(Tekst: Marco Stoovelaar; Videos: MLB FilmRoom)
IN MEMORIAM
...Bill Virdon...
(1931 - 2021) |
 Voormalig Major League-speler en langdurig Manager Bill Virdon overleden
English
 SPRINGFIELD, Missouri (USA) -
Bill Virdon, die in dertien jaar als Major League-Manager bij vier teams bijna 1.000 wedstrijden won, is op dinsdag (23 november) op 90-jarige leeftijd overleden.
Twee dagen eerder was de 70e verjaardag van het huwelijk van Bill Virdon en zijn vrouw Shirley.
Virdon speelde twaalf seizoenen in de Major League, was de Rookie of the Year in 1955 en was actief in het professionele honkbal sinds 1950.
Hij won twee World Series, één als speler, één als coach.
William Charles Virdon werd geboren op 9 juni 1931 in Hazel Park, Michigan.
Virdon was een talentvolle sporter en nam deel aan verschillende sporten.
Op High School speelde hij American football, basketbal en was hardloper.
De school had geen honkbal-programma en dus ging Virdon in een Summer League spelen, waarna hij later ging studeren aan Drury University.
Begin 1950 werd Virdon gecontracteerd door New York Yankees en kort daarna maakte hij zijn debuut voor Independence Yankees in de zogenoemde Class D, wat in die jaren de laagste prof-afdeling was.
Hij speelde in 119 wedstrijden voor Independence en sloeg .267.
Tegen het einde van het seizoen promoveerde de outfielder naar Triple-A en speelde in 14 wedstrijden voor Kansas City Blues.
In de volgende twee seizoenen (1951-1952) speelde Virdon respectievelijk in Class B en Class A.
Hoewel zijn slaggemiddelde zakte van .286 (in 1951) naar .261 werd Virdon in 1953 ingedeeld in Double-A.
Daar stegen zijn slagprestaties weer en later in het seizoen keerde hij terug naar Triple-A.
Voor aanvang van het seizoen 1954 werd hij geruild naar St. Louis Cardinals met twee andere spelers voor veteraan powerhitter (en toekomstige Hall of Famer) Enos Slaughter.
Virdon begon het seizoen 1954 in het Triple-A team van Cardinals en ondertussen bleef hij werken aan zijn slagtechniek.
In 1954 was Virdon de Beste Slagman in de International League (Triple-A) met een .333 slaggemiddelde en sloeg hij 22 homeruns.
En zo promoveerde Virdon in 1955 uiteindelijk naar het Major League-team van St. Louis Cardinals.
Daar werd hij de vaste midvelder en nam die positie over van Cardinals-legende Stan Musial (ook een latere Hall of Famer), die verhuisde naar het eerste honk.
In zijn eerste big league-seizoen speelde Virdon in 144 wedstrijden, sloeg .281 met 17 homeruns, scoorde 58 punten, had 69 binnengeslagen punten en werd gekozen tot Rookie of the Year in de National League.
In het vervolg van zijn loopbaan sloeg hij nooit meer dan 17 homeruns.
In het begin van het seizoen 1956 had Virdon weer wat aanvallende problemen en op 17 mei werd hij geruild naar Pittsburgh Pirates voor twee spelers.
Onder zijn teamgenoten bij St. Louis Cardinals waren Don Blasingame, Ken Boyer, Al Dark, Bobby Del Greco, Alex Grammas, Solly Hemus, Wally Moon, Stan Musial, Rip Repulski, Bill Sarni, Hank Sauer en Red Schoendienst en pitchers Luis Arroyo, Harvey Haddix, Larry Jackson en Tom Poholsky.
Bij Pittsburgh werden zijn slagprestaties weer beter, nadat hij een oog-behandeling had ondergaan.
Virdon zou in negen volle seizoenen uitkomen voor Pittsburgh en werd één van de beste verdedigende midvelders.
Bij Pittsburgh deelde Virdon het outfield met de legendarische Roberto Clemente als rechtsvelder, en Bob Skinner in het linksveld.
In 1956 voerde Virdon de Major League aan door in 157 wedstrijden te spelen en met 185 honkslagen (tien homeruns) realiseerde hij een 'career-high'.
Virdon sloot dat seizoen af met een slaggemiddelde van .319, het tweede hoogste na Hank Aaron, die .328 sloeg.
Aaron, die eveneens werd gekozen in de Hall of Fame, overleed dit jaar op 22 januari.
In 1957 zakte zijn slaggemiddelde naar .251.
Maar vanaf 1958 sloeg de linkshandige Virdon in vijf van de volgende acht seizoenen .260 of hoger en bleef een solide slagman.
In 1962 leidde hij de National League met tien driehonkslagen.
En hij bleef een vaste waarde in het Pittsburgh-outfield, want hij speelde in al zijn seizoenen voor de ploeg in 135 of meer wedstrijden.
Met uitzondering van 1960 toen hij in 120 wedstrijden uitkwam.
In zeven van zijn Pittsburgh-seizoenen speelde Virdon in 142 of meer wedstrijden.
In 1962 won hij de Gold Glove Award.
Als speler van Pittsburgh Pirates won Bill Virdon de World Series in 1960, waarin New York Yankees in zeven wedstrijden (4-3) werd verslagen.
New York had de betere ploeg en was de grote favoriet en niemand had verwacht dat er in deze Series zeven wedstrijden nodig zouden zijn en dat Pittsburgh zou winnen.
Deze Series werd befaamd vanwege de titel-winnende, walk-off homerun van tweede honkman Bill Mazeroski in Game 7.
In de zevende en beslissende wedstrijd stond Pittsburgh na vier innings met 4-0 voor op het befaamde Forbes Field, toen het thuis-stadion van het Pirates-team.
In de eerste inning sloeg Rocky Nelson een 2-run homerun, in de tweede inning leverde Virdon een 2-run single af.
New York scoorde daarna eenmaal in de vijfde slagbeurt, kwam tot een rally van vier punten (RBI-single Mickey Mantle, 3-run homerun Yogi Berra) in de zesde en voegde nog eens twee punten toe in de 1e8.
Met een 7-4 achterstand kwam Pittsburgh tot een 5-run rally in de 2e8.
Pinch-hitter Gino Cimoli opende met een honkslag, waarna Virdon volgde met een bad-hop infield-hit richting korte stop Tony Kubek, die in zijn gezicht werd geraakt en de wedstrijd moest verlaten.
Maar de twee honkslagen vormden het begin van een productieve rally.
Cimoli scoorde op een honkslag van Dick Groat.
Na een werperswissel en met twee uit scoorde Virdon na een honkslag van Roberto Clemente, waarna Hal Smith een 3-run homerun sloeg.
Echter, de 9-7 voorsprong werd door New York ongedaan gemaakt in de 1e9 na een honkslag van Mantle en een grounder van Berra, waardoor de stand in balans kwam.
In de 2e9 opende Bill Mazeroski met een walk-off, game-winning, Series-winning homerun!
Dit was de eerste walk-off homerun waarmee een World Series werd gewonnen en het is nog altijd de enige walk-off homerun in een zevende wedstrijd.
Mazeroski (gekozen in de Hall of Fame in 2001) speelde zijn hele 17-jarige Major League-loopbaan voor Pittsburgh Pirates.
Toen Virdon Manager was van Pittsburgh in 1973, was Mazeroski zijn derde honk-coach.
Na het seizoen 1965 stopte Virdon, omdat hij graag Manager wilde worden.
Hij had al als coach gefungeerd in Instructional Leagues na afloop van de competitie in het begin van de jaren zestig.
In al zijn tien seizoenen bij Pittsburgh Pirates speelde Virdon samen met Roberto Clemente en Bill Mazeroski, maar ook met pitchers Roy Face en Vern Law.
In negen van zijn seizoenen was pitcher Bob Friend een teamgenoot, in acht seizoenen speelde hij samen met Bob Skinner en in zeven samen met Dick Groat en Dick Schofield.
Andere teamgenoten van Virdon waren ondermeer Matty Alou, Bob Bailey, Smoky Burgess, Donn Clendenon, Hank Foiles, Gene Freese, Don Hoak, Ted Kluszewski, Jerry Lynch, Gene Michael, Manny Mota, Rocky Nelson, Jose Pagan, Jim Pagliaroni, Willie Stargell, Dick Stuart, Frank Thomas en Lee Walls.
Pitchers waren onder anderen Luis Arroyo, Steve Blass, Don Cardwell, Woodie Fryman, Joe Gibbon, Don Gross, Harvey Haddix, Nellie King, Ron Kline, Don Leppert, Al McBean en Tommie Sisk.
...Bill Virdon slaat een 2-run single voor Pittsburgh Pirates in...
...Game 7 van de World Series 1960...
(Video: MLB FilmRoom) |
In zijn loopbaan speelde Bill Virdon in 1.583 wedstrijden en sloot af met een .267 slaggemiddelde.
Hij liet 1.586 honkslagen noteren, waaronder 91 homeruns, scoorde 735 punten en sloeg er 502 binnen.
In 1966 maakte Virdon zijn debuut als Manager toen hij de ploeg van Williamsport Mets onder zijn hoede had, het Double-A team van New York Mets.
Het volgende seizoen werkte hij eveneens in de Mets-organisatie en was hij de Manager van Jacksonville Suns (Triple-A).
Virdon maakte daarna zijn debuut als Major League-coach in 1968, toen hij de Hitting Coach was van Manager Larry Shepard bij Pittsburgh Pirates.
De andere leden in deze coaching-staf waren Virdon's voormalige teamgenoten Alex Grammas, Vern Law en Don Leppert.
Tijdens het seizoen speelde Virdon ook nog in zes wedstrijden voor Pittsburgh, nadat een aantal spelers in militaire dienst was gegaan.
Tegen het einde van het seizoen 1969 werd Shepard ontslagen en nam Grammas in de laatste vijf wedstrijden waar als interim-Manager.
Na het seizoen 1969 keerde Danny Murtaugh terug als Manager van Pittsburgh en Virdon bleef ook toen de Hitting Coach.
Toen Virdon voor Pittsburgh speelde was Murtaugh zijn Manager en had hem geholpen met zijn slagtechnieken.
Na het seizoen 1967 was Shepard de opvolger geweest van Murtaugh, die toen was gestopt wegens gezondheidsproblemen.
In 1971 won Pittsburgh Pirates de volgende World Series en versloeg dit keer Baltimore Orioles, eveneens in zeven wedstrijden.
Hierdoor won Virdon zijn tweede World Series-ring, dit keer als coach.
Na het seizoen 1971 stopte Murtaugh opnieuw vanwege gezondheidsredenen en Virdon volgde hem op als Manager.
In zijn eerste seizoen als Major League-Manager (1972) loodste Bill Virdon Pittsburgh naar de titel in de National League East, maar de ploeg verloor daarna de National League Championship Series.
In het off-season kreeg de ploeg een zware slag te verwerken, want sterspeler Roberto Clemente overleed op 38-jarige leeftijd.
Clemente was in de off-seasons altijd actief geweest voor goede doelen en toen de Nicaraguaanse hoofdstad Managua op 23 december werd getroffen door een zware aardbeving, zette de outfielder onmiddellijk een hulplijn op en stuurde vliegtuigen met hulpgoederen vanuit zijn thuisland Puerto Rico.
Op de laatste speeldag van het seizoen 1972 had Clemente zijn 3.000e honkslag geslagen.
En in begin december was Clemente één van de coaches van de Nationale Ploeg van Puerto Rico tijdens het Wereldkampioenschap, dat toen werd georganiseerd in Managua.
Op 31 december 1972, nadat hij had gehoord dat een deel van de hulpmiddelen niet bij de slachtoffers terecht kwam, besloot Clemente zelf met de vierde vlucht mee te vliegen.
Het vliegtuig was mogelijk te zwaar beladen en stortte kort na het opstijgen vanuit de Puerto Ricaanse hoofdstad San Juan neer na motor-problemen.
Tijdens het seizoen 1973 speelde Pittsburgh wisselvallig en begin september werd Virdon ontslagen en keerde Murtaugh voor de vierde keer terug als Manager.
Murtaugh zou Pittsburgh ook in de volgende drie seizoenen leiden, won de National League East-titel in 1974 en 1975 en eindigde op de tweede plaats in 1976.
Na afloop van het seizoen 1976 stopte Murtaugh, twee maanden later overleed hij op 59-jarige leeftijd aan de gevolgen van een beroerte.
Voor aanvang van het seizoen 1974 werd Virdon benoemd tot Manager van New York Yankees.
Aanvankelijk zou Dick Williams de Manager worden, maar dat werd ongedaan gemaakt door American League-President Joe Cronin.
De reden hiervoor was dat Williams nog onder contract stond bij Oakland Athletics.
Opmerkelijk genoeg was er een paar weken geleden een gelijksoortige situatie, want Bob Melvin, die dit jaar de Manager was bij Oakland en in 2022 in deze functie zou terugkeren, werd toen de nieuwe Manager van San Diego Padres.
Oakland had San Diego toestemming gegeven om met Melvin te praten.
In 1974 eindigde New York op de tweede plaats achter Baltimore Orioles in de American League East.
Maar in 1975 liep het niet lekker in New York en in augustus werd Virdon ontslagen als Manager.
Hij werd opgevolgd door Billy Martin, die tien dagen eerder zelf was ontslagen als Manager van Texas Rangers.
Onder leiding van Martin had New York Yankees een aantal memorabele en succesvolle seizoenen.
...Bill Virdon viert de National League West-titel in 1980 na...
...winst van een beslissingsduel tegen Los Angeles Dodgers...
(Video: MLB FilmRoom) |
Bijna drie weken nadat hij was ontslagen in New York werd Virdon de nieuwe Manager van Houston Astros als opvolger van Preston Gómez.
Na het seizoen 1975 te hebben afgemaakt, leidde Virdon het Houston-team als Manager in de volgende zeven seizoenen.
In 1979 eindigde de ploeg op de tweede plaats in de National League West.
Houston deelde daarna de eerste plaats in 1980 met Los Angeles Dodgers, maar won daarna een beslissingswedstrijd om zich te plaatsen voor de National League Championship Series.
Houston werd daarna uitgeschakeld door Philadelphia Phillies, dat vervolgens voor het eerst de World Series zou winnen.
In 1981 werd Houston wederom uitgeschakeld in de NLCS, waarna de ploeg naar de vijfde ploeg zakte tijdens het seizoen 1982.
In augustus van dat jaar werd Virdon ontslagen als Manager en opgevolgd door Bob Lillis.
In 1983 en 1984 was Virdon de Manager van Montreal Expos, waar hij de opvolger was van Jim Fanning.
Eind augustus 1984 werd Virdon weer ontslagen en keerde Fanning terug.
Virdon keerde terug naar de big league in 1986 toen hij de Hitting Coach was van Pittsburgh Pirates, waar Jim Leyland toen de Manager was.
In de hiernavolgende jaren was hij een Minor League Hitting Instructor voor Pittsburgh (1987-1989) en een Spring Training Instructor voor St. Louis Cardinals (1990-1991).
Hij keerde weer terug als Major League-coach in 1992 bij Pittsburgh Pirates en bleef deel uitmaken van de coaching-staf van Leyland tot en met 1995 als Bench Coach.
Dat was nog niet het einde van zijn coach-loopbaan, want hij was ook de Bench Coach van Manager Larry Dierker bij Houston Astros in 1997.
In 2001 en 2002 was Virdon in dezelfde positie actief voor toenmalig Manager Lloyd McClendon bij Pittsburgh.
Na het seizoen 2002 stopte Virdon, maar hierna bleef hij nog zeker tien jaar de Spring Training outfield-instructor voor Pittsburgh.
In zijn loopbaan als Major League-Manager won Virdon 995 wedstrijden.
Sinds 1983 reikt de Major League prijzen uit aan de Manager of the Year.
Maar sinds 1936 reikt sportkrant The Sporting News al een prijs uit aan de Manager of the Year in de Major League.
Virdon won de Award in 1974 en 1980.
Sinds 1986 reikt het blad de prijs uit aan de beste Managers in beide leagues.
Bill Virdon is opgenomen in twee Halls of Fame.
In 1983 werd hij gekozen in de Missouri Sports Hall of Fame (die staat in zijn woonplaats Springfield) en in 2013 werd hij opgenomen in de Independence Baseball Hall of Fame.
Een bronzen borstbeeld van Virdon werd onthuld in 2012 op de Legends Walkway van de Missouri Sports Hall of Fame toen hij werd uitgeroepen tot Missouri Sports Legend.
Een beeld van Virdon (terwijl hij een vangbal maakt tijdens de World Series 1960) werd onthuld in 2017.
Bob Nutting, Voorzitter van Pittsburgh Pirates, zegt:
,,Bill Virdon was een man die er zo trots op was lid te zijn van de Pittsburgh Pirates-familie.
Elke fan die ons team uit 1960 volgde, zal zich altijd de instrumentale rol herinneren die hij speelde om een derde World Series-kampioenschap naar de stad Pittsburgh te brengen.
We zijn ook eeuwig dankbaar voor alles wat Bill deed om Pirates te vertegenwoordigen na zijn speeldagen, niet alleen als een succesvolle manager, maar ook door een ontelbaar aantal van onze jonge spelers te helpen die hij zo trots heeft geïnstrueerd en begeleid als coach en een van onze vaste gastinstructeurs tijdens Spring Training.
Onze gedachten en gebeden zijn bij Bill's vrouw Shirley, met wie hij 70 jaar was getrouwd, zijn kinderen Debbie Virdon Lutes, Linda Virdon Holmes en Lisa Virdon Brown, samen met zijn zeven kleinkinderen en 13 achterkleinkinderen''.
Houston Astros gaf de volgende verklaring uit:
,,Bill Virdon was een uiterst belangrijk onderdeel van het Astros-succes en leidde de ploeg naar hun eerste twee postseason-optredens.
Hij werd in het honkbal gerespecteerd vanwege zijn intensiteit en kennis van het spel en genoot van een lange, succesvolle carrière als speler en manager.
Zijn impact op de Astros-organisatie zal nooit worden vergeten.
We betuigen onze oprechte deelneming aan zijn vrouw, Shirley, en aan zijn familie en vrienden''.
Jerald Andrews, CEO en Executive Director van de Missouri Sports Hall of Fame, zegt:
,,De Missouri Sports Hall of Fame rouwt samen met The Virdon Family om het overlijden van Bill.
Bill en zijn vrouw, Shirley, waren goede vrienden, en hij was gewoon een geweldige man.
In mijn 26 jaar hier, denk ik dat hij een belangrijkere rol speelde dan welke andere sportpersoonlijkheid in Missouri dan ook.
Hij was gewoon betrokken bij alles wat we deden''.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert de familie van Bill Virdon en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(26 november)
|
