(Tekst: Marco Stoovelaar; Foto's: Archief Haarlem Nicols & Marco Stoovelaar)
IN MEMORIAM
...Frans de Bruijn...
(1962 - 2020)...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
 Voormalig Hoofdklasse-honkballer; Huidig Terrasvogels softbal-coach Frans de Bruijn overleden
English
 DIRKSHORN -
Frans de Bruijn, die acht seizoenen in de Hoofdklasse honkbalde, is op zondag 7 juni op de veel te jonge leeftijd van 58 jaar overleden.
De Bruijn is ook vele jaren actief geweest in het softbal als coach.
Sinds vorig jaar was hij de 1B Coach van het softbalteam van Terrasvogels in de Golden League.
Ondanks zijn ernstige ziekte zou De Bruijn dit seizoen weer terugkeren in die functie.
Vanwege de maatregelen met betrekking tot het coronavirus kan helaas een beperkt aantal mensen op zaterdag 13 juni de afscheidsplechtigheid, die in besloten kring zal plaatsvinden, bijwonen.
Doordat het niet voor iedereen mogelijk is de uitvaartplechtigheid van zaterdag bij te wonen zal er vrijdagavond (12 juni) vanaf 19:30 uur een eerbetoon aan Frans de Bruijn zijn op het complex van Onze Gezellen in Haarlem.
Degenen die hieraan willen deelnemen wordt gevraagd één onverpakte bloem mee te nemen met eventueel een los persoonlijk kaartje.
De bloem zal de persoon vertegenwoordigen bij de uitvaart van Frans waar alle bloemen zullen staan.
Na een rondgang over het veld worden de bloemen en kaartjes bij de thuisplaat in ontvangst genomen, waarna iedereen een plekje op het veld inneemt met een onderlinge afstand van 1,5 meter, gevolgd door een minuut stilte om 20:00 uur.
Frans de Bruijn werd geboren op 3 februari 1962 in Haarlem.
De Bruijn begon te honkballen bij Haarlem Nicols.
Op 18-jarige leeftijd maakte hij zijn debuut in de hoofdmacht van de club tijdens het seizoen 1980 en speelde toen in twee wedstrijden, waarin hij 0-uit-6 sloeg.
Destijds was Haarlem Nicols één van de meest succesvolle teams in de Hoofdklasse.
In de daaropvolgende drie seizoenen (1981-1983) kwam De Bruijn opnieuw uit voor Nicols, maar meestal als back-up speler.
Hij kon worden ingezet op verschillende posities in het infield en outfield, maar werd soms ook gebruikt als catcher.
Met Nicols, dat toen onder leiding stond van de succesvolle coach Jan Dick Leurs, werd De Bruijn in 1982 en 1983 landskampioen.
Onder De Bruijn's teamgenoten in zijn vier seizoenen bij Haarlem Nicols waren ondermeer Frank Bos, Bill Groot, Hennie Jenken, Marcel Joost, Hans Lemmink en Thijs Vervaat.
Bij Nicols speelde De Bruijn ook samen met Peter van Dalen, Gerlach Halderman, Jan Hijzelendoorn, Frank Koot, Leo van Schreven, Haitze de Vries en Pim Winkel.
Zij kwamen allen voor de ploeg uit in de jaren nadat De Bruijn in 1980 zijn debuut had gemaakt.
Hij speelde ook samen met Amerikanen John Brickley, Skip Clark, Marc Morrison, Douglas Morton en Bill Nardi.
Douglas Morton overleed onverwachts in april op 70-jarige leeftijd.
Als speler in jeugdteams van Haarlem Nicols werd De Bruijn geselecteerd voor Nederlandse Jeugd Teams.
In 1977, in Brasschaat (België), nam Frans deel aan het Europees Kampioenschap met het Nederlands Cadetten Team (13-15 jaar),dat toen onder leiding stond van Manager Floor Blaauw, die werd geassisteerd door Wim Hageman en Herman Thomas.
Andere spelers van die ploeg die later zouden uitkomen in de Hoofdklasse (en een aantal van hen ook in het Nederlands Team) waren Remco Blaauw, Gerlach Halderman, Rob Hendriks, Roel Klaassen, Marcel Kruyt, Fred Mäkel, Franklin Richardson, Ronald Stoovelaar, Erwin Visser en Pim Winkel.
...Het Nederlands Cadetten Team tijdens het Europees Kampioenschap...
...1977 in Brasschaat (België); Frans de Bruijn staat vierde van links...
(© Foto: Archief Marco Stoovelaar) |
Na het seizoen 1983 verhuisde Frans de Bruijn van Haarlem Nicols naar Giants Diemen en daar werd hij een basisspeler in het outfield.
In 1984 speelde De Bruijn in alle 36 competitie-wedstrijden en sloeg hij vier homeruns.
Zijn beste seizoen kwam in 1985 toen hij .278 (32-uit-115) sloeg, vijftien punten scoorde en er elf binnensloeg.
De Bruijn kwam tot een 'career-high' 37 honklslagen en 14 binnengeslagen punten in het seizoen 1986.
In zijn vier seizoenen bij Giants Diemen waren ondermeer Frank Koene, Steve Matthew en Ron van Zuilichem zijn teamgenoot.
Andere spelers met wie hij bij Giants samenspeelde waren onder anderen Judsel Baranco, Dave Bisceglia, Bart Bruin, Ricardo Bryson, Peter Callenbach, Craig McGinnis, Han Prinsen, Orlando Stewart, Eric de Vries en Juani Werleman.
Bij Giants speelde De Bruijn ook samen met twee van zijn voormalige teamgenoten bij Nicols, Frank Bos en Frank Koot.
Frans de Bruijn, die meestal werd ingezet als outfielder, speelde zijn laatste Hoofdklasse-wedstrijd tijdens het seizoen 1987.
In acht Hoofdklasse-seizoenen speelde De Bruijn in 170 wedstrijden.
In de daaropvolgende jaren bleef De Bruijn honkballen op een lager niveau.
In de meeste van deze seizoenen kwam hij uit voor het eerste team van Onze Gezellen, waar hij in 2008 nog in het derde team speelde.
De Bruijn werd ook coach van het honkbalteam van Onze Gezellen, waar hij ook softbalde.
Als softballer van SC Haarlem kwam hij in 1997 uit in de toenmalige Hoofdklasse.
Intussen was Frans de Bruijn ook begonnen aan een loopbaan als softbalcoach, iets waar hij van genoot en ruim 25 jaar heeft gedaan.
Als coach was hij voornamelijk actief voor het Haarlemse Onze Gezellen, waar hij niet alleen het eerste team onder zijn hoede had, maar ook jeugdteams heeft gecoached en getraind.
...Frans de Bruijn bij Haarlem Nicols in 1982...
...Achter: Marcel Joost, Leo van Schreven, De Bruijn,...
...Skip Clark en Pim Winkel...
...Voor: Frank Koot, Marc Morrison, Haitze de Vries,...
...Rob Visser en Frank Bos...
(© Foto: Archief Haarlem Nicols) |
De Bruijn maakte zijn coachdebuut in de Hoofdklasse-softbal in 1994 toen hij Assistent Coach was van Jan Leijen bij DSC '74 (het huidige Olympia Haarlem).
Na dat seizoen volgde De Bruijn Leijen op als Hoofd Coach en leidde de vrouwenploeg van DSC '74 in 1995 en 1996.
In 1994 verloor de ploeg een degradatiereeks tegen VUC.
Echter, DSC '74 behield de Hoofdklasse-plek, omdat VUC zich later terugtrok voor het volgende seizoen.
Na een zesde plaats in 1995 eindigde DSC '74 op een gedeelde vierde plaats met Amsterdam Pirates en Terrasvogels in 1996.
Onder de speelsters bij DSC '74 tijdens De Bruijn's twee seizoenen als Hoofd Coach waren ondermeer Joyce Fortgens, Nathalie Franssen, Kim Ongena, Joyce Smit en Yolanda Vierhout.
Het volgende seizoen (1997) was De Bruijn de Hoofd Coach van het Bussumse HCAW als opvolger van Frank Dielen.
Onder de speelsters die De Bruijn bij HCAW coachte waren Madelon Beek, Petra Beek, Liesbeth Hofland, Nicole Meinster, Margot Mels, Afke Nijdam, Manon Scholte, Kitty van Stein en Martine Stiemer, die allen speelden (of hadden gespeeld) voor het Nederlands Team of Jong Oranje.
HCAW eindigde op de derde plaats en schakelde daarna Sparks uit in de Play-Offs.
In de Holland Series kwam HCAW tot een 'sweep' tegen Terrasvogels (driemaal winst) en veroverde het landskampioenschap.
De Bruijn verliet HCAW na dit seizoen en werd opgevolgd door Gonny Reijnen.
De Bruijn vormde wederom een coachduo met Jan Leijen in 2000 bij Onze Gezellen.
Leijen was toen de Hoofd Coach en De Bruijn was zijn assistent in een seizoen waarin de ploeg naar de Hoofdklasse promoveerde.
Na het seizoen 2000 volgde De Bruijn ook dit keer Leijen op en leidde het team van Onze Gezellen in de Hoofdklasse in 2001, geassisteerd door voormalig Hoofdklasse- en Nederlands Team-honkballer Harm Horeman.
Onder de speelsters die in dat seizoen uitkwamen voor Onze Gezellen waren Linda Hoenderdos, Dana Horeman, Nancy Lodder en Kirsten Scheele.
De ploeg eindigde op de zevende plaats, maar handhaafde zich in de hoogste afdeling voor het volgende seizoen.
Na het seizoen 2001 bleef De Bruijn als coach actief bij Onze Gezellen en leidde door de jaren heen zowel de hoofdmacht als jeugdteams.
Als coach van het juniorenteam van de vereniging in de daaropvolgende jaren coachte hij verschillende talentvolle speelsters, die later zouden uitkomen in de hoogste afdeling en/of Jong Oranje.
...Frans de Bruijn als coach van Terrasvogels in 2019...
...met Edwin Pieneman (team manager/dug-out coach)...
...en Stefan Vessies (hoofd coach)...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
Hij keerde weer terug in de hoogste afdeling in 2014 toen hij Assistent Coach was van Sandra Gouverneur bij Alcmaria Victrix.
Annette van Opzeeland, de vrouw van Frans en zelf voormalig Hoofdklasse- (DSC '74 en Terrasvogels) en Nederlands Team-pitcher, was dat seizoen de Pitching Coach van de ploeg.
Hierna was De Bruijn wederom actief als coach bij Onze Gezellen, waar hij voor zijn vele bijdragen door de jaren heen werd benoemd tot Lid van Verdienste.
Een andere comeback in de hoogste afdeling kwam vorig jaar.
Bij Terrasvogels was nieuwe Hoofd Coach Stefan Vessies een paar weken voor aanvang van de nieuwe competitie nog op zoek naar een Assistent Coach.
De Bruijn, die toen ietwat herstelde van zijn ziekte, maar enige tijd niet had gecoached, werd gevraagd om de coaching-staf te completeren.
Begin april ging hij akkoord en tijdens het seizoen 2019 assisteerde hij Vessies als 1B Coach bij Terrasvogels dat zich opnieuw plaatste voor de Play-Offs.
Met de ploeg reisde hij in augustus ook naar Praag (Tsjechië) waar Terrasvogels deelnam aan het toernooi om de Europese Cup Winners Cup.
Na het seizoen stopte Vessies en werd opgevolgd door de ervaren softbal-coach Rob Walgien.
Hiermee keerde Walgien terug als Hoofd Coach van Terrasvogels, een ploeg die hij eerder al in drie verschillende perioden leidde (1993-1999; 2002-2004; 2015).
De Bruijn, die ook met Walgien samen coachte bij Onze Gezellen, zou ook dit seizoen weer de 1B Coach zijn, terwijl Edwin Pieneman de coaching-staf completeerde.
Frans de Bruijn kon uren praten over honkbal en softbal.
Als coach was hij altijd geduldig, maar ook gedreven.
Frans was altijd beschikbaar voor zijn speelsters, luisterde naar ze en zorgde voor een uitstekende teamsfeer.
Maar hij kon het ook voor zijn team opnemen en een stevige discussie aangaan met een scheidsrechter als er in de ogen van de coach een discutabele beslissing was genomen.
Een paar jaar geleden werd er bij De Bruijn een ernstige ziekte geconstateerd, maar hij bleef gewoon doorgaan met zijn coach-activiteiten bij Onze Gezellen.
Ondanks zijn ziekte bleef De Bruijn altijd positief en onderging alle mogelijke behandelingen.
Vorig jaar genoot hij van elke dag dat hij op het veld stond als coach van Terrasvogels.
Hiermee dwong hij veel bewondering af door op het veld aanwezig te zijn tijdens trainingen, op wedstrijddagen en de reis naar Praag voor de Europa Cup, terwijl hij toch ernstig ziek was.
De sympathieke Frans was altijd getooid met een brede lach op zijn gezicht en keek altijd alleen maar vooruit.
Frans zal door zijn vele vrienden in zowel het honkbal als softbal worden gemist.
Hij zal ondermeer worden herinnerd om zijn lach en zijn positieve instelling.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert Frans' vrouw Annette en verdere familie en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(9 juni)
Het is mogelijk een herinnering over Frans de Bruijn te delen op dit condolence-register.
|
