|
www.grand-slam.nl |
Honkbal |
| Headlines |
| Samenstelling & Copyright © 1997-2018 by Marco Stoovelaar |
 |
(Tekst: Marco Stoovelaar; Foto's: Henk Seppen & Alfred Cop)
 Dwayne Kemp Meest Waardevolle Speler; Diegomar Markwell Beste Pitcher 2019
English
 NIEUWEGEIN -
Dwayne Kemp van landskampioen Curaçao Neptunus is de Meest Waardevolle Speler van het seizoen 2018 in de Hoofdklasse.
Veteraan linkshander Diegomar Markwell (ook Neptunus) won de prijs voor Beste Pitcher.
Voor Kemp is het de eerste keer dat hij de MVP is van de hoogste afdeling.
Markwell won zijn tweede Beste Pitcher Award, maar zijn eerste sinds 2006.
Het is de derde keer dat zowel de MVP als de Beste Pitcher uitkomen voor Neptunus.
De laatste keer dat beide prijzen naar Neptunus gingen was in 2005 toen Dirk van 't Klooster de MVP was en Rob Cordemans de Beste Pitcher.
De eerste keer dat Neptunus beide prijzen won was in 1981.
In dat jaar was Eddy Tromp de MVP en Steve Donovan de Beste Pitcher.
Vorig jaar speelden de winnaars van deze prijzen ook voor dezelfde ploeg, want toen wonnen Danny Rombley (MVP) en Rob Cordemans (Beste Pitcher) van L&D Amsterdam Pirates.
Sinds 2005 kwam het nu acht keer voor dat beide prijzen naar spelers van dezelfde ploeg gingen.
Nadat Neptunus beide Awards won in 2005 was het Hoofddorp Pioniers dat won in 2009.
Hierna speelden de MVP en Beste Pitcher vijf keer voor Amsterdam Pirates (2011, 2012, 2013, 2014, 2017).
In totaal is het de 19e keer dat zowel de MVP als Beste Pitcher uitkomen voor hetzelfde team.
Voor het eerst in de historie worden de KNBSB Awards niet uitgereikt op een samenzijn op één locatie, waar de beste spelers en speelsters in zowel honkbal als softbal worden gehuldigd.
Sinds in 1953 voor het eerst prijzen werden uitgereikt gebeurde dat 65 jaar op rij altijd op één locatie, ondermeer in plaatsen als Amsterdam, Haarlem, Hoofddorp, Haarlem en Nieuwegein.
Vorig jaar werden de prijzen uitgereikt in Claus Park Collection in Hoofddorp.
Dit jaar introduceerde de KNBSB een nieuwe wijze voor het uitreiken van de Awards, waarbij gebruik werd gemaakt van de sociale media.
Begin november reisde Norbert van Oosterhout, die twee jaar geleden één van de twee presentatoren van de Award-avond was, door het hele land naar de huizen van de genomineerden en winnaars om de Awards aan de beste spelers en speelsters van de competitie uit te reiken.
Daar verraste hij de spelers en speelste en de resultaten daarvan waren te zien in korte filmpjes op YouTube.
Hiermee hoopt de KNBSB een grote publiek te bereiken, want de flimpjes konden (en kunnen) door iedereen worden bekeken.
Aan de andere kant, omdat de Awards op verschillende dagen en op verschillende plekken werden uitgereikt, kon niemand (zoals bijvoorbeeld verslaggevers en fotografen, teamgenoten of clubbestuurders) de uitreiking van de Awards persoonlijk bijwonen, met uitzondering van een aantal familieleden of vrienden die toevallig aanwezig waren in het huis van de winnaar of de genomineerde.
En uiteraard hebben we nu ook geen groepsfoto met alle winnaars.
Een aantal van de overige Awards die in voorgaande jaren ook tot het programma behoorden op 'de avond' werden eerder al uitgereikt.
De Roel de Mon Award, Ron Fraser Award (beide honkbal), Riet Vermaat Trofee en Bep van Beijmerwerdt Trofee (beide softbal) werden allen uitgereikt op woensdag 19 september tijdens de Super 6 Baseball Softball in Hoofddorp.
De Egbert van der Sluis Award (softbal) werd uitgereikt op zondag 14 oktober tijdens de Season's Final Softball in Haarlem.
Op zaterdag 3 november werden twee nieuwe Awards voor de Official of the Year uitgereikt tijdens de seizoensafsluiting van de wedstrijd-officials in Almere.
Een aantal Awards moet nog worden uitgereikt.
De Leen Volkerijk Award (honkbal), Nol Houtkamp Award (softbal), Club Official van het Jaar Award, Vereniging van het Jaar Award en de Slugger worden op 8 december uitgereikt tijdens het jaarlijkse KNBSB Congres in Nieuwegein.
(9 november)
 Ga hierheen voor de Softball Awards 2018
|
...Dwayne Kemp...
...Meest Waardevolle Speler...
(© Foto: Henk Seppen) |
Meest Waardevolle Speler
Dwaye Kemp (Curaçao Neptunus) is niet alleen voor het eerst in zijn loopbaan Meest Waardevolle Speler, het is ook de eerste keer dat hij voor deze prijs werd genomineerd.
Het is wel de vijfde keer dat Kemp een prijs wint.
Dit seizoen was hij ook de Beste Slagman van het seizoen.
In 2016 was hij de MVP van de Holland Series en in 2011 won hij de prijs voor de Meeste Gestolen Honken en Guus van der Heijden Memorial Trophy.
Kemp sloeg dit seizoen .407 (68-uit-167), waarmee hij ook de Beste Slagman in de Hoofdklasse was.
De infielder leidde ook in Slugginggemiddelde (.539), Honkslagen (68), Binnengeslagen Punten (41) en Totaal Honken (90).
Hij was vijf in On Base Percentage met .429 en zevende in Gescoorde Punten (29).
Kemp kreeg negenmaal drie slag.
Hij voerde Neptunus uiteraard ook aan in Slaggemiddelde, Slugginggemiddelde, Honkslagen, RBI's en Totaal Honken, maar Kemp leidde de Rotterdamse ploeg ook in Opofferingsslagen (5) en Gestolen Honken (20).
Verdedigend maakte Kemp vier fouten in 128 kansen en dat leverde hem een Veldgemiddelde van .969 op.
Hij had 88 assists en nam deel aan 15 dubbelspelen.
Kemp voerde de lijsten aan in Slaggemiddelde en RBI's, maar omdat hij slechts één homerun sloeg, miste hij de Triple Crown.
| MVP's, Neptunus |
| 1980 | Eddy Tromp |
| 1981 | Eddy Tromp |
| 2000 | Robert Eenhoorn |
| 2005 | Dirk van 't Klooster |
| 2018 | Dwayne Kemp |
In zes van de voorgaande zeven jaar speelde de Meest Waardevolle Speler voor Amsterdam Pirates.
Vorig jaar was het de elfde keer dat de prijs naar een speler van Pirates ging en dat zorgde voor een nieuw record.
Het is pas de vijfde keer dat een speler van Neptunus gekozen wordt tot MVP en de eerste keer sinds 2005 Dirk van 't Klooster de prijs won.
Eddy Tromp was tweemaal MVP (1980, 1981) terwijl hij voor Neptunus speelde.
|
|
|
|
...Genomineerde Spelers voor de MVP Award...
...Kenny Berkenbosch, Roelie Henrique & Shurman Marlin...
(© Alle Foto's: Henk Seppen) |
Dwayne Kemp was één van de vier genomineerde spelers voor de MVP Award.
De andere genomineerden waren Kenny Berkenbosch (L&D Amsterdam Pirates), Roelie Henrique (HCAW) en Shurman Marlin (De Glaskoning Twins).
Allevier werden voor het eerst genonimeerd voor de MVP Award.
Kenny Berkenbosch voerde Amsterdam Pirates aan in Slugginggemiddelde (.503) en was tweede in Slaggemiddelde (.330), On Base Percentage (.451), Gescoorde Punten (33), Honkslagen (44) en Homeruns (4).
Berkenbosch was de derde beste speler van Amsterdam met 29 RBI's en deelde de eerste plek met 12 Doubles.
Roelie Henrique voerde HCAW aan in verschillende categoriën, waaronder Slaggemiddelde (.352), Slugginggemiddelde (.430), On Base Percentage (.440), Honkslagen (45), Homeruns (2) en Gestolen Honken (21).
Hij was de derde beste speler bij HCAW met 19 Gescoorde Punten.
Met een .289 Slaggemiddelde was Shurman Marlin de Beste Slagman van Twins, dat dit jaar voor het eerst de Play-Offs bereikte.
Marlin was tweede beste met 28 RBI's en derde beste in Slugginggemiddelde (.407) en On Base Percentage (.368).
Zijn 39 Honkslagen waren het vierde hoogste aantal binnen de ploeg.
|
...Diegomar Markwell...
...Beste Pitcher...
(© Foto: Henk Seppen) |
Beste Pitcher
Diegomar Markwell (Curaçao Neptunus) werd voor de tweede keer in zijn lange loopbaan gekozen tot Beste Pitcher.
Markwell won de prijs voor het eerst in 2006.
De linkshander werd driemaal genomineerd voor de Award (2009, 2012, 2013).
Markwell sloot het seizoen af met een 11-0 'record' en een 1.24 ERA, het tweede beste in de Hoofdklasse achter teamgenoot (en closer) Loek van Mil, die afsloot met 0.22.
Hoewel hij slechts 40 innings gooide kwalificeerde Van Mil zich voor het Beste ERA, want werpers hadden dit seizoen slechts 34 innings nodig om op de lijst te komen en in aanmerking te komen voor de Beste Pitcher Award.
Markwell's ERA was het beste onder startende werpers.
Zijn 'Opposing Batting Average' van .164 was ook het beste van starters.
Met 11 won hij de meeste wedstrijden van het seizoen en deelde die positie met Orlando Yntema, eveneens van Neptunus.
Markwell, die maar 50 keer drie slag gooide, was vierde met 87 1/3 Innings Pitched in 14 wedstrijden (allen starts).
In de voorgaande zeven jaar werd de Beste Pitcher Award zesmaal gewonnen door een werper van L&D Amsterdam Pirates.
Vijf van deze prijzen gingen naar Rob Cordemans, die vorig jaar de Beste Pitcher was.
De andere Amsterdam-pitcher die won was Kevin Heijstek in 2014.
De laatste keer dat een Neptunus-pitcher won was in 2016 toen de Belg Kenny Van Den Branden de Beste Pitcher was.
De laatste linkshandige werper die de Beste Pitcher Award won was Markwell zelf toen hij won in 2006.
Sinds 2000 is er slechts één andere linkshandige werper geweest die de Award won en dat was Patrick Beljaards (Kinheim), die het beste was in 2000.
| Beste Pitchers, Neptunus |
| 1981 | Steve Donovan |
| 1987 | Harry Koster |
| 1989 | Eric de Vries |
| 1990 | Eric de Vries |
| 1996 | Geoffry Kohl |
| 1999 | Rob Cordemans |
| 2002 | Rob Cordemans |
| 2003 | Rob Cordemans |
| 2004 | Eelco Jansen |
| 2005 | Rob Cordemans |
| 2006 | Diegomar Markwell |
| 2010 | Leon Boyd |
| 2016 | Kenny Van Den Branden |
| 2017 | Diegomar Markwell |
Het is de veertiende keer dat een werper van Neptunus de Award wint.
Hiermee is de club recordhouder.
|
|
|
...Genomineerd voor Beste Pitcher...
...Lars Huijer & Robin Schel...
(© Beide Foto's: Henk Seppen) |
De andere genomineerden voor de prijs waren Lars Huijer (Meerlease Pioniers) en Robin Schel (L&D Amsterdam Pirates).
Huijer werd ook in de voorgaande twee seizoenen genomineerd.
Voor Schel was het zijn eerste nominatie.
Lars Huijer was de derde beste werper in de Hoofdklasse met een 1.35 ERA en was tweede met 93 1/3 Innings Pitched.
Huijer was één van de slechts twee werpers met 100 of meer Strikeouts en eindigde met 101 op de tweede plaats achter Chris Pfau (HCAW), die 103 keer drie slag liet noteren.
Huijer was 5-4.
Robin Schel voerde Amsterdam Pirates aan met een 1.41 ERA en dat bezorgde hem de vierde plaats in de Hoofdklasse.
De linkshander was 5-0 en stond maar negen verdiende punten toe, het tweede laagste aantal in de Hoofdklasse.
Schel startte dit seizoen acht wedstrijden en gooide vijfmaal in relief, terwijl hij tot 44 strikeouts kwam.
|
Statistische Prijzen
| Beste Slagmensen, Neptunus |
| 1980 | Kevin McDonald |
| 1986 | Mike Gargiulo |
| 1991 | Marcel Kruyt |
| 1992 | Eric de Bruin |
| 1997 | Marcel Kruyt |
| 2002 | Dirk van 't Klooster |
| 2005 | Dirk van 't Klooster |
| 2006 | Raily Legito |
| 2015 | Christian Diaz |
| 2016 | Christian Diaz |
| 2017 | Benjamin Dille |
| 2018 | Dwayne Kemp |
Beste Slagman
Dwayne Kemp was dit seizoen de Beste Slagman.
De infielder sloot de reguliere competitie af met een .407 slaggemiddelde (68-uit-167)
Het was de eerste keer dat Kemp de Hoofdklasse aanvoerde als slagman.
Kemp was de enige speler dit seizoen die in de Hoofdklasse boven de .400 sloeg.
De tweede beste slagman was Tijmen Takke van Quick Amersfoort, die tot .381 kwam.
Het is het vierde jaar op rij dat de Beste Slagman uitkomt voor Neptunus.
Vorig jaar voor Benjamin Dille de Award.
In de twee daaraan voorafgaande seizoenen was Christian Diaz de Beste Slagman.
Het is de twaalfde keer dat een speler van Neptunus beste slagman van het seizoen is.
Homerun King
De prijs voor Homerun King gaat dit jaar naar Sam Kennelly (De Glaskoning Twins).
De Australische infielder sloeg zes homeruns en daarmee deelde hij de eerste plaats met outfielder Denzel Richardson (DSS).
Wanneer twee (of meer) spelers deze categorie aanvoeren is de winnaar de speler die zijn homeruns slaat in het laagste aantal officiële slagbeurten.
Het was dit jaar heel dicht bij elkaar, want Kennelly sloeg zijn zes homeruns in 165 slagbeurten, terwijl Richardson het seizoen afsloot met 166 slagbeurten.
Verschillende jaren geleden werd de prijs uitgereikt aan alle spelers die de meeste homeruns sloegen, ongeacht het aantal slagbeurten.
Kennelly en Richardson werden gevolgd door Aldi Guzman (Silicon Storks), Quintin De Cuba (Curaçao Neptunus) en Rodney Daal (L&D Amsterdam Pirates), die allen vijf homeruns sloegen.
Met uitzondering van de Holland Series MVP Award werd Kennelly de eerste Australische speler die één van de competitie-prijzen won.
In 2010 was de Australische werper Dushan Ruzic (Neptunus) de Holland Series MVP.
Kennelly werd ook pas de tweede speler van Twins die een seizoenprijs wint.
De eerste keer was in 1996 toen Patrick van Heyningen de Hoofdklasse eveneens aanvoerde in Homeruns.
Sinds dat jaar is Kennelly pas de tweede buitenlandse speler die de hoogste afdeling leidde in Homeruns.
De andere was de Cubaan Fausto Álvarez Rizo (Amsterdam Pirates), die de meeste Homeruns sloeg in 2007.
Sinds 1960 is het pas de achtste keer dat een buitenlandse speler de meeste Homeruns heeft geslagen in de Hoofdklasse.
Meeste Gestolen Honken
Roelie Henrique (HCAW) voerde Hoofdklasse dit seizoen aan met 21 Gestolen Honken.
Dat is er één meer dan een trio spelers die er twintig op hun naam kregen, namelijk Dwayne Kemp (Curaçao Neptunus), Jarreau Martina (De Glaskoning Twins) en Denzel Richardson (DSS).
Henrique werd vijfmaal uitgeschakeld bij een steelpoging.
Voor Henrique is het de vierde keer in zes jaar dat hij deze Award wint.
De tweede honkman/outfielder won ook in 2013 en 2014 toen hij uitkwam voor L&D Amsterdam Pirates en vervolgens opnieuw in 2016 toen hij speelde voor HCAW.
Het was de vijfde keer dat een speler van HCAW de Hoofdklasse leidt in Gestolen Honken.
De eerste die dat deed was Arnold Smith in 1974.
Het duurde daarna tot 2008 voordat de volgende HCAW-speler de meeste honken stal en dat was toen Jermaine Esprit.
Daarna won Kody Hightower in 2012 en Henrique in 2016.
Met zijn vierde Gestolen Honken Award evenaart Henrique recordhouder Harm Horeman, die de Hoofdklasse eveneens viermaal aanvoerde in Gestolen Honken.
De derde honkman van Schoten en Amstel Tijgers stal de meeste honken in 1976, 1977, 1983 en 1984.
Hierna volgen op de lijst Don Wedman, Eugene Henson en Johnny Balentina, die allen driemaal de meeste gestolen honken op hun naam kregen.
Sinds 1967 zijn er maar dertien spelers geweest die de Hoofdklasse in deze categorie tweemaal aanvoerden.
|
...Dwayne Kemp...
...Beste Slagman... |
...Sam Kennelly...
...Meeste Homeruns... |
...Roelie Henrique...
...Meeste Gestolen Honken... |
| (© Alle Foto's: Henk Seppen) |
|
...Stijn van der Meer...
...Holland Series MVP...
(© Foto: Henk Seppen) |
Overige Prijzen
Meest Waardevolle Speler Holland Series
De winnaar hiervan werd aangekondigd en de prijs werd uitgereikt na afloop van de zesde en laatste wedstrijd van de Holland Series op zondag 7 oktober.
De Kampioensfinale werd gewonnen door Curaçao Neptunus, dat de best-of-seven tegen L&D Amsterdam Pirates met 4-2 won.
De prijs ging naar korte stop Stijn van der Meer van Neptunus, dat de zesde opeenvolgende kampioenstitel veroverde.
De korte stop voerde Neptunus aan met een .455 (10-uit-22) slaggemiddelde en leidde de ploeg ook in Honkslagen (10) en Gescoorde Punten (6).
Verdedigend leidde hij de Holland Series in Hulp Verleend (17).
Roel de Mon Award
Deze prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan de meest talentvolle jeugdwerper van het jaar.
De prijs is vernoemd naar de legendarische werper Roel de Mon, die in 1943 een seizoenrecord realiseerde met 235 strikeouts.
De Mon, die op een bepaald moment in een periode van vier jaar gemiddeld tot 15 keer drie slag per wedstrijd kwam, speelde voor Schoten en SC Haarlem, maar ook voor de nationale ploeg.
De Award ging naar Sem Robberse, die dit seizoen debuteerde in de Hoofdklasse als werper van HCAW.
De rechtshander maakte vanaf het begin een prima indruk.
Hij was 1-3 met een 1.80 ERA en kwam tot 12 keer drie slag in 20 innings, die hij gooide in zes wedstrijden (drie starts).
De Award werd uitgereikt op woensdag 19 september voor aanvang van de wedstrijd tussen Nederland en Duitsland tijdens de Super 6 in Hoofddorp.
In juli was Robberse één van de werpers van het Nederlands Under-18 Team tijdens het Europees Kampioenschap in die leeftijdscategorie.
In Grosseto (Italië) veroverde de ploeg de titel.
Robberse gooide in drie wedstrijden voor Oranje en was 1-0 met een 1.64 ERA en zes strikeouts.
In de Halve Finale tegen Italië gooide Robberse een complete wedstijd in een 12-2 overwinning in zeven ininngs.
Robberse werd de vierde werper van HCAW die de prijs wint, die voor het eerst werd uitgereikt in 1969.
De anderen zijn Robbie de Graeve, die de eerste winnaar was in 1969, Tony Kreisel (2012) en Maickel Rietel (2014).
...Darryl Collins...
...Ron Fraser Award...
(© Foto: Henk Seppen) |
Ron Fraser Award
Deze prijs gaat sinds 1962 jaarlijks naar de meest veelbelovende jeugdspeler.
De prijs is vernoemd naar Ron Fraser, de eerste Amerikaanse bondscoach van het Nederlands Honkbal Team.
Hij loodste Oranje naar drie Europese kampioenstitels.
De Award is dit keer voor outfielder Darryl Collins (Curaçao Neptunus), die dit jaar in zijn eerste volle seizoen in de Hoofdklasse speelde.
Net als de Roel de Mon Award werd deze prijs uitgereikt op woensdag 19 september voor aanvang van de wedstrijd tussen Nederland en Duitsland tijdens de Super 6 in Hoofddorp.
De linkshandige slagman Collins sloeg .418 (33-uit-79) in 28 wedstrijden met vier tweehonkslagen, één driehonkslag en één homerun.
Hij scoorde 13 punten en sloeg er 14 binnen, maar ook stal hij 12 honken.
Collins sloeg zijn eerste Hoofdklasse-homerun in zijn laatste slagbeurt van de reguliere competitie en dat was een walk-off, 2-run homerun in de 12e inning tegen L&D Amsterdam Pirates.
In juli maakte Collins deel uit van het Nederlands Under-18 Team, dat de titel veroverde op het Europees Kampioenschap in Grosseto (Italië).
Hij sloeg .520 (13-uit-25), het tweede beste gemiddelde van de ploeg, die hij aanvoerde met 13 honkslagen.
Collins scoorde acht punten, sloeg er 11 binnen en liet drie tweehonkslagen, twee driehonkslagen en één homerun noteren.
In augustus tekende Collins een profcontract bij de Kansas City Royals.
Volgend jaar zal hij zijn profdebuut maken.
Collins is de zesde speler van Neptunus die de Ron Fraser Award wint.
De anderen zijn Robert Eenhoorn (1984), Harvey Monte (1999), Sjoerd Hermans (2003), Erik van Dorp (2008) en Ruben Prins (2015).
|
...Ronald Jaarsma...
...Coach of the Year Award...
(© Foto: Henk Seppen) |
Coach of the Year Award
Ronald Jaarsma, Hoofd Coach van Curaçao Neptunus, heeft de Coach of the Year Award gewonnen.
Het is het tweede jaar op rij dat Jaarsma de Award wint.
In zijn tweede seizoen als Hoofd Coach van Neptunus leidde Jaarsma de ploeg opnieuw naar twee titels.
Net als vorig jaar won de Rotterdamse ploeg de European Champions Cup en werd ook weer landskampioen.
In juni kwam Neptunus tot een 5-0 shutout-winst tegen Pirati dei Rimini (Italië) in de Finale van het toernooi om de European Champions Cup.
Het evenement werd dit jaar door Neptunus georganiseerd op hun thuisveld in Rotterdam, maar ook werden wedstrijden gespeeld op het veld van Euro Stars in het nabij gelegen Capelle a/d IJssel.
In de Holland Series won Neptunus de best-of-seven tegen L&D Amsterdam Pirates met 4-2 om voor de zesde keer op rij de titel te veroveren.
Het is de achtste negende dat de Award naar de coaching van Neptunus gaat.
Charles Urbanus won als eerste in 1992 en 1993, waarna Robert Eenhoorn won in 2000 en 2001.
Hierna , in 2004, ging de prijs naar de 3-man coachingstaf van de ploeg, die toen de taken deelden, omdat er in dat seizoen niet een echte Hoofd Coach was.
Die staf bestond uit Jan Collins, Paul van den Oever en Ben Thijssen.
In 2009 was Steve Janssen de volgende Neptunus-coach die de prijs won, waarna Evert-Jan 't Hoen de prijs in 2015 kreeg en Jaarsma vorig jaar.
Hiermee werd Jaarsma de derde Neptunus-coach die de Award in opeenvolgende jaren wint, vooraf gegaan door Urbanus en Eenhoorn.
Jaarsma werd de eerste coach die de Award in opeenvolgende jaren wint sinds Brian Farley won in 2010 en 2011 voor zijn prestaties met Jong Oranje en het Nederlands Honkbal Team.
Sinds 2004 is het de achtste keer dat de Award naar de Hoofd Coach gaat van de landskampioen.
Naast Jaarsma (2017-2018), 't Hoen (2015), Janssen (2009) en de 3-man staff (2004) voor Neptunus waren de anderen Ben Thijssen (Kinheim, 2007), Rikkert Faneyte (Amsterdam Pirates, 2008) en Hans Lemmink (Kinheim, 2012).
|
...Linda Steijger en Daniël Bouman met hun Awards...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
Official van het Jaar Award & Fred van Groningen Schinkel Award
Deze twee nieuwe Awards werden uitgereikt op zaterdag 3 november tijdens de jaarlijkse afsluitende bijeenkomst van Wedstrijd-officials in de kantine van Almere '90 in Almere.
In het verleden werd er verschillende keren jaarlijks een Umpire of the Year Award voor zowel honkbal als softbal uitgereikt, maar die traditie eindigde in 2002.
Destijds werden deze prijzen uitgereikt aan Piet Sterk (honkbal) en Anne de Bruijne (softbal).
Onlangs werd besloten drie nieuwe Awards te introduceren voor officials.
Eén voor de Meest Veelbelovende Official, één voor de Official van het Jaar en één voor de Club-official van het Jaar.
De laatste wordt uitgereit op 8 december tijdens het KNBSB Congres.
De Award voor de Meest Veelbelovende Official is vernoemd naar Fred van Groningen Schinkel, die vorig jaar stopte als umpire na een record-aantal van 46 jaar (1972-2017) wedstrijden te hebben geleid in de Hoofdklasse.
De eerste winnaar van de Award is softbal-umpire Daniël Bouman.
Van Groningen Schinkel vertelde dat hij een zeer succesvolle umpire is, die dit seizoen goede beoordelingen kreeg, niet alleen van begeleidende ervaren collega-umpires, maar ook van de verenigingen waar hij wedstrijden leidde.
Hiermee is Bouman niet alleen een getalenteerde umpire, maar ook iemand die in de toekomst kan promoveren naar de Golden League.
De Official van het Jaar Award werd uitgereikt aan official scorer Linda Steijger, die actief is in zowel honkbal als softbal.
Ze is niet alleen 21 jaar Official Scorer, daarnaast is ze zeer actief op het gebied van score-opleidingen als ondermeer docent van score-cursussen, het schrijven van deze cursussen en het vertalen van de scoreregels voor zowel de Europese als de Wereldbond (WBSC).
Sinds 2002 maakte ze deel uit van Scoring Work Group, later de Scoring Commission van de European Baseball Confederation (CEB), waarvan ze vorig jaar voorzitter werd.
Linda Steijger maakte haar internationale debuut als scorer in 2001, waarna ze in 2006 voor het eerst naar het buitenland reisde als official scorer voor het Wereldkampioenschap Honkbal Vrouwen in Taiwan.
Later werd ze ook actief als Scoring Director in zowel honkbal als softbal.
|
Bedankt voor het bezoeken van deze site.
Mail suggesties en vragen naar stoov@wxs.nl
Copyright © 1997-2018 Marco Stoovelaar / Grand Slam * Stats & News.
|
|
