(Tekst: Marco Stoovelaar; Foto's: Henk Seppen)
 Fred van Groningen Schinkel en Robert Eenhoorn opgenomen in Nederlandse Hall of Fame
English
 NIEUWEGEIN -
Voormalig honkbalscheidsrechter Fred van Groningen Schinkel en voormalig speler/coch/technisch directeur Robert Eenhoorn zijn de nieuwste bewoners van de Nederlandse Honkbal en Softbal Hall of Fame.
De twee werden officiëel in de Eregalerij opgenomen op zaterdag (8 december) tijdens het jaarlijkse Congres van de Koninklijke Nederlandse Baseball en Softball Bond (KNBSB).
De laatste keer dat iemand in de Hall of Fame werd gekozen was vorig jaar.
In februari 2017 werd Gé van Berkel toegevoegd en in augustus werd Olga Lablans postuum opgenomen in de Hall of Fame.
Met de toevoeging van Van Groningen Schinkel en Eenhoorn zijn er nu 53 personen opgenomen in de Nederlandse Hall of Fame.
...Fred van Groningen Schinkel tijdens...
...zijn laatste wedstrijd in 2017...
(© Foto: Henk Seppen) |
Tijdens het Congres van zaterdag werden ook de jaarlijkse Leen Volkerijk Award en Nol Houtkamp Award uitgereikt.
De Leen Volkerijk Award (honkbal) ging naar Charles Urbanus, de Nol Houtkamp Award (softbal) werd uitgereikt aan Rieke Dirks.
De Slugger werd uitgereikt aan Jos Peeters voor zijn activiteiten in het G-honkbal/softbal, terwijl Onze Gezellen werd gekozen tot Vereniging van het Jaar.
Met deze Awards zijn alle 'postseason'-prijzen nu uitgereikt.
Begin november werden alle individuele prijzen uitgereikt aan de beste spelers en speelsters van dit seizoen in de hoogste honkbal- en softbal-afdeling.
 Leen Volkerijk & Nol Houtkamp Awards Slugger & Club van het Jaar
Honkbal Awards Softbal Awards
In 1983 werd het Nederlands Honkbal- en Softbal Museum met Eregalerij opgericht om de rijke historie in het honkbal en softbal in Nederland te bewaren.
De tentoonstelling van het Museum is in het Pim Mulier Stadion in Haarlem en is regelmatig geopend voor het publiek, vooral tijdns evenementen in het stadion, zoals de Honkbal Week Haarlem en andere internationale evenementen.
In november 1983 werd de inaugurele groep van negen personen uit de periode 1912-1940 gekozen en opgenomen in de Hall of Fame.
Een tweede groep, bestaande uit 13 personen uit de periode 1940-1956, volgde in 1984.
In het daaropvolgende jaar, 1985, werd een groep van twaalf personen uit de periode 1956-1977 gekozen en dat completeerde de eerste entree in de Nederlandse Hall of Fame.
Hierna werden kandidaten uit alle periodes voor zowel honkbal als softbal verkiesbaar.
Vanaf 1988 zijn er verschillende verkiezingen geweest om nieuwkomers toe te voegen in de Hall of Fame.
In tegenstelling tot andere Halls of Fame is er geen jaarlijkse verkiezing met een lijst van kandidaten om uit te kiezen.
Om verkiesbaar te worden voor de Nederlandse Hall of Fame moet iemand worden voorgedragen door een ander.
Hierna volgt een stemming door een Keuzecommissie.
Wanneer iemand het benodigde aantal stemmen krijgt wordt een datum vastgesteld om de nieuwste Hall of Famer te verwelkomen.
Via deze procedure zijn er sinds 1988 slechts 19 personen toegevoegd.
Fred van Groningen Schinkel is pas de vierde honkbal-umpire en de eerste sinds 1989 die wordt gekozen in de Hall of Fame.
De anderen zijn Co Hetem (1984), Evert van Tuyl (1985) en Piet Schijvenaar (1989).
In de eerste groep in 1983 werden ook M.C. (Maarten) Bakker en Emile Bleesing, die beiden ook umpire-pioniers waren, maar zij werden voornamelijk gekozen voor hun bestuurlijke loopbaan en belangrijke bijdragen aan de ontwikkeling van het honkbal in de beginjaren.
In 2005 werd ook Dries de Zwaan gekozen voor een combinatie van activiteiten, zoals posities in het bondsbestuur en commissies, plus zijn werk als journalist.
Maar hij is ook de enige softbal-umpire in de Hall of Fame.
Op 22 juli vorig jaar was Van Groningen Schinkel actief in zijn laatste wedstrijd en stopte hij in zijn record-verlengende 46e seizoen in de Hoofdklasse.
Dit is veruit het meeste ooit door een Nederlandse umpire op het hoogste niveau.
...Fred van Groningen Schinkel leidde bijna 2700 wedstrijden...
...waaronder meer dan 1200 in de Hoofdklasse...
(© Foto: Henk Seppen) |
Fred van Groningen Schinkel begon zijn scheidsrechtersloopbaan in het Rayon Den Haag in 1967 en klom via verschillende afdelingen op naar de Hoofdklasse.
Op 6 mei 1972 maakte hij zijn debuut in de hoogste afdeling toen hij bij het eerste honk stond bij de wedstrijd tussen HCK (Kinheim) en OVVO.
Na zijn umpiring-debuut op 5 augustus 1967 zou Van Groningen Schinkel actief zijn in bijna 2700 wedstrijden.
Daaronder meer dan 1200 competitiewedstrijden in de Hoofdklasse.
De andere wedstrijden die hij leidde vonden plaats in Play-Offs, Play-Downs, Holland Series, andere afdelingen en tijdens internationale evenementen.
In zijn lange en indrukwekkende loopbaan nam Van Groningen Schinkel deel aan meer dan 80 internationale evenementen, nadat hij in 1977 internationaal umpire was geworden.
Sinds dat jaar nam hij deel aan een aantal grote toernooien, zoals de Olympische Spelen van 1996 (Atlanta, USA) en 2004 (Athene, Griekenland), de eerste World Baseball Classic in 2006, vier Wereldkampioenschappen, negen Europese Kampioenschappen, 15 Haarlemse Honkbal Weken, 11 World Port Tournaments en nog veel meer.
Sinds 2005 is Van Groningen Schinkel ook actief als Technical Commissioner tijdens internationale evenementen, georganiseerd door de European Baseball Confederation (CEB).
Robert Eenhoorn speelde in de Hoofdklasse, maar kwam tot zijn meest aansprekende prestaties als profspeler en als honkbal-coach en later tijdens zijn werk als Technisch Directeur van de KNBSB.
Eenhoorn speelde in slechts zes volle seizoenen in de Hoofdklasse, vier voor Neptunus (1986, 1989, 1999-2000) en twee voor Haarlem Nicols (1987-1988).
Hij speelde ook kort voor Neptunus tijdens het seizoen 1984 toen de ploeg uit de hoogste afdeling degradeerde, waarna hij voor het team speelde in 1985 in de Eerste Klasse.
...Robert Eenhoorn als coach van...
...het Nederlands Team tijdens...
...de World Baseball Classic 2013...
(© Foto: Henk Seppen) |
In 1990 speelde hij in een handvol wedstrijden voor Neptunus, waarna hij vertrok om aan zijn profloopbaan te beginnen.
In juni 1990 werd hij 'gedraft' en tekende hij een profcontract bij de New York Yankees.
Op 27 april 1994 maakte Eenhoorn zijn debuut in de Major League als speler van de Yankees.
Daarmee werd hij de derde in Nederland geboren en opgegroeide speler die de Major League bereikte, vooraf gegaan door pitcher Win Remmerswaal in 1979 (Boston Red Sox) en outfielder Rikkert Faneyte in 1993 (San Francisco Giants).
Eenhoorn zou in drie wedstrijden voor de Yankees in 1994, vijf in 1995 en twaalf in 1996.
In september 1996 werd de infielder op 'waivers' geplaatst en overgenomen door de California Angels, voor wie hij in zes wedstrijden uitkwam in het restant van het seizoen.
In 1997 speelde Eenhoorn nog in elf wedstrijden voor de ploeg, die toen speelde als Anaheim Angels.
In zijn op-een-na laatste MLB-wedstrijd sloeg Eenhoorn zijn enige homerun.
In 1998 speelde hij in het Triple-A team van de New York Mets, waarna hij later in het jaar huiswaarts keerde.
In totaal speelde Eenhoorn in 37 Major League-wedstrijden en sloeg .239 (16-uit-67) met drie tweehonkslagen en een homerun.
Hij scoorde zeven punten en sloeg er tien binnen.
Na terugkeer in Nederland in 1998 voegde Eenhoorn zich weer bij Neptunus.
Doordat hij niet gerechtigd was om in het restant van het seizoen te spelen voor Neptunus werd hij onderdeel van de coaching-staf.
In 1999 en 2000 was Eenhoorn speler/coach van Neptunus en hij leidde de ploeg in beide seizoenen naar het landskampioenschap.
In 2000 werd hij gekozen tot Meest Waardevolle Speler en won hij ook de Coach of the Year Award, waardoor hij de eerste (en enige) persoon werd die beide prijzen in hetzelfde seizoen won.
In hetzelfde jaar nam hij met het Nederlands Team deel aan de Olympische Spelen in Sydney (Australië).
Eenhoorn stopte als speler na het seizoen 2000 om zich geheel op het coachen te richten.
In 2001 leidde Eenhoorn Neptunus opnieuw, maar eerder in het jaar werd hij ook benoemd tot Manager van het Nederlands Honkbal Team.
Hij zou de Nationale Ploeg acht jaar onder zijn hoede hebben (2001-2008).
In die periode won Oranje vier opeenvolgende titels op een Europees Kampioenschap (2001, 2003, 2005, 2007) en kwalificeerde zich voor de Olympische Spelen van 2004 en 2008.
In 2013 keerde hij terug in uniform voor het Nederlands Team kort voor de World Baseball Classic om Bench Coach te zijn van Manager Hensley Meulens.
...Robert Eenhoorn als Technisch Directeur van de KNBSB...
(© Foto: Henk Seppen) |
In 2009 werd Eenhoorn Technisch Directeur van de KNBSB.
In die positie versterkte hij de banden met Major League Baseball, zoals de toevoeging van meer professionele spelers op het Nederlands Team-roster.
In 2011 zorgde dat ervoor dat Nederland de titel veroverde op het Wereldkampioenschap in Panama.
Het vormde ook de basis voor latere internationale successen tijdens de World Baseball Classic.
Nederland plaatste zich voor deelname aan alle vier edities en bereikte de Halve Finale in 2013 en 2017.
Als Technisch Directeur introduceerde Eenhoorn ook de eerste Baseball Academy in Europa.
Hierna volgde de oprichting van verschillende Academies in Nederland, die later een eigen competitie gingen spelen.
Andere Europese landen volgden later het voorbeeld van deze Baseball Academies.
Eenhoorn stopte als Technisch Directeur in 2014 om Algemeen Directeur te worden van voetbalclub AZ in Alkmaar.
Eenhoorn is de achtste honkbal-coach die is gekozen in de Nederlandse Hall of Fame na John Heyt (1984), Charles Urbanus Sr. (1984), Bill Arce (1985), Ron Fraser (1985), Henk Keulemans (1985), Charles Urbanus Jr. (1997) en Jan Dick Leurs (2009).
Hoewel hij ook honkbal-coach was werd Gé Hoogenbos gekozen voor een combinatie van bijdragen, zoals ontwikkeling, schrijven over honkbal als journalist en in boeken en het nemen van vele initiatieven zoals het idee voor de Haarlemse Honkbal Week.
Arce en Fraser coachten alleen het Nederlands Team een paar jaar, maar zij werden vooral gekozen voor hun vele bijdragen aan de ontwikkeling van het honkbal in Nederland.
Op het moment van zijn verkiezing werd Urbanus Jr. voornamelijk gekozen voor zijn loopbaan als speler.
Hij is één van de slechts acht uitverkorenen die werd gekozen voor hun loopbaan als speler in het honkbal.
De anderen zijn Cor Wilders (1983), Rob Hoffmann (1984), Roel de Mon (1984), Hamilton Richardson (1984), Han Urbanus (1984), Herman Beidschat (1985) en Marcel Joost (2005).
(8 december)
Gerelateerde Artikelen:
2018
Slugger voor Jos Peeters (G-honkbal/softbal); Onze Gezellen Club van het Jaar. (8 december 2018)
Rieke Dirks en Charles Urbanus winnen Nol Houtkamp en Leen Volkerijk Awards. (8 december 2018)
Dwayne Kemp MVP, Diegomar Markwell Beste Pitcher 2018 (honkbal). (9 november 2018)
Dinet Oosting MVP, Stephanie Trzcinski Beste Pitcher 2018 (softbal). (9 november 2018)
2017
Olga Lablans opgenomen in Nederlandse Hall of Fame. (23 augustus 2017)
Honkbal-umpire Fred van Groningen Schinkel gestopt. (22 juli 2017)
Gé van Berkel opgenomen in Nederlandse Hall of Fame. (18 februari 2017)
2014
Loek Loevendie nieuwste lid Nederlandse Hall of Fame. (4 oktober 2014)
|
