(Tekst: Marco Stoovelaar; Video's: MLB Video)
IN MEMORIAM
...J.R. Richard...
(1950 - 2021) |
 Voormalig Houston Astros heuvel-icoon J.R. Richard overleden
English
 HOUSTON, Texas (USA) -
Voormalig Major League-pitcher J.R. Richard, die een sterke en dominerende werper was van Houston Astros, is op woensdag (4 augstus) op 71-jarige leeftijd overleden.
De rechtshander gooide tien seizoenen in de Major League, allen voor Houston.
Met indrukwekkende statistieken leek J.R. Richard een serieuze kandidaat te worden voor de Hall of Fame, maar zijn loopbaan eindigde onverwacht en tragisch nadat hij tijdens het seizoen 1980 werd getroffen door een beroerte.
In de krant Houston Chronicle werd donderdag bericht dat Richard volgens zijn familie complicaties had als gevolg van het coronavirus (COVID-19).
James Rodney Richard werd geboren op 7 maart 1950 in Vienna, Louisiana.
Tijdens zijn schooltijd op Lincoln High School in Ruston, Louisiana toonde hij onmiddellijk zijn talent in zowel honkbal als basketbal.
Na High School, voordat hij naar College ging, werd de 19-jarige Richard gedraft door Houston Astros in 1969.
Hij kreeg ook verschillende basketbal-aanbiedingen, maar koos voor een loopbaan in honkbal.
In zijn laatste jaar in High School stond Richard het hele seizoen geen punt toe.
Als pitcher in het High School-team verloor hij geen wedstrijd, waarin hij de startende werper was.
Richard maakte later in 1969 zijn professionele debuut als speler van Covington Astros, één van de Rookie League-teams in de Astros-organisatie.
Het volgende jaar promoveerde Richard and gooide in Single-A voor Cocoa Astros.
Tijdens het seizoen 1970 gooide Richard een No-Hitter voor het Single-A team.
Een andere promotie volgde voor het seizoen 1971, want toen ging hij spelen voor Houston's Triple-A team Oklahoma City 89ers.
Richard, die altijd bekend stond onder zijn initialen J.R., won twaalf wedstrijden en voerde de competitie (American Association) aan met 202 strikeouts.
Na afloop van het Triple-A seizoen, in september 1971, werd Richard toegevoegd aan het Major League-team.
Op 5 september, op 21-jarige leeftijd, maakte hij zijn debuut tegen San Francisco Giants in wat de tweede wedstrijd was van een double-header in Candlestick Park in San Francisco.
Houston won met 5-3, Richard was de winnende werper en gooide 15 keer drie slag, waaronder driemaal de legendarische Willie Mays.
Met zijn 15 strikeouts evenaarde hij het Major League-record voor de meeste strikeouts in een eerste Major League-start.
In zijn eerste Major League-seizoen gooide J.R. Richard in vier wedstrijden (allemaal starts) en was 2-1 met een 3.43 ERA en 29 strikeouts in 21 innings.
Aanvankelijk was Richard geen vaste kracht in de werpersstaf van het Houston-team, maar dat werd hij wel in 1975.
Hij gooide eveneens in vier wedstrijden tijdens het seizoen 1972 (dit keer één start) en was 1-0.
Richard werd daarna meer ingezet op Major League-niveau in de volgende twee seizoenen.
In 1972 gooide hij in 16 wedstrijden (10 starts) en was 6-2 met 75 strikeouts.
Een jaar later gooide de rechtshander in 15 wedstrijden (negen starts) en was 2-3.
Vanaf 1975 was J.R. Richard één van de meest dominerende en intimiderende werpers in de Major League.
Hij was niet alleen één van de heuveltroeven van Houston Astros, maar maakte ook indruk vanwege zijn lengte, want hij was 2.03 meter lang.
Hij werd gevreesd door vele slagmensen vanwege zijn striemende fastball (100 mph) en effectieve slider (94 mph).
Hij stond ook bekend om zijn grote handen, waarin hij tegelijkertijd acht honkballen kon vasthouden.
Sinds het seizoen 1975 waren andere startende werpers in de Houston-staf ondermeer Joaquin Andujar, Floyd Bannister, Larry Dierker, Ken Forsch, Mark Lemongello, Joe Niekro en Dave Roberts.
In 1980, wat zijn laatste seizoen was, maakte Richard deel uit van de sterke startende rotatie van Houston met Joaquin Andujar, Ken Forsch, Joe Niekro, Vern Ruhle en Nolan Ryan.
Houston Astros speelde sinds de oprichting in 1962 tot en met 2012 in de National League.
In 1975 gooide Richard in 33 wedstrijden (31 starts) en was 12-10 met een 4.39 ERA en 176 strikeouts.
Het volgende seizoen behoorde Richard tot de competitie-leiders met 39 gegooide wedstrijden, 39 starts, 14 complete wedstrijden, 20 wins en een 2.75 ERA.
In 1977 was hij opnieuw één van de koplopers in de National League met 18 wins en een 2.97 ERA en gooide in 36 wedstrijden (allemaal starts).
Richard won 18 of meer wedstrijden van 1976 tot en met 1979.
Zijn beste seizoenen waren 1978 en 1979.
De indrukwekkende rechtshander won in beide seizoenen 18 wedstrijden.
In 1978 gooide hij 303 keer drie slag en in het volgende seizoen waren dat er 313.
Hiermee voerde hij niet alleen beide keren de National League aan, maar realiseerde beide keren ook een nieuw seizoen-record voor rechtshandige werpers.
Hij is één van de slechts zes werpers in de 'moderne tijd' met 300 of meer strikeouts in twee opeenvolgende seizoenen.
In het seizoen 1979 had Richard het laagste ERA met 2.71 en was de tweede beste met 292 1/3 gegooide innings en 19 complete wedstrijden.
Zijn 313 strikeouts in 1979 waren een team-record voor Houston Astros.
Het record werd gebroken tijdens het seizoen 2019 door Gerrit Cole, die nu uitkomt voor New York Yankees.
In 1980 gooide de toen 30-jarige J.R. Richard in zijn tiende Major League-seizoen.
In dat jaar kreeg hij in de Houston-rotatie gezelschap van rechtshander Nolan Ryan, die na het seizoen 1979 bij de ploeg kwam na acht seizoenen te hebben gespeeld voor California Angels.
Vanaf het begin van het seizoen klaagde Richard over pijn in zijn schouder en arm.
Echter, bericht wordt dat dat destijds niet helemaal serieus werd genomen dat zijn klachten door sommigen zelfs in twijfel werden getrokken.
Ondanks deze problemen domineerde hij nog altijd.
Halverwege het seizoen, voor de onderbreking voor de All Star Game, was Richard 10-4.
Hij werd gekozen als startende werper voor de National League in de All Star Game, die op 8 juli werd gespeeld in Los Angeles.
Richard gooide de eerste twee innings.
Met één uit in de eerste inning gooide Richard vier wijd op Rod Carew, die het tweede honk stal en opschoof naar het derde honk op een grounder van Fred Lynn.
Richard sloot af met drie slag voor Reggie Jackson.
In de tweede inning gooide Richard vier wijd op lead-off hitter Ben Oglivie, maar volgde met drie slag voor Carlton Fisk, waarna Graig Nettles uitging met een foute pop-fly.
Oglivie bereikte hierna het derde honk na een honkslag van Bucky Dent.
Opnieuw sloott Richard af met een strikeout, dit keer voor Steve Stone (die de startende werper was voor de American League).
De American League opende de score met twee punten in de vijfde inning, maar National League won met 4-2.
Zes dagen na de All Star Game maakte Richard zijn volgende heuvel-optreden.
Dat was op 14 juli toen de rechtshander de startende werper was voor Houston in een thuiswedstrijd in het beroemde Astrodome tegen Atlanta Braves in was zijn 17e start van het seizoen was.
Het zou ook zijn laatste optreden zijn.
Hoewel hij slechts één honkslag toestond en vier slagmensen met drie slag uitschakelde had Richard problemen met het zien van de tekens van catcher Alan Ashby, kreeg problemen met het bewegen van zijn arm en kon de bal niet goed vastpakken.
Hij verliet de heuvel met één uit in de vierde inning en werd op de blessurelijst gezet.
In de hiernavolgende dagen volgden onderzoeken en werd een blokkade gevonden in aderen in zijn rechterarm.
Ook was de bloeddruk in zijn rechterarm niet normaal.
Op 25 juli werden aderen in zijn nek onderzocht, maar er werd geconcludeerd dat een operatie niet nodig was.
Vijf dagen later was het Astros-team in Philadelphia voor een avondwedstrijd tegen Philadelphia Phillies.
Richard was in Houston en trainde in de Astrodome om te herstellen en de komende dagen weer terug te keren.
Tijdens het overgooien van de bal werd Richard onwel en zakte in elkaar.
Hij werd onmiddellijk naar een ziekenhuis gebracht en onderging een spoed-operatie.
Tijdens de operatie werd een levensbedreigende bloedprop uit zijn nek verwijderd.
Later werd geconstateerd dat hij tegelijkertijd drie aparte beroertes had gekregen als gevolg van verschillende blokkades in zijn aderen.
Hoewel hij in de hiernavolgende maanden een herstelprogramma afwerkte op weg naar herstel zorgde zijn gezondheidssituatie voor het einde van zijn Major League-loopbaan.
In 1981 probeerde Richard terug te komen, maar zijn reactie-tijd was achteruit gegaan.
Tegen het einde van het seizoen nam Richard deel aan verschillende trainingen en batting practice, waarna hij in september 1981 terugkeerde op het 40-man roster van Houston Astros.
Echter, hoewel hij in het restant van het seizoen deel uitmaakte van de ploeg gooide hij niet meer in de Majors.
In 1982 gooide J.R. Richard in één wedstrijd tijdens Spring Training en ging hij gooien voor Daytona Beach Astros (Single-A) in een revalidatie-programma.
Richard gooide in zes wedstrijden en won driemaal.
Hij vervolgde het seizoen hierna als speler van Tucson Toros (Triple-A).
Daar had hij meer problemen met zijn controle en moest veel punten toestaan.
Na het Triple-A seizoen werd hij opnieuw toegevoegd aan het Major League-team in september.
In dit jaren werden de Major League-rosters in september uitgebreid van 25 naar 40 spelers.
Maar ook nu gooide hij in het restant van het seizoen 1982 niet in een Major League-wedstrijd.
...J.R. Richard gooit 2 innings in de All Star Game 1980...
(MLB Video) |
In 1983 kreeg Richard, die vrijwel compleet herstelde van zijn beroertes, last van pijn in zijn been en moest een operatie ondergaan.
Hij werd in november 1983 Free Agent, maar werd in februari 1984 toch weer gecontracteerd door Houston.
Echter, twee maanden later werd Richard released.
In zijn tien Major League-seizoenen gooide J.R. Richard, die altijd met rugnummer 50 speelde, in 238 wedstrijden (221 starts).
Hij was 107-71 met een 3.15 ERA en had 1.493 strikeouts in 1.606 innings, waarin hij slechts 770 keer vier wijd gooide.
Sinds hij in 1973 een reguliere werper werd kreeg Richard nooit meer honkslagen tegen dan het aantal innings dat hij gooide.
Zijn 'Hits per 9 Innings Average' was 6.88.
Zijn 1.493 strikeouts waren een clubrecord tot 1987, waarin het werd gebroken door Nolan Ryan, die zelf eveneens een legendarische werper werd na zijn komst naar de club in 1980.
In zijn negen seizoenen bij Houston, schakelde Ryan 1.866 slagmensen met drie slag uit.
Ryan, die zeven No-Hitters gooide, is de all-time strikeout leider met 5.714.
Onder de teamgenoten bij Houston Astros met wie J.R. Richard de meeste seizoenen samenspeelde zijn Joaquin Andujar, Enos Cabell, Cesar Cedeño, José Cruz, Larry Dierker, Ken Forsch, Julio Gonzalez, Greg Gross, Art Howe, Cliff Johnson, Roger Metzger, Joe Niekro, Terry Puhl, Luis Pujols, Joe Sambito, Denny Walling en Bob Watson.
Andere teamgenoten door de jaren heen waren ondermeer Tommie Agee, Jesus Alou, Rob Andrews, Alan Ashby, Floyd Bannister, Dave Bergman, Bruce Bochy, Ken Boswell, Joe Ferguson, Tommy Helms, Wilbur Howard, Frank LaCorte, Rafael Landestoy, Mark Lemongello, Jeffrey Leonard, Lee May, Milt May, Joe Morgan, Randy Niemann, Claude Osteen, Doug Rader, Jerry Reuss, Craig Reynolds, Dave Roberts, Leon Roberts, Vern Ruhle, Nolan Ryan en Jim Wynn.
Uit deze groep overleden Bob Watson, Joe Morgan en Jim Wynn vorig jaar.
In de laatste zes seizoenen van zijn loopbaan was Bill Virdon de Manager van Houston Astros.
Na zijn spelersloopbaan kreeg Richard helaas te maken met huwelijksprobemen (twee scheidingen), had een aantal mislukte zakelijke investeringen, verloor bijna al zijn geld en was zelf halfverwege de jaren negentig enige maanden dakloos en 'woonde' toen onder een brug.
Richard werd daarna geholpen door Dominee Floyd Lewis van de Now Testament Church in Houston.
De voormalige werper werd een Christelijke priester bij deze Kerk en werkte in de gemeenschap van Houston, waarin hij dakloze mensen hielp.
Hij hielp ook probleem-kinderen en realiseerde voor deze groep honkbalprogramma's met de hulp van verschillende privé donateuren.
In 2005 werd een televisie-film gemaakt over het leven van J.R. Richard.
David Ramsey speelde de rol van de voormalige werper.
Een andere hoofdrol was er voor de bekende acteur Charles Durning, die tweemaal werd genomineerd voor een Oscar.
De film, met de titel Resurrection: The J.R. Richard Story, werd geregisseerd door Greg Carter en Benjamin O. Jimerson-Phillips.
In 2012 werd J.R. Richard opgenomen in de Astros Walk of Fame.
En in januari 2019 maakte J.R. Richard deel uit van de eerste groep die werd opgenomen in de Houston Astros Hall of Fame, samen met oud-spelers Bob Aspromonte, Jeff Bagwell, Craig Biggio, José Cruz, Larry Dierker, Joe Morgan, Joe Niekro, Shane Reynolds, Nolan Ryan, Mike Scott, Jim Umbricht, Don Wilson en Jimmy Wynn en club-commentatoren Gene Elston en Milo Hamilton.
...J.R. Richard wordt geëerd door Houston-commentatoren...
...Todd Kalas (rechts) en Geoff Blum op donderdag...
...voor de thuiswedstrijd tegen Minnesota Twins...
(MLB Video) |
Ook in 2019 was Richard één van de drie personen die werd opgenomen in de Shrine of the Eternals van Baseball Relinquary, een onderwijsinstelling zonder winstoogmerk 'gewijd aan het bevorderen van een waardering van de Amerikaanse kunst en cultuur door de context van de honkbalgeschiedenis en het verkennen van de ongeëvenaarde creatieve mogelijkheden van het nationale tijdverdrijf'.
De Shrine of the Eternals is een Hall of Fame waarin jaarlijks drie personen worden gekozen.
De criteria voor verkiezing zijn het onderscheidend vermogen in de sport, het unieke karakter en de persoonlijkheid en de indruk die het individu heeft gemaakt in en om de honkbalsport.
Samen met Richard werden in 2019 ook gekozen Billy Beane een softbal-pitcher Lisa Fernandez.
Andere leden van deze Shrine zijn ondermeer Pam Postema, de eerste vrouwelijke umpire in een Major League Spring Training-wedstrijd en cartoon-karakter Charlie Brown.
Houston Astros gaf op donderdag de volgende verklaring uit naar aanleiding van het overlijden van de club-legende:
,,Vandaag is een trieste dag voor de Houston Astros, nu we rouwen om het verlies van één van onze franchise-iconen, J.R. Richard.
J.R. zal voor altijd herinnerd worden als een intimiderende figuur op de heuvel en als één van de grootste werpers in de clubgeschiedenis.
Hij stond schouder aan schouder met clubiconen Larry Dierker, Joe Niekro en Nolan Ryan, om een paar van de beste rotaties in de clubgeschiedenis te vormen.
Helaas werd zijn spelerscarrière afgebroken door gezondheidsproblemen, maar zijn 10 jaar in een Astros-uniform vallen op als een decennium van uitmuntendheid.
We betuigen onze oprechte deelneming aan de vrouw van J.R., Lula, zijn familie, vrienden en talloze fans en bewonderaars''.
In dezelfde verklaring van Houston Astros reageerden ook twee oud-spelers op het overlijden van hun voormalige teamgenoot:
Enos Cabell werd als volgt geciteerd:
,,Ik kende J.R. al heel lang.
In de minor leagues speelde ik tegen hem en daarna waren we jarenlang teamgenoten bij de Astros.
Hij was één van de beste werpers die we ooit hebben gehad en zou waarschijnlijk in de Hall of Fame hebben gestaan als zijn carrière niet was afgebroken.
Op de heuvel was hij verwoestend en intimiderend.
Niemand wilde hem onder ogen komen.
Jongens van het andere team zouden zeggen dat ze ziek waren om te voorkomen dat ze tegenover hem moesten staan.
Dit is zeer droevig nieuws.
Hij zal gemist worden''.
José Cruz zei:
,,J.R. was één van mijn goede vrienden.
Dit is heel triest om te horen.
Ik heb goede herinneringen aan J.R.
Hij was één van de grootste Astros ooit.
Als hij de werper was, wisten we dat we een 'W' zouden krijgen.
Ik kreeg niet echt veel ballen naar me toegeslagen in het outfield toen hij gooide omdat hij zo dominerend was.
Hij was een goede vriend en een geweldige teamgenoot.
Ik betuig mijn condoleances aan zijn vrouw en kinderen''.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert de familie van J.R. Richard en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(6 augustus)
|
