(Tekst: Marco Stoovelaar; Foto: FIBS)
  Nederland verovert Europese Under-18 titel
English
  MACERATA / MONTEGRANARO (Italië) -
Het Nederlands Under-18 Honkbal Team heeft de titel verovert op het 31e Europees Under-18 Kampioenschap door met 6-2 te winnen in de Finale tegen Italië op zondag (11 juli).
Op zaterdag bereikte Oranje de Finale na een 4-2 winst tegen Duitsland in de Halve Finale.
Italië won toen hun Halve Finale tegen Spanje met 7-5.
Eerder op zaterdag kwam Duitsland tot een 10-0 shutout tegen Spanje om beslag te leggen op het brons.
De Halve Finales en Finales werden gespeeld in Macerata op het complex van Macerata Angels.
Tijdens het evenement werden ook wedstijden gespeeld in het nabij gelegen Montegranaro.
Het is de derde keer op rij en 17e keer in totaal dat Nederland de Europese titel won op wat in 1974 begon als het Europees Kampioenschap Junioren.
De naam wijzigde in 2013 naar Europees Kampioenschap Under-18.
De laatste keer dat Nederland de titel pakte was in 2018 toen het EK eveneens in Italië plaatsvond, maar toen in Grosseto.
Het 31e EK stond aanvankelijk op de agenda voor vorig jaar, maar werd toen uitgesteld naar dit jaar vanwege de maatregelen tegen de verspreiding van het coronavirus (COVID-19).
Nederland, onder leiding van Manager Eric de Bruin (die de ploeg ook in 2016 en 2018 naar de titel leidde), opende het Europees Kampioenschap op maandag met wat leek op een grote en overtuigende 18-0 stand tegen Israël.
Het was inderdaad ruim en overtuigend, maar Oranje stond na zes innings slechts met 5-0 voor.
De ploeg kwam daarna tot een rally van 13 punten in de zevende (en laatste) slagbeurt.
Op woensdag stond Nederland tegenover Italië in de voorronde (Groep A) en verloor met 7-5.
De volgende dag won de ploeg met 11-7 van Frankrijk, waarna op vrijdag werd afgesloten met een 6-2 winst tegen Litouwen.
Hierdoor eindigde Nederland op de tweede plaats in Groep A, zodat de ploeg het op zaterdag in de Halve Finale moest opnemen tegen Duitsland.
Die ploeg was in drie wedstrijden ongeslagen gebleven in Groep B.
In de Finale op zondag opende Nederland de score met één punt in de eerste inning, maar Italië kwam langszij in de derde.
Na vijf puntloze innings kwam Oranje tot een rally van vijf punten in de zevende om een beslissende voorsprong te nemen.
Met één uit in de eerste helft van de eerste inning sloeg Mees Robberse een driehonkslag en scoorde op een hiernavolgende grounder van Emilson Haswell.
Italië kwam dicht bij de gelijkmaker in de tweede helft van de eerste inning op Oranje-starter Rick Rizvić.
Hij kreeg een lead-off double tegen van Federico Ricci, die met één uit het derde honk bereikte na een wilde worp, maar daarna achterbleef.
...Het Nederlands Team viert de winst...
...van de Europese titel...
(© Foto: FIBS) |
De Italiaanse ploeg scoorde daarna wel de gelijkmaker in de 2e3.
Tommaso Adorni begon met vier wijd en scoorde op een 2-out double van Samuele Gamberini.
In de volgende drie slagbeurten kregen beide teams lopers in scoringspositie, maar wisten de 1-1 stand niet te doorbreken.
Nederland kreeg een loper op het tweede honk in de vierde en vijfde inning.
Italië kreeg lopers op het tweede en derde honk met één uit in de vierde, maar een dubbelspel sloot de slagbeurt af.
In de vijfde en zesde inning liet de thuisploeg lopers achter op het eerste en tweede honk.
Nederland sloeg daarna toen met een 5-run rally in de zevende inning, waarvan drie punten werden gescoord met twee uit.
Raydley Legito begon met een driehonkslag en met één uit kreeg Emilson Haswell opzettelijk vier wijd.
Dat was mogelijk een kostbare beslissing, want Jesse Velders volgde met een 2-run double.
Volgende slagman Luca Pastor sloeg een honkslag en dat zorgde voor lopers op het eerste en derde honk.
Met twee uit kreeg Oranje de honken vol na vier wijd voor Matis Crouwel.
De drie lopers scoorden allemaal toen Sem Kuijpers een baseclearing, 3-run double afleverde die de stand opvoerde naar 6-1.
In de 2e7 pakte Italië één punt terug op Stijn van der Schaaf, maar kreeg een kans nog meer tot scoren te komen.
Van der Schaaf had de pitching overgenomen van Rick Rizvić in de derde inning nadat het gelijkmakende punt was gescoord.
Met één uit in de zevende kreeg Van der Schaaf twee honkslagen tegen, waarna de honken vol raakten toen hij een slagman met een worp raakte.
Hij volgde met een strikeout, maar raakte daarna de volgende slagman wat een punt opleverde.
Met de honken nog altijd vol maakte een vangbal een einde aan de wedstrijd.
Stijn van der Schaaf werd uitgeroepen tot Meest Waardevolle Speler van het toernooi.
Marten Blijleven was de Beste Slagman met een .700 slaggemidddelde en Paul Schmitz (Duitsland) won de prijs voor Beste Pitcher.
Het roster van Nederland zag er als volgt uit:
Pitchers: Cody Hendriks (+IF), Brandon Herbold, Koen van 't Klooster, Dorian Lippens, Mathijs Oosterbeek, Connor Prins, Rick Rizvić, Stijn van der Schaaf.
Catchers: Matis Crouwel (+1B), Sem Kuijper (+OF), Luca Pastor (+OF), Mees Robberse (+OF).
Infielders: Emilson Haswell, Sebastian van der Horst, Raydley Legito, Raphael Smeenk.
Outfielders: Paris Aguilera Zayas, Rodmar Angela, Marten Blijleven, Jesse Velders.
Coaching-staf: Eric de Bruin (Manager), Brian Larmonie (Coach), Danny Rombley (Coach), Nick Stuifbergen (Pitching Coach).
Begeleiding: Pepijn van Ingen (Fysiotherapeut), Tjerk Smeets (Delegatie-leider).
Nederland werd ook vertegenwoordigd door Umpires Peter de Haan en Efrem Silvania, terwijl Paul Bokern leiding gaf aan de Technische Commissie.
(11 juli)
Eindstand:
1. Nederland, 2. Italië, 3. Duitsland, 4. Spanje, 5. Frankrijk, 6. Tsjechië, 7. Israël, 8. Oostenrijk, 9. Litouwen.
| 
