(Tekst: Marco Stoovelaar)
IN MEMORIAM
...Jerry Remy...
(1952 - 2021) |
 Voormalig Major Leaguer, Boston-commentator en club-icoon Jerry Remy overleden
English
 WALTHAM, Massachusetts (USA) -
Jerry Remy, die tien seizoenen in de Major League speelde en daarna ruim dertig jaar de geliefde 'Voice of the Red Sox' was als TV-commentator, is op zaterdag (30 oktober) overleden, negen dagen voordat hij 69 zou zijn geworden.
De voormalige tweede honkman, die een club-icoon werd, vocht een lang en dapper gevecht van dertien jaar tegen longkanker en was altijd heel open over zijn gezondheid.
Begin augustus stopte Remy met zijn commentators-werk om meer behandelingen te ondergaan.
Remy's overlijden op zaterdag viel toevalligerwijs samen met Stand Up To Cancer, het jaarlijkse moment van Major League Baseball in samenwerking met MasterCard tijdens de All Star Game en Game 4 van de World Series na afloop van de vijfde inning.
Op zaterdag, in Atlanta, werd Game 4 gespeeld tussen Atlanta Braves en Houston Astros.
Het is altijd een bijzonder indrukwekkend moment wanneer toeschouwers, spelers, coaches, umpires, officials, verslaggevers, technici enz. kaarten ophouden met daarop de namen van geliefden of vrienden om hen te steunen in hun strijd tegen de ziekte of als herinnering aan diegenen die zij hebben verloren aan deze vreselijke ziekte.
Major League Baseball en alle dertig clubs begonnen ruim tien jaar geleden met deze traditie en sindsdien hebben zij meer dan vijftig miljoen dollar gedoneerd aan onderzoek-programma's.
Jerry Remy overleed twee weken na Ray Fosse, die overleed op 13 oktober.
Fosse was eveneens een voormalig en was de langdurige commentator bij Oakland Athletics.
Net als Remy stopte ook Fosse begin augustus met zijn werk om zich op zijn behandeling te richten.
Gerald Peter Remy werd geboren op 8 november 1952 in Fall River, Massachusetts, waarna hij opgroeide in het ernaast geleden Somerset aan de overkant van de Taunton River, 79 kilometer ten zuiden van Boston.
Remy studeerde op Roger Williams University in Bristol, waar hij ook honkbalde.
In 1970 werd hij gedraft door Washington Senators, maar tekende toen nog geen contract.
In januari van het ernavolgende jaar werd Remy gedraft door California Angels en tekende toen wel.
Remy maakte zijn profdebuut in 1971 toen hij speelde in het Rookie League-team van California.
De infielder maakte in de volgende seizoenen snel promotie.
Hij speelde eerst op Single-A niveau in 1972 en 1973.
Hierna speelde Remy in zowel Double-A als Triple-A in het seizoen 1974.
In het volgende jaar kwam Remy op het Major League-roster van California Angels en maakte zijn big league-debuut op 7 april 1975 tegen Kansas City Royals.
In zijn eerste Major League-slagbeurt sloeg Remy een honkslag, maar even later werd hij op het eerste honk uitgeschakeld via een pick-off.
In zijn eerste seizoen speelde Remy in 147 wedstrijden en sloeg .258.
Het volgende seizoen was zijn slaggemiddelde .263.
Hierna sloeg hij .252 met 44 binnengeslagen punten en vier homeruns in 1977.
In juni van dat jaar, in was pas zijn derde Major League-seizoen was, werd Remy benoemd tot team-captain.
Echter, na afloop van het seizoen, in begin december, werd hij geruild naar Boston Red Sox voor pitcher Don Aase.
Onder Remy's teamgenoten bij California Angels waren Willie Aikens, Don Baylor, Bruce Bochte, Bobby Bonds, Ken Brett, Dave Chalk, Dave Collins, Tommy Davis, Dick Drago, Andy Etchebarren, Ed Figueroa, Adrian Garrett, Bobby Grich, Tommy Harper, Terry Humphrey, Ron Jackson, Dave LaRoche, Sid Monge, Mickey Rivers, Ellie Rodriguez, Joe Rudi, Nolan Ryan, Bill Singer, Tony Solaita, Leroy Stanton en Frank Tanana.
Toen Remy zich bij het team van Boston Red Sox meldde werd voor hem een droom waarheid, want hij hoopte altijd om voor zijn 'thuisploeg' te kunnen spelen en dat deed hij uiteindelijk in zeven seizoenen (1978-1984).
In zijn eerste seizoen bij Boston (1978) sloeg Remy .278 met 44 binnengeslagen punten.
En hij werd gekozen voor zijn enige All Star Game, maar hij speelde toen niet in de jaarlijkse 'Midsummer Classic', die toen werd gespeeld in San Diego.
In dit jaar volgde een bekend moment toen Boston een beslissingswedstrijd moest spelen tegen New York Yankees om het kampioenschap te bepalen van de American League East Division.
In dat duel, gespeeld in Boston's Fenway Park, was het Bucky Dent, die toen de beslissende homerun sloeg voor New York, dat met 5-4 won.
Maar in de 2e9 was het Remy die de wedstrijd bijna omdraaide.
Met Rick Burleson op het eerste honk sloeg Remy de bal het rechtsveld in waar Lou Piniella zijn arm uitstak en er in slaagde de bal te fielden.
Was dat niet het geval geweest dan zou de bal naar de omheining zijn gerold, had Burleson waarschijnlijk het gelijkmakende punt gescoord en was de snelle Remy op het tweede, misschien wel het derde honk terecht gekomen.
Maar na Piniella's uitzonderlijke reactie kwam Burleson niet verder dan het tweede honk en bereikte Remy het eerste honk.
Als speler voor Boston was Remy de startende tweede honkman in zijn zeven seizoenen bij de club.
Echter, hij werd geplaagd door verschillende blessures.
Hierdoor miste hij bijna de helft van de competitie in elk van de volgende drie seizoenen (1979-1981).
Ondanks zijn blessures bleef Remy een solide slagman.
Twee blessure-vrije seizoenen (1982-1983) volgden.
Remy speelde in 155 wedstrijden in 1982, het hoogste aantal in zijn loopbaan in één seizoen en hij sloeg .280.
Een jaar later speelde hij in 146 wedstrijden en sloeg .275.
Helaas liet hij in het begin van het seizoen 1984 een zware knieblessure op.
Hij speelde toen in slechts 30 wedstrijden en kreeg half mei zijn laatste slagbeurt als pinch-hitter.
Vanwege zijn blessure kwam Remy niet in actie in het seizoen 1985 en werd 'released' in december van dat jaar.
Tijdens Spring Training van 1986 nam hij definitief afscheid en coachte vervolgens één seizoen voor Boston in de Minor League.
|
...Eerbetoon van MLB Network... |
In 1979 en 1980 was één van Jerry Remy's teamgenoten bij Boston pitcher Win Remmerswaal, die toen de eerste in Nederland geboren en opgegroeide honkballers was die in de Major League speelde.
Langdurige teamgenoten van Remy bij Boston waren ondermeer Gary Allenson, Luis Aponte, Wade Boggs, Oil Can Boyd, Jack Brohamer, Tom Burgmeier, Rick Burleson, Bill Campbell, Steve Crawford, Dick Drago, Dennis Eckersley, Dwight Evans, Carlton Fisk, Rich Gedman, Butch Hobson, Glenn Hoffman, Bruce Hurst, Fred Lynn, Rick Miller, Reid Nichols, Bob Ojeda, Tony Perez, Jim Rice, Bob Stanley, Dave Stapleton, Mike Torrez, John Tudor en Carl Yastrzemski.
Onder de teamgenoten met wie hij in twee seizoenen of minder speelde bij Boston waren onder anderen Tony Armas, Bob Bailey, Marty Barrett, Jack Billingham, Bill Buckner, Bernie Carbo, Roger Clemens, Jim Dwyer, Mike Easler, Jackie Gutierrez, Carney Lansford, Tom Poquette, Chuck Rainey, Steve Renko, Joe Rudi, George Scott, Frank Tanana, Luis Tiant en Bob Watson.
Als speler van Boston waren zijn Managers Don Zimmer en Ralph Houk.
In zijn tien Major League-seizoenen speelde Jerry Remy, die een linkshandige slagman was, in 1.154 wedstrijden en sloeg .275 (1226-uit-4455) met zeven homeruns, 605 gescoorde en 329 binnengeslagen punten.
Hij stond ook bekend als snelle loper en stal 208 honken.
Ondanks zijn blessures wordt Remy nog altijd gezien als één van de beste tweede honkmensen in de historie.
In 5.643 kansen om een nul te maken maakte Remy slechts 110 fouten en dat leverde hem een veldgemiddelde van .981 op.
In 1988 werd Jerry Remy opgenomen in het commentators-team van NESN (New England Sports Network), dat verslag doet van de wedstrijden van Boston Red Sox.
Remy werd de zogenoemde 'color commentator' en hij werd niet alleen bijzonder populair bij de fans, maar werd ook een club-icoon en kreeg de bijnaam RemDawg.
Hij werd bekend om zijn historische verhalen, maar ook vanwege zijn humoristiche anecdotes die hij vertelde terwijl hij verslag deed van de wedstrijden van zijn geliefde Boston-ploeg.
Maar hij vertelde ook vele verhalen van zijn regelmatige vacanties naar Aruba.
Vijftien jaar lang (2001-2015) vormde Remy een commentators-duo met 'play-by-play announcer' Don Orsillo.
In die periode wonnen zij voor hun werk vier Emmy Awards in de New England-regio.
Ter ere van zijn 20-jarig jubileum als commentator bij NESN organiseerden de zender en Boston Red Sox Jerry Remy Day op 24 juni 2008.
In meer recente jaren verzorgde Remy het commentaar samen met 'play-by-play announcer' Dave O'Brien en voormalig pitcher (en teamgenoot) Dennis Eckersley.
... Cover van één van...
...Jerry Remy's boeken... |
Door de jaren heen was Jerry Remy ook de eigenaar van een aantal restaurants in de omgeving van Fenway Park, het stadion van Boston Red Sox, maar ook van een Sports Bar op Logan International Airport in Boston.
Sinds 2004 schreef hij ook een aantal boeken, die met verhalen over en uit zijn loopbaan en vijf kinderboeken, waarin Red Sox-mascotte Wally the Green Monster de hoofdrol speelde.
In 2009 miste Remy het grootste deel van het seizoen, omdat hij herstellende was van een aantal complicaties die volgden na een long-operatie die hij in november 2008 onderging, waarbij een kanker-achtig plekje werd verwijderd.
Hij keerde in augustus 2009 weer terug achter de microfoon.
Helaas werd in januari 2013 de ziekte opnieuw vastgesteld in zijn longen.
Tijdens het seizoen 2013 nam hij verschillende keren even afstand van zijn commentatorswerk, wat niet alleen met zijn gezondheid had te maken, maar ook vanwege persoonlijke redenen.
Vanaf 2016 onderging hij meerdere behandelingen, maar in november 2018 kondigde Remy aan dat hij kankervrij was.
Echter, in juni van dit jaar werd de ziekte voor de achtste keer bij hem vastgesteld en begin augustus stopte hij met zijn werk voor NESN omdat hij meer behandelingen moest ondergaan.
Jerry Remy keerde op 5 oktober terug in Fenway Park en gooide toen de ceremoniële eerste bal voor aanvang van de American League Wild Card Game van Boston tegen New York Yankees.
Hij gooide deze bal op Dennis Eckersley, Remy's voormalige teamgenoot en langdurig collega als commentator en studio-analist.
Eckersley, die sinds 2003 voor NESN werkt, viel altijd in voor Remy wanneer hij vanwege zijn gezondheid niet aanwezig kon zijn.
Jerry Remy, die zeer gepassioneerd was over honkbal en zijn Boston Red Sox, werd in 2006 opgenomen in de Boston Red Sox Hall of Fame (ingesteld in 1995) als speler en 'broadcaster', samen met spelers Ellis Kinder, Joe Morgan (die ook Manager is geweest), George Scott, Vern Stephens en Dick Williams (eveneens ook Manager) en bestuurder Dick Bresciani.
In 2017 werd Remy opgenomen in de Massachusetts Broadcasters Hall of Fame.
John Henry, de Prinicipal Owner of Boston Red Sox, stelde:
,,We zijn bedroefd door het verlies van een geliefde speler, presentator en 13-jarige strijder tegen kanker.
Jerry's liefde voor en connectie met honkbal stond niets toe tussen het spel en hem, inclusief jarenlang kanker.
Hij wijdde zijn hele carrière aan honkbal en of hij dat nu deed vanuit zijn stoel in de kleedkamer of vanaf zijn plek boven het veld in de commentators-box, hij nam generaties opkomende Red Sox-sterren en een groot aantal fans mee op zijn reis.
Tijdens zijn leven was hij getuige van grote triomfen en verschrikkelijke tragedies die hij allemaal met gratie, waardigheid en een groot hart behandelde.
Hij heeft een onuitwisbare stempel gedrukt op deze club en op een hele natie van Red Sox-fans''.
Remy's langdurige commentaar-partner Don Orsillo, nu commentator bij San Diego Padres, tweette:
,,Bedankt voor 21 jaar vriendschap.
Ik ben nergens zonder jou.
Hij heeft me de juiste MLB-wijze getoond.
Ik weet dat ik je nog steeds 3 keer per dag zal sms'en.
Ik ben verloren''.
|
...Jerry Remy wordt gehuldigd voor 30 jaar als commentator in 2017... |
Voormalig teamgenoot en commentaar-partner Dennis Eckersley tweette:
,,Red Sox Nation heeft een geliefd icoon verloren.
Ik verloor een langdurige vriend, teamgenoot en broadcast-partner.
Hij zal herinnerd worden vanwege zijn passie voor de Red Sox.
Ik zal hem het meest missen vanwege zijn aanstekelijke lach.
Fenway Park zal nooit meer hetzelfde zijn''.
Boston Red Sox-voorzitter Tom Werner, zei:
,,Namens de hele Red Sox-familie, betuigen we ons diepste medeleven aan Jerry's vrouw Phoebe, hun drie kinderen en de hele uitgebreide familie Remy.
Jerry's moeiteloze stijl maakte hem de beste honkbal-commentator van de afgelopen decennia.
Als je naar hem luisterde, was het alsof je een biertje dronk met je beste vriend, en zijn inzicht, humor en charme vrolijkten je op.
Ik sms'te hem vaak tussen innings om zijn perspectief op de wedstrijd te krijgen, en we genoten van een relatie die ik voor altijd zal koesteren.
Hij was een gewaardeerde collega en vriend, en we zullen zijn aanwezigheid in onze kleedkamer en onze 'broadcast booth' missen''.
Boston Red Sox-infielder Xander Bogaerts reageerde als volgt:
,,Dit is zo'n trieste dag.
Mijn gedachten zijn bij Jerry's familie en zijn dierbaren.
Als speler vond ik het altijd leuk om Rem elke dag in onze kleedkamer in Fenway te zien.
Hij was de eerste persoon die je zou zien als je binnenkwam.
Of het nu was om hallo te zeggen of om over honkbal te praten, hij was er altijd.
Je wist dat hij van de Red Sox hield en dat hij altijd voor ons opkwam.
Hij zal gemist worden''.
Boston Red Sox-Manager Alex Cora zei:
,,Net als iedereen in Red Sox Nation vandaag, ben ik helemaal kapot van Jerry's overlijden.
We zijn verbonden vanwege onze liefde voor het honkbalspel.
Ik zal al onze gesprekken over onze sport en gewoon de tijd samen door de jaren heen missen, of het nu in de kleedkamer was of in de dug-out.
Jerry was zo gepassioneerd over de Red Sox en hoewel hij laat in het seizoen moest stoppen voor behandeling, was hij bij elke stap bij ons - vooral in oktober.
We hielden bijna elke dag contact en moedigden elkaar aan om te blijven vechten.
Het was geweldig om hem in Fenway te zien toen we aan onze rit begonnen; hij was een inspiratiebron voor zoveel van onze spelers.
Mijn condoleances gaan uit naar zijn vrouw, Phoebe, en zijn kinderen en hun kleinkinderen.
We zullen je missen, Rem!''
Remy's voormalige teamgenoot Carl Yastrzemski reageerde:
,,In het honkbal was hij een heel, heel harde werker.
Hij maakte van zichzelf een uitstekende speler.
Hij nam dezelfde werkgewoonten mee naar de 'broadcast booth'.
We zaten een paar lockers van elkaar vandaan in de kleedkamer, dus we praatten veel.
We werden heel goede vrienden.
Dit is een trieste dag''.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert eveneens de familie van Jerry Remy en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(31 oktober)
|
