(Tekst: Marco Stoovelaar; Foto's: Marco Stoovelaar & Privé-foto)
IN MEMORIAM
...Mereille Hammink...
(1970 - 2022) |
 Voormalig Nederlands Team- en Hoofdklasse-pitcher Mereille Hammink overleden
English
 OSS -
Mereille Hammink, die verschillende jaren een power-pitcher is geweest in zowel de Hoofdklasse als het Nederlands Softbal Team, is op maandag 6 juni overleden op de veel te jonge leeftijd van 52 jaar.
Helaas verloor Mereille haar strijd tegen een ernstige ziekte.
Mereille Hammink werd geboren op 28 januari 1970 in Oss.
In die plaats begon ze ook te softballen bij de lokale vereniging Cardinals en Mereille toonde onmiddellijk aan dat ze talent had.
Op 13-jarige leeftijd, in 1983, won ze de Riet Vermaat Trofee voor de Beste Jeugdwerpster.
Drie jaar later werd Mereille de eerste speelster die deze onderscheiding voor een tweede keer mocht ontvangen.
Ze werd ook geselecteerd voor Jong Oranje en het was duidelijk dat het niet lang zou duren voordat ze haar debuut zou maken in de Hoofdklasse.
Na afloop van het seizoen 1987 verhuisde Mereille van Cardinals naar Twins Oosterhout.
En zo speelde Mereille in 1988, op 18-jarige leeftijd, voor deze ploeg in haar eerste wedstrijd in de hoogste afdeling.
Dat was het begin van een succesvolle loopbaan.
Mereille kwam in negen seizoenen (1988-1996) uit in de Hoofdklasse en in die jaren bouwde ze een naam op voor zichzelf.
Mereille ontwikkelde zichzelf in een sterke rechtshandige pitcher die vol zat met emotie en passie wanneer ze in de cirkel stond.
De kracht die ze in elke worp gooide werd ondersteund door de geluiden die ze maakte, nadat ze een pitch afleverde.
Sommigen noemden dit 'kreunen', maar het waren gewoon de geluiden van haar gedrevenheid en strijdlust.
Daarmee werd ze één van de eerste pitchers die deze 'kreunende' geluiden maakte.
In haar debuutseizoen in de Hoofdklasse (1988) gooide Mereille Hammink in 19 wedstrijden voor Twins Oosterhout en was 8-6 met een 0.97 ERA.
In 101 innings schakelde ze 46 slagvrouwen met drie slag uit.
Onder haar teamgenoten bij Twins waren de vijf zusjes Helma, Henriëtte, Jacqueline, Jeanette en Marion van den Heijkant.
Andere speelsters waren ondermeer Maya van der Hilst, Dré Hoogeveen, Nita Koning, Annelies Kuijs, Carla van den Nieuwenhof en Angela Verkerk.
De ploeg stond onder leiding van coach Ilse Weststrate.
Na het seizoen 1988 ging Mereille naar Schiedam voor wie ze in drie Hoofdklasse-seizoen actief was.
In haar eerste seizoen voor haar nieuwe club werd de rechtshander gelijk één van de pitching-troeven in de Hoofdklasse en voor haar ploeg.
Mereille nam deel aan 30 wedstrijden, gooide 22 complete wedstrijden, won er 16 en kwam tot 119 keer drie slag in 182 gegooide innings.
Haar 16 overwinningen waren het derde hoogste aantal in de competitie, een plek die ze deelde met Chandra Rampersad (Bloemendaal).
Terrasvogels-pitchers Jacqueline van der Vlugt en Fredy van Offeren voerden de Hoofdklasse aan met respectievelijk 19 en 18 overwinningen.
Deze twee pitchers leidden ook in strikeouts.
Van Offeren had 168 strikeouts, Van der Vlugt 160.
Met 119 deelde Mereille Hammink ook de derde plaats in de strikeout-categorie, samen met Anita Bank (Onze Gezellen).
Voor Schiedam was het een zwaar seizoen in wat hun eerste was in de hoogste afdeling.
De ploeg had een memorabele start, want in de eerste vier wedstrijd liep het team driemaal tegen een No-Hitter aan.
In deze eerste vier wedstrijden wist het team slechts één honkslag te slaan.
Het was Mereille Hammink, die voor deze honkslag tekende.
Zij was de 62e slagvrouw die voor Schiedam aan slag kwam in het seizoen 1989 toen ze de honkslag wist te slaan.
Mereille speelde een belangrijke rol voor Schiedam, dat dit seizoen werd geleid door Ton Ebben.
Dankzij Mereille's inbreng als pitcher, maar ook aanvallend wist Schiedam te voorkomen dat het gelijk in het eerste jaar weer degradeerde.
Dat leverde Mereille de Zilveren Medaille op in de categorie Meest Waardevolle Speelster.
De Gouden Medaille dat jaar ging naar Fredy van Offeren (Terrasvogels).
...Mereille Hammink in actie voor Nederland...
...tijdens de succesvolle Haarlemse Softbal Week 1991... |
In 1990 was Kees Bol aanvankelijk de Hoofd Coach, maar Ton Ebben nam de taak halverwege het seizoen weer over.
Tijdens zijn afwezigheid stond één wedstrijd onder leiding van Wiebe Pannekoek en Gilbert Ostiana.
De laatste was daarna de Hoofd Coach in het seizoen 1991.
Na nog twee seizoenen te hebben gespeeld voor Schiedam (1990,1991) verhuisde Mereille naar HCAW.
Onder haar teamgenoten bij Schiedam waren Marjolein Berkhout, Linda Bol, Sandra Bol, Jolanda Droog, Debbie de Gids, Mireille Gill'ard, Liesbeth van den Heuvel, Conny Jonkman, Gyselle Korpel, Andrea Moree, Ludy Salomons en Monique Zagwijn.
Gill'ard ging later coachen en werd ook één van de coaches van de Nationale Ploeg.
Ook waren Mereille en Mireille later opnieuw teamgenoot bij Twins Oosterhout.
In haar eerste jaar bij HCAW (1992) had Mereille weer een dominant seizoen.
Ze gooide in 20 wedstrijden (15 compleet), was 12-4, kreeg vier saves op haar naam, had het beste ERA in de competitie met 0.35 en had 82 strikeouts in 120 innings.
Ze leidde de Hoofdklasse niet alleen in ERA, haar overwinningen waren ook de meeste en ze werd dan ook uitgeroepen tot Beste Pitcher van het seizoen.
In 1992 nam Mereille met de Bussumse ploeg ook voor het eerst deel aan haar eerste Europa Cup-toernooi.
In Praag, de hoofdstad van wat toen nog Tsjechoslowakije was, veroverde HCAW de Cup na een 4-1 overwinning tegen Lazio Roma (Italië).
Later dat jaar werd Mereille ook landskampioen met HCAW, dat in drie wedstrijden tot een 'sweep' kwam tegen Twins Oosterhout in de best-of-five Holland Series.
Mereille Hammink had opnieuw een succesvol seizoen met HCAW in 1993.
Wederom won de ploeg het Europa Cup-toernooi, dat dit jaar plaatsvond in Nice (Frankrijk).
In de best-of-three Finale stond HCAW weer tegenover Twins Oosterhout en won met 6-4 en 4-0.
En HCAW werd ook weer Nederlands kampioen via een Holland Series-'sweep' tegen Terrasvogels.
In deze eerste twee seizoenen was Ruud Elfers de Hoofd Coach.
Meer Europees succes volgde in 1994 toen HCAW de Europa Cup won in het derde opeenvolgende jaar.
Dit keer werd het evenement georganiseerd in Bussum op het thuisveld van HCAW, dat dit seizoen onder leiding stond van Herman Thomas.
Daar ontmoette de ploeg het Italiaanse Bussolengo in de best-of-three Finale.
Drie close games volgden.
HCAW won met 1-0 in de opener, waarna Bussolengo het volgende duel won met 4-3.
In de beslissende derde wedstrijd kwam HCAW tot een 3-0 shutout.
HCAW plaatste zich ook weer voor de Holland Series.
Vijf enerverende en spannende wedstrijden werden gespeeld, maar dit keer stond HCAW met lege handen, want tegenstander Twins Oosterhout pakte nu de titel.
In haar drie seizoenen in Bussum waren onder Mereille's teamgenoten Kate Allen, Madelon Beek, Petra Beek, Karin Brookhuis, Jennifer Cobussen, Mary-Ann Hatt (die later ook ging coachen in de Hoofdklasse en bij de Nationale Ploeg), Teri Klement, Ingrid Kroon, Soon-young Lam, Anouk Mels, Corinne Ockhuijsen, Annemarie Pot, Yvonne Schot en Martine Stiemer.
In 1995 en 1996 speelde Mereille Hammink weer voor Twins Oosterhout bij wie ze enkele jaren eerder haar Hoofdklasse-debuut had gemaakt.
Met Twins nam ze weer deel aan een volgend Europa Cup-toernooi in 1995, dit keer in Antwerpen (België), waar de ploeg op de derde plaats eindigde.
In het seizoen 1996 won Mereille 13 wedstrijden en deelde daarmee de eerste plek in de competitie met Margot Mels (HCAW).
Ze sloot af met een 0.72 ERA op de tweede plek achter Sonja Pannen (Amsterdam Pirates), die voor een record zorgde met een 0.07 ERA.
In haar eerste seizoen terug werd Twins gecoached door Hans Snel, die een jaar eerder nog de Assistent Coach was geweest bij HCAW in wat toen Mereille's laatste seizoen was in Bussum.
In haar laatste seizoen leidde Diana Remmers (voormalig Verhoef) de softbalploeg van Twins als Hoofd Coach.
Onder Mereille's teamgenoten in haar tweede periode in Oosterhout waren Sandra Baart, Thally van Beijeren, Erica Bol, Luciène Geels, Mireille Gill'ard, Bianca Hageraats, Carla van den Nieuwenhof, Daisy de Peinder, Jolanda Schipper en Marjan Smit.
...Het Nederlands Softbal Team tijdens het...
...Wereldkampioenschap 1990 in Normal, Illinois (USA)...
...Achter: Carolien Smit, Mereille Hammink, Diana Verhoef, Yvonne Goes,...
...Annemieke van Kappel en Ingrid van Alten (Fysiotherapeut)...
...Midden: Ans Kroon (Coach), Jacqueline Bakker, Judith van Erk,...
...Marlies van der Putten, Anita Bank, Woudi van der Molen,...
...Karin Brookhuis en Diane Schumacher (Hoofd Coach)...
...Voor: Marion van den Heijkant, Luciène Geels, Irene Nijssen,...
...Ton Hendriks (Pitching Coach), Jolanda Droog,...
...Isca Everts en Jacqueline van der Vlugt... |
Mereille Hammink was niet alleen één van de beste pitchers in de Hoofdklasse, ze was ook één van de leidende werpsters in het Nederlands Softbal Team.
En zelfs voor haar Oranje-debuut gooide Mereille al een paar indrukwekkende wedstrijden toen ze met Jong Oranje deelnam aan de Haarlemse Softbal Week in 1987.
In dat internationale evenement zorgde Mereille voor een werpstersduel met de Italiaanse pitching-troef Monica Corvino, die later de Pitching Coach werd van de Italiaanse Nationale Ploeg.
Mereille stond slechts één honkslag toe aan Italië, terwijl Monica er vier moest toestaan.
Echter, door drie fouten scoorde Italië een punt in de eerste inning en dat bleef ook het enige punt in de wedstrijd.
Later in het toernooi had Mereille ook een sterk optreden tegen het Nederlands Team.
Mereille is dan de startende pitcher voor Jong Oranje, dat na vijf innings met 2-1 voor staat.
Ze komt dan even in de problemen in de zesde inning en de Nationale Ploeg wint nipt met 4-3.
In 1989 maakt Mereille Hammink haar debuut in het Nationale Team.
In de Haarlemse Softbal Week van dat jaar eindigt de ploeg op de tweede plaats.
Mereille komt in twee wedstrijden in actie voor het Nederlands Team, dat onder leiding staat van de Amerikaanse Hoofd Coach Diane Schumacher.
Zij wordt geassisteerd door Ans Kroon en Ton Hendriks is de Pitching Coach.
Nicole Lemmink is de Fysiotherapeut, Truus Ruiter de Team Manager.
Een maand later neemt het Nederlands Team (met dezelfde begeleiding) deel aan het toernooi om de Intercontinental Cup in Verona (Italië).
In dit toernooi gooit Mereille Hammink in vier wedstrijden, waaronder de historische allereerste overwinning tegen de USA.
Nederland wint met 2-1 en Mereille deelt de pitchingtaak met Jacqueline van der Vlugt.
De andere speelsters voor Oranje in dit memorabele duel zijn Jacqueline Bakker, Jolanda Droog, Judith van Erk, Luciène Geels, Marion van den Heijkant, Debbie de Jong, Annemiek van Kappel, Irene Nijssen, Marlies van der Putten, Willy Rietman, Carolien Smit en Diana Verhoef.
De dochters van drie speelsters uit deze groep zouden ook in de Hoofdklasse uitkomen.
Jacqueline van der Vlugt is de moeder van Babs de Jonge (Onze Gezellen), Diana Verhoef is de moeder van Tess Remmers (Tex Town Tigers) en voormalig Hoofdklasse-speelster Britt Remmers en Judith van Erk is de moeder van Ilse Stoovelaar, die vorig seizoen in de hoogste afdeling speelde voor Hoofddorp Pioniers.
Andere teamgenoten in Mereille's eerste Oranje-jaar waren Renee van den Berg, Karin Brookhuis, Francis Handgraaf, Woudi van der Molen en Fredy van Offeren.
Woudi's vader Jan van der Molen is nog altijd zeer actief voor Tex Town Tigers.
In 1990 nam Mereille Hammink met het Nederlands Team deel aan het Wereldkampioenschap en Europees Kampioenschap.
Dit jaar is zowel de coachingstaf als de overige begeleiding hetzelfde als in het voorgaande jaar en ook de meeste speelsters van 1989 keren terug in de ploeg.
Nieuwkomers in het team zijn Anita Bank, Madelon Beek, Petra Beek, Isca Everts, Yvonne Goes, Agnes van den Heuvel en Audrey Springer.
Uit deze groep zouden Anita Bank's dochters Lisa en Jessica Waasdorp ook in de Hoofdklasse gaan spelen (Terrasvogels/Onze Gezellen).
Tijdens het Wereldkampioenschap in Normal, Illinois (USA) miste Nederland plaatsing voor de Play-Offs.
De ploeg is succesvoller tijdens het Europees Kampioenschap in Genua (Italië) en treft daar een verrassende finalist.
In de voorronde zorgt België voor een stunt door met 1-0 te winnen van Nederland.
Tijdens het evenement staat de Belgische ploeg onder leiding van Nol Houtkamp, die vele jaren de Hoofd Coach was geweest van Nederland.
In de Halve Finale wint Nederland met 1-0 van Italië in tien innings achter de sterke pitching van Mereille Hammink.
Ze gooit alle tien innings en staat slechts twee honkslagen toe.
Met deze overwinning plaatst Nederland zich voor de best-of-three Finale tegen België.
Dit keer zijn er geen verrassingen.
Eerst wint Oranje met 10-0 met pitching van Anita Bank en Mereille.
Het volgende duel wordt met 4-0 gewonnen achter de pitching van Jacqueline van der Vlugt.
...George Presburg leidde het Oranje...
...Softbal Team naar de allereerste...
...toernooi-titel van de Haarlemse...
...Softbal Week in 1991...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
Een hoogtepunt in de Nederlandse softbalgeschiedenis volgt in 1991.
Onder leiding van nieuwe Hoofd Coach George Presburg wint het Nederlands Team de sterke internationale Haarlemse Softbal Week voor de eerste keer!
Hoe geliefd dit toernooi in die jaren was werd onderstreept door het record-aantal van 11.000 toeschouwers.
Mereille Hammink is de pitching-troef en wordt ingezet als zowel starter als reliever en neemt deel aan vijf wedstrijden, waaronder de Finale.
Tijdens het toernooi speelt Nederlands driemaal tegen Italië en Mereille gooit in alledrie de wedstrijden.
Eerst gooit ze een complete game 1-0 shutout in de voorronde.
Hierna gooit ze weer de hele wedstrijd in een 6-1 winst in de play-off ronde.
In de Finale is Mereille de startende pitcher en staat pas in de vierde inning haar eerste honkslag toe.
Ze wordt gesteund met een punt in de eerste inning, maar dat is niet genoeg.
In de zevende inning komt Italië langszij en neemt Marjolein de Jong de pitching over.
Nederland wint vervolgens met 2-1 in de achtste inning als Petra Beek scoort op een walk-off single van Jolanda Droog.
Daarmee is 1991 niet alleen een succesvol jaar voor de speelsters, maar ook voor de nieuwe coachingstaf en begeleiding van het Nederlands Team.
Nieuwe Hoofd Coach George Presburg wordt geassisteerd door Marian van Deursen, Linda Landwehr en Andrea Nelson (Pitching Coach), terwijl Marco Stoovelaar de Media Officer en Scorer van de ploeg is.
Team Manager Truus Ruiter, Fysiotherapeut Ingrid van Alten en Equipment Manager Toon Verzijlberg waren wel al bij de ploeg in de voorgaande jaren.
Helaas overleden Truus Ruiter en Toon Verzijlberg beiden vorig jaar.
Toon Verzijlberg overleed in juni, Truus Ruiter overleed drie maanden later.
De andere speelsters van het Nederlands Team tijdens deze memorabele Softbal Week waren Madelon Beek, Petra Beek, Ingeborg Cleeren, Jolanda Droog, Patty Duijn, Luciène Geels, Mireille Gill'ard, Inger Goudzwaard, Agnes van den Heuvel, Inez Hollander, Marjolein de Jong, Madelon Metten, Monique Sanches, Joyce Smit, Angela Verkerk en Petra Voogt.
Uit deze groep coacht Ingeborg Cleeren dit seizoen in de Hoofdklasse, want zij is één van de Assistent Coaches van Olympia Haarlem.
Dezelfde coaches en staf leiden ook het Nederlands Team als in 1992 wordt deelgenomen aan het Europees Kampioenschap in Bussum.
Mereille Hammink is weer één van de pitchers, samen met Inez Hollander, Marjolein de Jong, Anouk Mels en Margot Mels.
Opnieuw toont Mereille haar kracht in de cirkel.
Ze gooit een one-hitter in een 11-0 winst in wat toen Tsjechoslowakije was.
Helaas verliest Oranje de best-of-three Finale tegen Italië en moet dus genoegen nemen met het zilver.
Onder haar nieuwe Oranje-teamgenoten in dit toernooi zijn Afke Nijdam en Annemarie Pot, terwijl Petra Goedkoop dit jaar de Pitching Coach is.
...Mereille Hammink (vooraan) met Oranje-teamgenoten...
...tijdens het Europees Kampioenschap 1992 in Bussum...
...Links zitten Angela Verkerk, Annemarie Pot...
...en Afke Nijdam; Rechts achter Mereille zitten...
...Madelon Metten en Marjolein de Jong...
(© Foto: Marco Stoovelaar) |
Na niet voor het Nederlands Team te hebben gegooid in 1993 is Mereille Hammink er in 1994 weer bij.
Dit keer neemt de rechtshander deel aan haar tweede Wereldkampioenschap, dat wordt georganiseerd in St. John's, Newfoundland (Canada).
Tegen België gooit Mereille een 5-inning No-Hitter met acht strikeouts in wat een 11-0 overwinning werd.
Dit Wereldkampioenschap wordt memorabel vanwege de wedstrijd die Nederland speelt tegen het debuterende Kroatië.
Na twee innings staat Nederland al fors voor met een 40-0 stand!
Destijds was er slechts één mercy-rule en die werd gebruikt bij een verschil van 10 punten in of tijdens de vijfde inning.
Echter, met deze enorme voorsprong besloot de International Softball Federation deze regel niet toe te passen en ging akkoord om het duel al na slechts twee innings af te sluiten, ook om de veiligheid te garanderen van de Kroatische speelsters, die de ene na de andere line drive voorbij zagen komen.
Na het toernooi wijzigde de ISF de mercy-regels.
Dit jaar was Ruud Elfers voor het eerst de Hoofd Coach.
Hij werd geassisteerd door Don Wedman, terwijl Ton Hendriks terugkeerde als Pitching Coach.
Jan Vermeer was de Team Manager en Bert Kostense de Fysiotherapeut.
Veel speelsters uit de voorgaande jaren keerden ook weer terug in de Nationale Ploeg.
Maar tijdens dit evenement waren Mereille's teamgenoten ook Jacqueliene de Heer, Anita Kossen, Sandra Nieuwveen, Penny le Noble en Martine Stiemer.
In 1995 speelde Mereille Hammink in haar laatste wedstrijden voor het Nederlands Team, dat weer werd gecoached door Ruud Elfers, terwijl Gerjanne Treuren aan de coaching-staf werd toegevoegd.
In dit jaar eindigde Oranje weer op de tweede plaats tijdens het Europees Kampioenschap in Italië.
Hierna won de Nationale Ploeg het Olympisch Kwalificatie Toernooi, dat plaatsvond op het Noordersportpark in Haarlem.
Nederland boekte een 4-0 shutout tegen Italië in de Finale en plaatste zich daarmee voor de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta (USA).
Tijdens het evenement gooide Mereille tegen Botswana en Denemarken.
Onder de nieuwkomers dit jaar als speelsters waren Sandra Gouverneur, Wendy Kort en Gonny Reijnen.
Sandra Gouverneur is tegenwoordig de Hoofd Coach van het Hoofdklasse-team van Amsterdam Pirates.
Gonny Reijnen (nu Farley) vervolgde haar loopbaan ook in de coaching en werd later Hoofd Coach van het Nederlands Team.
In totaal speelde Mereille Hammink in 31 interlandwedstrijden voor het Nederlands Softbal Team.
Als speelster was Mereille altijd een fanatieke strijder, die alles gaf en een prima teamspeelster was.
Ze was geliefd bij haar teamgenoten, maar ook bij de coaches en de stafleden.
Het was altijd plezierig om met haar samen te zijn in dezelfde dug-out.
Mereille ging het veld op om elke wedstrijd waaraan ze deelnam te winnen.
Helaas was ze nu niet in staat de ongelijke strijd tegen haar ziekte te winnen.
Mereille zal door velen van ons in de softbal-familie worden gemist.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert Mereille's partner Boyke, dochter Alissa en zoon Kenan en overige familie en vrienden en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(13 juni)
|
