(Tekst: Marco Stoovelaar)
IN MEMORIAM
...Bob Gibson...
(1935 - 2020) |
 Legendarische St. Louis Cardinals-pitcher en Hall of Famer Bob Gibson overleden
English
 OMAHA, Nebraska (USA) -
Pitcher Bob Gibson, die zijn hele 17-jarige loopbaan uitkwam voor St. Louis Cardinals, twee Cy Young Awards won, tweemaal de World Series MVP was en in 1981 werd gekozen in de Hall of Fame, is op vrijdag (2 oktober) overleden op 84-jarige leeftijd.
Bericht werd dat de legendarische werper de strijd verloor tegen alvleeskanker.
De ziekte werd in 2019 bij hem vastgesteld.
Voor de derde keer in 34 dagen heeft Major League Baseball, maar ook honkbalfans wereldwijd, één van hun geliefde en legendarische iconen verloren.
Op maandag 31 augustus overleed heuvel-legende Tom Seaver op 75-jarige leeftijd.
Minder dan een week later, op zondag 6 september, overleed outfielder en Gestolen Honken-leider Lou Brock op 81-jarige leeftijd.
Net als Gibson zijn ook Seaver en Brock opgenomen in de Hall of Fame.
Brock was Gibson's teamgenoot bij St. Louis Cardinals in twaalf seizoenen (1964-1975).
In het begin van de jaren zeventig was Bob Gibson één van een aantal Major League-spelers die naar Europa reisde voor het geven van clinics in Nederland en op Amerikaanse Luchtmachtbases in het toenmalige West-Duitsland.
Naast Gibson kwamen ook spelers Sal Bando, Johnny Bench, Bert Blyleven en Bob Oliver, coaches Lee Eilbracht en Red Schoendienst en umpires Tom Gorman en Paul Runge in die beginjaren zeventig naar Europa.
Bob Gibson overleed op de dag waarop werd stilgestaan bij één van de beste wedstrijden uit zijn lange loopbaan.
Op 2 oktober 1968 schakelde Gibson een record-aantal van 17 slagmensen met drie slag uit in Game 1 van de World Series als pitcher voor St. Louis Cardinals tegen Detroit Tigers.
Pack Robert Gibson werd geboren op 9 november 1935 in Omaha (Nebraska).
Gibson was de jongste van zeven kinderen en werd vernoemd naar zijn vader Pack die drie maanden voor zijn geboorte overleed aan tuberculose.
In zijn jeugd leed Gibson aan verschillende kwalen, maar desondanks ging hij studeren aan de Omaha Technical High School en Creighton University en blonk uit in honkbal, basketbal en atletiek.
Gibson schrapte later de naam Pack, omdat hij die niet leuk vond en wijzigde zijn voornaam naar alleen Robert.
In 1957 speelde hij kort voor het beroemde show basketbal-team van Harlem Globetrotters en tegelijkertijd was hij ook gecontracteerd door St. Louis Cardinals.
Hij besloot kort daarna zich alleen op het honkbal te richten.
Gibson maakte zijn debuut in het profhonkbal in 1957 toen hij speelde in Single-A en Triple-A.
Hij speelde ook op Triple-A niveau in 1958 en tijdens het seizoen 1959.
Op 23-jarige leeftijd maakte Gibson zijn Major League-debuut op 15 april 1959 als speler van St. Louis Cardinals voor wie hij zijn hele loopbaan speelde.
Gibson gooide in zeventien seizoenen (1959-1975) in de Major League.
In zijn eerste Major League-seizoen was de rechtshander 3-5 in 13 wedstrijden (negen starts) en kwam tot 48 keer drie slag in 75 2/3 inning.
In 1960 werd Gibson zowel ingezet als starter (12 wedstrijden) en als reliever (15 wedstrijden).
In dat jaar was hij 3-6 met 69 strikeouts.
Na afloop van het seizoen speelde hij ook nog in de Venezuelan Winter League.
Maar vanaf 1961 was Bob Gibson een solide en zeer gerespecteerd lid van de startende rotatie van de Cards.
In de volgende veertien seizoenen had Gibson telkens een 'winning record' als pitcher.
In het seizoen 1961 was hij 13-12 met een 3.24 ERA.
Hij schakelde 166 slagmensen met drie slag uit in 211 1/3 inning, maar leidde de league ook met 119 vrije lopen.
Zijn controle verbeterde enorm vanaf het seizoen 1962, want hij kwam tot 200 of meer strikeouts in negen van de volgende elf seizoenen.
In dezelfde periode gooide hij in elk seizoen minder dan 100 keer vier wijd, behalve in 1965 toen hij er 103 had.
Tijdens het seizoen 1962 gooide Gibson 22 2/3 opeenvolgende puntloze innings.
Zijn beste seizoen was in 1968 toen hij 22-9 en de hele Major League aanvoerde met een 1.12 ERA en 13 shutouts.
Hij voerde de National League in dat seizoen aan met 268 strikeouts.
Met zijn uitstekende prestaties verdiende hij in 1968 de Cy Young Award en hij werd ook gekozen tot Meest Waardevolle Speler van de National League.
In de volgende twee seizoenen steeg zijn strikeout-totaal naar 269 en 274.
Bob Gibson won 20 of meer wedstrijden vijfmaal in zijn loopbaan.
In 1965 won Gibson 20 games, daarna 21 in het volgende seizoen.
Hierna won hij 20-plus wedstrijden in drie opeenvolgende seizoenen 1968-1970, respectievelijk 22, 20 en 23.
Gibson leidde de National League met zijn 23 wins en kwam tot een 'career-high' van 274 keer drie slag in 1970, wat hem zijn tweede Cy Young Award opleverde.
In 1971 won Gibson zijn 200e wedstrijden en tien dagen later gooide hij een No-Hitter tegen Pittsburgh Pirates in een 11-0 shutout in Three Rivers Stadium in Pittsburgh.
Later dat jaar won Pittsburgh de World Series.
Gibson, die als bijnaam 'Hoot' of 'Gibby' had, stond ook bekend om zijn uithoudingsvermogen, want hij gooide bijzonder veel complete wedstrijden in zijn loopbaan.
Hij leidde de Major League met 28 complete wedstrijden in 1969.
Hij had ook 28 complete wedstrijden in het voorgaande seizoen.
Vanaf 1961 tot en met 1973 gooide Gibson elk seizoen 10 of meer complete wedstrijden.
In de periode 1965-1972 kwam hij tot 20 of meer complete wedstrijden in zeven van deze seizoenen.
|
...Bob Gibson in actie in 1968... |
Gibson, die last had van een zwelling in zijn knie sinds 1974, stopte na afloop van het seizoen 1975 op 39-jarige leeftijd.
In dat jaar was hij 3-10 met een 5.10 ERA.
In zijn 17 Major League-seizoenen was Bob Gibson 251-174 met een 2.91 ERA en 56 shutouts.
Hij gooide in 528 wedstrijden, waarvan 482 als starter en gooide 255 complete wedstrijden.
In 3.884 1/3 inning kwam Gibson tot 3.117 keer drie slag en gooide 1.336 keer vier wijd.
Hij kreeg ook nog zes saves op zijn naam, waarvan twee in zijn laatste seizoen.
Zijn overwinningen, complete wedstrijden, shutouts en strikeouts zijn allemaal club-records bij St. Louis Cardinals.
Zijn 3.117 strikeouts waren een National League-record op het moment dat hij stopte.
Dat record werd in 1981 gebroken door (voormalig teamgenoot) Steve Carlton.
Als slagman sloeg Gibson .206 (274-uit-1.328) met 24 homeruns.
Hij scoorde 132 punten en sloeg er 144 binnen.
Gibson werd negenmaal gekozen voor een All Star Game, de eerste keer in 1962.
Hij won ook negen opeenvolgende Gold Gloves (1965-1973).
Bob Gibson speelde in drie World Series met St. Louis.
In 1964 was hij 2-1 en won met St. Louis de Series tegen New York Yankees (4-3).
Gibson gooide twee complete wedstrijden en had 31 strikeouts.
Voor St. Louis was dit de eerste kampioenstitel sinds 1946.
Gibson werd uitgeroepen tot MVP van de Series.
In 1967 won hij opnieuw de World Series met St. Louis.
Dit keer versloeg de ploeg Boston Red Sox in zeven wedstrijden.
Gibson was 3-0, gooide drie complete wedstrijden en schakelde 26 slagmensen met drie slag uit.
Wederom won hij de Series MVP Award.
...Bob Gibson's...
...Hall of Fame Plaquette... |
Het seizoen 1968 kreeg als bijnaam 'Year of the Pitcher', omdat er in dat seizoen verschillende dominerende werpers waren in de Major League.
Daaronder ook Bob Gibson.
Zoals gezegd won hij 22 wedstrijden in de reguliere competitie, voerde de Majors aan in ERA en won zowel de Cy Young Award als de MVP Award.
In de World Series van dat jaar speelde St. Louis tegen Detroit Tigers.
In de eerste wedstrijd zorgde Gibson voor een record met het gooien van 17 keer drie slag.
Gibson was ook de winnende werper in Game 4 en versloeg toen Denny McLain, een andere sterke pitcher dat jaar.
Hierna verloor Gibson Game 7 toen Mickey Lolich domineerde voor Detroit.
Doordat de werpers teveel domineerden in het seizoen 1968 besloot Major League Baseball een aantal werpregels aan te passen.
Zo werd de werpheuvel verlaagd van 38 centimeter naar 25,4 cm en werd de slagzone verlaagd van de oksels van de slagman naar borsthoogte.
Ondanks de wijzigingen in de regels bleef Gibson een dominerende werper in het restant van zijn loopbaan.
Na zijn spelersloopbaan was Bob Gibson bestuurslid van een lokale bank in Omaha, investeerde in een radio-station en begon een restaurant waarin hij zelf volop meewerkte.
Hij keerde terug naar honkbal in 1981 toen hij deel ging uitmaken van de coaching-staf van New York Mets, dat toen onder leiding stond van Manager Joe Torre, zijn oude teamgenoot bij St. Louis.
New York en Torre gingen na het seizoen 1981 uit elkaar.
Torre werd vervolgens benoemd tot Manager van Atlanta Braves voor het seizoen 1982 en hij nam Gibson met zich mee als zijn Pitching Coach.
Hij bleek de Pitching Coach van de ploeg tot en met 1984.
Hierna was Gibson de gastheer van een pre-game en post-game radio-show voor wedstrijden van de Cardinals in 1985-1989.
Ook was hij nog TV-commentator voor ESPN in 1990.
De voormalige werper keerde weer terug naar het veld in 1965 toen hij opnieuw Pitching Coach was in de staf van Joe Torre, die toen Manager was van St. Louis Cardinals.
Gibson werd gekozen in de Hall of Fame in 1981, het eerste jaar waarin hij verkiesbaar was.
In 1999 werd hij gekozen in het Major League Baseball's All-Century Team.
Toen Gibson in september 1975 zijn loopbaan afsloot werd bij St. Louis onmiddellijk zijn rugnummer 45 'retired'.
In januari 2014 was Gibson één van de 22 spelers en personeelsleden die werden gekozen in de inaugurele groep die werd opgenomen in de St. Louis Cardinals Hall of Fame.
Hij heeft ook een ster op de St. Louis Walk of Fame.
Een bronzen beeld van Gibson staat voor Busch Stadium, het stadion van St. Louis Cardinals.
In 2019 werd een straat in St. Louis naar hem vernoemd en werd de Bob Gibson Way.
...Bob Gibson gooit 17x 3 slag in Game 1 World Series 1968...
...Tim McCarver is de catcher, Tom Gorman de Home Plate Umpire... |
Lou Brock, die vorige maand overleed, was twaalf seizoenen (1964-1975) teamgenoot van Bob Gibson.
Een andere langdurige teamgenoot was Tim McCarver, die in hetzelfde seizoen als Gibson debuteerde, 1959.
McCarver was eveneeens twaalf seizoenen zijn teamgenoot en catcher (1959-1961, 1963-1969, 1973-1974).
Andere langdurige en bekende teamgenoten van Gibson bij St. Louis Cardinals zijn ondermeer Ken Boyer, José Cruz, Curt Flood, Julian Javier, Dal Maxvill, Stan Musial, Mike Shannon, Ted Simmons (die in december vorig jaar in de Hall of Fame werd gekozen), Ted Sizemore, Joe Torre en Bill White en pitchers Nelson Briles, Steve Carlton, Al Hrabosky, Larry Jackson, Ray Sadecki en Ray Washburn.
Door de jaren heen speelde hij ook nog kortere periodes samen met bekende spelers als Matty Alou, Bernie Carbo, José Cardenal, Orlando Cepeda, Tito Francona (vader van Cleveland Indians-Manager Terry Francona), Keith Hernandez, Roger Maris, Bake McBride, Minnie Minoso, Cookie Rojas, Red Schoendienst en Reggie Smith en pitchers Reggie Cleveland, Roger Craig, Mike Cuellar, Bob Forsch, Claude Osteen, Jerry Reuss en Rick Wise.
Bob Gibson was een gedreven speler, die altijd wilde winnen en zelden lachte terwijl hij op de heuvel stond.
Veel slagmensen stelden dat hij een intimiderende pitcher was toen ze tegenover hem stonden, want hij staarde ze recht in het gezicht wat hem een imponsante uitstraling gaf.
Hij stond er om bekend aan de binnenkant te gooien om de slagmensen van de plaat weg te houden en daarmee te intimideren.
En hij gooide een striemende fastball.
Maar hoewel hij regelmatig 'brushback pitches' gooide, beschikte Gibson over een uitstekende controle, want in zijn loopbaan raakte hij slechts 102 slagmensen met een worp.
Hij gooide twee verschillende fastballs en beschikte ook over een zeer effectieve slider.
Gibson hield er niet van als een slagman het vierde wanneer hij een homerun op hem had geslagen.
Maar Gibson was ook een speler die speelde met trots en toewijding.
Voor zijn team, voor zijn teamgenoten, voor zijn sport, voor zijn familie.
Dat maakte van hem een gewaardeerde teamgenoot bij de Cardinals en een zeer gerespecteerde pitcher in de Major League.
Bob Gibson was een geliefde speler in het hele professionele honkbal en zag zeker worden gemist.
|
...In Memoriam Bob Gibson door Major League Baseball... |
William O. DeWitt, Jr., Eigenaar en CEO van St. Louis Cardinals, zegt:
,,Bob Gibson was zonder twijfel één van de beste atleten en één van de felste spelers die ooit honkbal hebben gespeeld.
Gisteren was het de verjaardag van zijn recordaantal van 17 strikeouts in een World Series-wedstrijd in 1968, het bracht veel goede herinneringen naar boven aan Bob en zijn vermogen om op zo'n hoog niveau te pitchen toen de Cardinals op het hoogste toneel stonden.
Zelfs tijdens zijn recente ziekte bleef Bob een grote supporter van het team en bleef hij in contact met leden van de organisatie en een aantal van onze spelers.
Hij zal erg gemist worden''.
Janet Forbes Clark, Voorzitter van de National Baseball Hall of Fame and Museum, reageerde als volgt:
,,Bob Gibson's intensiteit en vastberadenheid dwongen respect en bewondering af van zijn collega's op het veld, evenals van de generaties honkbalfans die hem gedurende zijn hele carrière volgden.
Zijn diepe liefde en toewijding aan het spel werd gevoeld door iedereen die hij tegenkwam, en nergens meer dan in Cooperstown, waar hij en zijn geweldige vrouw Wendy elke zomer zouden terugkeren, na zijn introductie in 1981.
Namens de Raad van Bestuur en de hele staf van de Hall of Fame, sturen we onze liefde en onze diepste condoleances aan Wendy en de familie Gibson.
Bob's geest zal voor altijd voortleven in de Hall of Fame''.
Major League Commissier Rob Manfred gaf de volgende verklaring uit:
,,Dit is een heel trieste dag voor heel honkbal.
Bob Gibson produceerde één van de meest gedecoreerde pitching-carrières in de geschiedenis met zijn intelligentie, atletisch vermogen, duurzaamheid en taaiheid.
Deze oktober-legende is één van de slechts drie spelers die tweevoudig MVP is van de World Series en zal altijd herinnerd worden als één van de felste deelnemers van onze sport.
Zijn optreden in 1968 bij de club die hij zijn hele leven vertegenwoordigde, de St. Louis Cardinals, staat op de shortlist van de beste pitching-seizoenen ooit.
Bob was een trouwe vriend voor veel mensen in de hele National Pastime, en hij zal enorm worden gemist.
Namens Major League Baseball betuig ik mijn diepste condoleances aan Bob's familie, vrienden, Cardinals-fans en al diegenen die éé van de grootste werpers ooit hebben gerespecteerd''.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert de familie van Bob Gibson en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(3 oktober)
|
