(Tekst: Marco Stoovelaar; Foto's: Alfred Cop, Robert Bos & Marco Stoovelaar)
IN MEMORIAM
...Ron Jaarsma...
(1947 - 2022) |
 Voormalig sponsor, bestuurder en HCAW-icoon Ron Jaarsma overleden
English
 NIEUWEGEIN -
Ron Jaarsma, die met zijn bedrijf Mr. Cocker Lunchrooms jarenlang sponsor is geweest van het Bussumse HCAW en daar een club-icoon werd, is op woensdagochtend (6 april) op 74-jarige leeftijd overleden.
Door de jaren heen was de heer Jaarsma een kleurrijke persoonlijkheid op en rond de honkbalvelden.
Hij was zeer gedreven en gepassioneerd en wilde alleen maar het beste realiseren.
Niet alleen voor zijn club, maar voor het honkbal in het algemeen.
Ronald Dirk (Ron) Jaarsma, die werd geboren op 15 juli 1947 in Utrecht, raakte begin mei 1985 betrokken bij HCAW.
Destijds werd hij met zijn bedrijf Mr. Cocker Lunchrooms hoofdsponsor van zowel het honkbal- als het softbalteam.
Aanvankelijk, zoals met alle sponsor-overeenkomsten, voor een periode van drie jaar.
Echter, het was het begin van een recordzettende samenwerking tussen de twee partijen en het was de entree van Ron Jaarsma in het honkbal.
Mr. Cocker (en dus Jaarsma) bleef de hoofdsponsor van het HCAW-honkbalteam in dertig jaar!
Goed voor een record, want alleen Ola, verbonden aan UVV in Utrecht, had een lange sponsor-overeenkomst met één club voor een periode van twintig jaar.
Hoewel Ron Jaarsma aanvankelijk ook de sponsor was van het softbalteam zei hij altijd dat wanneer de ploeg zelf een hoofdsponsor kon krijgen, hij daar geen probleem mee zou hebben.
Nadat Mr. Cocker twee jaar sponsor was geweest van het softbalteam, was het Eurami dat de ploeg in de volgende drie seizoenen ondersteunde.
Toen die overeenkomst eindigde stapte Jaarsma weer naar voren als sponsor en bleef dat nog eens veertien jaar doen!
,,Het softbalteam heeft ook ondersteuning nodig'', zei hij altijd.
Gelijk vanaf het begin wilde Ron Jaarsma de best mogelijke kansen en omstandigheden voor zijn spelers.
Hij stimuleerde zowel de spelers als de coaches met zijn aanstekelijke enthousiasme.
Ron leidde ook zijn bedrijf met passie en dat groeide snel, werd zeer succesvol en kreeg lunchrooms op verschillende locaties.
Ron Jaarsma was meer dan een sponsor.
Hij was ook de nummer-één fan van de vereniging.
Ron wilde niet alleen het beste voor zijn spelers, hij hielp hen ook wanneer nodig.
Maar hij wilde ook resultaten en verwachtte dat zijn spelers en coaches zich voor de volle honderd procent zouden inzetten.
Wanneer iets niet goed ging of wanneer HCAW verloor, kon hij daar zijn ongezouten mening over geven.
Niet alleen over zijn eigen ploeg, maar ook, wanneer hij dat nodig vond, richting umpires.
Echter, die reacties kwamen meestal tijdens of kort na een wedstrijd.
Wanneer een wedstrijd was afgesloten stond Ron Jaarsma in de sponsorbox met die karakteristieke brede lach op zijn gezicht.
,,Morgen is weer een nieuwe dag'', zei hij dan na de nederlaag te hebben geaccepteerd.
Dat werd dan meestal gevolgd met ''Wil je wat drinken?''
Het waren deze eerlijke meningen, zijn gedrevenheid en zijn passie waarom hij bekend stond, maar waardoor hij ook werd gerespecteerd.
Binnen HCAW leverde het hem de bijnaam 'The Boss' op, verwijzend naar de fameuze George M. Steinbrenner, de jarenlange eigenaar van New York Yankees, die eveneens graag alle activiteiten van zijn club onder controle wilde houden.
Door de jaren heen realiseerde Jaarsma verschillende verbeteringen en aanpassingen aan het thuisveld van HCAW in Bussum, zoals een nieuwe licht-installatie en een gerenoveerd speelveld met nieuwe dug-outs.
Een andere toevoeging was de lange en ruime sponsorruimte langs de derde honk-kant.
Het was in deze sponsorbox dat Ron liet zien dat hij een goede gastheer was.
Niet alleen voor gasten en andere sponsoren, maar ook voor officials en vertegenwoordigers van de tegenstander of de Bond.
Daarmee onderstreepte Jaarsma zijn instelling: Het beste willen hebben voor zijn club, zijn team en voor honkbal in het algemeen.
'Gezelligheid, Cockertijd' was de slogan van de Mr. Cocker Coffee, Tea & Lunchrooms en Jaarsma nam deze instelling ook mee naar HCAW en zijn sponsorbox.
Regelmatig bediende hij zijn gasten zelf.
Ron was altijd zelf aanwezig in de sponsorbox, in gezelschap van zijn vrouw Susan en zijn dochter Jacqueline en uiteraard de twee cocker spaniels, die model stonden voor het bekende Mr. Cocker-logo.
Ron's zoon Ronald Jaarsma stond op het veld, want hij speelde voor HCAW in de hoogste afdeling in 1999-2008 na eerst in twee Hoofdklasse-seizoenen te hebben gespeeld voor Neptunus (1997-1998).
Ronald begon in het begin van de jaren negentig te honkballen.
In 2009 en 2010 was Jaarsma Junior de 3B Coach van de Bussumse ploeg als assistent van Jurjan Koenen (2009) en Bill Froberg (2010), maar in deze twee seizoenen kwam hij toch zelf nog een paar keer in actie.
In 2011 assisteerde hij Froberg opnieuw en volgde hem halverwege het seizoen op als Hoofd Coach.
Froberg overleed in 2020.
Vanaf 2013 was Ronald Jaarsma de 3B Coach van Amsterdam Pirates in vier seizoenen, waarna hij Curaçao Neptunus als Hoofd Coach leidde in de afgelopen vijf seizoenen.
Dit jaar is hij voor het eerst de Hoofd Coach van Pirates.
Terwijl hij in de sponsorbox zat (of stond) of vanaf de tribune op andere speellocaties, volgde Ron Jaarsma altijd nauwgezet de acties op het veld.
Hij kon midden in een gesprek zijn, maar zijn ogen volgden alles.
En wanneer één van zijn spelers een prima actie maakte of HCAW tot scoren kwam, juichte hij en betrok daar iedereen bij die in zijn buurt stond.
,,Zag je dat, wat een actie!'', kon hij dan met stemverheffing roepen, vol van enthousiasme en met een trots gevoel.
Zowel binnen als buiten de sponsorbox was Ron Jaarsma altijd benaderbaar voor een praatje.
Dat was iets waar hij ook goed in was.
Wanneer je met Ron in gesprek kwam was dat niet voor een paar minuten.
Die gesprekken konden wel een tijdje duren, maar waren altijd geanimeerd.
En gingen altijd over honkbal, hoe de sport beter te kunnen maken of meer aantrekkelijker voor sponsors of meer toeschouwers te kunnen trekken.
...Het logo en de slogan van Mr. Cocker...
...Rechts het logo van HCAW tijdens het 30-jarig...
...sponsorschap met daarop de cocker spaniel... |
En ja, zoals eerder gezegd, tijdens deze gesprekken had hij vaak zijn eigen meningen en zijn eigen ideeën.
Door de jaren heen diende Ron Jaarsma ook een aantal concept-plannen in bij de KNBSB om iets te veranderen of het beleid aan te passen in het voordeel van de sport.
Tijdens de jaarlijkse Bondsraadsvergaderingen van de KNBSB nam Jaarsma regelmatig de microfoon om vragen te stellen of zijn meningen te verdedigen met goed onderbouwde argumenten.
Hij bleef altijd achter zijn standpunten staan en dat sierde hem.
Uiteraard was niet altijd iedereen het met hem eens en dat accepteerde hij ook, maar door te vertellen hoe hij over verschillende situaties dacht, hoopte Ron Jaarsma dat er iets gedaan werd.
Altijd om het honkbal te verbeteren, maar ook het softbal.
Door de jaren heen kreeg Ron Jaarsma hier ook vaak veel respect voor.
In 1998-2000 had Jaarsma zitting in de Commissie voor Commerciële Zaken van de KNBSB, die onder voorzitterschap stond van Hans Kranenburg.
Andere leden waren ondermeer Kenneth Smit en Jacques Reuvers, die toen de Voorzitter was van het Organisatie-Comité van de Haarlemse Honkbal Week.
Het doel van deze commissie was zowel honkbal als softbal beter in de markt te brengen voor sponsors en in de media.
Nadat hij zijn sponsorschap na afloop van het seizoen 2014 had afgesloten bleef Ron Jaarsma altijd geïnteresseerd en verbonden aan 'zijn' club HCAW, want hij bleef regelmatig thuiswedstrijden van de ploeg bezoeken.
Maar sinds 2013 was zijn zoon één van de coaches van Amsterdam Pirates.
Aanvankelijk was Ron Jaarsma wat terughoudend om de wedstrijden van Pirates te bezoeken.
Niet alleen vanwege zijn lange band met HCAW en zijn HCAW-hart, wat opnieuw onderstreepte hoezeer hij zich met de Bussumse vereniging verbonden voelde.
Maar er was nog een reden en dat was omdat een aantal spelers van HCAW kort voor het verstrijken van de transfer-deadline naar Pirates was verhuisd.
Maar na enige tijd werden deze meningsverschillen uiteraard ook weer bijgelegd.
Eén van de personen die er op die momenten altijd bij Ron op bleef aandringen om naar de Pirates-wedstrijden te komen was Loek Loevendie, 'Mr. Pirates', die vorig jaar overleed.
En zo werd Ron ook een regelmatig bezoeker van de thuiswedstrijden van Pirates in Amsterdam.
Daarna reisde de familie Jaarsma ook regelmatig naar Rotterdam toen Ronald daar de Hoofd Coach van Neptunus was.
...Ron Jaarsma tijdens de huldiging en 'retiring' van het...
...paknummer van oud-speler Jurjan Koenen in 2009...
...Rechts staat zijn opvolger Frank Mooijman...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
In de dertig jaar dat Ron Jaarsma sponsor is geweest van HCAW presteerde de club veel en werd succesvol, zoals het veroveren van het landskampioenschap en winnen van Europa Cups.
De vereniging heeft dan ook veel aan hem te danken.
In deze 30-jarige periode (1985-2014) veroverde het softbalteam van HCAW zevenmaal de kampioenstitel en won ook zeven Europa Cups.
Het honkbalteam was aanvankelijk minder succesvol.
In vier van de eerste vijf seizoenen eindigde de ploeg in de degradatie-poule, maar wist zich wel te handhaven.
Vanaf 1990 gooide Jaarsma het roer om.
De ervaren Cees Herkemij werd aangesteld als nieuwe Hoofd Coach en er kwam een aantal nieuwe spelers.
Allemaal met de bedoeling hoger te eindigen op de ranglijst met als doel natuurlijk een kampioenstitel.
In 1991, onder leiding van Herkemij, plaatste HCAW zich voor het eerst voor de Play-Offs en bereikte ook de Holland Series.
Vanaf 1994 kwalificeerde de Bussumse ploeg zich elf jaar op rij voor de Play-Offs!
In deze jaren stond de ploeg in nog eens negen Holland Series.
Het ultieme doel werd voor het eerst bereikt in 1996 toen HCAW landskampioen werd onder leiding van Hoofd Coach Craig McGinnis.
In 1998, nu met Brian Farley als coach, pakte HCAW de volgende titel.
In de beginjaren 2000 creëerde Ron Jaarsma bij HCAW de Topsportsectie Honkbal om ondermeer tot een samenstelling van goede teams te komen.
Als bestuurder van deze sectie was hij toen ook drie jaar General Manager van HCAW en werkte nauw samen met ondermeer Adrie Berrevoets, die vele jaren Team Manager en Team Scorer was, met Feiko Drost, die de administratie van de club regelde en met Frank Mooijman, die in die jaren begon met de verzorging van de public relations van het honkbalteam.
In 2009 besloot Jaarsma een stapje terug te doen en werd opgevolgd door Mooijman, die alles rondom de ploeg ging regelen en ook de Manager werd van de Topsportsectie Honkbal.
Door de successen in 1991 tot en met 2005 kwalificeerde het honkbalteam van HCAW zich voor deelname aan elf Europa Cup-toernooien.
De ploeg nam deel aan zes Europa Cup-toernooien (nu Champions Cup), vier Cup Winners Cup-toernooien en één CEB Cup-toernooi.
Tijdens deze toernooien onderstreepte Jaarsma andermaal dat hij het beste wilde voor zijn spelers, want men verbleef altijd in prima hotels.
En natuurlijk reisde hij zelf altijd met de ploeg mee om ter plekke alles te regelen.
Het was tijdens deze toernooien, zittend op een terrasje bij het hotel, dat hij lange, maar interessante gesprekken kon hebben.
Altijd over honkbal, hoe één en ander beter zou kunnen worden, van gedachten wisselen en willen weten hoe anderen daar over dachten.
Soms eindigden die gesprekken ver na middernacht.
Als zo'n gesprek was afgelopen stond hij op, had weer die bekende lach op zijn gezicht en zei: ,,Het is genoeg geweest voor vanavond, laten we maar gaan slapen''.
...Ron Jaarsma wordt geëerd door Huib Schrijvers...
...tijdens de festiviteiten rondom HCAW's 1.750e...
...Hoofdklasse-wedstrijd in 2016...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
In 1995 zou HCAW wederom deelnemen aan het toernooi om de Cup Winners Cup in Zweden, maar dat werd afgelast.
In plaats daarvan kreeg HCAW het recht deel te nemen aan wat toen de Europa Cup-3 of CEB Cup was.
En zo reisde de ploeg naar het Franse Brevannes en bereikte de Finale tegen Nettuno uit Italië.
Dat was niet alleen een lange wedstrijd, maar werd ook memorabel vanwege de eindstand.
De webmaster van deze site (Marco Stoovelaar) had toen regelmatig telefooncontact met Ron over de status van de wedstrijd vanwege een te maken artikel in De Telegraaf.
Tijdens dit hotline-gesprek klonk Ron soms wat nerveus, want de stand ging over-en-weer en uiteraard wilde hij dat zijn team zou winnen.
Echter, beide teams bleven maar scoren en de wedstrijd ging maar door en door.
Hoewel hij graag had gewild dat HCAW zou winnen, zei Ron tijdens de laatste innings dat de nervositeit over de uitslag weg was, maar simpel wilde dat de wedstrijd ten einde zou komen, want het was inmiddels ruim na middernacht.
Nettuno won het duel met 25-21!
,,Maar we hebben een fantastische wedstrijd gespeeld en ik ben bijzonder trots op mijn team en wat we hier hebben gepresteerd'', zei hij toen het duel eindelijk was afgesloten.
Een grote droom van Ron Jaarsma werd waarheid in 2000 in de Italiaanse stad Grosseto.
Daar stond HCAW tegenover organisator Grosseto in de Finale van het toernooi om de Cup Winners Cup.
In die tijd was Grosseto één van de beste ploegen in de Italiaanse competitie.
De wedstrijd werd een thriller.
Linkshandige werper Jurrriaan Lobbezoo had een sterk optreden en kwam tot 13 keer drie slag in acht-plus innings.
Met een 1-0 achterstand sloeg Jurjan Koenen een 3-run homerun voor HCAW in de zesde inning, maar Grosseto kwam langszij.
In de 2e8 had HCAW lopers op het eerste en derde honk met twee uit en een 2-slag count op de slagman.
Koenen, de loper op het eerste honk, vertrok om het tweede honk te stelen en kwam in een rundown.
Tegelijkertijd vertrok Jeffrey Cranston vanaf het derde honk, was sneller bij de plaat dan de aangooi en scoorde om HCAW op een 4-3 voorsprong te zetten.
In de 1e9, met twee uit en twee lopers op de honken nam Michiel van Kampen het werpen over van Lobbezoo.
Hij kreeg de honken vol, maar sloot daarna af met een strikeout.
HCAW had een Europese Beker gewonnen en Ron Jaarsma was de meeste trotse persoon die in het stadion rondliep.
...Spelers, coaches en staf poseren...
...voor de Mr. Cocker Lunchroom in Bussum op...
...Opening Day 1986; Iedereen kreeg koffie...
...van actrice Carry Tefsen (staande, 4e van links)... |
Ron Jaarsma vond het ook fijn om honkbal te promoten.
Op Opening Day 1986 nodigde hij de spelersgroep, coaches en begeleiding van HCAW uit naar zijn Mr. Cocker Lunchroom in Bussum te komen.
Daar kregen ze koffie geserveerd door actrice Carry Tefsen, wat ze deed als Mien Dobbelsteen, het bekende personage dat ze speelde in de comedy-reeks Zeg 'ns Aaa, de succesvolle langlopende serie, die twaalf seizoenen (212 afleveringen) was te zien in 1981-1993.
Jaarsma steunde met zijn bedrijf Mr. Cocker ook toernooien en verschillende initiatieven met sponsoring of advertenties.
Zo was hij één van de trouwe adverteerders in de HonkbalGids, die werd samengesteld door de webmaster van deze website, Marco Stoovelaar.
In 2000 was Mr. Cocker de hoofdsponsor van deze Gids.
Onder de ideeën die Jaarsma had ter promotie van zowel honkbal als softbal was het organiseren van toernooien op het HCAW-complex.
HCAW kreeg begin 1989 één van de meestbekende toernooien toen Amstel Tijgers werd opgenomen in de Bussumse vereniging.
Daarmee nam HCAW niet alleen het scorebord over van de Amsterdamse club, maar kreeg ook het recht om het jaarlijkse In Memoriam Charles Urbanus Sr. Toernooi te organiseren.
In 1990 organiseerde HCAW het toernooi voor de eerste keer en het was Ron Jaarsma, die bijna altijd zelf op het veld stond om de prijzen uit te reiken aan de teams en de beste spelers van het evenement.
Door de jaren heen was het ook Ron Jaarsma, die verschillende activiteiten organiseerde rondom de wedstrijden van de honkbal-hoofdmacht, zoals het huldigen van een aantal spelers met bijvoorbeeld het 'retiren' van hun rugnummer.
Uiteraard organiseerde hij dit soort activiteiten niet alleen.
Dat deed hij samen met een actieve groep mensen, maar Ron was vaak één van de initiatiefnemers.
In 2016 was Jaarsma zelf één van de ere-gasten toen HCAW de 1.750e wedstrijd speelde in de Hoofdklasse-honkbal sinds 1967 en daarmee de eerste ploeg werd die dit aantal bereikte in de hoogste afdeling.
Tijdens de festiviteiten vooraf werd Jaarsma geëerd voor zijn lange verbintenis met de club door toenmalig voorzitter Huib Schrijvers, die helaas vorig jaar overleed.
...Ron Jaarsma kijkt toe tijdens de Holland Series 2018...
...met rechts zijn zoon Ronald als coach van Neptunus...
(© Foto: Robert Bos) |
Dankzij de ondersteuning van Jaarsma was HCAW in de gelegenheid verschillende internationale toernooien te organiseren, zoals twee Europese Cup Winners Cup Honkbal-toernooien (1992, 2001), het Europees Kampioenschap Softbal Vrouwen (1992), het Europees Kampioenschap Softbal Mannen (1997) en drie Europa Cup Softbal-toernooien (1994, 1996, 1999), maar ook een wedstrijd van Major League Alumni (1992) en verschillende oefenwedstrijden van Nederlandse Nationale Teams, zoals een duel van het Oranje honkbalteam tegen Taiwan en Italië.
In latere jaren namen Ron's dochter Jacqueline en zoon Ronald een aantal taken over bij het leiden van de Mr. Cocker Lunchrooms.
Intussen, zoals gezegd, bleef Ron wedstrijden bezoeken van HCAW, Amsterdam Pirates en Neptunus, waaraan zijn zoon Ronald was verbonden.
Soms bekeek hij deze wedstrijd simpelweg in zijn eentje.
Andere keren zat hij met anderen op de tribune.
In 2018 was Ron Jaarsma één van de toeschouwers toen zijn zoon Curaçao Neptunus naar de Kampioenstitel loodste via winst tegen L&D Amsterdam Pirates, wat zijn huidige ploeg is.
Helaas kon Ron vanwege gezondheidsproblemen de laatste paar jaar minder op de honkbalvelden aanwezig zijn.
Ron Jaarsma was geliefd en werd door velen gerespecteerd.
Niet alleen binnen HCAW, maar zeker ook daarbuiten.
Vaak liep hij rond met zijn karakteristieke brede lach en pret-ogen, genietend van het succes van zijn team en van zijn club.
In zijn sponsorbox genoot hij van een drankje en een hapje, omringd door de mensen die hij graag mocht en lief had.
Ron Jaarsma zal door velen van ons worden gemist.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert Ron's vrouw Susan, dochter Jacqueline, zoon Ronald, kleinkinderen, verdere familie en vrienden en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(7 april)
|
