(Tekst & Foto: Marco Stoovelaar; Video's: MLB Film)
IN MEMORIAM
...Gaylord Perry...
(1938 - 2022) |
 Legendarisch Major League-pitcher en Hall of Famer Gaylord Perry overleden
English
 GAFFNEY, South Carolina (USA) -
Gaylord Perry, die in 22 seizoenen in de Major League gooide voor acht teams en in 1991 werd opgenomen in de National Baseball Hall of Fame is op donderdag (1 december) op 84-jarige leeftijd overleden.
Perry, die een legendarisch werper werd, won tweemaal de Cy Young Award.
Gedurende zijn lange loopbaan werd de rechtshander er altijd van verdacht dat hij de verboden spitball gooide.
In 1976 en 1977 was Gaylord Perry teamgenoot van de in Nederland geboren pitcher (en eveneens latere Hall of Famer) Bert Blyleven bij Texas Rangers.
Gaylord Jackson Perry werd geboren op 15 september 1938 in Williamston, North Carolina.
Hij was een talentvolle atleet op High School en kwam uit in verschillende sporten, waaronder honkbal, basketbal en American football.
Op Williamston High School speelde hij samen met zijn broer Jim Perry, die drie jaar ouder is en eveneens in verschillende sporten actief was.
Jim werd eveneens een Major League-pitcher.
Op High School begon Gaylord Perry zijn honkbal-loopbaan als infielder, maar werd later een dominante werper.
Daarna studeerden de Perry-broers aan de Campbell University in Buies Creek, North Carolina en waren ook daar elkaars teamgenoot in het honkbalteam van de school.
In juni 1958 werd Gaylord Perry gecontracteerd door San Francisco Giants.
In zijn eerste profseizoen 1958 verdiende de werper 90.000 dollar en speelde in Single-A.
Gaylord Perry promoveerde in 1959 naar Double-A en in het daarnavolgende seizoen speelde hij op hetzelfde niveau.
Er volgde een nieuwe promotie in 1961 toen hij uitkwam in Triple-A.
Op dat niveau, als speler van Tacoma Giants, leidde Perry de Pacific Coast League in overwinningen (16) en gegooide innings (219).
Gaylord Perry maakte zijn Major League-debuut op 14 april 1962 toen hij de startende werper (2 2/3 innings, no-decision) was voor San Francisco Giants, de ploeg waar hij in zijn eerste tien seizoenen speelde.
Dat was het begin van een lange, succesvolle en illustere loopbaan, want de rechtshander speelde in 22 Major League-seizoenen (1962-1983) voor acht teams, waaronder twee periodes bij Texas Rangers.
Na zijn debuut tegen Cincinnati Reds gooide Perry in nog twaalf wedstrijden, maar werd vervolgens weer naar Triple-A teruggestuurd.
In zijn eerste seizoen was Perry de starter in zeven van de dertien wedstrijden waarin hij gooide.
Hij was 3-1 en schakelde 20 slagmensen met drie slag uit.
Perry keerde in 1963 terug in de Major League en was toen voornamelijk reliever (vier starts in 31 wedstrijden).
In 1964 werd de rechtshander één van de starters (44 wedstrijden, 19 starts) voor San Francisco Giants en sloot het seizoen af met twaalf wins, elf nederlagen en een 2.75 ERA.
Zijn wins en ERA waren het tweede beste van de ploeg achter de legendarische pitcher Juan Marichal.
Gaylord Perry was één van de leidende pitchers in het Giants-team in 1966, samen met Marichal.
Perry (36 wedstrijden, 35 starts) domineerde en was 20-2 toen de maand augustus begon.
Tijdens het seizoen 1966 speelde Perry in zijn eerste All Star Game.
Perry sloot het seizoen af met een 21-8 'record', een 2.99 ERA en 201 strikeouts, de eerste keer dat hij de grens van 200 bereikte.
Vanaf 1966 was Perry een startende werper.
...Gaylord Perry in 1965 bij...
...San Francisco Giants... |
Perry's prestaties waren wat minder in 1967 en 1968.
Echter, hij kwam wel tot 230 strikeouts in 1967 (hij was toen 15-17) en in 1968 (toen hij 16-15 was) sloot hij af met een 2.45 ERA en gooide bovendien een No-Hitter.
Op 17 september 1968, twee dagen na zijn 30e verjaardag, stond Perry geen honkslagen toe in een thuiswedstrijd tegen St. Louis Cardinals, bij wie Bob Gibson, ook een pitching-legende, op de heuvel stond.
San Francisco won het duel met 1-0 en het enige punt kwam tot stand via een homerun van Ron Hunt in de eerste inning.
De volgende dag was het St. Louis-pitcher Ray Washburn, die een No-hitter gooide tegen San Francisco in een 2-0 winst.
Het was de eerste keer dat er twee No-Hitters achter elkaar werden gegooid.
In het seizoen 1968 voerde Juan Marichal de Giants-staff (en de league) aan met 26 wins, 30 complete wedstrijden en 325 2/3 gegooide innings.
In het seizoen 1969 was Perry 19-14 en sloot af met een 2.49 ERA en 233 strikeouts.
In 26 van zijn 39 starts gooide hij een complete wedstrijd.
Uit 1969 stamt een befaamd verhaal over Gaylord Perry.
Op 20 juli van dat jaar landde de Apollo 11 op de maan en een paar uur later werd de Amerikaan Neil Armstrong de eerste mens die op de maan stapte.
In deze jaren was de designated hitter-regel nog niet uitgevonden en dus moesten werpers gewoon zelf slaan.
De DH werd in 1973 geïntroduceerd in de American League en de regel werd pas dit jaar voor het eerst ingevoerd in de National League.
In 1969 speelde Perry in zijn achtste seizoen voor San Francisco Giants en stond meer bekend om zijn pitching dan om zijn slagwerk.
Het verhaal gaat dat in 1963 Alvin Dark, die Manager was van San Francisco in 1961-1964, gezegd zou hebben dat er eerder een mens op de maan zou zijn dan dat Perry een homerun zou slaan.
En dat is precies wat er gebeurde.
Minder dan een uur nadat Apollo 11 op de maan was geland sloeg Perry een homerun in de derde inning van een thuiswedstrijd in Candlestick Park tegen Los Angeles Dodgers op linkshander Claude Osteen, één van de heuveltroeven van de tegenstander.
In 1970 was Gaylord Perry de aas in San Francisco's pitching-staff.
Hij voerde de National League aan in wins met 23, gegooide innings met 328 2/3 en gestarte wedstrijden met 41.
De 328 2/3 gegooide innings zijn nog altijd een seizoen-record voor San Francisco.
Hij gooide 23 complete wedstrijden en zijn 3.20 ERA was het beste van de Giants-starters.
In het volgende seizoen won Perry met San Francisco de titel in de National League West Division.
In de National League Championship Series stond San Francisco tegenover Pittsburgh Pirates en verloor de best-of-five met 3-1.
Gaylord Perry was de winnende werper in de openingswedstrijd, gewonnen door San Francisco met 5-4, dankzij een 4-run rally in de vijfde inning.
De wedstrijd was een werpersduel tussen Perry en Steve Blass.
Met een 2-0 achterstand scoorde San Francisco het eerste punt in de derde inning toen Chris Speier in scoringspositie werd gebracht via een opofferingsstootslag van Perry en daarna scoorde op een honkslag van Ken Henderson.
In de vijfde inning sloeg Giants toe en nam de leiding, dankzij 2-run homeruns van Tito Fuentes en Willie McCovey.
Pittsburgh won de volgende twee wedstrijden (9-4, 2-1).
In de vierde wedstrijd was Perry weer de starter voor San Francisco, terwijl Bruce Kison begon voor Pittsburgh.
Halverwege de tweede inning stond San Francisco met 5-2 voor, maar Pittsburgh kwam langszij.
In het restant van de wedstrijd bleef Giants puntloos, maar Pirates kwam tot een rally van vier punten in de zesde om met 9-5 te winnen en zich te plaatsen voor de World Series.
Dit zou de enige keer zijn dat Gaylord Perry speelde in het 'postseason'.
In november 1971 werd Perry door San Francisco geruild naar Cleveland Indians, samen met infielder Frank Duffy, voor linkshandige pitcher Sam McDowell.
In al zijn tien seizoenen bij San Francisco Giants speelde Perry samen met drie andere toekomstige Hall of Famers: pitcher Juan Marichal en outfielders Willie Mays en Willie McCovey, die respectievelijk werden gekozen in 1983, 1979 en 1986.
Andere langdurige teamgenoten waren derde honkman Jim Davenport, infielder/outfielder Jim Ray Hart (beiden negen seizoenen), pitcher Bobby Bolin, middle infielder Hal Lanier (beiden acht seizoenen), outfielder Ken Henderson, closer Frank Linzy (beiden zeven seizoenen), outfielder Jesus Alou, catcher Dick Dietz, tweede honkman Tito Fuentes en catcher Tom Haller (allen zes seizoenen).
...Eerbetoon voor Gaylord Perry van Major League Baseball...
(© Video: MLB Film) |
Door de jaren heen waren onder zijn andere teamgenoten bij San Franciso ook Matty Alou, Bobby Bonds, José Cardenal, Orlando Cepeda (Hall of Fame 1999), George Foster, Chuck Hiller, Ron Hunt, Harvey Kuenn, Don Mason, José Pagan en pitchers Mike McCormick en Ray Sadecki.
In zijn laatste seizoen bij Giants speelde Perry samen met Jim Barr, Dave Kingman en Chris Speier, die allen in de komende seizoenen voor de ploeg zouden uitkomen.
Er waren nog eens drie legendarissche spelers teamgenoot van Perry bij San Francisco.
Dat waren pitcher Don Larsen (1962-1964), outfielder Duke Snider (1964) en pitcher Warren Spahn (1965).
Larsen had een Perfect Game gegooide in de World Series van 1956, waarin hij gooide voor New York Yankees.
Snider speelde in 1964 in zijn laatste Major League-seizoen na zestien seizoenen te hebben gespeeld voor Brooklyn/Los Angeles Dodgers.
Spahn speelde in 1965 eveneens in zijn laatste Major League-seizoen, nadt hij twintig seizoenen had gespeeld voor Boston/Milwaukee Braves.
Spahn en Snider werden respectievelijk in 1973 en 1980 opgenomen in de Hall of Fame.
Na te zijn geruild in 1971 speelde Gaylord Perry in vier seizoenen voor Cleveland Indians (1972-1975).
In zijn eerste seizoen bij Cleveland was Perry 24-16 en sloot af met een 1.92 ERA.
Hij leidde de American League met 29 complete wedstrijden (40 starts).
Na het seizoen won Perry de Cy Young Award.
In de hiernavolgende twee seizoenen (1973, 1974) won Perry respectievelijk 19 en 21 wedstrijden en gooide hij 29 en 28 complete wedstrijden.
In 1973 kwam Perry tot een 'career-high' van 238 strikeouts.
In het seizoen 1975 was hij 6-9 voordat hij door Cleveland werd geruild naar Texas Rangers op 13 juni voor pitchers Jim Bibby, Jackie Brown en Rick Waits.
Enkele jaren later speelde Waits in de Italiaanse competitie voor Pirati di Rimini (1987-1989).
Die ruil vond plaats voor aanvang van een 3-game series tussen Cleveland en Texas.
Tijdens het seizoen 1974 en 1975 speelde Gaylord Perry samen met zijn broer Jim Perry.
Die werd eveneens geruild tijdens het seizoen 1975, minder dan een maand voor Gaylord.
Onder zijn teamgenoten bij Cleveland waren Buddy Bell, Kurt Bevacqua, Jack Brohamer, Rico Carty, Chris Chambliss, Frank Duffy, Dave Duncan, John Ellis, Ray Fosse, Oscar Gamble, George Hendrick, Duane Kuiper, John Lowenstein, Rick Manning, Tommy McGraw, Graig Nettles, Boog Powell, Frank Robinson, Charlie Spikes en pitchers Dennis Eckersley, Ed Farmer, Steve Mingori, Brent Strom, Dick Tidrow en Milt Wilcox.
Robinson werd Cleveland's nieuwe Manager in 1975 en ook hij werd een Hall of Famer in 1982.
Eckersley, Kuiper en Manning waren vele jaren commentator.
Kuiper is al 36 jaar één van de TV-commentatoren bij San Francisco Giants.
Manning is sinds 1990 de 'color commentator' voor Cleveland.
Eckersley, die in 2004 een Hall of Famer werd, was twintig jaar analist en 'color commentator' voor Boston Red Sox en stopte na het seizoen 2022.
Strom is sinds 2000 een Major League Pitching Coach.
Na acht seizoenen bij Houston Astros was hij dit jaar de Pitching Coach bij Arizona Diamondbacks.
Na in juni 1975 te zijn geruild naar Texas Rangers speelde Gaylord Perry in nog twee volle seizoenen (1976-1977) voor deze ploeg.
In het restant van het seizoen 1975 was de rechtshander 12-8 voor Texas en schakelde 148 slagmensen met drie slag uit.
In 1976 was Perry 15-14 met een 3.24 ERA en 143 strikeouts en gooide in 21 van zijn 32 starts een complete wedstrijd.
Hij won opnieuw vijftien wedstrijden in het seizoen 1977 en sloot af met een 3.37 ERA en 177 strikeouts.
Perry startte 34 wedstrijden en gooide er daarvan 13 compleet.
...Gaylord Perry in de bullpen voor Texas Rangers...
...in september 1977 voor zijn start tegen Oakland A's...
...Perry gooide het hele duel en was de winnende werper...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
In 1976 en 1977 was Gaylord Perry teamgenoot van de in Nederland geboren pitcher Bert Blyleven, die in 2011 in de Hall of Fame werd gekozen.
Blyleven kwam naar Texas van Minnesota Twins via een ruil in juni 1976.
De rechtshander werd vervolgens door Texas geruild naar Pittsburgh Pirates in maart 1978.
Als Pitching Coach maakte Blyleven deel uit van de coaching-staf van het Nederlands Team tijdens de World Baseball Classic in 2009, 2013 en 2017.
De auteur van dit verhaal was als toeschouwer aanwezig toen Perry zijn twaalfde complete wedstrijd gooide in het seizoen 1977.
In september van dat jaar was ik in California met mijn ouders en broer toen we met een groep van zo'n 30 honkbalfans deelnamen aan de USA Tour, georganiseerd door honkbal/softbal-magazine Inside.
Op 23 september van dat jaar speelde Texas Rangers tegen Oakland A's in het Oakland-Alameda County Stadium.
Texas nam een snelle 3-0 voorsprong in de tweede inning via een 3-run homerun van Mike Hargrove.
Oakland reageerde met vier punten in de 2e2 toen Tony Armas een grand slam homerun sloeg.
Texas kwam langszij in de derde dankzij een RBI-single van Bump Wills, stond met 5-4 achter na zeven innings, maar scoorde vervolgens tweemaal in de achtste na honkslagen van Dave May en Claudell Washington om met 6-5 te winnen.
Perry had zes strikeouts, stond maar drie honkslagen toe en won zijn 14e wedstrijd.
Onder zijn teamgenoten bij Texas waren Sandy Alomar, Juan Beniquez, Kurt Bevacqua, Jeff Burroughs, Bert Campaneris, Gene Clines, Mike Cubbage, Jim Fregosi, Tom Grieve, Mike Hargrove, Toby Harrah, Ken Henderson, Willie Horton, Roy Howell, Dave May, Lenny Randle, Roy Smalley, Jim Spencer, Jim Sundberg, Cesar Tovar, Claudell Washington, Bump Wills en pitchers Doyle Alexander, Bert Blyleven, Nelson Briles, Dock Ellis, Ferguson Jenkins (Hall of Fame 1991) en Jim Umbarger.
In 1976 stond Perry in de startende rotatie samen met Blyleven, Briles en Umbarger.
In 1977 bestond de startende rotatie van Texas uit Alexander, Blyleven, Ellis en Perry.
In januari 1978 werd Gaylord Perry door Texas geruild naar San Diego Padres voor wie hij speelde in 1978 en 1979.
De ervaren rechtshander had een sterk eerste seizoen bij zijn nieuwe ploeg, want hij was 21-6 met een 2.73 ERA, schakelde 154 met drie slag uit en startte 37 wedstrijden (vijf compleet).
In de laatste wedstrijd van het seizoen kwam Perry tot zijn 3.000e strikeout.
Daarmee werd hij pas de derde werper in de historie die de mijlpaal van 3.000 strikeouts bereikte, de andere twee waren de legendarische Walter Johnson (Hall of Fame 1936) en Bob Gibson (Hall of Fame 1981).
Perry voerde de National League aan met zijn 21 overwinningen en won zijn tweede Cy Young Award, de prijs voor de Beste Pitcher.
Daarmee werd Perry de eerste werper ooit die de prijs won in beide leagues.
Zoals gezegd, hij won zijn eerste Cy Young Award in 1972 toen hij in de American League uitkwam voor Cleveland Indians.
In zijn tweede seizoen bij San Diego was Perry 12-11 (32 starts) en 140 strikeouts.
Bij San Diego, onder leiding van Manager Roger Craig, waren onder zijn teamgenoten Bill Almon, Kurt Bevacqua, Bill Fahey, Oscar Gamble, Fernando Gonzalez, George Hendrick, Fred Kendall, Gene Richards, Ozzie Smith, Gene Tenace, Derrel Thomas, Jerry Turner, Dave Winfield (Hall of Fame 2001) en pitchers John D'Acquisto, Rollie Fingers (Hall of Fame 1992), Randy Jones, Mark Lee, Mickey Lolich, Bob Owchinko en Bob Shirley.
In 1980 speelde Gaylord Perry voor twee verschillende teams.
In februari van dat jaar ruilde San Diego hem terug naar Texas Rangers en in augustus ruilde Texas hem naar New York Yankees.
In zijn tweede verblijf bij Texas was Perry 6-9 in 24 starts.
Bij New York Yankees gooide hij in tien wedstrijden (acht starts) en was 4-4.
Bij Texas, met Pat Corrales als Manager, werd Perry herenigd met Ranger-teamgenoten Ferguson Jenkins, Jim Sundberg en Bump Wills.
Andere teamgenoten waren onder meer Buddy Bell, Pepe Frias, Johnny Grubb, Bud Harrelson, Jim Norris, Al Oliver, Pat Putnam, Mickey Rivers, Rusty Staub, Richie Zisk en pitchers Danny Darwin, Jim Kern, Sparky Lyle, Doc Medich en Dave Rajsich.
Bij New York, onder leiding van Manager Dick Howser, waren onder Perry's teamgenoten Bobby Brown, Rick Cerone, Bucky Dent, Oscar Gamble, Reggie Jackson (Hall of Fame 1993), Bobby Murcer, Graig Nettles, Lou Piniella, Willie Randolph, Eric Soderholm, Jim Spencer, Fred Stanley, Bob Watson en pitchers Ron Davis, Rich Gossage (Hall of Fame 2008), Ron Guidry, Tommy John, Rudy May, Luis Tiant en Tom Underwood.
Na afloop van het seizoen 1980 was Gaylord Perry zonder contract, maar in januari 1981 tekende de ervaren rechtshander bij Atlanta Braves.
In zijn enige seizoen bij Atlanta was Perry 8-9 met een 3.94 ERA en 60 strikeouts.
Bij Atlanta was de legendarische Bobby Cox de Manager (en toekomstige Hall of Famer in 2014).
Onder zijn teamgenoten waren dit keer Bruce Benedict, Brett Butler, Chris Chambliss, Bob Horner, Glenn Hubbard, Dale Murphy, Biff Pocoroba, Rafael Ramirez, Jerry Royster, Claudell Washington en pitchers Tommy Boggs, Rick Camp, Gene Garber, Al Hrabosky, Rick Mahler, John Montefusco en Hall of Famer (1997) Phil Niekro.
Na het seizoen 1980 werd Perry 'released' door Atlanta.
Hij tekende vervolgens pas in maart 1982 bij zijn volgende club, Seattle Mariners.
In het uniform van zijn nieuwe club won Gaylord Perry op 6 mei zijn 300e wedstrijd om weer een mijlpaal te bereiken.
In zijn eerste seizoen bij Seattle, dat pas sinds 1977 in de American League uitkwam, was Perry 10-12 met een 4.40 ERA en 116 strikeouts in 32 starts.
Het was tijdens het seizoen 1982 dat Perry voor de enige keer in zijn loopbaan uit het veld werd gestuurd vanwege een vermoeden dat hij een spitball had gegooid door umpire Dave Phillips.
1983 werd het laatste seizoen in de indrukwekkende loopbaan van Gaylord Perry.
Hij was 3-10 met een 4.94 ERA (16 starts) toen hij eind juni werd 'released' door Seattle.
Bij Seattle waren onder zijn teamgenoten Tony Bernazard, Bruce Bochte, Manny Castillo, Al Cowens, Julio Cruz, Todd Cruz, Jim Essian, Dave Henderson, Steve Henderson, Orlando Mercado, John Moses, Spike Owen, Lenny Randle, Joe Simpson, Rick Sweet, Richie Zisk en pitchers Larry Andersen, Floyd Bannister, Jim Beattie, Bill Caudill, Mike Stanton en Ed Vande Berg.
Perry werd op 27 juni 1983 door Seattle 'released'.
Negen dagen later tekende hij bij Kansas City Royals, bij wie hij het seizoen afmaakte.
Daar werd hij herenigd met Manager Dick Howser, die ook zijn Manager was toen Perry uitkwam voor New York Yankees.
In het restant van het seizoen was er een befaamde wedstrijd met een fameus geworden incident.
Gaylord Perry gooide in 14 wedstrijden (allemaal starts) en was 4-4 met een 4.27 ERA voor Kansas City met 40 strikeouts, waaronder de 3.500e in zijn loopbaan.
Op 9 augustus, hij was nu 44 jaar, gooide hij zeven innings lang een No-Hitter tegen Baltimore Orioles.
Met een 4-0 voorsprong kreeg hij een lead-off single tegen in de achtste inning van Eddie Murray (Hall of Fame 2003), gevolgd door een honkslag van Ken Singleton en een puntscorende tweehonkslag van Joe Nolan.
Perry moest twee punten toestaan en werd afgelost in de negende inning.
Baltimore scoorde toen drie punten en won met 5-4.
...Het fameuze 'pine tar-incident' in 1983...
...Kansas City: #5 is George Brett, #10 is Manager Dick Howser...
...#30 is U L Washington, #11 is Hal McRae...
...New York: #1 is Manager Billy Martin, #9 is 3B Graig Nettles...
...#54 is pitcher Rich Gossage, #46 is 1B Don Mattingly...
...Umpires: Tim McClelland (HP, #36), Drew Coble (1B, #37),...
...Joe Brinkman (2B, #15), Nick Bremigan (3B, #2)...
(© Video: MLB Film) |
Op 24 juli speelde Kansas City bij New York Yankees in Yankee Stadium.
In de eerste helft van de negende inning stond New York met 4-3 voor.
Met twee uit sloeg U L Washington een honkslag voor Kansas City en volgende slagman George Brett (Hall of Fame 1999) sloeg een homerun op reliever Rich Gossage.
Dat vormde de inleiding voor het beroemde 'pine tar-incident'.
Terwijl volgende slagman Hal McRae naar het slagperk liep, kwam New York Yankees Manager Billy Martin (ook een legende) naar de umpires en stelde dat er teveel pine-tar zat op de knuppel van Brett.
Na overleg met zijn collega's controleerde Home Plate Umpire Tim McClelland de knuppel (opmeten langs thuisplaat), concludeerde dat er inderdaad teveel pine-tar was en gaf Brett uit.
Doordat de homerun nu was geannuleerd en Brett de derde uit was, kwam de wedstrijd ten einde en won New York met 4-3.
Brett reageerde heftig en stormde het veld op naar McClelland.
Tijdens de hiernavolgende discussies probeerde Gaylord Perry de knuppel naar de Royals-kleedkamer te brengen.
Echter, dat werd voorkomen door 2B Umpire (en crew chief) Joe Brinkman.
Brett, Perry, Manager Dick Howser en Hitting Coach Rocky Colavito werden allemaal uit het veld gestuurd.
Kansas City diende een protest in tegen de scheidsrechterlijke beslissing en vier dagen later werd die teruggedraaid door American League President Lee McPhail.
Dat betekende dat de homerun weer geldig was, Kansas City met 5-4 voorstond en de wedstrijd vanaf dat moment moest worden hervat.
Dat gebeurde drie weken later op een vrije dag voor beide teams.
De negende Royals-beurt eindigde met een strikeout, waarna Yankees op rij werd uitgeschakeld in de 2e9 door closer Dan Quisenberry.
Overigens stond Perry in dit duel tegenover verschillende oude teamgenoten: Bert Campaneris (Rangers), Rick Cerone (Yankees), Oscar Gamble (Indians/Padres/Yankees), Rich Gossage (Yankees), Ron Guidry (Yankees), Graig Nettles (Indians/Yankees), Lou Piniella (Yankees), Roy Smalley (Rangers) en Dave Winfield (Padres).
Andere teamgenoten in Kansas City waren Willie Aikens, George Brett, Hal McRae, Amos Otis, Leon Roberts, Pat Sheridan, U L Washington, John Wathan, Frank White, Willie Wilson en pitchers Larry Gura, (submarine-pitcher) Dan Quisenberry, Steve Renko en Paul Splittorff.
Op 23 september 1983, kort voor het einde van het seizoen, nam Gaylord Perry afscheid als actief speler.
Tijdens zijn loopbaan was Perry één van die werpers die complete wedstrijden gooiden wanneer hij op de heuvel stond.
Van de 690 wedstrijden die hij startte gooide Perry er 303 compleet uit.
In zijn 22 Major League-seizoenen won Gaylord Perry 314 wedstrijden, verloor er 265 en sloot af met een 3.11 ERA.
Hij kreeg ook tien saves op zijn naam.
In totaal gooide Perry in 777 wedstrijden.
In zijn lange en indrukwekkende loopbaan schakelde de rechtshander 3.534 slagmensen met drie slag uit in 5.350 innings en gooide 1.379 keer vier wijd.
Gedurende zijn loopbaan, maar vooral sinds het begin van de jaren zeventig, stelden slagmensen van tegenstanders regelmatig dat Perry een spitball gooide, vanwege de bewegingen van zijn worpen.
Gezegd werd dat Perry iets op de bal deed of ze bewerkte om tot dit resultaat te komen.
De spitball werd in 1920 als worp verboden.
Doordat Perry voor elke worp verschillende bewegingen maakte met zijn vingers - aanraken van pet of uniform of gezicht - verhoogde dat de verdenkingen dat hij 'iets' met de bal deed.
Het zorgde er ook voor dat de slagmensen zo gingen denken en dus kon hij vervolgens terugkomen met een andere effectieve worp.
In 1974 verscheen zijn autobiografie onder de veelzeggende titel Me and the Spitter.
In het boek vertelt Perry aan sportjournalist Bob Sudyk wat hij gebruikte en hoe hij zijn ballen 'bewerkte' en gooide in het verleden, maar daarmee was gestopt.
Voor aanvang van het seizoen 1974 werd de regel waarin staat dat een spitball een verboden worp is, aangescherpt en stelde het umpires in de gelegenheid een wijd af te roepen wanneer zij ervan overtuigd waren dat een spitball was gegooid en een werper ook weg konden sturen na een tweede overtreding.
In de hiernavolgende jaren bleven er echter regelmatig vraagtekens bestaan over zijn pitches, maar Perry heeft in die periode nooit bevestigd dat hij een spitball gooide, maar hij heeft het ook nooit ontkend.
In augustus 1982 werd Perry uit het veld gestuurd op verdenking van het bewerken van een bal en kreeg een schorsing van tien dagen.
Dit was de enige keer in zijn lange loopbaan dat hij werd weggestuurd met betrekking tot het gooien van een spitball.
In totaal werd Perry maar drie keer weggestuurd, de eerste keer in 1970 na discussie over een schijn-call, de derde keer tijdens het pine-tar incident in 1983.
...Hall of Fame plaquette...
...van Gaylord Perry... |
Gaylord's broer Jim Perry was eveneens een Major League-pitcher.
Samen wonnen ze 529 wedstrijden, het tweede hoogste aantal voor broers achter Phil Niekro (318) en Joe Niekro (221), die samen 539 wedstrijden wonnen.
Op de derde plaats staan Greg Maddux (355) en Mike Maddux (39) met 394.
Jim Perry won de Cy Young Award in 1970 toen hij uitkwam voor Minnesota Twins.
De Perry's zijn de enige broers die allebei een Cy Young Award hebben gewonnen.
Overigens is ook Jim Perry teamgenoot geweest van Bert Blyleven toen beiden speelden voor Minnesota in 1970-1972.
Gaylord Perry gooide in vijf All Star Games (1966, 1970, 1972, 1974, 1979) en voerde de League driemaal aan in overwinningen (1970, 1972, 1978).
Hij won vijfmaal 20 of meer wedstrijden in één seizoen (1966, 1970, 1972, 1974, 1978)
Na afloop van zijn loopbaan trok Perry zich terug op zijn boerderij in North Carolina, maar ook was hij nog zes jaar honkbal-coach van Limestone College in zijn woonplaats Gaffney.
Perry bleef ook een regelmatig bezoeker van allerlei ceremoniën, zoals de Hall of Fame-presentaties of huldigingen bij San Francisco Giants.
In 1991 werd Gaylord Perry gekozen in de National Baseball Hall of Fame.
In juli 2005 haalde San Francisco Giants zijn rugnummer 36 uit de roulatie.
In 2008 behoorde Perry tot de inaugurele groep van 43 oud-spelers die werden geëerd met een plakette op de Giants Wall of Fame.
Perry werd gekozen in de Bay Area Sports Hall of Fame in 2009.
In 2012 werd de werper opgenomen in de Cleveland Indians (nu Guardians) Hall of Fame.
Op 13 augustus 2016 onthulde San Francisco Giants een beeld van Perry voor hun stadion, Oracle Park.
Het is één van vijf beelden van voormalige Giant-grootheden, de anderen zijn Orlando Cepeda, Juan Marichal, Willie Mays en Willie McCovey.
San Francisco Giants President en CEO Larry Baer stelde in een verklaring:
,,Gaylord Perry was 'larger than life', zowel op als naast het veld.
Gaylord was niet alleen een Giants-legende, maar ook een honkballegende met een legendarische 22-jarige carrière die drie verschillende decennia omvatte.
Hier in San Francisco leidde hij in de jaren '60 en begin jaren '70 de eerste Giants-teams die jonge Giants-fans, zoals ikzelf naar Candlestick Park brachten om verliefd te worden op de honkbalsport.''
Oud-teamgenoot Juan Marichal reageerde als volgt:
,,Het is moeilijk om een legende te verliezen.
Gaylord was slim, grappig en aardig tegen iedereen in de kleedkamer.
Als hij praatte, luisterde je.
Tijdens onze 10 seizoenen samen in de San Francisco Giants-rotatie, hebben we samen 369 complete wedstrijden geregistreerd, meer dan elk paar teamgenoten in de Major Leagues.
Ik zal Gaylord altijd herinneren vanwege zijn liefde en toewijding aan de honkbalsport, zijn familie en zijn boerderij.''
Major League Baseball Commissioner Rob Manfred kwam met de volgende verklaring:
,,Gaylord Perry was een consistent werkpaard en een gedenkwaardig figuur in zijn Hall of Fame-carrière, met als hoogtepunt zijn 314 overwinningen en 3.534 strikeouts in 22 jaar.
Hij zal worden herinnerd als een van de meest getalenteerde San Francisco Giants ooit, en tijdens zijn tijd in Cleveland en San Diego werd hij de eerste werper ooit die de Cy Young Award won in zowel de American als de National Leagues.
De vijfvoudig winnaar van 20 wedstrijden gooide in totaal voor acht verschillende clubs en bleef zijn hele leven een populaire teamgenoot en vriend.
Namens Major League Baseball betuig ik mijn diepste medeleven aan de familie, vrienden en fans van Gaylord uit onze geweldige sport.''
Jane Forbes Clark, Voorzitter van de National Baseball Hall of Fame and Museum, zegt:
,,Gaylord Perry laat een blijvende erfenis na in het honkbal en in Cooperstown als een van de grootste werpers van zijn generatie.
Tijdens een opmerkelijke 22-jarige Major League-carrière werd hij de eerste werper die Cy Young Awards won in zowel de American als de National League terwijl hij meer dan 5.000 innings gooide.
De Hall of Fame zal de aanwezigheid van Gaylord erg missen, want hij vond het heerlijk om terug te keren voor het Inductieweekend om bij zijn vrienden en fans te zijn.
We betuigen ons diepste medeleven met zijn vrouw, Deborah en de hele familie Perry.''
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert de familie van Gaylord Perry en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(3 december)
|
