Honkbal

Dinsdag, na middernacht, dus op 1 november, publiceerde Grand Slam * Stats & News weer de jaarlijkse transferlijst voor zowel honkbal als softbal, dus check de transfers!
In de loop van woensdag volgt een update, omdat dan Mr. Cocker HCAW pas de nieuwkomers bekend zal maken.

...Leon Boyd... ...Neptunus... (Foto: Ron Wicklert www.eott.nl)

Honkbal Transfers
Mr. Cocker HCAW, dat een rumoerig seizoen achter de rug heeft, verloor 13 spelers, waaronder hun vier internationals RHP Kenny Berkenbosch, RHP Nick Stuifbergen, C Sidney de Jong (allen Amsterdam Pirates) en RHP Jurjen van Zijl. Dinsdag vertrok dit kwartet met Oranje naar China en neemt volgende week deel aan het toernooi om de Intercontinental Cup in Taiwan.
Oud-internationals RHP Patrick de Lange (Almere '90) en C Nick Fridsma (Pioniers), die de ploeg in juni verlieten, keren ook niet terug in Bussum.
Amsterdam Pirates en Instant Holland Almere '90 maakten eerder al hun rosterwijzigingen bekend.

Er waren niet echt veel transfers wat vooraanstaande spelers betreft bij de overige zes teams, waaronder Eerste Klasse-kampioen RCH-Pinguïns, dat heeft gekozen voor promotie naar de Hoofdklasse.
Naast HCAW-spelers RHP Jurjen van Zijl en C Martijn Meeuwis trok DOOR Neptunus ook de 23-jarige RHP Leon Boyd aan, die dit seizoen uitkwam voor Hoboken Pioneers in de Belgische competitie. De in Canada geboren Boyd heeft een Nederlandse moeder en dus een Nederlands paspoort. Vorige week werd Boyd toegevoegd aan de selectie van het Nederlands team en vertrok dinsdag met Oranje op de Aziatische trip. Dit seizoen kwam Boyd in België uit in 12 wedstrijden en sloot af met een 11-1 'record'. In 96 1/3 inning gooide hij 156 keer drie slag, slechts 23 keer vier wijd en kreeg 53 hits tegen. Hij leidde de league met een ERA van 0.84. Echter, in de finale om de Belgische titel was Boyd niet in staat het hardslaande Merksem Greys te stoppen, dat opnieuw landskampioen werd.

De Japanse RHP Akira Okamoto, die dit jaar de heuveltroef was bij ADO, verhuisde naar Konica Minolta Pioniers, dat eerder al aankondigde dat het een sterke Japanse werper zal toevoegen voor volgend seizoen. Het is nog niet duidelijk of dat daadwerkelijk Okamoto zal worden, omdat die tegen het einde van het seizoen licht geblesseerd was, maar hij staat wel al op hun roster.

complete lijst met Honkbal Transfers

...Daisy de Peinder... ...Macerata?... (Foto: Marco Stoovelaar)

Softbal Dames Transfers
RHP Kirsten Scheele, die gooide voor A4 Terrasvogels, gaat naar landskampioen Sparks Haarlem, dat ook C Kim Kafoè aantrok. Die is één van de vele speelsters die vertrok bij het gedegradeerde Birds.
Terrasvogels en Oranje-rechtshander Judith van Kampen speelt komend seizoen mogelijk in Italië, maar dat is nog onduidelijk op dit moment.

Twins moet het vrijwel zeker doen zonder (Oranje) korte stop Daisy de Peinder, die volgend jaar mogelijk zal gaan spelen voor het Italiaanse Macerata.
Nederlands team-catcher Ellen Venker verruilde Van der Peijl DSC '74 voor Euro Stars, dat nog zes andere speelsters aantrok.
IF/OF Gallieth Haaker en OF Cindy Baretta vertrokken eveneens bij DSC '74 en gaan spelen voor Amsterdam Pirates, dat na een jaar afwezigheid terugkeerde naar de Hoofdklasse door kampioen te worden in de Eerste Klasse.

complete lijst Softbal Dames Transfers

Softbal Heren Transfers
Omdat deze lijst nog niet compleet is, zal publicatie hiervan later deze week volgen.
(31 oktober - 1 november)

HCAW maakte ook de nieuwe spelers bekend. Een aantal daarvan was al bekend voor het verstrijken van de transferperiode. Twee nieuwe spelers kwam dit jaar ook in de Hoofdklasse uit: Sidney Ensermo, die korte stop en derde honkman was bij Instant Holland Almere '90 en Shurty Tremus, die korte stop was bij ADO. Ook naar HCAW kwam LHP Alexander Smit, die professioneel actief is in de USA in de Minnesota Twins-organisatie, maar nog steeds op de ledenlijst van zijn voormalige ploeg PSV stond.
Zes spelers uit het in de Eerste Klasse tweede team werden toegevoegd aan de selectie. Allen speelden dit jaar al in een aantal wedstrijden in de Hoofdklasse voor de hoofdmacht. Minimaal twee buitenlandse spelers, waarvan één met een Europees paspoort, zullen later worden aangetrokken.
(1 november)

Lijst met Honkbal Transfers

IN MEMORIAM ...Archie Allen... (1913 - 2006) (Foto: Marco Stoovelaar)

Archie Allen was één van zeven verschillende Amerikaanse college-coaches die in de jaren zestig de leiding had over het Nederlands honkbalteam. Voor het seizoen 1964 was Archie Allen benoemd tot Hoofd Coach van Oranje als opvolger van Bill Arce, die op zijn beurt de opvolger was geweest van Ron Fraser. In 1960 was Fraser de eerste Amerikaan die het Nederlands team onder zijn hoede had. Na afloop van het internationale seizoen in 1964 werd Allen opgevolgd door Glenn Gostick, maar is altijd een trouw volger gebleven van het Nederlandse honkbal. Hij keerde regelmatig terug naar Nederland en heeft altijd contact onderhouden met de families Van Driel Krol en Oosterhof, die zowel toen als nu nauw verbonden zijn bij het Haarlemse Kinheim. Zo hielp Allen de club met het zoeken naar Amerikaanse spelers voor de Hoofdklasse-ploeg. De andere Amerikaanse coaches, die de leiding over Oranje hadden in deze periode, waren Howard Fetz (1966), Hal Smeltzly (1967) en Bill Alhouse (1968).

Allen's coaching (en die van de andere coaches) bij Oranje kwam tussen twee seizoenen van de college-competities in Amerika, want hij was vele jaren succesvol Hoofd Coach van het honkbalteam van Springfield College in Springfield, Massachusetts. Allen leidde de ploeg tussen 1948 en 1978, waarin hij 454 wedstrijden won en er slechts 257 verloor. Eén van zijn spelers bij Springfield was Steve Matthew, die in de jaren zeventig voor één seizoen naar Nederland kwam, maar sindsdien altijd is gebleven. Momenteel is Steve Hoofdscout van het Nederland Honkbalteam, met wie hij op het moment in Taichung (Taiwan) verblijft voor deelname aan het toernooi om de Intercontinental Cup. Als coach van Springfield werd Allen één van de bekendste en geliefde Amerikaanse honkbalcoaches en maakte deel uit van de eerste groep die in 1972 werd opgenomen in de Springfield College Athletic Hall of Fame. Allen loodste de Springfield-ploeg driemaal naar de College World Series, 1951, 1955 en 1970. In 1970 eindigde de ploeg op de vierde plaats. Driemaal werd Springfield kampioen van de New England College Division. Archie Allen werd tweemaal uitgeroepen tot landelijk Coach of the Year en ontving de prestigieuze Lefty Gomez Award, de hoogste onderscheiding voor college honkbal-coaches, 17 jaar nadat hij was gestopt. In latere jaren was hij betrokken bij de fameuze Cape Cod League en was de President van de American Baseball Coaches Association. Allen heeft vele lezingen en clinics over honkbal gegeven in eigen land en ver daarbuiten.

...Archie Allen en spelers... ...vieren de Europese titel in 1964...

Nadat hij in 1937 afstudeerde aan het Springfield College werd Archie Allen, een links slaande outfielder, een contract van 500 dollar aangeboden door de New York Yankees. Hij speelde vier jaar in de minor league bij de Yankees. ,,Ze vertelden me dat ik in twee jaar in de Major League zou spelen'', aldus Allen in een interview met de webmaster van Grand Slam * Stats & News tien jaar geleden. ,,Maar in hetzelfde jaar contracteerden de Yankees Joe DiMaggio, Tommy Henrich en Charlie Keller voor de Majors. Toen het duidelijk werd dat ik de Majors niet zou bereiken ben ik gestopt en begon ik te coachen. Daar heb ik nooit spijt van gehad.'' Zes jaar later was hij Hoofd Coach van Springfield College en zou daar dertig jaar lang de ploeg onder zijn hoede houden. In zijn periode bij de Yankees, eind jaren dertig, speelde Allen in de organisatie in dezelfde periode als de legendarische spelers Babe Ruth en Lou Gehrig. Allen in het interview uit 1996: ,,Ik stond eenmaal op hetzelfde veld samen met Babe Ruth, hij stond ergens in het outfield. Nee, ik ging niet naar hem toe. Ik was een rookie en dat deed je niet. Ik had meer en beter contact met Lou Gehrig. In het jaar dat hij overleed speelde ik nog tegen hem in Spring Training. Hij was toen al gestopt. Een enorm fijne vent. Ik kan me zijn afscheidsspeech in het Yankee Stadium nog goed herinneren. Iedereen had tranen in zijn ogen.'' Gehrig nam afscheid in 1939 en overleed in juni 1941 aan de gevolgen van de spierziekte ALS, die sindsdien bekend staat als Lou Gehrig's Disease.

In 1963 werd Allen door Bill Arce gevraagd als coach voor het Nederlands honkbalteam. Allen won ook informatie in over de ploeg en het land bij Ron Fraser. ,,Twee goede vrienden van me. Ik kreeg de kans naar Nederland te gaan. Het was er fantastisch. Ik had het enorm naar mijn zin. Fantastische mensen. Het is mijn tweede vaderland geworden'', aldus Allen, die altijd met smaak heeft kunnen vertellen over zijn lange verbinding met de honkbalsport. ,,In dat jaar heb ik enorm veel over honkbal gesproken. Ik ging het hele land door om clinics te geven. Ik vond het heerlijk om jeugd les te geven. Daarom ben ik ook uit het professionele honkbal gestapt en weigerde een baan als minor league-coach. Ik gaf veel liever les aan jeugdspelers. Dat is de basis van alles.'' In Milaan leidde Allen het Nederlands honkbalteam in 1964 naar de Europese titel. De ploeg opende toen met een 10-0 shutout vs. Spanje, waarna Zweden met 19-4 werd verslagen. Na een enorme 30-0 shutout tegen Frankrijk volgde de belangrijkste wedstrijd van het EK tegen Italië en die werd met 3-1 gewonnen, waardoor de titel werd veilig gesteld.

Archie Allen zal zeker worden gemist. Niet alleen door zijn familie en Amerikaanse vrienden, maar zeker ook door de Nederlandse honkbalgemeenschap, waarin hij een belangrijke rol speelde in de ontwikkeling van de sport. Een herdenkingsdienst wordt gehouden op 2 december in de Marsh Memorial Chapel op de campus van Springfield College.
Allen: ,,Honkbal is mijn leven. Elke dag heb ik met die sport te maken.''
(8 november)

IN MEMORIAM ...Ton de Graaf... (1952 - 2006)

...Ton de Graaf in actie tijdens het... ...Urbanus Toernooi van dit jaar in Bussum... ...Home Plate bij Amsterdam Pirates vs. Kinheim... (Foto: Marco Stoovelaar)

Ton de Graaf werd honkbal-umpire in 1995 en was bezig aan zijn zevende volledige seizoen op het hoogste niveau toen dat in juni werd onderbroken vanwege slecht nieuws en hij hoorde dat hij ernstig ziek was. Helaas heeft hij de ongelijke strijd niet kunnen winnen. Ton deed zijn laatste wedstrijd op zondag 25 juni toen hij achter de plaat stond in de wedstrijd tussen Corendon Kinheim en Mr. Cocker HCAW. In zijn veel te korte Hoofdklasse-loopbaan nam Ton deel aan 241 wedstrijden, waaronder 22 dit jaar. Met zijn 241 wedstrijden stond Ton op de tiende plaats op de lijst van actieve umpires. Voor zijn loopbaan als honkbal-umpire speelde Ton softbal bij Terrasvogels en Hoofddorp Pioniers als korte stop en catcher en was softbal-umpire in 1994. Bovendien leidde hij wedstrijden van zijn eigen club.

...Ton de Graaf in zijn voorlaatste... ...wedstrijd op 24 juni... ...1B bij Neptunus vs. ADO... (Foto: Ron Wicklert www.eott.nl)

Op 5 september 1998 debuteerde Ton in de Hoofdklasse als eerste honk-scheidsrecher in het duel tussen HCAW en PSV. Zijn eerste volle seizoen in de Hoofdklasse was 2000 en sindsdien werd hij één van de meest zichtbare umpires, omdat hij vrijwel dagelijks beschikbaar was. Hij nam deel aan meer dan 30 wedstrijden in elk van zijn volledige seizoenen, met uitzondering van dit jaar. Sinds 2000 was er slechts één andere umpire van de 44 die sindsdien waren aangesteld voor Hoofdklasse-wedstrijden, die hetzelfde presteerde. In 2004 voerde Ton alle umpires aan met 38 wedstrijden en was tweede met 33 in 2003 en 35 in 2000. In zijn zeven volledige Hoofdklasse-seizoenen nam Ton deel aan 223 wedstrijden, het tweede hoogste aantal in de periode van 2000-2006. Ton ontwikkelde zichzelf tot één van de beste en meest geliefde umpires in de Hoofdklasse, omdat hij altijd goedgehumeurd was, goed contact had met spelers, coaches en collega's en altijd met een brede lach op zijn gezicht rondliep. Sinds 2001 werd Ton ook jaarlijks aangesteld voor het 'postseason' en nam deel aan vijf Play-Offs en vier Holland Series.

In 2001 debuteerde Ton de Graaf op internationaal niveau. Sindsdien werd hij jaarlijks aangesteld voor internationale evenementen. Na zijn debuut in 2001 bij het Europees Kampioenschap Pupillen in Polen deed hij hetzelfde toernooi een jaar later in Tsjechië. Maar in 2002 nam hij ook deel aan zijn eerste Haarlemse Honkbal Week en deed ook de Super Cup. 2003 was een druk jaar. Na de Super Cup in het begin van het seizoen werd Ton aangesteld voor het CupWinners Cup-toernooi in Spanje, het World Port Tournament, het Europees Kampioenschap Senioren en het Europees Olympisch Kwalificatie Toernooi, de laatste drie evenementen vonden allen in Nederland plaats. In 2004 deed Ton opnieuw de Super Cup en was ook weer aangesteld voor de Haarlemse Honkbal Week. Vorig jaar was hij één van de Nederlandse umpires op het toernooi om de Europa Cup in Rotterdam en het Wereldkampioenschap Senioren in Nederland. Dit seizoen zou hij weer deelnemen aan de Haarlemse Honkbal Week.

Nadat Ton eind juni noodgedwongen was gestopt als umpire, bleef hij een regelmatig bezoeker van wedstrijden in het restant van het seizoen. Tijdens de Play-Offs en Holland Series was hij bij vrijwel alle wedstrijden aanwezig van zijn zoon Edwin, die één van de outfielders was bij Konica Minolta Pioniers. De ploeg uit Hoofddorp onttroonde regerend landskampioen DOOR Neptunus in de Play-Offs, maar verloor daarna de titelstrijd in de best-of-five Holland Series (3-2) tegen Corendon Kinheim.
Ton zal door ons allen worden gemist. Voor velen was hij niet alleen een umpire, maar ook een vriend.
(14 november)

...Curtis Granderson... ...met een deel van de spelers... (Foto: Richard Mouw - De Telegraaf)

...Curtis Granderson... ...geeft tips aan spelers... (Foto: Marco Stoovelaar)

De Major League Baseball European Tour is opgezet om het profiel van de sport te verhogen. Het evenement in Amsterdam was georganiseerd door Major League Baseball in samenwerking met de Koninklijke Nederlands Baseball en Softball Bond (KNBSB). ,,Dit is een schitterende accomodatie, compleet met slagkooien en een krachtcentrum, net zoals wij ook hebben. Ik heb vanavond zeker talent gezien'', zei Curtis Granderson over het Pirates-complex. De outfielder gaf een hitting clinic en demonstratie, gevolgd door instructies en tips voor de meer dan 30 talentvolle spelers, variërend van 12 tot 16 jaar, afkomstig van de drie Honkbal Scholen in Nederland, gesitueerd in Amsterdam, Rotterdam en Eindhoven, opgezet door Oranje-Manager Robert Eenhoorn. Major League Baseball heeft besloten deze Honkbal Scholen te ondersteunen en heeft al ballen en knuppels geschonken. Bovendien zullen er clinics worden georganiseerd voor coaches en spelers, gegeven door bekende professionele coaches en spelers.

Slechts drie weken geleden speelde de 25-jarige Granderson met de Detroit Tigers nog in de World Series tegen de St. Louis Cardinals. In de weken daarvoor versloegen de Tigers de New York Yankees in de American League Division Series, waarin Granderson twee homeruns sloeg. Hierna had Granderson vijf honkslagen in de American League Championship Series, waarin de Tigers een 'sweep' boekten tegen de Oakland Athletics en voor het eerst in 22 jaar de World Series bereikten. Doordat de Tigers in vier wedstrijden van de A's wonnen stond de ploeg een week stil, voordat het de Cardinals trof, die alle zeven wedstrijden moesten afwerken in hun reeks tegen de New York Mets. In de World Series versloegen de Cardinals de Tigers en pakten de titel. ,,Misschien heeft die week ons geen goed gedaan'', aldus Granderson. ,,De langste periode waarin we niet hebben gespeeld was drie dagen tijdens de All Star-break. Natuurlijk wilden we graag de Series winnen, maar de Cardinals waren nou eenmaal beter. Ik kan in elk geval zeggen dat ik in de World Series heb gestaan en dat is een heel speciaal gevoel. We moeten nu bekijken wat we kunnen verbeteren en wat er verkeerd is gegaan, zodat we klaar zijn voor het seizoen 2007. We hebben het slechtste moment van het seizoen uitgekozen om niet in vorm te zijn.'' In het reguliere seizoen domineerden de Tigers en wonnen de Wild Card. Wat was de kracht van het team? Granderson: ,,We focusden ons op het winnen. Manager Jim Leyland speelde een belangrijke rol, hij vertelde ons op ons best te spelen, ongeacht de tegenstander. Niemand zou ons hebben gekozen om van de Yankees te winnen in de Play-Offs, maar toch deden we dat. Daarna, begonnen we met uitwedstrijden tegen Oakland en opnieuw wonnen we.''

...Curtis Granderson met voormalige Oranje-toppers... ...King Zschuschen (links, HR-leider in 1975, 1976)... ...en Jacky Jakoba (HR-leider in 1984, 1985)... (Foto: Marco Stoovelaar)

Major League Baseball stelt dat dit soort clinic belangrijk zijn. Granderson onderstreept dit. ,,We willen laten zien dat er meer sporten zijn dan basketball en football. Het maakt niet uit hoe je lichaam gebouwd is, of wat je achtergrond of ras is, of je rijk bent of arm, je kunt enorm veel bereiken. Er zijn zo'n twintig verschillende nationaliteiten in Major League Baseball. Bij ons in Detroit waren er dit jaar al zeven, uit Canada, Mexico, de Dominicaanse Republie, Venezuela, Puerto Rico, Cuba en natuurlijk de USA. Je moet gewoon een goede hoofd-oog coördinatie hebben, dan kunnen er mooie dingen gebeuren in deze sport. Het is een eer dat ik deze kans heb gekregen om het honkbal wereldwijd uit te breiden, om hierheen te komen en deel uit te maken van deze tour. Honkbal is een enerverende sport en we willen het zo globaal maken als mogelijk is. Ik kijk graag naar spelers uit verschillende landen, daarom heb ik ook gekeken naar de Little League World Series.''

Komt er ooit een echte globale World Series? Granderson: ,,We hadden begin dit jaar al de World Baseball Clinic, dat was erg succesvol. Ja, ik zou graag in een nationale ploeg spelen als ik die kans kreeg. Het zou een eer zijn mijn land te mogen vertegenwoordigen en tegen de beste spelers uit de wereld te spelen. Dat zou ik graag doen. Ja, ik denk dat er ooit een globale World Series zal zijn en ik zou daar graag deel van uitmaken. Het zou fantastisch zijn als de beste spelers van de wereld tegen elkaar zouden spelen.''

Curtis Granderson was zes jaar toen hij met honkbal begon. ,,Maar is speelde ook basketball, deed aan hardlopen, voetbal, football en ijshockey. Ik speelde wat mijn vrienden speelden. Hoewel ik altijd graag wilde basketballen, besloot ik in 2001 dat ik toch het beste was ik honkbal. Maar alle sporten zullen je op wat voor manier dan ook helpen.'' Granderson werd gedraft, tekende een contract en debuteerde in de Major League in 2004 na promotie vanuit het Double-A team. Vorig jaar werd hij regelmatig teruggestuurd en opgeroepen naar en uit de minors, maar dit seizoen startte hij op het Major League-roster. De outfielder maakte een snelle promotie, want in 2003 (slechts drie jaar geleden) speelde hij nog in de Single-A. Het was in dat seizoen, spelend in de Florida State League dat zijn ploeg speelde tegen het Single-A team van de Montreal Expos, waarin de Nederlander Vince Rooi speelde. Dinsdagavond in Amsterdam troffen de twee elkaar weer. ,,Het is een grote wereld, we ontmoeten honderden spelers, maar aan de andere kant is het toch een kleine wereld, want nu ontmoetten we elkaar opnieuw'', aldus Granderson.
(14 november)

De 21-jarige linkshander en de drie anderen zijn opgenomen in de Major League-selectie ter bescherming voor de komende Rule 5 Draft in december tijdens de Winter Meetings. Minor League-spelers met vier jaar professionele ervaring of vijf wanneer ze 18 of jonger waren op het moment dat ze werden gecontracteerd, zijn beschikbaar voor de draft, tenzij ze op een 40-man roster worden geplaatst. Een speler die in de Rule 5 Draft wordt gekozen moet het hele volgende seizoen op het Major League-roster staan van hun nieuwe club. De Rule 5 Draft is destijds opgezet om te voorkomen dat organisatie teveel talentvolle spelers in het Minor League-systeem stallen zonder hen een redelijke kans te geven de Major League te bereiken, terwijl ze die bij een andere club mogelijk wel krijgen. Door beschikbare spelers toe te voegen aan een 40-man roster beschermen ploegen niet alleen hun talenten, maar geven ze hen tevens de kans de eigen Major League-ploeg te halen tijdens Spring Training. Spelers die beschikbaar zijn en niet op het roster staan worden free agent en kunnen worden gecontracteerd door andere clubs.

Dit seizoen speelde Alexander Smit voor de Beloit Snappers (single-A), bij wie hij in 34 wedstrijden gooide, waaronder 13 als starter. Smit, die in juli 2002 een profcontract tekende bij de Minnesota Twins, had een record van 7-2 en een ERA van 2.99. In 108 1/3 inning gooide hij 141 strikeouts en 53 keer vier wijd, terwijl hij 77 hits tegen kreeg. Op 10 augustus stond hij 6 1/3 inning geen hits toe tegen de Fort Wayne Wizards, waarna de No-Hitter werd gebroken (infield-hit) en hij uiteindelijk een one-hitter gooide.

In 2001 en 2002 speelde Smit in de Hoofdklasse voor PSV. In 2002 debuteerde hij in het Nederlands Honkbal Team tijdens de Haarlemse Honkbal Week. Smit nam met Oranje ook deel aan de Intercontinental Cup (Cuba, 2002), Europees Kampioenschap (Nederland, 2003), Olympisch KWalificatie Toernooi (Nederland, 2003), Olympische Spelen (Griekenland, 2004), Wereldkampioenschappen (Nederland, 2005) en de World Baseball Classic (Puerto Rico, 2006). Sinds 2002 nam Smit deel aan 14 interlands.
(27 november)

Softbal

In de openingswedstrijd, die werd gespeeld op het kunstgras van een honkbalstadion, gooide de Amerikaanse werpster Danielle Henderson, gastspeelster in Oranje, het gehele duel en kreeg acht honkslagen tegen, terwijl ze eenmaal drie slag gooide. In de eerste inning kreeg ze drie punten tegen toen de Japanse slagploeg drie hits op rij sloeg. Na twee singles scoorden de beide loopsters op een driehonkslag, gevolgd door een opofferingsslag. Het vierde Japanse punt kwam tot stand in de zesde inning na een homerun.

De Japanse werpster Ono stond zes honkslagen toe aan de Nederlandse ploeg, maar hoewel er goed contact was vielen de hits echter te gespreid om effectief te zijn. Ze gooide ook zesmaal drie slag. Het enige Nederlandse punt werd gescoord in de vierde inning. Ellen Venker bereikte toen het honk na een fout van de werpster en schoof op na een honkslag van Daisy de Peinder. Ze schoof op naar het derde honk toen De Peinder gedwongen werd uitgeschakeld op het tweede honk na een grounder van Sandra Gouverneur. Hierna sloeg Mackenzie Vandergeest een honkslag, waardoor Venker kon scoren.

In de zevende inning sloegen Noèmi Boekel en Debby Connor een honkslag, maar de ploeg was niet meer in staat verdere punten toe te voegen. Het Nederlands team speelde een goed duel met soms fraai defensief werk, zoals een dubbelspel in de vierde inning.

Eerder op vrijdag boekte USA een 8-0 shutout-zege tegen China. De Amerikaanse werpster Monica Abbott gooide bijna een Perfect Game, maar kreeg haar eerste en enige honkslag tegen in de vierde inning van dit duel, dat vijf innings duurde, vanwege de internationale '7-run mercy-rule'. Na driemaal te hebben gescoord in de eerste inning verhoogde de USA de stand naar 7-0 in de tweede inning toen Andrea Duran een grand slam homerun sloeg. In de vierdeslagbeurt werd het achtste punt gescoord op een honkslag van Jessica Mendoza, die 3-uit-3 sloeg. 's Avonds won Japan met 8-4 van China.
(17 november)

In de opener hield Oranje-starter Kristi DeVries de krachtige Amerikaanse slagploeg vier innings lang puntloos, maar moest twee runs toestaan in de vijfde slagbeurt. In deze inning opende Amanda Freed met een honkslag, waarna de honken vol kwamen toen hierna ook Lauren Lappin en Natasha Watley een honkslag sloegen. Jessica Mendoza zette de USA vervolgens op voorsprong met een opofferingsslag, waarna Tairia Flowers volgde met een RBI-single en de stand op 2-0 bracht.
In de zesde inning bereikten de Amerikaansen het honk toen reliever Rebecca Soumeru twee vrije lopen weggaf, maar wisten geen extra punten toe te voegen. Het Nederlands team, dat verdedigend goed speelde, kwam tot slechts twee honkslagen, een single van Mackenzie Vandergeest in de tweede en een single van Daisy de Peinder in de vierde inning. Beide werden geslagen op starter Jennie Ritter, die na vijf innings werd opgevolgd door Jennie Finch.

In de volgende wedstrijd kreeg Oranje-starter Kristi DeVries twee onverdiende punten van China tegen in de eerste inning, maar haar teamgenoten kwamen in de vierde inning tot een rally van vier runs. Sandra Gouverneur opende toen met een single, waarna starter Wang Lan werd opgevolgd door Zhang Shan, die begon met een vrije loop voor volgende slagvrouw Mackenzie Vandergeest. Gouverneur scoorde vervolgens toen de nieuwe werpster een fout maakte op een OSS van Debby Connor, die werd vervangen door pinch-runner Chantal Versluis. Noèmi Boekel volgde met een opofferingsslag die de stand op 2-0 bracht. Hierna kon Versluis opschoven toen de korte stop een fout maakte op een grounder van Areke Spel en scoorde na een doorgeschoten bal. Nadat Spel was opgeschoven op een OSS van Nathalie Gosewehr scoorde ze het vierde punt in de inning op een honkslag van Saskia Kosterink.
In de vijfde inning werd de voorsprong opgevoerd naar 7-2. Daisy de Peinder sloeg toen een honkslag en Sandra Gouverneur werd geraakt door een worp, waarna beiden scoorden toen volgende slagvrouw Mackenzie Vandergeest een homerun sloeg.
Echter, de 7-2 voorsprong bleek niet genoeg, want het duel draaide plotseling om in Chinees voordeel. In de 2e5 nam Judith van Kampen het werpen over van Kristi DeVries, maar kreeg een lead-off single tegen, waarna de honken vol kwamen na vier wijd en een geraakt werper. Danielle Henderson werd ingebracht, maar kon de Chinese aanval ook niet stoppen. Eerst leverden een velderskeus en een honkslag twee punten op, waarna Yiang Xin volgde met een 3-run homerun die de stand in evenwicht bracht. In de volgende inning nam China de leiding op een double en een single.

Tussendoor bleef de USA ongeslagen door met 8-4 te winnen van Japan. De Amerikaanse ploeg zag Jenny Topping een homerun slaan en stond met 4-0 voor na vijf innings, maar in de eerste helft van de zesde inning kwam Japan langszij na een grand slam homerun. In de 2e6 reageerde de USA onmiddellijk en hernam de leiding, omdat powerhitter Crystl Bustos eveneens een grand slam sloeg. Bustos sloeg 3-uit-4 en had zes RBI's in dit duel. De USA staat hierdoor voor het vierde jaar op rij in de finale en treft daarin Japan, dat eerder dit jaar ook de tegenstander was in de finale van het Wereldkampioenschap in Beijing (China). De USA won toen met 3-0.
(18 november)

Op zaterdag nam Oranje nog een 7-2 voorsprong tegen China, maar verloor met 8-7. Vandaag kon de ploeg niet opnieuw produceren, want aanvallend kwam men tot slechts twee honkslagen. Beide werden geslagen in de eerste inning en kwamen van de knuppel van Chantal Versluis en Sandra Gouverneur.
Met een 1-0 achterstand maakte de Nederlandse verdediging vier fouten in de tweede inning, resulterende in twee runs en een 3-0 achterstand. In de vijfde inning gaf starter Danielle Henderson de bal, met twee uit, over aan Kristi DeVries, maar in deze slagbeurt verhoogde China de voorsprong naar 5-0 op een aantal honkslagen. Het zesde punt werd gescoord in de zevende inning.

In de finale scoorden de Amerikaanse speelsters drie punten in de eerste inning op vijf hits. Natasha Watley opende met een honkslag en schoof op na een honkslag van Jessica Mendoza. Het eerste punt werd vervolgens gescoord toen Jenny Topping volgde met een double. De voorsprong werd verhoogd naar 5-0 op RBI-singles van Kelly Kretschman en Andrea Duran.
In de tweede inning leverden Natasha Watley en Kelly Kretschman RBI-singles af om de stand op 5-0 te brengen. In de vijfde slagbeurt kreeg USA de honken vol toen Tairia Flowers vier wijd kreeg en Laura Berg en Natasha Watley honkslagen sloegen. Twee runs werden vervolgens gescoord toen Jessica Mendoza ook een honkslag sloeg. Met de stand nu op 7-0 zorgde werpster Monica Abbott voor drie nullen in de 2e5, waardoor het duel ten einde kwam volgens de 7-run mercy-rule. De Senior van de University of Tennessee kreeg slechts twee hits tegen en gooide vijfmaal drie slag.
Crystl Bustos werd uitgeroepen tot Meest Waardevolle Speelster van het toernooi, terwijl Jessica Mendoza, die vorig jaar een deel van het seizoen uitkwam voor A4 Terrasvogels, de beste slagvrouw was.
De Nederlandse scheidsrechter Carolien Loggen had de eer om in de finale achter de plaat te staan, een dag nadat ze ook in de poule-wedstrijd tussen beide landen de Home Plate Umpire was geweest.
(19 november)

(Dries de Zwaan droeg bij aan de verslaggeving over de Japan Cup, waardoor dank)

Bedankt voor het bezoeken van deze site.

Mail suggesties of vragen naar stoov@wxs.nl