(Tekst: Marco Stoovelaar; Foto's: Joyce de Kramer, Peter Brink & Marco Stoovelaar)
IN MEMORIAM
...Fred de Kramer...
(1945 - 2024)
(© Foto: Joyce de Kramer) |
 Fred de Kramer, voormalig langdurig umpire en Erelid KNBSB, overleden
English
 ROTTERDAM -
Fred de Kramer, die vele jaren een overbekende en zeer gerespecte scheidsrechter is geweest in zowel honkbal als softbal, is op maandag 16 september op 79-jarige leeftijd overleden.
Helaas kampte Fred de laatste tijd met gezondheidsproblemen, nadat hij enige jaren geleden was getroffen door een hersenbloeding.
22 seizoenen lang leidde Fred de Kramer wedstrijden in de Hoofdklasse Honkbal en vijftien jaar ook op internationaal niveau.
Hij was één van de zeer weinige umpires die actief zijn geweest in zes verschillende decennia.
Fred debuteerde eind jaren zestig en nam op 70-jarige leeftijd afscheid in 2015.
Naast zijn activiteiten als umpire is Fred ook nog club-bestuurder geweest en was hij vele jaren commissielid.
Voor zijn vele bijdragen werd Fred benoemd tot Erelid van de Koninklijke Nederlandse Baseball en Softball Bond (KNBSB).
De afscheids- en herdenkingsplechtigheid voor Fred de Kramer zal plaatsvinden op maandag 23 september vanaf 13:00 uur in Rouwcentrum De Meidoorn, gelegen aan de Meidoornsingel 50 in Rotterdam.
Na de condoleance zal de naaste familie Fred begeleiden naar het crematorium waar zij in besloten kring afscheid van hem nemen.
De afscheidsplechtigheid kan ook worden gevolgd via een livestream.
Het mogelijk een persoonlijke boodschap achter te laten in een condoleance-register.
Fedde (Fred) de Kramer werd geboren op 17 mei 1945 in Schiedam.
Het was in deze plaats waar Fred kort honbalde bij de lokale vereniging met dezelfde naam, Schiedam, in de jaren zestig als outfielder en tweede honkman.
De voorzitter van Schiedam in die jaren was Jo van der Touw, die de vereniging 40 jaar lang zou leiden, voordat hij in 1990 werd opgevolgd door Wiebe Pannekoek.
Andere bekende bestuurders waren Kees Bol sr. en Jo Ebben.
Eén van de coaches in de jaren zestig was Henk Kempen, die later zeer actief werd bij HCTIW in Amsterdam en Twins in Oosterhout.
Toen Schiedam in 1969 de kampioenstitel in de Tweede Klasse veroverde waren onder de spelers Pannekoek, Ton Ebben, Wim Falentijn en Jack Leurs, de broer van toenmalig Hoofdklasse- en Nederlands Team-pitcher Jan Dick Leurs van Haarlem Nicols.
Echter, Fred's talenten waren duidelijk niet die als speler, maar lagen elders.
Hij begon met het scheidsrechteren van wedstrijden en toonde ook administratieve kwaliteiten.
Fred ging zich meer concentreren op scheidsrechteren en maakte ergens in 1967 zijn offciële debuut.
Begin jaren zeventig verhuisde Fred van Schiedam naar Klundert, waarna hij in 1982 ging wonen in Rotterdam.
Hij veranderde ook van vereniging, want hij werd lid van Alexandria '66, een Rotterdamse softbal-vereniging die in 1966 was opgericht door Gré Wolffenbuttel, de echtgenote van Henk Wolffenbuttel, die toen umpire was en later een official scorer zou worden.
Halverwege de jaren zeventig werd Pim van Nes de voorzitter van de softbal-afdeling van Alexandria '66, een multi-sport vereniging met negen verschillende sporten.
Kort daarna werd ook Fred de Kramer bestuurslid en zou verschillende jaren secretaris blijven.
Andere bestuursleden in die jaren waren onder meer Arie Vooys, Joke Vooys, Lies van Cuilenborg, Emmy Pijper, Hanny Minelli, Henny Loman en Gré Wolffenbuttel.
Fred was de verenigings-secretaris in 1982 toen Pim van Nes naar Parijs (Frankrijk) verhuisde vanwege zijn werkzaamheden op de Nederlandse Ambassade daar.
Later fuseerde de softbal-afdeling van Alexandria '66 met St. Lodewijk, een andere vereniging uit Rotterdam, die later onder de naam Saints speelde.
Terugkijkende naar die periode zegt Pim van Nes:
,,Uit de jaren van Fred en mij bij Alexandria '66 herinner ik me dat we van de Gemeente Rotterdam zo maar ineens het eerste echte softbalveld kregen.
Voordien speelden we op het voetbalveld van de club, op een korfbalveld of op een handbalveld van Roda.
De afdeling Sport en Recreatie bleek zo blij te zijn met de goede samenwerking tussen de clubs, dat we zo maar dat echte veld kregen''.
...Fred de Kamer (zittend rechts) met een team van umpires namens...
...Rotterdam in een umpire softbal-toernooi (Piet Schijvenaar Trofee) half...
...jaren tachtig op het complex van Amsterdam Pirates; Andere umpires op deze...
...foto zijn John van Peelen, Willem den Boef, Wim van Beek, Karel van Veen,...
...Aad Vuik, Jan Kooijmans, Wim Cremer, Theo Jansen, Leo Krabbendam,...
...Sjaak Bonten, Marianne van Peelen, Leen Zuur en Toy Bislip (liggend)...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
Intussen was Fred ergens in 1967 dus honkbal-scheidsrechter geworden.
Hij had al op jonge leeftijd een interesse ontwikkeld in het scheidsrechteren, want hij werd al op 17-jarige leeftijd voetbal-scheidsrechter en bleef dat zo'n vijf jaar doen, voordat hij zich op honkbal richtte.
Toen Fred zijn eerste wedstrijden leidde in Rayon Rotterdam in de jaren zestig tot begin jaren zeventig waren andere regionale umpires onder meer Wim van Beek, Ton Benningshof, Cor Blitterswijk, Hans Corpeleijn, Wim Detiger, Cor Dirksz, Paul Goode, André Haring, Koos van der Mark sr., Chris Mast, Aad Mooldijk, Chris Pieters, Karel van Veen, Aad Vuik, Henk Wolffenbuttel en Leen Zuur.
Een aantal van hen scheidsrechterde toen ook al landelijke wedstrijden.
Uit deze groep overleed Aad Vuik op 22 augustus op 91-jarige leeftijd.
Net zoals Fred de Kramer was Vuik vele jaren umpire en leidde wedstrijden in vijf verschillende decennia.
In 1972 werd Fred voor het eerst commissielid in wat toen Rayon Rotterdam was.
In dat jaar werd hij lid van de commissie scheidsrechterszaken.
In de volgende drie jaar was Fred de secretaris van deze commissie, waarin ook Willem den Boef zitting had.
Nadat hij hier tot en met 1975 deel van had uitgemaakt, keerde Fred in 1980 weer terug en was hij nog eens drie jaar lid van deze commissie in wat toen Rayon Zuidwest-Nederland was, samen met Cor Dirksz en zijn vrouw.
Ook in 1972 promoveerde Fred de Kramer als umpire en werd hij inzetbaar voor landelijke wedstrijden.
Andere umpires in Fred's beginjaren op landelijk niveau waren Wim Baas, Wim van Beek, Cor Blitterswijk, Bertus Caldenhove, Jos de Champs, Hans Corpeleijn, Henk van Dalen, Cor Dirksz, Huib Donker, Paul Goode, Fred van Groningen Schinkel, André Haring, Joop van Hattem, Ton Hout, Jan Janszen, Dick van der Klaauw, Bram Klijnsmit, Bert Lauer, Koos van der Mark sr., Chris Mast, Lou Meijer, Jan Molleman, Aad Mooldijk, Dick Mos, Jan Pauwels, Chris Pieters, Piet Pomstra, Ede Pool, Lex Rimini, Henk Ronnenbergh, Piet van Rijswijk, Cor Scholberg, Hans Schotel, André Schrijber, Jan Schut, Bert Staller, Rob Tolsma, Evert van Tuyl, Wim Visser, Ron Voerman, Piet Vorst, Jan van der Wardt, Aart Wedemeijer, Rob Witteveen, Henk Wolffenbuttel en Leen Zuur.
Fred toonde onmiddellijk zijn umpire-talenten en in 1975 promoveerde hij naar de Hoofdklasse, waarin hij debuteerde in een wedstrijd tussen OVVO en Giants Diemen in Amsterdam.
...Fred de Kramer zittend in een karakteristieke positie...
...achter Haarlem Nicols-catcher Gerlach Halderman...
...tijdens het seizoen 1987...
(© Photo: Marco Stoovelaar) |
In 1975 maakte Fred ook deel uit van de indoor-sport commissie en de technische commissie softbal van het Rayon, dat de naam het volgende jaar wijzigde in Rayon Rotterdam/Zeeland.
In 1975 en 1976 was Fred de Kramer competitieleider softbal en was hij ook verantwoordelijk voor de competitie-controle.
Het was ook in de jaren zeventig dat Fred Bondsafgevaardigde werd voor de Bondsraad van de KNBSB, iets wat hij bleef tot en met 1990.
Vanaf 1977 was Fred de Kamer ook actief in de landelijke wedstrijdcommissie softbal van de Koninklijke Nederlandse Honkbal en Softbal Bond (KNBSB).
In die commissie was De Kramer de opvolger van Dries de Zwaan als landelijk competitieleider softbal en in die functie maakte hij deel uit van de genoemde commissie, die verder ook bestond uit Chris Mast (voorzitter) en Ad van der Braken (secretaris).
Fred bleef tot en met 1982 lid in verschillende functies.
Fred was voorzitter in 1978, daarna secretaris in 1979-1981 toen Ronald Boot de voorzitter was.
In deze vier jaar was Rinus Paardekooper de competitieleider.
In 1981 was Boot de competitieleider met De Kramer als lid, samen met Peter Schüler en George Presburg.
Zoals gezegd debuteerde Fred in 1975 in de Hoofdklasse, waarna hij deel bleef uitmaken van het scheidsrechterscorps in de hoogste afdeling tot en met 1994.
Hij keerde daarna kort weer terug in de Hoofdklasse in 1996 en 1997.
Maar door de jaren heen leidde hij ook verschillende wedstrijden in lagere afdelingen.
Vanaf 1975 kreeg Fred op landelijk niveau gezelschap van vele andere umpires, waaronder Willem den Boef, Jan Boerendonk, Paul Bokern, Wil ten Bosch, Cees Bouterse, Rob Brink, Willem Broertjes, Willem Detiger, Feiko Drost, Henk Ebbing, Mario Figaroa, Jan Gerritsen, Jos Gieskens, Wim Griebling, Vincent Hazel, Carlos Hellburg, Gerard Inden, Leo Krabbendam, Jaap Kuggeleijn, Jaap Lind, Jos Loogman, Jan Meijer, George van Noort, Henk Post, Karel Rebel, Guus Slauerhof, Coen Stoovelaar, Karel van Zadelhoff en Gerard Zwerus.
Vanaf eind jaren zeventig, begin jaren tachtig, kwamen nog meer umpires naar de landelijke afdelingen.
Zoals onder meer Erick Barkhuis, John Barrett, Bob Bergkamp, Mario Blaauw, Dick Bliek, Ton Bodaan, Sjaak Bonten, Robert Bos, Nico Dalmulder, Hans van Deursen, Taco Dillesse, Wim Fagel, Hans Haazen, Mario Klardie, Jan Kooijmans, Jan Kuipers, Henk Leeflang, Fred van Leeuwen, Henk Meerleveld, Tom Middendorp, Gerard Nanninga, Herman van Os, John van Peelen, Harry Praat, André Prins, Ada Reymer, Gerard Salemink, Gerard Siep, Ted Smets, Leo Spierenburg, Wil Tessers, Karel van Veen, Theo van der Velden, Ton Verbeten, Franklin Victor, Aad de Vos, Aad Vuik, Harold Waalzaan, Theo Walthie en Ton van de Wouw.
...Fred de Kramer stond altijd boven op een actie, zoals hier...
...waarbij Amsterdam Pirates-catcher Ronald Stoovelaar een loper...
...van Haarlem Nicols tikt tijdens het seizoen 1987...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
Wanneer je een lange loopbaan hebt, zie je veel collega's komen en gaan.
Onder de umpires die vanaf 1986 tot halverwege de jaren negentig de landelijke afdelingen kwamen versterken waren Edwin Cicilia, Frank de Neling, Jan van Rijswijk, Joop Kölker, Hans Remmerswaal, Johan Brandsma, Jan van Huyzen, Henny Jansen, Henri van Heijningen, Jos van der Lelie, Ben Lens, Ben van Meerkerk, Theo Jansen, John Beltman, Edwin van den Berk, Leo Boom, Hans Leenen, Dennis Duin, Hennie Ariëns, Jan Dries, Gijs Koppen, Henk van der Linde, Olav Steijger, Cor Veraar, Arnold Verbrugge, Fred Westerhoff en Frank Volkers.
Door de jaren heen leidde Fred de Kramer wedstrijden met de meeste van de hierboven genoemde umpires, veel daarvan in de Hoofdklasse, maar ook in lagere afdelingen.
In de jaren dat Fred actief was in de Hoofdklasse was hij vaak in gezelschap van zijn toenmalige partner Caroline, die official scorer was in 1990-1997.
Als umpire in de Hoofdklasse, en vrijwel zeker ook in zijn wedstrijden in lagere afdelingen, had Fred een opmerkelijke stand achter de catcher.
Die zag er uit als een zittende, gehurkte positie.
In deze jaren werd deze positie ook verschillende keren gebruikt door andere ervaren umpires, zoals Fred van Groningen Schinkel en Chris Pieters.
En Fred stond bovendien altijd boven op een actie om een call te maken.
Fred is één van de weinige umpires die 500 of meer wedstrijden hebben geleid op Hoofdklasse-niveau.
Hij was zelfs pas de derde die deze grens bereikte, na Fred van Groningen Schinkel, die de recordhouder is met meer dan 1.200 competitiewedstrijden, en Chris Pieters.
Eerder dit seizoen klom Olav Steijger naar de tweede plaats met meer dan 750 wedstrijden en passeerde Henri van Heijningen.
De enige andere umpire met 700 of meer wedstrijden in de hoogste afdeling is Henk Meerleveld.
Andere umpires met 500 of meer wedstrijden in de Hoofdklasse zijn Ton Bodaan, Johan Brandsma, Karel van Veen en Roy van de Wateringen.
In 1979 maakte Fred de Kramer zijn internationale debuut, want toen was hij één van de umpires tijdens de Haarlems Honkbal Zesdaagse, die als extra toernooi werd georganiseerd tussen de Haarlemse Honkbal Week van 1978 en 1980.
Ook in 1979 werd Fred aangesteld als umpire voor de Koninkrijksspelen, die toen werden gehouden in Curaçao en Aruba.
Voor Fred was dit het begin van een internationale loopban die duurde tot en met 1993.
In die periode werd hij aangesteld voor 21 toernooien.
In 1980 stond Fred in zijn eerste van zes Haarlemse Honkbal Weken in Haarlem.
In 1987 leidde hij wedstrijden in de eerste van zijn drie World Port Tournaments in Rotterdam.
...Fred tijdens het Chung Hua Tournament...
...in 1987 in Taipei (Taiwan)...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
In 1985 en 1986 was Fred ook umpire tijdens twee grote toernooien.
In 1985 was hij één van de Nederlandse umpires tijdens het Europees Kampioenschap in Haarlem.
Een paar wedstrijden werden toen ook gespeeld in Eindhoven, als een generale repetitie op die locatie voor een jaar later.
In 1986 was hij een umpire tijdens het Wereldkampioenschap, dat toen voor het eerst werd georganiseerd in Nederland, waarbij de wedstrijden werden gespeeld in Haarlem, Rotterdam, Utrecht en Eindhoven.
In 1987 reisde Fred voor het eerst sinds 1979 weer naar het buitenland.
Eerst was hij scheidsrechter tijdens het Europa Cup-toernooi in Parijs (Frankrijk).
In het najaar van 1987 vertegenwoordigde Fred Nederland tijdens het Chung Hua Tournament in Taipei (Taiwan).
Fred's volgende Europees Kampioenschap kwam in 1989 toen hij één van de umpires was tijdens het EK Junioren in Leeuwarden.
Een jaar later was Fred ook umpire tijdens het EK Junioren in België.
En in 1991 werd hij aangesteld voor het Europees Kampioenschap Cadetten, eveneens in België.
Een hoogtepunt kwam in 1993 tijdens het Wereldkampioenschap Junioren in Windsor (Canada), want toen was hij de Home Plate Umpire in de Finale tussen Cuba (dat won) en de USA.
In zijn loopbaan leidde Fred de Kramer ook wedstrijden in een aantal Holland Series, waaronder de Kampioensfinale in zijn laatste volle Hoofdklasse-seizoen in 1994.
In die Series tussen Kinheim en Neptunus stond Fred in de eerste twee wedstrijden.
Fred vormde een 4-man crew in Game 1 met Fred van Groningen Schinkel, André Prins en Frank Volkers.
In Game 2 van de Series, stond hij in een crew met Bob Bergkamp, Ton Bodaan en Johan Brandsma.
Kinheim won de best-of-five, 3-2.
Hoewel Fred in 1972 naar de landelijke afdelingen was gepromoveerd, bleef hij ook wedstijden leiden in Rayon Rotterdam, daarna Rayon Rotterdam/Zeeland (sinds 1976), daarna Rayon Zuidwest-Nederland (sinds 1981) van 1974 tot en met 1989, voornamelijk als softbal-umpire.
Net zoals Fred leidden verschillende andere honkbal-scheidsrechters in deze jaren ook softbal-wedstrijden.
Onder zijn collega's in deze periode waren onder meer Cor Dirksz, Chris Mast, Leen Zuur, Willem den Boef, Paul Goode, Aad Vuik, Leo Krabbendam, Joop Knegt, Wim Kremer, George van Noort, Ada Reymer, Gerda Krabbendam, Toy Bislip, Sjaak Bonten, Henk Leeflang, Marianne van Peelen, Henri van Heijningen, Theo Jansen, Ben Lens, René Ras, Jan Dries en Leo Boom.
...Fred met materiaal-vervaardiger (en voormalig...
...umpire) Nico van Heemskerk tijdens het Chung...
...Hua Tournament in 1987 in Taipei (Taiwan)...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
Vanaf 1983 werd Fred de Kramer ook weer actief in verschillende commissies in wat toen Rayon Zuidwest-Nederland was, maar hij had ook zitting in een aantal landelijke KNBSB-commissies.
In 1983 maakte Fred deel uit van de kascontrole-commissie in Rayon Zuidwest-Nederland, samen met onder anderen Kees Bol jr. en Ada Reymer.
In hetzelfde jaar werd hij lid van de uit drie personen bestaande protest-commissie van het Rayon.
Als secretaris bleef Fred lid van deze commissie tot en met 1991, net zoals Cor Blitterswijk (voorzitter) en Koos van der Mark sr..
In 1985-1988 is Fred ook lid van de scheidsrechters-commissie van Zuidwest-Nederland.
Andere leden in deze jaren zijn onder meer Jan Kooijmans, Cor Blitterswijk, Joop Knegt en Henri van Heijningen (in 1988).
In 1986-1988 is Blitterswijk de voorzitter en De Kramer de secretaris.
In 1983-1986 is Fred de Kramer lid van de landelijke terrein-commissie voor zowel honkbal als softbal.
In de eerste twee jaar staat deze commissie onder voorzitterschap van George Presburg met Theo Ederveen als secretaris en Jan Prins en Joes Gewald als leden.
In de volgende twee jaar is Ederveen voorzitter van deze commissie en was Huub Nelissen de secretaris.
Gewald is dan ook weer lid, en dat is Jan Kars ook.
In 1992 worden de negen Rayons omgevormd naar vier Districten.
Rayon Zuidwest-Nederland wordt onderdeel van District Zuid.
Sinds de instelling in 1992 tot en met 2000 (het laatste jaar van de District-formule) maakt Fred de Kramer deel uit van het Districts-bestuur en behartigt de scheidsrechterszaken.
In deze jaren wordt het Districts-bestuur geleid door voorzitter Jan Lensselink, die in deze functie ook deel uitmaakt van het KNBSB-bestuur, Wim Loeve was de vice-voorzitter en Kees Bol sr. was aanvankelijk de secretaris.
Andere leden waren onder anderen Tonny van der Wouw (penningmeester), Theo Walthie, André van Overbeek, Arno Seltenrijch en Jan Dekkers.
In dezelfde periode (1992-2000) is Fred voorzitter van de scheidsrechters-commissie van District Zui met Peter de Jong als secretaris.
Andere leden door de jaren heen zijn onder meer Joop Knegt, Vincent Paulus, Henri van Heijningen, Henk Geenen en Jan Dekkers.
Eveneens in deze jaren, als vertegenwoordiger van District Zuid, heeft Fred de Kramer zitting in de landelijke beleidscommissie scheidsrechters, onder voorzitterschap van Paul Bokern.
Andere leden die hun District vertegenwoordigen zijn Gerrit Preker, Cees van Deijzen, Marijke Mulder, Ruud Klomp en Mario Blaauw.
...Fred had altijd veel plezier...
...tijdens een wedstrijd, zoals hier in 2015...
(© Foto: Peter Brink) |
In de negen jaar dat de Districten bestonden leidde Fred ook honkbal- en softbal-wedstrijden op Districts-niveau.
Zodoende werkte Fred, die ook docent was voor landelijke scheidsrechterscursussen, niet alleen samen met een aantal nieuwe umpires, maar gaf ook altijd veel nuttige tips en adviezen.
Onder de umpires, die actief waren in District Zuid (en sommigen ook landelijk of voormalige landelijke umpires) waren Olav Steijger, Arnold Verbrugge, Ab Baart, Hans Daanen, Henk Geenen, Martin Lemstra, Peter Hersbach, Henk van der Linde, Wil van Vliet, Jac van Riel, René Fischer, Jos van Eijsden, Henk van Harrewijn, Aad Vuik, Peter Brink, Anne de Bruijne, Kjell Brandenburg, Rutger Druijve en Theo Jansen.
Een andere indeling volgde weer in 2001.
In plaats van vier Districten waren er nu drie Regios (Noord, Midden en Zuid).
In de nieuwe Regio Midden behartigde Fred de scheidsrechterszaken, samen met Peter de Jong en Joop Knegt in 2001.
In 2002 volgde een splitsing tussen top-sport en breedtesport.
In deze laatste categorie was Fred de Kramer de coördinator voor scheidsrechterszaken, terwijl De Jong en Knegt zich bezighielden met de aanstellingen, net zoals Henk Geenen en Vincent Paulus.
Ondanks de wijzigingen in opzet bleef Fred gewoon doorgaan als umpire.
Aanvankelijk leidde hij honkbal- en softbal-wedstrijden in de breedtesport, maar ook in Regio Midden.
Onder zijn collega's waren toen onder meer Erik Bokern, Peter Brink, Jos de Champs, Peter Gulickx, Gerben Hardeveld, Philippe Hubèr, Fred van der Kade, Joop Kölker, Bob Gieskens, Marianne van Peelen, Sonny de Palm, Patrick Reus, Jean Rijksen, Rudsel Schoobaar, Marlies Struyvé, Rob Tichelaar, Martin Tolen en Ruud van Zetten, plus een aantal van de hierboven genoemde umpires.
Vanaf 2004 leidde Fred voornamelijk softbal-wedstrijden.
Onder zijn collega's waren velen van de al eerder genoemde umpires, maar ook Frits Budding, Wim Drullman, Frank Duits, Hans Hornstra, Albert Jung, Bert Loggen, Caroline Stadhouders en Albert Tolen.
En verschillende umpires, die nog altijd actief zijn, zoals Harm de Fonkert, Ben Goorts, Louis Rohan en Arjan de Wever.
Op 13 september 2015 leidden de toen 70-jarige Fred de Kramer en Henk Geenen beiden hun laatste wedstrijd.
Op die dag waren ze de umpires in de Eerste Klasse double-header tussen Cheetahs en Robur '58 in Beek.
Na afloop namen beiden afscheid.
Dat eindigde Fred's scheidsrechtersloopbaan die bijna 50 jaar duurde.
In zijn lange loopbaan werd Fred de Kramer driemaal gehuldigd door de KNBSB.
Op 27 maart 1993 ontving hij het Bondsonderscheidingsteken voor een actieve periode van meer dan 25 jaar.
Precies 17 jaar later, op 27 maart 2010 werd Fred benoemd tot Lid van Verdienste van de KNBSB toen hij er ruim 40 jaar op had zitten.
En nadat hij in september 2015 afscheid had genomen werd Fred een maand later, op 5 oktober, benoemd tot Erelid.
...Fred de Kramer met zijn geliefde honden in 2013...
(© Foto: Joyce de Kramer) |
Fred is altijd een zeer geliefde en gerespecteerde umpire geweest, of hij nou in de Hoofdklasse stond of in een lagere afdeling.
Hij stond in aanzien bij spelers, speelsters, coaches, collega's en club-officials.
Dat had niet alleen te maken met zijn regelkennis of dat hij een betrouwbare umpire was, maar ook met de wijze waarop hij een wedstrijd leidde (game-management), want hij had duidelijk de leiding en had bovendien een rustige wijze van leiden.
Fred was niet zo heel groot en had een smal postuur, maar wanneer het er op aankwam of tijdens een discussie kon hij altijd goed overweg met de situatie, gaf wanneer nodig uitleg van een bekritiseerde call of kon soms zelfs in een verhitte discussie gaan met een coach als daar aanleiding voor was.
Maar die discussies vonden altijd plaats met wederzijds respect.
In zijn loopbaan stuurde Fred niet veel spelers of coaches van het veld.
Zeker in de laatste vijftien jaar van zijn loopbaan deelde De Kramer veel van zijn kennis met zijn umpire-collega's en werd van velen een mentor.
Hoe hij de leiding had in een wedstrijd onderstreepte hij in een wedstrijd tijdens het seizoen 1989 in Den Haag in een duel tussen ADO en Amsterdam Pirates.
Fred had niet zijn beste wedstrijd achter de plaat en in de ogen van Win Remmerswaal, die toen de Hoofd Coach was van Pirates, deed hij het gewoon niet goed.
Ergens in de vierde inning had Remmerswaal genoeg gezien en was er klaar mee.
Hij gooide de inhoud van een ballentas (zo'n dertig ballen) richting De Kramer en schreeuwde ''zoveel ballen heb je vandaag gemist''.
Fred was niet onder de indruk, niet door de opmerking en ook niet door de status van Remmerswaal, die in 1979 de eerste in Nederland (en Europa) geboren en opgegroeide speler was die in de Major League speelde toen hij gooide voor Boston Red Sox.
Na zijn terugkeer in Nederland ging hij nog een paar seizoenen in Italië spelen, waarna hij zich op coaching richtte.
In plaats van te reageren op de opmerking en ballengooi-actie van Remmerswaal stak De Kramer zijn armen in de lucht, staakte de wedstrijd en liep samen met zijn collega's van het veld.
Het gevolg van de handelingen van Remmerswaal en De Kramer was dat de wedstrijd gewonnen werd verklaard voor ADO.
Een andere karakteristieke kwaliteit van Fred was zijn gevoel voor humor.
Hij kon vaak worden gezien met een brede lach op zijn gezicht tijdens een wedstrijd.
Fred genoot er altijd van om op een veld te staan, ongeacht het niveau en of het nou honkbal of softbal was.
Hij genoot van elke wedstrijd.
En het was juist vanwege zijn plezier in het scheidsrechteren en goede contacten met spelers, speelsters, coaches en collega's dat hij zo'n vijftig jaar umpire is geweest.
Een andere liefde waarvan Fred enorm kon genieten waren zijn honden.
Hij maakte veelvuldig wandelingen met zijn vrouw Joyce en hun honden.
Helaas kampte Fred de laatste tijd met gezondheidsproblemen, nadat hij enige jaren geleden was getroffen door een hersenbloeding.
Fred was een kleurrijke persoonlijkheid op en buiten het veld, die door velen van ons zal worden gemist.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert Fred's echtgenote Joyce, overige familie en vrienden en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(22-26 september)
|
