(Tekst: Marco Stoovelaar; Foto's: Baltimore Orioles PR & Marco Stoovelaar; Video: MLB Network)
IN MEMORIAM
...Davey Johnson...
(1943 - 2025)
(© Foto: Baltimore Orioles PR) |
 Major League-grootheid (speler/manager); voormalig Nederlands Team-coach Davey Johnson overleden
English
 SARASOTA, Florida (USA) -
Davey Johnson, die 13 jaar in de Major League speelde, voornamelijk bij Baltimore Orioles, en 17 seizoenen lang een succesvol Manager was, is op vrijdag 5 september op 82-jarige leeftijd overleden.
Johnson won driemaal de World Series, twee keer als speler en één keer als Manager.
In 2003 en 2004 maakte Johnson deel uit van de coaching-staf van het Nederlands Honkbal Team en leidde hij de Oranje-selectie kort als Interim-Manager.
David Allen Johnson werd geboren op 30 januari 1943 in Orlando, Florida.
Hij studeerde aan en speelde honkbal voor de Texas A&M University, maar na slechts één seizoen werd Davey in 1962 gecontracteerd door Baltimore Orioles.
Later dat jaar maakte Johnson zijn professionele debuut in het Single-A-team.
In 1963 promoveerde hij naar Double-A en Triple-A.
Nadat hij het hele seizoen 1964 had gespeeld in Triple-A team Rochester Red Wings, maakte Johnson zijn debuut in de Major League in 1965 bij Baltimore, maar keerde na 20 wedstrijden weer terug naar Triple-A.
Johnson speelde vervolgens in 1966 zijn eerste volledige Major League-seizoen.
Hij speelde toen in 131 wedstrijden, kwam tot 129 honkslagen (7 homeruns), sloeg .257 en eindigde als derde in de verkiezing voor Rookie of the Year.
Als kampioen van de American League bereikte Baltimore de World Series en kwam daarin tot een 4-0 'sweep' tegen Los Angeles Dodgers.
Johnson speelde in alle vier de wedstrijden en sloeg .286.
Davey Johnson speelde met Baltimore ook in de World Series in 1969, 1970 en 1971.
In die seizoenen werd het team geleid door de legendarische Manager Earl Weaver.
Andere sterspelers in het Orioles-team waren toen pitcher Jim Palmer, derde honkman Brooks Robinson en outfielder Frank Robinson.
In 1970 won Baltimore opnieuw de World Series, dit keer met 4-1 tegen Cincinnati Reds, dat kort daarna zeer succesvol werd als de Big Red Machine.
In 1969 en 1971 verloor Baltimore van New York Mets (4-1) en Pittsburgh Pirates (4-3).
Johnson speelde in alle wedstrijden.
Als startende tweede honkman speelde Davey Johnson acht seizoenen voor Baltimore en speelde hij elk jaar in 130 of meer wedstrijden tussen 1966 en 1972.
Johnson maakte deel uit van een sterk infield met Brooks Robinson op het derde honk en Mark Belanger als korte stop.
Allen wonnen meerdere Gold Gloves.
Johnson won de prijs in 1969, 1970 en 1971.
Hij werd ook geselecteerd voor de All-Star Game in 1968, 1969 en 1970.
In december 1972 werd Johnson geruild naar Atlanta Braves.
In zijn eerste seizoen bij Atlanta in 1973 sloeg Johnson een 'career-high' 43 homeruns, waarvan 42 als tweede honkman.
Daarmee evenaarde hij het seizoen-record voor de meeste homeruns door een tweede honkman, dat in 1922 werd gevestigd door legendarische Rogers Hornsby.
In het seizoen 1973 sloegen Johnson's teamgenoten Darrell Evans en Hank Aaron respectievelijk 41 en 40 homeruns, wat de eerste keer was dat drie spelers van hetzelfde team 40 of meer homeruns sloegen in hetzelfde seizoen.
Ook in 1973 speelde Johnson weer in een All-Star Game.
...Davey als speler van...
...Yomiuri Giants in Japan...
(© Foto: 1976 Baseball-card) |
Nadat hij begin 1975 door Atlanta was 'released', ging Davey Johnson in Japan spelen, waar hij in 1975 en 1976 voor Yomiuri Giants uitkwam.
Daar was hij teamgenoot van de legendarische Sadaharu Oh, terwijl Shigeo Nagashima, een andere legende, Manager was.
Nagashima overleed op 3 juni op 89-jarige leeftijd.
Terug in de USA tekende Johnson bij Philadelphia Phillies, voor wie hij in 1977 in 78 wedstrijden speelde.
In 1978 werd Johnson de eerste speler in de geschiedenis die twee grand slam-homeruns sloeg als pinch-hitter, wat zijn enige twee homeruns in dat seizoen waren.
Hij sloeg de eerste op 30 april in een thuisduel tegen San Diego Padres op Bob Shirley in de vijfde inning.
Zijn tweede pinch-hit grand slam kwam op 3 juni tegen Los Angeles Dodgers, eveneens voor eigen publiek.
Dit keer was het een walk-off homerun op Terry Forster in de negende inning, resulterend in een 5-1 overwinning.
In augustus 1978 ruilde Philadelphia Johnson naar Chicago Cubs, voor wie hij in de rest van het seizoen nog 24 wedstrijden speelde.
Johnson stopte daarna als spelers.
In 13 seizoenen speelde Johnson in 1.435 wedstrijden en sloeg hij 1.252 honkslagen, waaronder 136 homeruns.
Hij scoorde 564 punten, sloeg er 609 binnen en eindigde met een slaggemiddelde van .261.
In 1979 was Davey Johnson Manager van Miami Amigos.
Dit team speelde in de Inter-American League, een afdeling op Triple-A-niveau met zes teams die niet waren aangesloten bij Major League-organisaties.
Deze nieuwe competitie hield na drie maanden op te bestaan.
In 1981 en 1983 was Johnson Minor League-Manager in de New York Mets-organisatie, respectievelijk in Double-A en Triple-A.
Vanaf 1984 was Davey Johnson Manager van het Major League-team van New York Mets.
Hij werd de eerste National League-Manager die in elk van zijn eerste vijf seizoenen 90 of meer wedstrijden won, waaronder 108 in 1986 en 100 in 1988.
In 1986 leidde Johnson New York naar de World Series-titel in wat een beroemde finale-reeks werd.
Tegenstander Boston Red Sox stond met 3-2 voor in de Series, stond ook voor in Game 6 en was nog maar één worp verwijderd van de titel.
Maar toen maakte eerste honkman Bill Buckner een fout en won New York, waarna de ploeg de volgende dag ook Game 7 won.
In 1990, zijn zevende seizoen bij New York, had het team het moeilijk en werd Johnson na 42 wedstrijden ontslagen, ondanks dat hij de succesvolste manager in de clubgeschiedenis was (595 overwinningen), wat hij nog steeds is.
...Davey als Manager van NY Mets...
(© Foto: 1987 Baseball-card) |
In 1993 keerde Johnson terug als Major League-Manager toen hij Tony Perez opvolgde na 44 wedstrijden bij Cincinnati Reds.
Ook daar was hij succesvol en leidde het team in 1995 naar de National League Championship Series.
Desondanks gingen Cincinnati en Johnson na het seizoen uit elkaar.
In 1996 en 1997 was Johnson Manager van Baltimore Orioles.
In beide seizoenen speelde het team in de American League Championship Series.
In november 1997 werd Johnson uitgeroepen tot Manager of the Year.
Johnson had een slechte relatie met club-eigenaar Peter Angelos.
Na een meningsverschil diende Johnson zijn ontslag in en Angelos accepteerde het op dezelfde dag dat hij de prijs won.
Johnsons volgende baan als Manager was in 1999 en 2000 toen hij Los Angeles Dodgers leidde.
Na de daaropvolgende jaren internationaal actief te zijn geweest, keerde Johnson in juni 2006 terug in Major League Baseball, want hij werd benoemd tot 'consultant' van de directie van Washington Nationals.
Na het seizoen 2009 werd Davey 'Senior Advisor' van de General Manager.
In juni 2011 keerde Johnson terug in uniform, nadat Manager Jim Riggleman stopte.
Hij leidde Washington ook in 2012 en 2013, met respectievelijk 98 (clubrecord) en 86 overwinningen als resultaat.
In 2012 speelde de ploeg in de National League Division Series en werd Johnson uitgeroepen tot Manager of the Year.
Na afloop van het seizoen 2013 nam hij afscheid en werd hij in 2014 adviseur.
In 17 seizoenen als Major League-Manager bij vijf teams won Johnson 1.366 van zijn 2.434 wedstrijden, met een winst/verliespercentage van .562.
Zoals gezegd was Johnson, nadat hij in 2000 Manager was geweest van Los Angeles Dodgers, een aantal jaren internationaal actief.
In juni 2003 werd Johnson benoemd tot Interim-Manager van het Nederlands Honkbal Team en nam waar voor Robert Eenhoorn, die vanwege trieste familieomstandigheden tijdelijk was teruggetreden als Manager.
Voormalig Major League-speler Hensley Meulens werd aan de staf toegevoegd als Bench Coach.
De overige leden van de staf waren Eric de Bruin (1B & Hitting Coach), Ben Thijssen (3B Coach) en Steve Janssen (Pitching Coach).
De aanstellingen van Johnson en Meulens kwamen iets meer dan twee weken voor de start van het internationale World Port Tournament in Rotterdam.
Oranje bereikte daarin de Finale, maar verloor vervolgens met 3-2 van Cuba.
Vijf dagen na het WPT nam Nederland deel aan het Europees Kampioenschap, dat werd georganiseerd in Haarlem, Amsterdam en Rotterdam.
Johnson leidde het team naar overwinningen tegen België, Tsjechië, Kroatië, Frankrijk en Zweden, waaronder vier shutouts.
Na vijf wedstrijden keerde Eenhoorn terug als Manager, maar Johnson bleef bij het team als Assistant Manager.
Er volgden nog drie shutouts, eerst tegen Rusland en opnieuw tegen Zweden, en vervolgens een 2-0 overwinning in de Finale tegen Griekenland.
Huidig Oranje-Manager Evert-Jan 't Hoen was toen één van de spelers.
...Davey Johnson als Manager van de USA...
...met Nederlands Team Manager...
...Robert Eenhoorn in 2008 tijdens...
...de Olympische Spelen in Peking (China)...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
Vier dagen later volgde een ander evenement, het Olympisch Kwalificatie Toernooi in Haarlem en Rotterdam.
Johnson zou ook toen bij het team zijn, maar keerde vanwege familieomstandigheden al voor aanvang van het toernooi huiswaarts.
In oktober keerde Johnson weer terug in een oranje-uniform als Assistant Manager van Eenhoorn tijdens het Wereldkampioenschap in Cuba.
Dezelfde coachingstaf, onder leiding van Eenhoorn als Manager en Johnson als Assistant Manager, leidde de ploeg ook in 2004.
In dat jaar won het Nederlands Team de Haarlemse Honkbal Week in Haarlem, nam deel aan een Pre-Olympisch Toernooi in Nettuno (Italië), gevolgd door de Olympische Spelen in Athene (Griekenland).
In 2005 was Davey Johnson Manager van Team USA tijdens het Wereldkampioenschap, dat in Nederland werd georganiseerd.
De Amerikanen eindigden op de zevende plaats.
In 2006 maakte Johnson opnieuw deel uit van de Amerikaanse ploeg, dit keer als Bench Coach tijdens de eerste editie van de World Baseball Classic met Buck Martinez als Manager.
Johnson was daarna wederom de Manager van de USA in 2007 tijdens het Wereldkampioenschap in Taiwan, waar hij de ploeg naar de eerste wereldtitel leidde in meer dan dertig jaar.
Johnson was ook weer Team USA-Manager in 2008 tijdens de Olympische Spelen in Peking (China) en in 2009 tijdens de World Baseball Classic.
In China wonnen de Amerikanen de bronzen medaille en het team eindigde op de vierde plaats in de Classic.
In 2005, 2006 en 2007 won Davey Johnson drie opeenvolgende USA Baseball Rod Dedeaux Coach of the Year Awards.
In 2009 en 2010 was Johnson Head Coach van respectievelijk DeLand Suns en Sanford River Rats in de Florida Collegiate Summer League.
In 1997 werd Davey opgenomen in de Baltimore Orioles Hall of Fame, samen met (General Manager) Harry Dalton en (Catcher) Rick Dempsey.
In 2010 werd hij ook opgenomen in de New York Mets Hall of Fame, samen met (General Manager) Frank Cashen, (Pitcher) Dwight Gooden en (Outfielder) Darryl Strawberry.
Tijdens het seizoen van 1990 was het Cashen die Johnson als Manager ontsloeg.
In 2008, 2010 (door de Veterans Committee), 2017 en 2018 (door de Today's Game Committee) stond Davey Johnson op de keuze-lijst voor de National Baseball Hall of Fame, maar hij kreeg niet genoeg stemmen.
|
...Eerbetoon Davey Johnson door MLB Network... |
Davey Johnson was een pionier in het gebruik van statistische computerdata.
Toen hij zelf nog speelde, leerde hij computerprogramma's maken en toen hij Manager werd, gebruikte hij data voor zijn spel-aanpak, het bestuderen van (tegenstanders) en het samenstellen van zijn opstelling.
Johnson bracht een winnaarsmentaliteit mee naar alle teams die hij als Manager leidde en werd zeer gerespecteerd door zijn collega-coaches en spelers.
New York Mets-clubeigenaren Steve en Alex Cohen gaven de volgende verklaring:
,,We zijn diepbedroefd door het overlijden van Davey Johnson.
Davey's 595 overwinningen zijn de meeste in de geschiedenis van de franchise, en zijn nalatenschap wordt benadrukt door het feit dat hij het team van 1986 naar het World Series-kampioenschap leidde.
Hij leidde met een rustig zelfvertrouwen en een onwrikbaar geloof in zijn team, en gaf altijd veel om zijn spelers, zowel op als buiten het veld.
Hij had een indrukwekkende spelerscarrière van 13 jaar, waaronder het winnen van twee World Series-titels met de Orioles.
Namens onze hele organisatie betuigen wij ons oprechte medeleven aan Davey's familie, vrienden en iedereen die geraakt is door zijn opmerkelijke leven en carrière''.
USA Baseball Executive Director/CEO Paul Seiler verklaarde:
,,We zijn diepbedroefd door het overlijden van Davey Johnson.
Davey is een honkballegende wiens carrière gekenmerkt werd door aanhoudende uitmuntendheid als speler en coach.
Hij was een echte kampioen in elke zin van het woord, en het was zijn leiderschap dat Team USA naar een wereldkampioenschap in 2007 en een Olympische bronzen medaille in 2008 leidde.
We zijn hem zeer dankbaar voor zijn toewijding en diensten aan USA Baseball, maar zijn impact ging verder dan overwinningen en medailles.
Davey had een diepgaande impact op de atleten en staf die het geluk hadden met hem te werken, en we zullen zijn nagedachtenis voor altijd in ere houden.
Ons diepste medeleven gaat uit naar zijn vrouw, Susan, en de hele familie Johnson''.
John Gall, President van USA Baseball, zegt:
,,In 2008 loodste Davey Johnson Team USA naar een bronzen medaille op de Olympische Spelen in Peking, waar ik de eer had voor hem te spelen.
Wat me het meest is bijgebleven, was niet alleen zijn honkbalbriljantie, maar ook het vertrouwen en geloof dat hij ons allemaal heeft gegeven.
Davey was een pure honkbalman en zijn aanstekelijke energie zal voor altijd voortleven in de harten van spelers, fans en de hele honkbalgemeenschap.
Namens USA Baseball, en met groot persoonlijk respect, betuig ik mijn medeleven aan zijn vrouw Susan, zijn familie en iedereen die geraakt is door zijn bijzondere leven''.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert Davey's vrouw Susan, overige familie en vrienden en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(8 september)
| 
