(Tekst: Marco Stoovelaar)
IN MEMORIAM
...Tommy Lasorda...
(1927 - 2021) |
 Legendarische Dodgers Manager en Hall of Famer Tommy Lasorda overleden
English
 FULLERTON, California (USA) -
Tommy Lasorda, de langdurige en legendarische Manager van de Los Angeles Dodgers, is op donderdag (7 januari) op 93-jarige leeftijd overleden.
Het Dodger-icoon was net huiswaarts gekeerd na een ziekenhuis-opname op intensive care op 8 november voor hartproblemen.
Zijn conditie verbeterde en op 1 december verliet hij intensive care, waarna hij afgelopen dinsdag weer naar huis kon.
Op vrijdag (8 januari) maakte de club bekend dat Lasorda donderdagavond thuis was getroffen door een plotselinge hartstilstand.
Hij werd snel naar het ziekenhuis gebracht, maar daar werd zo'n vijftig minuten later bevestigd dat de legendarische Lasorda helaas was overleden.
Lasorda, die in 1997 werd opgenomen in de National Baseball Hall of Fame, werkte 71 jaar voor de Dodger-organisatie en leidde de ploeg tweemaal naar een World Series-titel.
Sinds 2018 was 'Mr. Dodger' de oudste levende Hall of Famer.
Dat is nu de 89-jarige Willie Mays.
Het overlijden van Lasorda volgt op een toch al zwaar en triest jaar voor Major League Baseball en honkbalfans wereldwijd.
In 2020 moesten we afscheid nemen van verschillende geliefde en legendarische spelers en iconen voor velen.
Daaronder zeven Hall of Famers, namelijk Al Kaline (85 jaar, 6 april, 22 Major League-seasons), pitcher Tom Seaver (75 jaar, 31 augustus, 20 seizoenen), outfielder Lou Brock (81 jaar, 6 september 19 seizoenen), pitcher Bob Gibson (84 jaar, 2 oktober, 17 seizoenen), pitcher Whitey Ford (91 jaar, 8 oktober, 16 seizoenen), tweede honkman Joe Morgan (77 jaar, 11 oktober, 22 seizoenen) en pitcher Phil Niekro (81 jaar, 26 december, 24 seizoenen).
Thomas Charles Lasorda werd geboren op 22 september 1927 in Norristown (Pennsylvania).
Na zijn studie op Norristown High School vervolgde Tommy Lasorda (soms ook gewoon Tom) zijn honkbal-loopbaan op professioneel niveau.
Als linkshandige pitcher tekende hij zijn eerste contract bij Philadelphia Phillies voor wie hij vervolgens in de Minor League in 1945 gooide voor Concord Weavers en zijn profdebuut maakte op 17-jarige leeftijd.
Hij was 3-12 voor de ploeg die uitkwam in wat toen Class D was.
Na de seizoenen 1946 en 1947 te hebben gemist vanwege militaire dienst gooide Lasorda weer in de minors voor de Phillies in 1948 voor Schenectady Blue Jays.
Als pitcher voor deze ploeg schakelde Lasorda op 31 mei 1948 tegen Amsterdam Rugmakers een record-aantal van 25 slagmensen uit in een wedstrijd die 15 innings duurde.
Op 24 november 1948 nam Brooklyn Dodgers Lasorda over van de Phillies.
Dat was het begin van een lange loopbaan bij deze club, want hij bleef de Dodger-organisatie sindsdien altijd trouw met uitzondering van een paar hele korte speelperiodes bij andere clubs.
Vorig seizoen was zijn 71e bij de club en het werd dan ook regelmatig gezegd dat er Dodger Blue-bloed door zijn aderen stroomde.
Na te hebben gespeeld voor de club was Lasorda een Scout, Minor League Manager, Major League Coach, Major League Manager, General Manager en Vice-President.
De afgelopen veertien jaar was hij een Special Advisor to the Chairman van de club.
In 1949 speelde Lasorda voor Greenville Spinners, het Single-A team van de Dodgers in wat zijn eerste seizoen was bij deze overbekende organisatie.
Hij ontwikkelde zichzelf tot een getalenteerde linkshandige werper en promoveerde in het volgende seizoen naar Triple-A.
Echter, hij kon niet echt doorbreken in de Major League.
In februari 1953 werd Lasorda overgenomen door St. Louis Browns (dat na het seizoen 1953 Baltimore Orioles werd), maar een maand later keerde hij terug naar de Dodgers.
Sinds 1949 was Lasorda winnende werper in 73 wedstrijden en verloor er slechts 37 tot en met het seizoen 1954.
Op 5 augustus 1954 maakte Lasorda zijn Major League-debuut tegen St. Louis Cardinals.
De eerste slagman die hij tegenover zich kreeg was Red Schoendienst, die een honkslag sloeg.
Schoendienst werd later ook een langdurig Coach en Manager.
In dit duel speelde ook legende Stan Musial voor de Cardinals.
Lasorda gooide in vier wedstrijden voor Brooklyn Dodgers in 1954, allen als reliever.
Hij was 0-0 en had vijf strikeouts in negen innings.
In het volgende seizoen nam Lasorda ook deel aan vier Major League-wedstrijden van de Dodgers, waaronder één start.
In deze vier wedstrijden gooide de linkshander vier innings, had vier strikeouts en was ook nu 0-0.
Onder zijn bekende teamgenoten bij de Dodgers in 1954 en 1955 waren Roy Campanella, Roger Craig, Jim Gilliam, Gil Hodges, Don Newcombe, Johnny Podres, Pee Wee Reese, Jackie Robinson, Duke Snider, Rube Walker en Don Zimmer.
Craig, Hodges en Zimmer werden ook succesvolle Managers.
Begin maart 1956 nam Kansas City Athletics (het huidige Oakland Athletics) de werper over.
Lasorda gooide in 18 wedstrijden (vijf starts) voor de A's en was 0-4 met een 6.15 ERA.
Later dat jaar, in juli, werd Lasorda geruild naar New York Yankees voor wie hij niet in de Major League uitkwam.
In plaats daarvan gooide hij voor Denver Bears, het Triple-A team van de Yankees.
Daar was zijn Manager Ralph Houk, die zelf ook een legendarische Manager werd.
Lasorda's coach-kwaliteiten werden beïnvloed door Houk, die zijn idool en rolmodel werd.
In mei van het volgende jaar (1957) keerde Lasorda weer terug bij de Dodgers, maar hij gooide niet meer in de hoogste afdeling.
In 1958, 1959 en 1960 gooide hij in Triple-A en was in deze drie seizoenen 32-19.
Op 9 juli 1960 werd Lasorde 'released' en daarmee eindigde zijn spelersloopbaan.
In zijn drie Major League-seizoenen (1954-1956) gooide Lasorda in 26 wedstrijden (zes starts) en was 0-4 met een 6.48 ERA.
In 58 1/3 inning schakelde hij 37 slagmensen met drie slag uit, gooide 56 keer vier wijd en kreeg 53 honkslagen tegen.
Als werper was hij niet zo effectief in de Majors, maar zijn grootste successen kwamen jaren later als Manager van de Dodgers.
...Tommy Lasorda's...
...Hall of Fame Plaquette... |
Nadat zijn loopbaan als speler ten einde was gekomen in 1960 werd Lasorda aangesteld als scout toen toenmalig Scouting Director Al Campanis
Later werd Campanis General Manager van de Dodgers en maakte Lasorda zijn debuut als Manager.
Campanis stelde hem in 1966 aan als Manager van Pocatello Chiefs, het Rookie League-team van de Dodgers.
Hierna was Lasorda de Manager van Ogden Dodgers (1966-1968) in de Rookie League.
Vervolgens leidde hij het Dodgers Triple-A team Spokane Indians (1969) en Albuquerque Dukes (1970-1972) en won de titel in de Pacific Coast League in 1972.
In deze jaren was Lasorda de Manager van een aantal spelers die later een belangrijke rol gingen spelen in het succesvolle Major League-team van de Dodgers in de jaren zeventig en tachtig.
Daaronder waren Bill Buckner, Ron Cey, Steve Garvey, Charlie Hough, Tom Paciorek, Bill Russell en Bobby Valentine.
In de Dominican Winter League was Lasorda in het seizoen 1972-1973 de Manager van Tigres del Licey.
Met deze ploeg won hij in 1973 de Caribbean World Series in Venezuela.
In 1973 werd Lasorda als 3B Coach opgenomen in de staf van een andere legende, Manager Walt Alston.
Tegen het einde van het seizoen 1976 nam Alston afscheid na de ploeg 23 seizoenen onder zijn hoede te hebben gehad sinds 1954.
Lasorda volgde hem op en leidde de ploeg naar twee overwinningen in de vier resterende competitie-wedstrijden.
Walt Alston was de Manager van Lasorda toen hij uitkwam voor Montreal Royals, toen het Triple-A team van de Dodgers.
Alston was daarna ook Lasorda's Manager in Brooklyn toen hij werd opgeroepen naar de Majors.
Tommy Lasorda leidde het Major League-team van Los Angeles Dodgers in 1976-1996, totaal 21 seizoenen.
Hij is één van de slechts vijf Major League-Managers die hetzelfde team twintig jaar of langer leidde.
De anderen zijn Connie Mack (50 seizoenen, Philadelphia Athletics, 1901-1950), John McGraw (31 seizoenen, New York Giants, 1902-1932), Walt Alston (23 seizoenen) en Bobby Cox (21 seizoenen, Atlanta Braves, 1990-2010), die allemaal ook zijn gekozen in de Hall of Fame.
Vanf 1954 tot en met 1996 had het Dodger-team slechts twee Managers, Alston en Lasorda.
In deze 43-jarige periode was de club eigendom van de familie O'Malley.
Walter O'Malley was de eigenaar van 1950 tot 1979, waarna zijn zoon Peter O'Malley de eigenaar was in 1979-1998.
In zijn eerste twee volle seizoenen als Dodgers Manager won de ploeg de titel in de National League in 1977 en 1978.
Hij is één van de slechts twee Managers die twee titels wonnen in hun eerste twee jaar, de andere is Gabby Street, die de National League-titel won met St. Louis Cardinals in 1930 en 1931.
Met de Dodgers won Lasorda de National League West Division-titel achtmaal, de National League-titel vier keer en won de World Series in 1981 en 1988.
Als National League-kampioen speelde Los Angeles in de World Series in zowel 1977 en 1978.
Beide keren tegen New York Yankees.
Het was de eerste keer sinds 1963 dat deze twee topteams tegenover elkaar stonden in de kampioensfinale.
Door de jaren heen is er altijd een grote rivaliteit geweest tussen New York Yankees, New York Giants (nu San Francisco) en Brooklyn Dodgers (nu Los Angeles).
Sinds 1941 stonden de Dodgers en Yankees achtmaal tegenover elkaar.
Het Yankees-team won zes Series, waarvan vier onder leiding van de legendarische Manager Casey Stengel.
Dodgers won tweemaal onder leiding van Lasorda's voorganger Walt Alston.
In 1977 en 1978 won Yankees opnieuw, beide keren in zes wedstrijden.
|
...Kirk Gibson's World Series Homerun in 1988... |
In 1981 stonden de Dodgers en Yankees voor de elfde keer (record) tegenover elkaar in de World Series.
Dit keer waren de rollen omgedraaid, want Los Angeles won de Series met 4-2 na verlies van de eerste twee wedstrijden.
De Dodgers en Yankees zijn elkaar sindsdien niet meer tegengekomen in de World Series.
Er was een beroemd moment tijdens de World Series 1988 tegen Oakland Athletics in Los Angeles (zie de video links).
In Game 1 stond Oakland halverwege de negende inning met 4-3 voor.
Closer Dennis Eckersley beklom de heuvel in de tweede heuvel van de negende inning.
Hij schakelde de eerste twee slagmensen uit, waarna vier wijd volgde voor pinch-hitter Mike Davis.
Hierna zette Lasorda Kirk Gibson in als pinch-hitter.
Dat was voor iedereen een grote verrassing, want Gibson had beide benen geblesseerd in de voorgaande National League Championship Series en de verwachting was dat hij niet kon spelen.
Na een paar foutballen stal Davis het tweede honk, waarna Gibson de achtste worp van Eckersley over de omheining in het rechtsveld sloeg voor een walk-off, 2-run homerun.
Gibson liep hobbelend over de honken en pompte zijn vuist terwijl hij het tweede honk passeerde.
Intussen sprong Lasorda op en neer voor de dug-out om de winst te vieren.
De bekende Dodger-announcer Vin Scully, die toen commentator was voor NBC-TV, zei: ,,The impossible has hapenned''.
Zijn collega Jack Buck voegde toe: ,,I don't believe what I just saw''.
Los Angeles won met 5-4 en won de Series daarna met 4-1.
Na winst van een thuiswedstrijd van de Dodgers op 23 juni 1996 tegen Houston Astros (4-3) kreeg Lasorda een dag later een hartaanval.
Hij stopte daarna als Manager op 29 juli en werd opgevolgd door Bill Russell, die één van zijn spelers was geweest.
Lasorda kreeg ook een hartaanval in 2012.
Los Angeles Dodgers was zeer succesvol in de jaren zeventig en tachtig en won de World Series tweemaal.
Onder de spelers die in deze periode vele seizoenen voor Lasorda speelden waren Dusty Baker, Ron Cey, Joe Ferguson, Steve Garvey, Pedro Guerrero, Mickey Hatcher, Ken Landreaux, Davey Lopes, Mike Marshall, Rick Monday, Manny Mota, Bill Russell, Steve Sax, Mike Scioscia, Reggie Smith, Derrel Thomas, Steve Yeager en pitchers Orel Hershiser, Burt Hooton, Charlie Hough, Steve Howe, Tom Niedenfuer, Jerry Reuss, Rick Sutcliffe, Don Sutton, Fernando Valenzuela en Bob Welch.
Garvey (1e honk), Lopes (2e honk), Russell (korte stop) en Cey (3e honk) vormden het Dodger-infield in meer dan acht seizoenen.
Zij waren vaak in gezelschap van Yeager als catcher en Baker, Monday en Smith in het outfield.
De Mexicaanse linkshander Fernando Valenzuela maakte zijn debuut op 19-jarige leeftijd in 1980.
Een jaar later begon Fernando-mania, want de rookie had een dominerend seizoen en leidde de National League met 25 starts, 11 complete wedstrijden, 180 strikeouts en 192 1/3 inning gegooid.
Valenzuela was 13-7 en leidde de Major League met acht shutouts, werd gekozen tot Rookie of the Year en won ook de Cy Young Award.
Valenzuela is één van de negen spelers die voor Lasorda uitkwam en de Rookie of the Year Award won.
...Tommy Lasorda stelt dat Reggie Jackson hinderde...
...tijdens Game 4 van de World Series 1978... |
Andere bekende namen in deze jaren zijn ondermeer Mariano Duncan, Jerry Grote, Jay Johnstone, Lee Lacy, Rafael Landestoy, Candy Maldonado, Eddie Murray, Johnny Oates, Franklin Stubbs en pitchers Tommy John, Ramon Martinez, Doug Rau, Rick Rhoden, Elias Sosa, Dave Stewart en Pat Zachry.
In zijn lange loopbaan als Manager won Lasorda 1.599 wedstrijden in 21 seizoenen.
Hij werd tweemaal gekozen tot Manager of the Year (1983, 1988)
Lasorda was ook de Manager van het National League All Star Team in vier All Star Games.
Daarvan won hij er drie.
In 2001, als Honorary Manager, was hij de 3B Coach voor de National League in de zesde inning van de All Star Game.
In deze inning was er even een angstig moment, want hij werd op zijn linkerheup geraakt door een gebroken knuppel van slagman Pedro Guerrero, die een foutbal sloeg.
De toen 74-jarige Lasorda volgde de bal en zag de aankomende knuppel pas op het laatste moment naderen.
Hij viel achterover, viel op zijn hoofd, maar krabbelde snel weer op en liep geen blessures op (zie video onderaan).
Als Manager was Tommy Lasorda zeer gedreven, maar was ook een leraar en mentor.
En hij nam het altijd voor zijn spelers op.
Wanneer een scheidsrechterlijke beslissing daar aanleiding voor gaf rende Lasorda over het veld en volgde soms verhitte discussies met een scheidsrechter.
Eén van zijn meest intensieve discussies kwam in Game 4 van de World Series 1978 tegen New York Yankees (zie video rechts).
Los Angeles had een 3-0 voorsprong genomen in de vijfde inning dankzij een 3-run homerun van Reggie Smith en pitcher Tommy John hield New York puntoos in de eerste vijf innings.
In de zesde inning scoorde New York het eerste punt op een honkslag van Reggie Jackson.
Met één uit stond Thurman Munson op het tweede honk voor de Yankees en Jackson op het eerste honk.
Lou Piniella sloeg daarna de bal naar korte stop Bill Russell.
De bal leek vangbaar, maar Russell leek te twijfelen.
Hij herstelde en schakelde Jackson gedwongen uit op het tweede honk, waarna hij de bal naar eerste honkman Steve Garvey gooide voor een dubbelspel.
Echter, Jackson stopte met lopen en werd door de gegooide bal geraakt op zijn rechterheup, waarna de bal in fout gebied terecht kwam.
Nadat Jackson was geraakt schreeuwde Garvey naar 1B Umpire Frank Pulli voor hinderen terwijl Munson scoorde.
Na afloop stelde Jackson dat hij even verward was, omdat hij dacht dat Russell de bal ging vangen.
Munson dacht hetzelfde en keerde terug naar het tweede honk toen Russell de bal verwerkte.
Lasorda rende uit de dug-out om in discussie te gaan met Pulli en 2B Umpire Joe Brinkman en stelde dat Jackson opzettelijk had gehinderd.
Jackson heeft dat altijd ontkend.
Er werd geen hinderen gegeven en het punt dat Munson scoorde was geldig.
New York kwam langszij in de achtste en won het duel met 4-3 in de tiende inning op een walk-off single van Lou Piniella.
Hiermee bracht New York de World Series in balans, 2-2.
New York Yankees won daarna ook de volgende twee wedstrijden.
Na zijn afscheid als Manager na ruim twintig seizoenen in juli 1996 werd Lasorda benoemd tot Vice-President van Los Angeles Dodgers.
Twee jaar later werd hij Acting General Manager.
Lasorda werd de Special Advisor to the Chairman van de Dodgers in 2004.
Tijdens Spring Training van 2008 keerde Lasorda kort terug als Manager van de Dodgers.
Hij nam toen waar voor Joe Torre, die met een Dodger-team in Taiwan was om daar op uitnodiging een aantal oefenwedstrijden te spelen.
Door de jaren heen toonde Lasorda ook altijd dat hij een groot gevoel voor humor had.
Echter, hij kon geen waardering opbrengen voor een act van de bekende Phillie Fanatic, de mascotte van Philadelphia Phillies.
De mascotte neemt regelmatig spelers van de tegenstanders in de maling, maar die vinden deze acts niet altijd even leuk.
Dat werd ondermeer duidelijk gemaakt door Lonnie Smith, die als speler van St. Louis Cardinals de Phanatic tekkelde in 1982.
Tommy Lasorda toonde in 1988 ook dat hij een optreden van de mascotte om de Dodgers in de maling te nemen niet leuk vond en ging de Phanatic te lijf (zie video beneden).
Lasorda was altijd zeer benaderbaar.
Ook voor zijn spelers met wie hij altijd een goede band had, want hij distantieerde zichzelf nooit van hen.
Zijn succes, maar meer nog zijn sociale karakter, zijn humor, zijn compassie en zijn toewijding maakten hem populair en een zeer geliefde persoonlijkheid.
Niet alleen binnen de Dodger-organisatie, maar ook in de hele Major League Baseball en wereldwijd.
...Tommy Lasorda met Grand Slam's Marco Stoovelaar...
...tijdens Los Angeles Dodgers Spring Training 1998...
...in Dodger Town in Vero Beach, Florida (USA)...
(© Foto: Marco Stoovelaar; gemaakt door Barbara Peeters) |
Tommy Lasorda nam altijd tijd voor een praatje of het uitdelen van handtekeningen aan fans.
Dat ondervond de schrijver van dit In Memoriam zelf ook.
In 1998 was ik in Vero Beach (Florida) tijdens Spring Training met collega's Barbara Peeters en Monne Reitsma.
Destijds reisden we samen drie weken door Florida en bezochten verschillende Spring Training-locaties.
In Vero Beach liepen we rond in Dodger Town, het bekende Spring Training-complex van de Dodgers.
We woonden daar een wedstrijd bij en spraken met voormalig Nederlands Team-Manager Jim Stoeckel, die ook de International Scout van de Dodgers was.
Terwijl we rondliepen voor aanvang van de wedstrijd ontmoetten we Tommy Lasorda, die werd rondgereden in een golfkarretje.
Lasorda was op dat moment in Spring Training als instructeur en was op weg naar een trainingsveld.
Maar de sympatieke Lasorda nam even de tijd om met ons een praatje te maken en dat was een plezierige ontmoeting.
En uiteraard was het een grote eer om met de legendarische Manager te spreken en zijn hand te schudden.
In 2000 was Tommy Lasorda de Manager van Team USA, dat toen het Goud won op de Olympische Spelen in Sydney (Ausralië).
In de Finale kwam de USA tot een 4-0 shutout tegen Cuba.
Het Cubaanse team was favoriet, maar eerder in het toernooi boekte ook Nederland een spectaculaire 4-2 winst die tot stand kwam op een cruciale tweehonkslag van Hensley Meulens.
Hiermee maakte Oranje een einde aan de lange Olympische winning streak van Cuba.
Later werd Meulens Manager van Nederland en maakte deel uit van de coaching-staf van de Major League-teams van San Francisco Giants (2010-2019) en New York Mets (2020) en won de World Series driemaal.
In de Sydney Olympics won de USA met 6-2 van Nederland, dat toen onder leiding stond de Amerikaan Pat Murphy en die is tegenwoordig de Bench Coach van Milwaukee Brewers.
In 2006 en 2009 was Lasorda de officiële Ambassadeur van de eerste twee edities van de World Baseball Classic.
Lasorda bleef altijd nauw verbonden aan USA Baseball, de Amerikaanse Honkbal Bond, en gaf ondermeer lezingen en sprak heel vaak met spelers.
Hij gaf niet alleen clinics en lezingen voor USA Baseball, maar ook voor andere organisaties.
Tommy Lasorda bleef een regelmatig bezoeker van Dodger Stadium en woonde vele wedstrijden bij van de Dodgers, waaronder die van vorig seizoen.
In oktober vorig jaar reisde Tommy Lasorda naar Arlington (Texas) om de World Series bij te wonen.
Vanwege de coronavirus-pandemie werd de kampioensreeks gehouden op een neutraal veld en dat was het (nieuwe) stadion van Texas Rangers.
Daar zag Lasorda hoe Los Angeles Dodgers met 3-1 won van Tampa Bay Rays in Game 6 en de titel veroverde.
Het was de eerste titel van de ploeg in 32 jaar en de eerste sinds 1988 toen Lasorda de Manager was.
Door de jaren heen werd Tommy Lasorda's lange betrokkenheid in het honkbal, zijn succesvolle loopbaan, maar vooral ook zijn rol als mondiale ambassadeur regelmatig onderstreept en geëerd.
Naast het veelvuldig gooien van een ceremoniële eerste bal werd hij opgenomen in 17 Halls of Fame.
In december 1996 werd hij gekozen in de National Baseball Hall of Fame door de Veterans Committee, samen met Nellie Fox.
In juli 1997 werden Lasorda en Fox (postuum) officiëel opgenomen in de beroemde Hall of Fame, samen met Phil Niekro, die op 26 december overleed.
De kleurrijke Lasorda, die de zoon was van Italiaanse immigranten, is ook gekozen in de Canadian Baseball Hall of Fame.
|
...In Memoriam Tommy Lasorda door Major League Baseball... |
In augustus 1997 werd Lasorda's rugnummer 2 'retired' door Los Angeles Dodgers.
Ook werd een straat in Dodger Town naar hem vernoemd.
Dodger Town was het Spring Training Complex van de Dodgers in Vero Beach, Florida van 1980 tot 2006.
Daarna verhuisde de ploeg naar Arizona voor Spring Training.
In 1989 werd een asteroïde vernoemd naar Tommy Lasorda door de California Institute of Technology (Caltech).
In 2008, voor zijn bijdragen aan het Japanse honkbal, ontving Lasorda uit handen van de Japanse Keizer de Orde van de Rijzende Zon met Gouden Stralen en Rozet, de vierde hoogste klasse van deze onderscheiding.
In 2009 werd het portret van Lasorda toegevoegd aan de National Portrait Gallery van het Smithsonian Institute in Washington, DC.
In 2014 werd in Dodger Stadium een restaurant geopend met de naam 'Lasorda's Trattoria'.
Door de jaren heen maakte Lasorda ook verschillende camero-optredens als zichzelf in een aantal tv-series, waaronder Fantasy Island (1978), Hart to Hart (1979), Police Squad! (1982), CHiPs (1982), Simon & Simon (1985) en Everybody Loves Raymond (1997).
Hij speelde ook de rol van Coach Cannoli in de film Ladybugs (1992), waarin Rodney Dangerfield de hoofdrol speelde.
Mark Walter, Bestuursvoorzitter van Los Angeles Dodgers, reageerde als volgt:
,,Mijn familie, mijn partners en ik waren gezegend dat we veel tijd met Tommy hebben doorgebracht.
Hij was een geweldige ambassadeur voor het team en honkbal, een mentor voor spelers en coaches, hij had altijd tijd voor een handtekening en een verhaal voor zijn vele fans en hij was een goede vriend.
Hij zal zeer gemist worden.''
Stan Kasten, President en CEO van de Dodgers, stelde:
,,In een franchise die zulke grote legendes van de sport heeft gehad, belichaamde niemand die het uniform droeg de Dodger-geest zo goed als Tommy Lasorda.
Een onvermoeibare woordvoerder van honkbal, zijn toewijding aan de sport en het team waar hij van hield, was ongeëvenaard.
Hij was een kampioen die op kritieke momenten zijn teams schijnbaar naar de overwinning wenste.
De Dodgers en hun fans zullen hem vreselijk missen.
Tommy is gewoonweg onvervangbaar en onvergetelijk.''
Major League Baseball Commissioner Rob Manfred reageerde als volgt:
,,Tommy Lasorda was één van de beste managers die onze sport ooit heeft gekend.
Hij hield van het leven als een Dodger.
Zijn carrière begon als werper in 1949, maar hij is natuurlijk vooral bekend als de manager van twee World Series-kampioenen en vier titelwinnende teams.
Zijn passie, succes, charisma en gevoel voor humor maakten van hem een internationale beroemdheid, een status die hij gebruikte om onze sport te laten groeien.
Tommy verwelkomde Dodger-spelers uit Mexico, de Dominicaanse Republiek, Japan, Zuid-Korea en elders - waardoor honkbal een sterkere, diversere en betere sport werd.
Hij diende de Major League Baseball als Global Ambassador voor de eerste twee edities van de World Baseball Classic en slaagde erin Team USA goud te laten winnen op de Olympische Zomerspelen van 2000 in Sydney.
Tommy hield van familie, de Verenigde Staten, de 'National Pastime' en de Dodgers, en hij maakte ze allemaal trots tijdens een gedenkwaardig honkballeven.
Ik heb enorm veel geluk dat ik een geweldige vriendschap met Tommy heb ontwikkeld en ik zal hem missen.
Het voelt passend dat hij in zijn laatste maanden zijn geliefde Dodgers voor het eerst sinds zijn team uit 1988 de World Series zag winnen.
Namens Major League Baseball betuig ik mijn diepste medeleven met zijn vrouw Jo, met wie hij 70 jaar was getrouwd, en hun hele familie, de Dodger-organisatie en hun generaties trouwe fans.''
Paul Seiler, Executive Director en CEO van USA Baseball, stelde:
,,Woorden kunnen het diepe verlies dat we voelen met het overlijden van Tommy Lasorda niet uitdrukken.
Zijn prestaties op het honkbalveld zijn legendarisch, maar zijn nalatenschap zal zijn honkbalprestaties voor altijd overtreffen.
Zijn patriottisme was inspirerend en de mensen die het geluk hadden hem te ontmoeten en van hem te leren, zullen voor altijd zijn passie en goede wil voor het internationale honkbal en ons land voortzetten.
Hij is de belichaming van een titaan in onze sport en USA Baseball zal zijn nagedachtenis voor altijd eren.
We zijn dankbaar dat we Tommy weer in contact konden brengen met zijn Olympische spelers en staf toen we de twintigste verjaardag vierden van de gouden medaille-overwinning op de Olympische Spelen in Sydney in september.''
Jane Forbes Clark, Voorzitter van de National Baseball Hall of Fame and Museum, stelde:
,,Tommy Lasorda genoot een opmerkelijk honkballeven.
Zijn nalatenschap zal er één zijn van vastberadenheid, leiderschap en doorzettingsvermogen.
De geweldige eigenschappen die hij met zich meedroeg, niet alleen tijdens zijn carrière, maar zijn hele leven, en zijn passie voor de sport en voor de Hall of Fame, zullen enorm worden gemist in Cooperstown.
We betuigen ons diepste medeleven met zijn lieve vrouw van 70 jaar, Jo, de hele Lasorda-familie en de Dodgers-organisatie.''
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert de familie van Tommy Lasorda en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(8 januari)
|
|
|
| ...Tommy Lasorda gaat de Phillie Phanatic te lijf in 1988... |
...Lasorda wordt geraakt door een knuppel tijdens de All Star Game 2001... | |
|
