf 78 keer een vrije loop weg.
De ploeg zelf was toen maar 61-101.
Hij werd gekozen voor zijn eerste All Star Game en na het seizoen won hij de Rookie of the Year Award in de National League.
Seaver maakte ook deel uit van het National League All Star Team in negen van de volgende tien seizoenen.
En hij won drie Cy Young Awards.
In de hiernavolgende jaren stegen de prestaties van New York Mets, onder leiding van werpers Seaver en Jerry Koosman.
De grootste ommekeer kwam in 1969 toen de ploeg het 'Miracle Season' had na het jaar ervoor op de negende plaats te zijn geëindigd.
Op 9 juli van dit seizoen, spelend voor eigen publiek in Shea Stadium, gooide Tom Seaver een Perfect Game met één uit in de negende inning tegen Chicago Cubs.
Maar toen sloeg rookie Jimmy Qualls een honkslag.
De ploeg, onder leiding van Manager Gil Hodges, klom naar de eerste plaats en veroverde de titel in de National League East Division met 100 wins en 62 nederlagen.
In de World Series tegen Baltimore Orioles was Seaver de verliezende werper in Game 1, maar gooide daarna alle tien innings in een 2-1 winst in Game 4.
De volgende dag veroverden de 'Miracle Mets' de kampioenstitel.
Tom Seaver won zijn eerste Cy Young Award in 1969 toen hij de Nationale League aanvoerde met 25 overwinningen.
In dat seizoen verloor hij slechts zevenmaal en kwam tot 208 keer drie slag in 273 1/3 inning, terwijl hij afsloot met een 2.21 ERA.
Hij eindigde op de tweede plaats in de stemming voor Meest Waardevolle Speler, want die prijs ging naar Willie McCovey (San Francisco Giants).
Onder Seaver's teamgenoten in het Mets-kampioensteam van 1969 waren ondermeer Tommie Agee, Ken Boswell, Duffy Dyer, Wayne Garrett, Jerry Grote, Bud Harrelson, Cleon Jones, Ed Kranepool, Amos Otis, Art Shamsky en Ron Swoboda.
Hoewel Seaver (25 wins), Jerry Koosman (17 wins) en Gary Gentry (13) de werpersstaf aanvoerden waren de andere werpers ondermeer Tug McGraw, Nolan Ryan (die in 1966 bij Mets debuteerde) en Ron Taylor.
In de World Series stond New York Mets tegenover het sterke Baltimore Orioles, dat 109 wedstrijden had gewonnen.
De ploeg bestond uit gerenommeerde spelers als Mark Belanger, Paul Blair, Mike Cuellar, Elrod Hendricks, Davey Johnson (who later became the Manager of the Netherlands National Baseball Team), Dave May, Jim Palmer, Boog Powell, Brooks Robinson en Frank Robinson.
Seaver leidde de League in StrikeOuts in 1970 (283) en 1971 (289).
In beide seizoenen had hij ook het laagste (en dus het beste) ERA, respectievelijk 2.82 en 1.76.
Hierdoor eindigde hij op de tweede plaats in de stijd om de Cy Young Award in 1971.
Seaver won zijn tweede Cy Young Award in 1973 toen hij opnieuw de league-leider was in ERA (2.08) en StrikeOuts (251).
Hij voerde de afdeling ook aan met 18 Complete Games en sloot het seizoen af met een 19-10 'record'.
In 1975 won Seaver voor de derde keer de Cy Young Award na wederom een sterk seizoen.
Dit keer leidde hij met 22 overwinningen (en verloor er slechts negen) en 243 StrikeOuts.
Zijn succesvolle verblijf bij New York Mets leverde hem de bijnaam 'Tom Terrific' op.
Hoe de tijden zijn veranderd wat salarissen betreft kan worden onderstreept met het salaris dat Seaver ontving tijdens zijn productieve seizoenen in New York.
Hoewel de hoogte van de salarissen niet zijn bevestigd was Seaver's hoogste salaris in zijn Mets-jaren 225.000 dollar in zowel 1976 en 1977.
In juni 1977, vlak voor het verstrijken van de 'trade deadline', werd Tom Seaver door New York Mets geruild naar Cincinnati Reds voor vier spelers.
De ruil kwam bekend te staan als de 'Midnight Massacre', want de ploeg eindigde in vijf van de volgende zeven seizoenen nadat Seaver was geruild op de laatste plaats.
In zijn zes seizoenen bij Cincinnati won Seaver in vijf daarvan tien of meer wedstrijden, 16 in 1978 en 1979.
Hij leidde de League met 14 wins in 1981 en dat leverde hem weer een tweede Cy Young-plaats op.
Als speler van Cincinnati speelde hij in nog eens twee All Star Games, zodat hij in totaal twaalf keer werd gekozen voor dit duel.
Als pitcher van Cincinnati gooide Seaver op 16 juni 1978 een No-Hitter tegen St. Louis Cardinals op eigen veld in Riverfront Stadium.
In december 1982 was Seaver betrokken bij zijn tweede ruil.
Dit keer werd hij door Cincinnati weer naar New York Mets geruild voor drie spelers.
Seaver gooide voor New York in 1983 en was 9-14.
In januari 1984 werd Seaver's contract overgenomen door Chicago White Sox in wat een zogenoemde 'Free Agent compensation pick' was.
...Tom Seaver's...
...Hall of Fame Plaquette... |
Tom Seaver, die zijn hele loopbaan met rugnummer 41 speelde, stond drie seizoenen op de heuvel voor Chicago White Sox.
Na zijn eerste seizoen (1984) te hebben afgesloten met een 15-11 'record' verdiende hij (onbevestigd) voor het eerst in zijn loopbaan meer dan één miljoen dollar in zowel 1985 als 1986.
Hij was 16-11, met een 3.17 ERA en 134 StrikeOuts in 1985, maar was minder succesvol in het volgende seizoen.
In 1986 was Seaver 2-6 met een 4.38 en in juni van dat jaar werd hij geruild naar Boston Red Sox voor outfielder Steve Lyons.
In het restant van het seizoen was de rechtshander 5-7 voor de 'BoSox' met een 3.80 ERA en 72 StrikeOuts.
Hoewel hij bij de ploeg aanwezig was kon Seaver vanwege een knieblessure niet in actie komen voor Boston in de World Series tegen...New York Mets.
Het was de bekende World Series, waarin Boston bijna een einde maakte aan hun 'kampioensdroogte'.
Maar dat gebeurde niet toen Boston's eerste honkman Bill Buckner de bal door zijn benen liet glippen.
New York won de wedstrijd en de volgende dag de Series.
Na het seizoen 1986, in november werd de 41-jarige Seaver Free Agent en stopte.
In zijn 20-jarige Major League-carrière gooide Tom Seaver in 656 wedstrijden (647 starts, 231 compleet) en heeft hij een 311-205 'record' met een 2.86 ERA.
In 4.783 gegooide innings kwam hij tot 3.640 keer drie slag.
Op het moment dat hij stopte was zijn aantal StrikeOuts goed voor de derde plaats op de all-time lijst achter Nolan Ryan (die gooide tot en met 1993) en Steve Carlton (die twee jaar later stopte).
Als slagman kwam Seaver tot 202 honkslagen, waaronder twaalf homeruns en sloot af met een .154 slaggemiddelde.
Momenteel zijn Seaver's 3.640 StrikeOuts goed voor de zesde plaats op de all-time lijst, achter Nolan Ryan (5.714), Randy Johnson (4.875), Roger Clemens (4.672), Steve Carlton (4.136) en Bert Blyleven (3.701).
Met 61 ShutOuts deelt Seaver de zevende plaats op de all-time lijst met Nolan Ryan.
Deze lijst wordt aangevoerd door de heuvel-legende Walter Johnson, die 110 Complete Games gooide.
Seaver is de recordhouder met zestien Opening Day-starts.
Hij heeft ook het record in handen voor de meeste opeevolgende strikeouts (10) in één wedstrijd, een prestatie die hij in 1970 realiseerde.
In 1992 werd Tom Seaver gekozen in de National Baseball Hall of Fame met 98.8 procent van het aantal stemmen.
Dat was op dat moment het hoogste percentage ooit.
Het werd later gebroken door Ken Griffey, Jr. in 2016 (99.3 procent).
In 2019 werd Mariano Rivera de eerste speler die unaniem werd gekozen.
Seaver is ook opgenomen in de New York Mets Hall of Fame en de Cincinnati Reds Hall of Fame.
New York haalde in 1988 zijn rugnummer 41 uit de roulatie.
Op 28 september 2008 gooide Seaver en ving catcher Mike Piazza de ceremoniële eerste bal voor aanvang van de laatste wedstrijd in Shea Stadium, de thuishaven van New York Mets.
Op 13 april 2009 deden de twee hetzelfde voor de eerste wedstrijd van de ploeg in Citi Field, het nieuwe thuis-stadion.
Seaver gooide ook de ceremoniële eerste bal van de All Star Game 2013, die in Citi Field werd gespeeld.
Vorig jaar hernoemde New York Mets de straat buiten Citi Field van 126th Street naar Seaver Way en werd het adres van het stadion gewijzigd in 41 Seaver Way, een verwijzing naar zijn rugnummer.
Nadat hij was gestopt als speler werkte Tom Seaver als verslaggever bij New York Yankees (1989-1993) en New York Mets (1999-2005) voor wie hij de 'color commentator' en analist was bij de televisie-verslagen, net als voor NBC.
Daarna richtte hij zijn aandacht op zijn wijngaard.
Na te zijn teruggekeerd naar California ontwikkelde hij de Seaver Family Vineyards, dat cabernet sauvignon produceert.
Tom Seaver was zeer geliefd op zowel op als buiten het veld en wordt algemeen gezien als een charmante gentleman.
Hij werd zeer gerespecteerd door zijn teamgenoten voor zijn leiderschap in de kleedkamer en de dug-out.
|
...In Memoriam Tom Seaver door Major League Baseball... |
Fred Wilpon en Jeff Wilpon, eigenaars van New York Mets, gaven de volgende verklaring uit:
,,We zijn er kapot van om te horen dat Mets Legende en Baseball Hall of Famer Tom Seaver is overleden.
Tom kreeg de bijnaam 'The Franchise' en 'Tom Terrific' om te laten zien hoe waardevol hij echt was voor onze organisatie en onze trouwe fans, want zijn nummer 41 was het eerste spelersnummer dat in 1988 door de organisatie werd 'retired'.
Hij was gewoon de beste Mets-speler aller tijden en één van de beste die het spel ooit heeft gespeeld en dat culmineerde in zijn bijna unanieme introductie in de National Baseball Hall of Fame in 1992.
Naast de veelheid aan prijzen, records, onderscheidingen, World Series-kampioenschap, All-Star-optredens en gewoon zijn algemene genialiteit zullen we Tom altijd blijven herinneren vanwege zijn passie en toewijding aan zijn familie, het honkbal en zijn wijngaard.
Onze gedachten en gebeden gaan uit naar zijn vrouw Nancy, dochters Sarah en Anne en vier kleinzonen Thomas, William, Henry en Tobin.''
Bob Castellini, de Chief Executive Officer van Cincinnati Reds, stelt:
,,Tom Seaver was één van de beste en meest inspirerende werpers die de sport beoefende.
We zijn dankbaar dat Tom's Hall of Fame-carrière ook tijd bij de Reds omvatte.
We zijn er trots op dat zijn naam tot de groten in de Reds Hall of Fame behoort.
Hij zal worden gemist''.
Major League Baseball Commissioner Rob Manfred zegt:
,,Ik ben diep bedroefd door het overlijden van Tom Seaver, één van de grootste werpers aller tijden.
Tom was een gentleman die het beste van ons nationale tijdverdrijf vertegenwoordigde.
Hij was synoniem met de New York Mets en hun onvergetelijke seizoen 1969.
Na hun onwaarschijnlijke World Series-kampioenschap werd Tom een begrip voor honkbalfans - een verantwoordelijkheid die hij zijn hele leven met waardigheid heeft vervuld.
Namens Major League Baseball betuig ik mijn condoleances aan Tom's familie, zijn bewonderaars in onze sport, Mets-fans en de vele mensen die hij heeft geraakt''.
Chicago White Sox-Voorzitter Jerry Reinsdorf kwam met deze verklaring:
,,Tom Seaver kwam in 1984 bij de White Sox en zijn klasse en karakter maakten meteen indruk op iedereen die met hem in contact kwam.
Tom werd gerespecteerd door iedereen in de sport en dat respect was zeer verdiend.
Hij was de volmaakte professional in alles wat hij deed en tegelijkertijd had hij een fantastisch gevoel voor humor dat weerkaatste in de kleedkamer.
Tom was een kunstenaar op de heuvel, die het honkbalspel liefhad en het respecteerde met een ongeëvenaarde passie.
Tom won zijn 300ste wedstrijd op 4 augustus 1985, toepasselijk in New York, en we waren allemaal zo blij voor hem.
Hoewel zijn tijd in Chicago relatief kort was, gezien zijn lange Hall of Fame-carrièrre, hebben de vriendschappen en indrukken die hij achterliet een leven lang geduurd.
Onze gedachten gaan uit naar Nancy, hun dochters en al hun vele vrienden en familie''.
Jane Forbes Clark, Voorzitter van de National Baseball Hall of Fame and Museum, zegt:
,,Het leven van Tom Seaver was een voorbeeld van grootsheid in onze sport, evenals integriteit, karakter en sportiviteit - de idealen voor een Hall of Fame-carrière.
Als langdurig lid van de Raad van Bestuur van de Hall of Fame bracht Tom waardigheid en wijsheid naar deze instelling die zeer gemist zal worden.
Zijn liefde voor de honkbalgeschiedenis en voor de Hall of Fame werd versterkt in 2014 toen hij de schenking van zijn persoonlijke honkbalcollectie aan het museum beloofde.
Zijn prachtige nalatenschap zal voor altijd in Cooperstown worden bewaard''.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert de familie van Tom Seaver en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(3 september)
|
