(Tekst: Marco Stoovelaar)
IN MEMORIAM
...Piet de Nieuwe...
(1932 - 2021)... |
 Voormalig honkbal-international en voormalig softbal-coach Piet de Nieuwe overleden
English
 HAARLEM -
Voormalig honkbal-international Piet de Nieuwe is op maandag 8 maart overleden, drie weken voor zijn 89e verjaardag.
Met het Nederlands Honkbal Team werd hij driemaal Europees kampioen.
Piet de Nieuwe coachte ook verschillende jaren in de Hoofdklasse softbal.
De afscheids- en crematieplechtigheid heeft plaatsgevonden op maandag (15 maart).
Petrus (Piet) de Nieuwe werd geboren op 29 maart 1932 in Haarlem.
Het was daar dat hij ging honkballen en voetballen bij de vereniging EDO.
Hij ontwikkelde zichzelf tot een getalenteerde infielder en hoewel hij in actie kwam op het tweede en derde honk en als korte stop, speelde hij voornamelijk als derde honkman.
In de jaren vijftig werd hij ook regelmatig ingezet als werper.
Naast een solide velder, was hij ook een goede contact-hitter en een snelle honkloper.
De Nieuwe was ondermeer bekend om zijn handelingen als honkloper.
Als hij loper verliet hij regelmatig van het honk en sprong dan op en neer of heen en weer om de werper at te leiden of een aangooi uit te lokken.
Een soortgelijke wijze van honklopen werd toegepast door Teun van den Berg, die eveneens voor EDO speelde.
Het honkbalteam van EDO was één van de beste in de jaren veertig met spelers als Teun van den Berg, Sjoerd Feenstra, Bud van Leuven, Joop Odenthal, Theo van der Putten, Henk Schijvenaar, Ben Vrenegoor en Dolf de Zwart.
Echter, de ploeg degradeerde uit de hoogste afdeling in 1948.
Het volgende seizoen veroverde de ploeg de titel in de tweede hoogste afdeling (Overgangsklasse) en keerde in 1950 weer terug in de Eerste Klasse (toen de hoogste afdeling).
Tijdens het seizoen 1950 maakte de 18-jarige Piet de Nieuwe zijn debuut in het eerste team en dus ook in de hoogste klasse.
In het begin van de jaren vijftig kwamen ook de broers Jan en Leo Kops in het team.
Maar EDO degradeerde weer in 1951 en speelde toen twee seizoenen in de Overgangsklasse, maar maakte weer een rentree in de Eerste Klasse in 1954.
In de openingswedstrijd van het seizoen won EDO met 5-1 van RCH en waren het Piet de Nieuwe en Dries Mul die zorgden voor de meest memorabele momenten in het duel.
De Nieuwe met een driehonkslag en Mul door vijftien slagmensen met drie slag uit te schakelen.
Eveneens in het seizoen 1954 had De Nieuwe één van zijn beste pitching-optredens voor EDO.
In een wedstrijd tegen HFC Haarlem gooide hij vijftien keer drie slag, maar desondanks stond zijn ploeg met 4-1 achter.
Echter, in de negende inning kwam EDO niet alleen langszij, maar nam ook een 5-4 voorsprong.
In de 2e9 stelde De Nieuwe de winst veilig.
In deze jaren werd EDO regelmatig omschreven als een groep van jonge, energieke en mentaal sterke spelers, die regelmatig hun enthousiasme tonen.
Andere spelers in de ploeg waren toen ondermeer Roel Hopman, Jan Molleman, Dries Mul, Doby Peters en Gé Smit.
De ploeg werd gecoached door Bud van Leuven, die zelf ook speelde.
Tot en met 1957 was de Eerste Klasse de hoogste afdeling.
Een jaar later werd de Hoofdklasse geïntroduceerd.
In 1957 bestond de Eerste Klasse uit twee afdelingen van elk acht teams.
De vier beste teams uit elke afdeling zouden in 1958 uitkomen in de nieuwe Hoofdklasse.
Na afloop van de competitie deelde EDO de vierde plaats met Ajax in Poule A van de Eerste Klasse.
In een beslissingswedstrijd op 28 september 1957, op het veld van Zeeburgia in Amsterdam, won EDO nipt met 1-0 van Ajax om zich te plaatsen voor de nieuwe afdeling.
EDO scoorde het enige punt in de vierde inning op een klap van Jan Kops.
Er waren twee momenten waarop de minimale voorsprong in gevaar kwam.
Met één uit in de achtste inning had Ajax lopers op het tweede en derde honk staan tegenover de 18-jarige werper Doby Peters.
Ajax-slagman Herre Kok sloeg de bal terug naar Peters, die vervolgens deed alsof hij naar het eerste honk gooide.
In plaats daarvan draaide hij zich om en gooide de bal naar Dolf de Zwart, die de aankomende loper uittikte.
In de negende inning maakten De Zwart, Jan Kops en Piet de Nieuwe een fraai dubbelspel om de wedstrijd af te sluiten.
...Haarlem Nicols viert de winst van de Europa Cup in 1966...
...Staand: Ricky Placidus, Ton Terneuzen, Boudewijn Maat,...
...Jan Molleman, Joop Schuitemaker, Dolf de Zwart,...
...Jan-Dick Leurs, Leo Kops, Dhr. Venema (bestuur), Rickey Kersout,...
...Robin Broer Sr. (bestuur) en Menno Weidema...
...Zittend: Herman Beidschat, Cees Kuijer, Simon Heemskerk,...
...bat-boy, Robert Maat en Piet de Nieuwe... |
Op 16 augustus 1958 kwam EDO, dat toen koploper was, tot een 5-0 shutout tegen OVVO.
Doby Peters gooide een No-Hitter tegen de sterke OVVO-ploeg in dit duel, dat werd gespeeld op het EDO-terrein in Haarlem en werd bijgewoond door ruim 5.000 toeschouwers.
EDO kwam tot acht honkslagen op Han Urbanus, die op 5 februari overleed.
De Haarlemse ploeg scoorde tweemaal in de vijfde inning op een paar fouten.
In de zesde scoorde Jan Molleman het derde punt op een squeeze-stootslag van Piet de Nieuwe, waarna Dolf de Zwart volgde met een homerun.
In de achtste scoorde Molleman het vijfde punt na een wilde worp.
In de 1e8 stond Max Rietbergen (vier wijd) op het honk voor OVVO, waarna pinch-hitter Aart Kruys uithaalde en de bal naar diep midveld sloeg.
Daar maakte Jan Molleman een schitterende vangbal tegen het hek om zowel de No-Hitter als de ShutOut te redden.
Dit was een belangrijke zege en EDO veroverde hun enige Kampioenstitel in de clubhistorie.
Na het seizoen 1963 fuseerden EDO en EHS en onstond Haarlem Nicols.
Piet de Nieuwe was één van de EDO-spelers die ook voor de nieuwe club ging spelen met wie hij in 1965 de eerste Kampioenstitel pakte.
Een jaar later, op 3 september 1966, won Nicols de Europa Cup door met 10-4 te winnen van het Italiaanse Europhon Milano en werd daarmee de eerste Nederlandse ploeg die de Europese beker veroverde.
In dit duel sloegen Robert Maat, Herman Beidschat, Boudewijn Maat en Ton Terneuzen homeruns voor Nicols.
In 1967 is oud-speler Ben Tromp de nieuwe Hoofd Coach van Haarlem Nicols, dat in dit seizoen een aantal jongere spelers heeft toegevoegd.
Veteranen zoals Piet de Nieuwe en Dolf de Zwart worden back-up spelers, terwijl de ervaren korte stop Leo Kops in het outfield gaat spelen om ruimte te maken voor de jongere Johnny Jonkers.
Heuveltroef Herman Beidschat gaat minder gooien, wordt infielder en wordt ingezet als reliever.
Jan-Dick Leurs wordt de nieuwe heuveltroef voor Nicols.
Onder De Nieuwe's teamgenoten bij Nicols zijn ondermeer Herman Beidschat, Simon Heemskerk, Rickey Kersout, Leo Kops, Cees Kuijer, Jan-Dick Leurs, Boudewijn Maat, Robert Maat, Jan Molleman, Ricky Placidus, Joop Schuitemaker, Ton Terneuzen en Dolf de Zwart en is Gé Hoogenbos aanvankelijk de coach.
In de jaren vijftig speelde Piet de Nieuwe verschillende wedstrijden voor het vertegenwoordigende team van Haarlem tegen Amsterdam.
In die jaren was er jaarlijks een Stedenwedstrijd tussen teams samengesteld uit spelers uit beide plaatsen.
Vanaf 1957 kwam De Nieuwe vier jaar uit voor het Nederlands Honkbal Team met wie hij drie Europese titels veroverde.
|
...Piet de Nieuwe in 1964... |
Hij debuteerde in het Nederlands Team tijdens het Europees Kampioenschap van 1957, dat werd georganiseerd in Mannheim in wat toen West-Duitsland was.
De Nieuwe was één van de vijftien spelers die werd geselecteerd voor de Nationale Ploeg, die de vier gespeelde wedstrijden tegen West-Duitsland (9-0), Italië (3-1), Spanje (10-1) en België (14-0) wint om voor de tweede maal op rij Europees Kampioen te worden.
De ploeg nam voor het eerst deel (en won) in 1956.
In de wedstijd tegen België is Piet de Nieuwe de verdedigende hoofdrolspeler.
Nederland staat in de vijfde inning slechts met 1-0 voor wanneer België een loper op het eerste honk heeft staan.
Sterspeler Jos Robijn is de volgende slagman en hij slaat een line drive richting derde honk.
Daar reageert De Nieuwe in een reflex en maakt een schitterende vangbal.
Hierna gooit hij de bal onmiddellijk met een streep naar eerste honkman Henny Regeling om een dubbelspel te maken dat bestempeld wordt als het verdedigende hoogtepunt van het toernooi.
Even later scoort Oranje tweemaal in de zesde inning en komt vervolgens tot een rally van elf punten in de zevende.
Het succesvolle team in Mannheim bestaat uit Joop Bakker, Nico Brands, Jan Smidt en Han Urbanus, catchers Joop Geurts en Dolf de Zwart, infielders Henk Keulemans, Leo Kops, Henny van Lieshout, Piet de Nieuwe en Henny Regeling en outfielders Nol Houtkamp, Martin Jole, Herre Kok en Henk Lukkien.
Keulemans is ook de Hoofd Coach Coach, Ad Kraal is de Assistent Coach.
Tijdens het EK is Piet de Nieuwe de derde honkman en vormt het infield met Regeling (1B), Keulemans (2B) en Kops (SS).
In 1956 en 1957 plaatst de winnaar van het Europees Kampioenschap zich ook voor deelname aan de Global World Series in de USA.
Twee maanden na het winnen van de titel in 1957 reist dezelfde ploeg naar Detroit.
Daar speelt het team tegen Venezuela en Canada.
In 1958 nemen vrijwel dezelfde spelers ook weer deel aan het volgende Europees Kampioenschap, dat dat wordt georganiseerd in de Nederlandse hoofdstad Amsterdam.
In de ploeg spelen nu ook Gé Oosterbaan, Martin Rosenkrantz, Ben Tromp en Nico Tromp.
Ook dit keer blijft Nederland ongeslagen, maar heeft wel tweemaal een verlenging nodig.
Oranje wint in twaalf innings van Italië (6-5) en in tien innings van West-Duitsland (4-3).
Hierna wint de ploeg wederom van Italië (5-2) om de titel weer te pakken.
Dit keer is Piet de Nieuwe de korte stop.
Hij vervangt Leo Kops, die een maand voor het toernooi zijn been breekt.
Net als een jaar geleden is Henk Keulemans de Hoofd Coach en hij zou dit keer aanvankelijk zelf niet spelen.
Maar met een geblesseerde Kops schoof hij De Nieuwe naar de korte stop-positie en was zelf weer de tweede honkman, terwijl Henny Regeling terugkeerde als eerste honkman en Herre Kok het derde honk overnam.
Assistent Coach Charles Urbanus neemt de coaching op zich tijdens het evenement.
In 1959 reist De Nieuwe met het Nederlands Team naar Triëste in Italië voor deelname aan de Euro Beker.
Het jaar daarop wint hij voor de derde keer een Europese titel met de Nederlandse ploeg.
Dit jaar is hij zowel derde honkman als korte stop, maar De Nieuwe wordt ook ingezet op het tweede honk.
In Barcelona (Spanje) wint Nederland van Italië (1-0), West-Duitsland (12-1) en Spanje (11-0).
Voor het eerst staat de Nationale Ploeg onder leiding van een Amerikaanse coach en dat is Ron Fraser, die wordt geassisteerd door Charles Urbanus, Sr..
De Nieuwe is één van de ervaren spelers in de ploeg die verder bestaat uit Simon Arrindell, Herman Beidschat, Flip le Cuivre, Ton Fabrie, Joop Geurts, Simon Heemskerk, Cees Hiele, Rob Hoffmann, Nol Houtkamp, Henk Keulemans, Leo Kops, Ruben Leyssner, Henny Regeling, Jan Smidt, Ben Tromp, Nico Tromp, Han Urbanus, Wim Vrenegoor en Ruud Zijlstra.
Na afloop van het EK in Barcelona komt De Nieuwe in hiernavolgende jaren niet meer uit voor het Nederlands Team.
Sinds 1957 kwam hij uit in 18 officiële interlandwedstrijden.
...Piet de Nieuwe staat naast de Haarlemse...
...Burgemeester Jaap Pop, die hem heeft benoemd...
...tot tot n de Oranje-Nassau in 2006... |
Tegen het einde van zijn spelersloopbaan richtte Piet de Nieuwe zich op het coachen.
Hij coachte eerste het tweede honkbalteam van Haarlem Nicols, waarna hij in 1968 de Hoofd Coach is van het honkbalteam van Terrasvogels.
Van 1972 tot en met 1981 leidt hij drie verschillende teams in de hoogste softbal-afdeling.
Daarna, in 1982, keert De Nieuwe terug als honkbal-coach en leidt dan het team van Heiloo.
Ook is hij nog coach van het honkbalteam van Onze Gezellen.
Halverwege de jaren tachtig is De Nieuwe weer softbalcoach, dit keer van het team van SHELL in de Eerste Klasse.
In 1972 en 1973 was De Nieuwe de Hoofd Coach van het vrouwen-softbalteam van DSS.
Hij is gelijk succesvol in zijn eerste seizoen, want DSS verovert de Kampioenstitel door 15 van hun 18 gespeelde wedstrijden in winst om te zetten.
Onder de speelsters die de titel met DSS wonnen zijn Erna van Ewijk, Ans Kroon, Jeanet Lacourt, Joke van der Peet en Ineke van der Veldt (later Ineke Mulder).
De Nieuwe zou ook in het seizoen 1974 weer de Hoofd Coach zijn, maar kort voor aanvang van de competitie moest hij zich terugtrekken vanwege ziekte.
Hij werd opgevolgd door Hans Janssen, die het team naar de Kampioenstitel leidt.
De Nieuwe keert in 1977 terug in de Hoofdklasse-softbal als hij coach is van Onze Gezellen, dat op de vijfde plaats eindigt.
Onder zijn speelsters zijn Tineke Hoenderdos en Ineke Wessels.
De dochters van deze twee speelsters zouden zelf ook lang in de Hoofdklasse uitkomen voor Onze Gezellen en Terrasvogels, namelijk Linda Hoenderdos en Nicole Wessels.
In 1979 is Piet de Nieuwe voor het eerst Hoofd Coach van Bloemendaal, de ploeg die hij drie seizoenen onder zijn hoede heeft.
In dat jaar eindigt het team op de zevende plaats, maar in de hiernavolgende twee seizoenen is het team titelkandidaat.
In 1980 eindigt Bloemendaal op de derde positie en in 1981 wordt het team tweede achter landskampioen Terrasvogels.
In deze seizoenen beschikt Bloemendaal over een solide ploeg met speelsters als Jacqueline Bakker, Loes Brocken, Carolien Fris, Monique Fris, Christian Jansma (later Christian Oudendijk), Wilma Mostermans, Monique van Schie, Ilona Smit en Jolande Steijn.
Monique Fris was één van de leidende speelsters in het team.
De Oranje-korte stop sloeg zowel in 1980 als 1981 vijf homeruns voor de ploeg van De Nieuwe.
Ze zou de Hoofdklasse in acht opeenvolgende seizoenen (1980-1987) en negen keer totaal aanvoeren in homeruns.
In 1983 sloeg ze er zeven, wat het seizoensrecord bleef tot en met 2012.
In 2006 ontving Piet de Nieuwe uit handen van de Haarlemse Burgemeester Jaap Pop een Koninklijke Onderscheiding tijdens de jaarlijke lintjesregen rondom Koninginnedag (sinds 2014 Koningsdag).
Voor zijn vele activiteiten werd De Nieuwe benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Door de jaren heen bleef Piet de Nieuwe altijd een regelmatige bezoeker van zowel honkbal- als softbalwedstrijden.
Hij bezocht wedstrijden van Kinheim, DSS en Onze Gezellen en was ook altijd aanwezig tijdens de tweejaarlijkse Haarlemse Honkbal Week.
Als toeschouwer of wanneer hij over de velden liep toonde Piet altijd zijn optimistische en goedgemutste karakter.
Zelfs wanneer hij soms mopperde deed hij dat altijd met een lach op zijn gezicht en bleef altijd opgewekt.
Zijn aanwezigheid op de velden zal zeker worden gemist.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert Piet's vrouw Bartha, kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen en overige familie en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(18 maart)
|
