(Tekst & Foto's: Marco Stoovelaar)
IN MEMORIAM
...Toon Verzijlberg...
(1927 - 2021)
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
 Langdurig Umpire, Coach en Oranje Equipment Manager Toon Verzijlberg overleden
English
 HAARLEM -
Toon Verzijlberg, die 45 jaar lang op de velden heeft gestaan als honkbal- en softbal-umpire, is op dinsdag 25 mei op 93-jarige leeftijd overleden.
In zijn lange loopbaan is de heer Verzijlberg voornamelijk in het softbal actief geweest.
Hij was vele jaren softbal-coach en leidde het team van DSS driemaal naar het landskampioenschap.
En hij was vijftien jaar de materiaalbeheerder van de Nederlandse Softbal Teams.
Vanwege de huidige maatregelen heeft het afscheid in besloten kring plaatsgevonden.
Het is de tweede keer in twee maanden dat DSS afscheid moet nemen van een club-icoon.
Op 25 maart overleed Hélène Angermann, die vele jaren actief is geweest voor de vereniging, op de veel te jonge leeftijd van 63 jaar.
Door de jaren heen verzette ook zij veel werk voor de softbal-afdeling.
Met het overlijden van Toon Verzijlberg moet de Nederlandse honkbal- en softbalfamilie dit jaar helaas wederom afscheid nemen van een kleurrijke en geliefde persoonlijkheid.
Antonius Johannes Ignatius (Toon) Verzijlberg werd geboren op 27 oktober 1927 in Haarlem.
In zijn woonplaats is Toon altijd actief geweest in en had interesse voor sport, voornamelijk honkbal, softbal, voetbal en wielrennen.
Hij begon te honkballen voor het Haarlemse EHS bij wie hij in 1949 één van de basisspelers werd.
Destijds speelde het team in de Tweede Klasse wat toen de derde hoogste afdeling was.
Onder zijn teamgenoten waren Joop Schuitemaker, Nico van Heemskerk en latere Nederlands Team-spelers Piet de Nieuwe en Nico Tromp.
In 1950 promoveerde Verzijlberg met EHS naar de tweede hoogste afdeling (Overgangsklasse).
Een ander succesvol seizoen was 1953 toen de ploeg weer promoveerde en zodoende in 1954 in de hoogste afdeling (Eerste Klasse) debuteerde.
Toon's voornaamste positie was eerste honk en hij had zeker het nodige talent.
Zo werd hij een paar keer geselecteerd voor het Haarlems Negental, met wie hij op 24 juni 1951 de eerste Stedenwedstrijd speelde tegen Den Haag.
Onder zijn teamgenoten in dat duel waren Piet de Nieuwe, Joop Schuitemaker en Nico Tromp.
Eén van de spelers in het Haagse team was John Oosterbroek, die later bondsbestuurder werd van de Nederlandse Honkbal Bond.
Met de ploeg van EHS speelde Verzijlberg in de jaren vijftig in de hoogste afdeling, hoewel hij zich toen ook meer ging richten op het scheidsrechteren.
Hoewel hij geen basisspeler was in de hoofdmacht liet Toon zien dat hij ook een vaardig slagman kon zijn, zoals bijvoorbeeld in een cruciale wedstrijd in het seizoen 1956.
Tegen Kennemerland keek EHS tegen een 2-0 achterstand aan, maar kwam in de zesde inning langszij na een tweehonkslag van Verzijlberg.
EHS won het duel uiteindelijk met 5-3 op een tweehonkslag van Roel Hopman.
Na het seizoen 1959, toen hij speelde voor TYBB, stopte Verzijlberg als speler en werd hij coach van het honkbalteam van SC Haarlem.
In 1960 speelde dat team in de tweede hoogste afdeling (Overgangsklasse) en de heuveltroef was Gé van Berkel, die later zelf ook coach werd.
Van Berkel ging een voorname rol spelen op het gebied van opleidingen in Noord-Holland en is gekozen in de Nederlandse Hall of Fame.
In 1961 maakte Verzijlberg zijn debuut als coach in de hoogste honkbal-afdeling en keerde toen ook terug naar EHS, dat als coach werd geleid door Gé Hoogenbos.
In dat seizoen was Toon één van de twee Assistent Coaches, de andere was Nico van Heemskerk.
...Toon heeft tijd voor koffie...
...tijdens een pauze bij zijn...
...taken als Equipment Manager...
...van het Nederlands Softbal...
...Team tijdens het Europees...
...Kampioenschap 1992 in Bussum...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
Sinds het einde van de jaren vijftig begon Toon Verzijlberg met het coachen van softbalteams.
Zo was hij in 1959 coach van het Haarlemse TYBB, waar hij toen zelf honkbalde.
In juni van dat jaar leidde Toon de ploeg naar de eerste plaats in het Bondstoernooi, georganiseerd door de toenmalige Nederlandse Dames Softbal Bond.
In de finale van het toernooi won TYBB met 1-0 van Rooswijk en scoorde Rie van Vessem het enige punt.
In 1962 werd Toon Verzijlberg de nieuwe Hoofd Coach van het softbalteam van DSS.
Dat was het begin van een lange verbintenis met deze Haarlemse vereniging.
DSS was in 1961 kampioen geworden en debuteerde zodoende in 1962 in de hoogste afdeling.
Dat was het eerste van negen seizoenen waarin Toon Verzijlberg de softbalsters van DSS coachte.
Onder leiding van Toon werd een team gevormd dat in daaropvolgende jaren zeer succesvol was.
Onder de speelsters in zijn eerste seizoenen waren ondermeer Toos van Galen, Tini Hardebelt, Ria Heeremans, Corrie Hoogeboom, Hanny Horn, Wil Hurkmans, Lenie van Huizen, Jeanet Lacourt, Betsy Nederstigt, Ineke van der Veldt, Marja van der Veldt en Dini Zwaneveld.
Ineke van der Veldt trouwde later met (umpire) Frits Mulder en werd één van de beste pitchers in de Hoofdklasse en van het Nederlands Team.
Toon Verzijlberg had verschillende succesvolle seizoenen in zijn tien jaar als coach van DSS.
De ploeg werd drie jaar op rij (1966-1968) landskampioen en werd pas het tweede team die dat presteerde.
Het Haarlemse HHC werd tweemaal drie keer op rij kampioen.
Na het veroveren van de derde opeenvolgende landstitel in 1968 stopte Toon, maar hij keerde in 1970 weer terug en leidde het team van DSS in nog eens twee seizoenen.
Na het seizoen 1971 werd Verzijlberg als coach opgevolgd door Piet de Nieuwe, die overleed op 8 maart op 88-jarige leeftijd.
Toon Verzijlberg keerde terug als coach in de hoogste afdeling in 1973 toen hij de leiding had bij EDO.
Het daaropvolgende seizoen coachte hij het softbalteam van De Foresters in Heiloo.
Er volgde ook nog een Hoofdklasse-seizoen in 1975 als coach van Onze Gezellen.
Sinds 1948 is Toon Verzijlberg 45 jaar actief geweest als scheidsrechter in zowel honkbal als softbal.
In beide sporten leidde Toon wedstrijden in de hoogste afdeling.
In zijn lange loopbaan werd Toon Verzijlberg een gerespecteerde umpire en werkte samen met vele bekende umpires uit dat tijdperk.
Verzijlberg was tot en met 1964 honkbal-scheidsrechter.
Hij leidde aanvankelijk (jeugd)wedstrijden in het Rayon Haarlem, maar werd vanaf 1952 ook ingezet bij landelijke wedstrijden.
Vanaf het einde van de jaren vijftig tot in het begin van de jaren zestig leidde hij verschillende wedstrijden in de Hoofdklasse.
Andere langdurige honkbal-umpires uit de regio Haarlem in deze zeventien jaar waren ondermeer Teun van den Berg, Hennie van Dalen, Piet van Deenen, Nico van Heemskerk, Co Hetem, Cor Jonker, Luuk Kensen, Ernst Kerkman, Bert Lauer, Jo Pleijt, Henk de Ruiter, Piet Schijvenaar, Ron Voerman, Aart Wedemeijer en Joop van Wendel de Joode.
Tijdens Toon's loopbaan als honkbal-scheidsrechter waren onder zijn collega's van buiten Haarlem ondermeer M.C. Bakker, Cor Blitterswijk, Cees Boer, Sr., Hans Boersma, Frans Broekhuis, Bertus Caldenhove, Piet de Goede, Paul Goode, Jan-Willem van der Horst, Dick van der Klaauw, Gerard van Klingeren, Jaap Kuggeleijn, Lou Meijer, Rinus Onderwater, Lex Rimini, Henk Ronnenbergh, Hans Schotel, Evert van Tuyl, Jan van de Vegte en Al Vogel.
Tegen het einde van de jaren vijftig begon Toon Verzijlberg ook met het scheidsrechteren van softbalwedstrijden en hij koos uiteindelijk helemaal voor het softbal na het seizoen 1964.
Toon bleef softbalwedstrijden leiden tot en met 1992, waarna hij op 65-jarige leeftijd stopte.
...Toon Verzijlberg was...
...45 jaar umpire...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
In zijn softbalseizoenen leidde Toon vele wedstrijden in de hoogste afdeling, maar in latere jaren was hij voornamelijk scheidsrechter op een lage niveau.
Toen Verzijlberg naar het softbal verhuisde werd hij een langdurige collega van Dries de Zwaan, die tot en met 1984 wedstrijden leidde.
De Zwaan is eveneens zeer actief geweest voor de toenmalige Softbal Bond en hij maakte begin jaren zestig al deel uit van de Scheidsrechters-commissie.
Eind jaren vijftig begon het softbal snel te groeien en dat betekende ook een toename van het aantal te spelen wedstrijden.
Echter, in die beginjaren beschikte De Zwaan over ongeveer zeven umpires voor al deze wedstrijden.
Toon Verzijlberg was er daar één van en hij werd één van de meest loyale umpires, want hij was altijd inzetbaar voor het leiden van wedstrijden.
In deze jaren was het zelfs mogelijk om in hetzelfde seizoen in dezelfde afdeling zowel umpire en coach te zijn.
In zijn ruim 30-jarige loopbaan als softbal-umpire had Toon Verzijlberg veel collega's uit de Haarlemse regio en hij leidde met veel daarvan samen wedstrijden.
Naast Dries de Zwaan waren dat ondermeer Teun van den Berg, Wim Drullman, Paul Egner, Harm de Fonkert, Peter van Geijlswijk, Nico van Heemskerk, Ruud van Houten, Cor Jonker, Rob Kerkman, Jan Lievense, Cees Maerten, Roel Meijering, Frits Mulder, Rob Oene, Aad Peperkoorn, Jo Pleijt, Leon Ravestein, Hennie de Roos, Willem Schutterop, Jan Termaat, Ton Verton, Jan Vlasveld, Marjan Vlasveld, Ron Voerman, Jan van der Wardt en Willem de Wijs.
Andere bekende softbal-umpires in de jaren zeventig en tachtig die lang actief zijn geweest en met wie Toon samenwerkte waren ondermeer John Barrett, Erik Bokern, Wil ten Bosch, Bert Brebde, Anne de Bruijne, Wim van Damme, Cor van Elst, Piet Gabes, Dirk Jong, Greet Karsmakers, Herman Kok, Jaap Lind, Ton Meijer, Marianne van Peelen, Gilbert Peloz, Pieter van der Ploeg, Gerrit Preker, André Prins, Jean Rijksen, Rob Smit, René Sterkenburg, John Stevens, Ruud Stolting, Wil van Vliet, Al Vogel en Co van de Wateringen.
De laatste is de vader van de huidige honkbal-umpire Roy van de Wateringen.
Nadat hij op landelijk niveau was gestopt als umpire bleef Toon Verzijlberg als club-scheidsrechter wel wedstrijden van DSS leiden, maar ook bij andere Haarlemse verenigingen wanneer op rayonaal niveau een umpire nodig was.
...Toon Verzijlberg als umpire in een Old Timers Game...
...(oud-internationals) tijdens de Haarlemse Softbal...
...Week 1997 in Haarlem; Suze van Breukelen is...
...de slagvrouw, Linda Landwehr de catcher...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
Intussen had Toon Verzijlberg in 1971-1974 ook zitting in de commissie wedstrijdzaken van het toenmalige Rayon Haarlem.
In deze jaren maakte ook Dries de Zwaan deel uit van deze commissie en hij volgde in 1972 voorzitter Hennie van Dalen op.
Eén van de activiteiten die hij in de jaren tachtig toevoegde was zijn betrokkenheid bij het Nederlands Honkbal en Softbal Museum.
Het Museum (met Hall of Fame) werd opgericht in 1983.
Een speciale commissie begon toen met het inzamelen van materiaal, foto's, memorabilia, uniformen en nog veel meer.
In november van dat jaar werden de eerste personen gekozen in de Hall of Fame.
Gé Hoogenbos was de voorzitter en voormalig Oranje-pitcher Jan Smidt ontwierp de Hall of Fame-pilaren.
Vanaf het begin was het Museum een succes, maar het was niet mogelijk de collectie te tonen, omdat er geen echt onderkomen was.
Die droom kwam uit in 1988.
Op 13 augustus, tijdens de Haarlemse Honkbal Week van dat jaar, opende het Nederlands Honkbal en Softbal Museum voor het eerst de deuren van een locatie op het complex van het Haarlemse Pim Mulier Stadion.
Het Museum bevond zich toen in de zogenaamde Multi Base bij de toenmalige ingang.
Hiermee werd dit het eerste sportmuseum in Nederland, maar ook in Europa.
Tijdens de opening van het Museum gaf voorzitter Gé Hoogenbos een emotionele speech, waarin hij de vele vrijwilligers bedankte die hadden bijgedragen tot de realisering van het Museum en in het bijzonder noemde hij daarbij Toon Verzijlberg.
Het was dankzij Toon en zijn zoon dat het Museum kon worden geopend, omdat zij in de voorgaande drie weken van 's morgens vroeg tot 's avonds later veel timmerwerk hadden verricht.
Een emotionele Verzijlberg luisterde met een betraand gezicht naar de loftuitingen.
Sinds de opening van het Museum was Toon negen jaar lang contactpersoon, samen met zijn goede vriend en voormalige umpire-collega Teun van den Berg.
Wanneer iemand het Museum wilde bezoeken moest er contact worden opgenomen met Toon of Teun en zij zouden dan de deuren openen.
In 1987 kreeg Toon Verzijlberg de leiding over al het materiaal van alle Nationale Softbal Teams, iets dat hij vijftien jaar bleef doen.
Hij bewaarde het materiaal in een magazijn en zorgde er voor dat de teams de beschikking hadden over wat ze ook maar nodig hadden voor wedstrijden en internationale toernooien.
Toon vervulde deze functie met veel toewijding en passie.
Wanneer het Nederlands Team of Jong Oranje trainde of speelde, Toon was er altijd bij.
Toen hij voor het eerst voor het materiaal begon te zorgen was de Amerikaanse Diane Schumacher de Hoofd Coach van het Nederlands Softbal Team in 1987-1990, geassisteerd door Craig Montvidas en Ans Kroon.
Bram van der Werf en Ton Hendriks waren in deze jaren de Pitching Coaches en Truus Ruiter was de Team Manager.
In de volgende drie jaar (1991-1993) was George Presburg de Hoofd Coach.
In deze jaren waren Marian van Deursen en Linda Landwehr de Assistent Coaches en waren Andrea Nelson en Petra Goedkoop de Pitching Coaches.
Marco Stoovelaar was de Media Officer en Statisticus van het team en Truus Ruiter was aanvankelijk weer Team Manager.
Jan Vermeer volgde haar in 1992 op.
Hierna was Ruud Elfers de Hoofd Coach in de volgende drie jaar (1994-1996), geassisteerd door Don Wedman en Ton Hendriks (Pitching Coach).
Gerjanne Treuren voegde zich in 1996 bij de coaching-staff, terwijl Jan Vermeer ook in deze drie jaar de Team Manager was.
...Toon Verzijlberg met zijn umpire-collega...
...Teun van den Berg tijdens de Old Timers Game...
...die in 1997 werd gespeeld tijdens de Haarlemse...
...Softbal Week in Haarlem...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
In deze tien jaar was Toon zo vaak als mogelijk bij de ploeg, zoals bij trainingen, oefenwedstrijden en internationale toernooien.
Om budgettaire redenen was er geen Equipment Manager bij de ploeg tijdens trips naar het buitenland.
Zodoende was Toon er alleen bij als de ploeg deelnam aan toernooien in eigen land, zoals vijf Haarlemse Softbal Weken (1987, 1989, 1991, 1993, 1995) op het Noordersportpark in Haarlem en het Europees Kampioenschap 1992, dat toen werd georganiseerd in Bussum.
In 1991 won Nederland voor het eerst de Softbal Week.
In 1995 was de Softbal Week tevens het Olympisch Kwalificatie Toernooi.
Nederland won dat evenement om zich te plaatsen voor de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta (USA).
Behalve dat hij 'zijn' materiaal nauwlettend in het oog hield was Toon Verzijlberg ook zeer kundig in het repareren van bijvoorbeeld handschoenen, ballen, schoenen en honken.
Tijdens wedstrijden was hij dan ook bijna altijd bezig met iets te maken.
Toon controleerde bij speelsters als er iets ontbrak, maar hij stelde zichzelf wel altijd in dienst van het team.
Hij had goede contacten met de coaches, maar werd ook gerespecteerd door de speelsters, hoewel hij als materiaalman zeker niet de makkelijkste was.
Onder de speelsters die uitkwamen voor het Nederlands Team in Toon's eerste vier jaar als Equipment Manager waren ondermeer Jacqueline Bakker, Anita Bank, Renee van den Berg, Karin Brookhuis, Jolanda Droog, Judith van Erk, Caroline Fris, Monique Fris, Luciène Geels, Mereille Hammink, Francis Handgraaf, Marion van den Heijkant, Jeanet van den Heijkant, Annemiek van Kappel, Woudi van der Molen, Irene Nijssen, Fredy van Offeren, Marlies van der Putten, Willy Rietman, Carolien Smit, Ilse van Toorn, Diana Verhoef, Jacqueline van der Vlugt en Marjan de Vries.
Dochters van een aantal van deze speelsters komen momenteel uit in de Softbal Hoofdklasse.
Dat zijn Jessica Waasdorp (Onze Gezellen), dochter van Anita Bank, Ilse Stoovelaar (Hoofddorp Pioniers), dochter van Judith van Erk, Tess Remmers (Tex Town Tigers), dochter van Diana Verhoef en Babs de Jonge (Onze Gezellen), dochter van Jacqueline van der Vlugt.
Lisa Waasdorp, de zus van Jessica, speelde in de hoogste afdeling voor Terrasvogels (net als Jessica), Britt Remmers, de zus van Tess, speelde voor Roef! en Anouk in den Kleef, de dochter van Jeanet van den Heijkant, speelde voor Twins.
Hierna kwam een aantal nieuwe speelsters uit voor Oranje.
Van deze nieuwe groep speelden in de daarnavolgende zes jaar ondermeer Madelon Beek, Petra Beek, Luciène Geels, Inez Hollander, Marjolein de Jong, Anita Kossen, Anouk Mels, Margot Mels, Sandra Nieuwveen en Marlies van der Putten.
...Toon plaatst de lijnen voor...
...een thuisduel van het softbalteam...
...van DSS tijdens het seizoen 2010...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
Hoewel Toon Verzijlberg verantwoordelijk bleef voor de opslag van het team-materiaal tot en met 2001 was hij in de laatste vijf jaar minder bij de wedstrijden.
In 1997-1999 werkte Toon samen met toenmalig Hoofd Coach Craig Montvidas, die werd geassisteerd door Ineke Wessels, Annemiek van Kappel en Robyn Green.
Het Team Management was in deze jaren in handen van Dianna Groot en Willem Nuijten, terwijl Willem Verkerk tijdens de wedstrijden de Equipment Manager was.
Ruud Elfers keerde terug als Hoofd Coach in 2000-2001.
Gonny Farley, Rob Walgien en Monique Sanches assisteerden Elfers en in 2001 werd Paul Boonstra de Team Manager.
Ook in deze jaren was de samenwerking hetzelfde als in de voorgaande drie seizoenen.
Toon zorgde voor de opslag van het materiaal, bleef in contact met de coaches, maar er was een aparte (of geen) Equipment Manager bij de wedstrijden.
Zoas uit dit verhaal kan worden opgemaakt is Toon Verzijlberg door de jaren heen bijzonder actief geweest in zowel honkbal als softbal.
Hij genoot ervan op een speelveld aanwezig te zijn, wedstrijden te bekijken en praten met bekenden en vrienden.
Toon besteedde vele uren van zijn lange leven voornamelijk aan het softbal.
Sinds hij bij DSS terecht kwam in de jaren zestig verrichtte hij ook veel werk voor deze vereniging.
Naast het leiden van wedstrijden, zorgde hij voor het clubmateriaal, het onderhoud van de kantine en verzorgde hij zeer regelmatig de speelvelden.
Vele jaren en tot op hoge leeftijd plaatste Toon de lijnen op het veld voor de thuiswedstrijden van de DSS softbalteams.
Voor zijn vele activiteiten werd Toon benoemd tot Lid van Verdienste van DSS.
Op 21 juli 1991, tijdens de Haarlemse Softbal Week, ontving Toon Verzijlberg het Bondsonderscheidingsteken van de KNBSB voor zijn vele bijdragen door de jaren heen.
Toon Verzijlberg bleef een regelmatig bezoeker van softbalwedstrijden in Haarlem, voornamelijk op de velden van DSS en Sparks Haarlem.
Maar hij bezocht ook vele wedstrijden van zowel de Haarlemse Honkbal Week en Haarlemse Softbal Week.
Tijdens veel van deze bezoeken keek hij de wedstrijden vaak in gezelschap van voormalig Nederlands Softbal Team Hoofd Coach Nol Houtkamp, die ook vaak een fietsmaatje van hem was en met wie hij regelmatig tripjes maakte in en om Haarlem.
Eén van de karakteristieke kledingstukken waarom Toon bekend stond was zijn voorliefde voor een korte broek, die hij altijd droeg zo gauw de weersomstandigheden daar goed genoeg voor waren.
Daaronder lange kousen tot aan zijn knieën.
Wanneer hij een wedstrijd bekeek stak Toon zijn smeuïge mening nooit onder stoelen op banken.
Als hij dat nodig vond mopperde hij over de wedstrijd, een coach, een speelster of een scheidsrechter.
Maar hij smulde wel altijd van het bekijken van wedstrijden.
Wanneer je naast Toon Verzijlberg zat was je verzekerd van een plezierige middag.
Hij kon van alles vertellen over het verleden, had veel gevoel voor humor, was vriendelijk en genoot van het samenzijn met bekenden.
Toon Verzijlberg was zonder twijfel één van de markante persoonlijkheden uit onze honkbal- en softbalfamilie.
Hij zal door velen worden gemist.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert Toon's familie en vrienden en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(3 juni)
|
