(Tekst: Marco Stoovelaar)
IN MEMORIAM
...Roly Wout...
(1941 - 2021) |
 Voormalig Hoofdklasse-speler, UVV club-icoon en coach Roly Wout overleden
English
 UTRECHT -
Roly Wout, die elf seizoenen in de Hoofdklasse uitkwam voor Ajax, UVV, HCAW en Quick Amersfoort en een gevreesde slagman was, is op zondag 5 december overleden, negen dagen voor zijn 80e verjaardag.
Wout coachte ook in de hoogste afdeling voor Quick Amersfoort en UVV en softbalde verschillende jaren voor Hilversum, waar hij ook coachte.
Zijn langste binding is altijd geweest met het Utrechtse UVV, waar hij één van de club-iconen werd.
De afscheidsplechtigheid zal plaatsvinden op dinsdag 14 december (de dag waarop hij 80 jaar zou worden) om 11:30 uur in Crematorium Domstede aan de Proostwetering 8 in Utrecht.
Het is de vierde keer in een korte tijd dat honkbal- en softbalvereniging UVV afscheid moet nemen van een geliefd clublid.
Verenigings-secretaris Marion Heijman-De Graaf overleed op 19 oktober op 57-jarige leeftijd.
Op 8 november, overleed voormalig eerste honkbalteam-coach en jeugdcoach Morris Cranston op 85-jarige leeftijd.
En op 11 november overleed Hans Burger op de veel te jonge leeftijd van 56.
Hans heeft veel gedaan voor de softbal-afdeling en maakte deel uit van de Technische Commissie Softbal, maar is ook bestuurslid voor jeugdzaken geweest.
Nicasio Regildo Wout werd geboren op 14 december 1941 in Oranjestad, de hoofdstad van Aruba.
Maar voor iedereen is hij altijd bekend geweest onder zijn bijnaam/roepnaam 'Roly'.
Hij groeide op Aruba op en speelde daar verschillende sporten, waaronder honkbal.
In 1964 kwam Roly naar Nederland en een jaar later ging hij spelen voor het Amsterdamse Ajax, waar ook zijn neven Ruben en Vincent Leyssner al speelden.
Met Ajax speelde Wout in de Hoofdklasse in 1965 en 1966.
Kort erna kwam ook Roly's jongere broer Harold naar Nederland en hij speelde in 1966 voor het eerst voor het Utrechtse UVV.
Toen Roly in 1965 voor Ajax uitkwam speelde hij voor een club waarvan bekend was dat een aantal leden zowel honkbal als voetbal speelden (of hadden gespeeld).
Daaronder de bekende voetbal-legende Johan Cruijff, die een zeer getalenteerde jeugdhonkballer was, maar voor voetbal koos toen hij de kans kreeg een contract te tekenen.
Cruijff, die overleed op 24 maart 2016, tekende zijn eerste voetbal-contract op 16-jarige leeftijd in 1963 en debuteerde in de voetbalploeg van Ajax in november 1964.
De rest is geschiedenis.
In 1965 kwamen Wout (die toen soms ook Roland werd genoemd) en Egidio Leito als nieuwkomers bij Ajax als werpers.
Wout was ook derde honkman en hij toonde onmiddellijk zijn talent, maar ook zijn enorme slagkracht.
Op 22 mei van het seizoen 1965 speelde Ajax tegen Schoten in een wedstrijd die na negen innings op een 3-3 stand stond.
In de 1e10 scoorde Schoten tweemaal dankzij honkslagen van Henk Keulemans en Teun de Groot.
Met een 5-3 achterstand sloeg Ajax even later toe.
Met Ruud Schnitker (fout) en Herre Kok (honkslag) op de honken was Roly Wout de volgende slagman.
Hij had al 4-uit-4 geslagen, maar nu dreunde hij de bal diep het outfield in voor een walk-off, 3-run homerun.
Hoewel Ajax geen succesvol seizoen beleefde, verraste de ploeg regelmatig in verschillende wedstrijden.
Zo was er een belangrijke 13-3 winst tegen VVGA, dankzij een grand slam homerun van Herre Kok en een 3-run homerun van Wout.
Twee weken later won Ajax met 6-5 van de nummer twee van de ranglijst Sparta, na de dag ervoor met 24-0 fors te hebben verloren.
Dat duel werd in Rotterdam gespeeld waar Rudi Dom de werper was voor Sparta.
In die wedstrijd speelde Wout niet alleen zeer sterk als korte stop, maar hij scoorde ook wat het beslissende punt zou worden in de zevende inning op een vrije loop met volle honken.
Koploper Haarlem Nicols bleek te sterk voor de Amsterdamse ploeg, maar in één wedstrijd homerde Wout op heuvel-legende Herman Beidschat om hem een shutout te ontnemen.
In die jaren speelden de teams in de hoogste afdeling 21 wedstrijden in de reguliere competitie.
Wout bewees een zeer waardevolle, maar ook betrouwbare speler te zijn, want hij speelde in alle wedstrijden in zijn twee seizoenen bij Ajax.
Hij toonde ook zijn aanvallende kracht, want Wout sloeg vijf homeruns in zijn eerste seizoen en voegde er nog eens drie aan toe in het volgende jaar.
In zijn eerste Hoofdklasse-seizoen sloot Roly Wout af met een .371 slaggemiddelde.
Daarmee was hij de derde beste slagman van de competitie, vooraf gegaan door Sparta-spelers Hamilton Richardson (.425) en Hudson John (.416).
Met 26 produceerde Roly ook het vijfde hoogste aantal honkslagen in dit seizoen.
John (37) en Richardson (34) sloegen de meeste, gevolgd door Wout's teamgenoot Herre Kok (27) en Wim Crouwel (OVVO, 27).
In 1966 had Roly opnieuw een prima seizoen en maakte hij deel uit van de groep spelers die werd geselecteerd voor het Nederlands B-team, dat toen een aantal oefenwedstrijden speelde.
...Ruben en Vincent Leyssner...
...als spelers van UVV in 1962... |
Toen hij uitkwam voor Ajax was Joop Nusse de coach in Wout's eerste seizoen.
Zoals gezegd speelden broers Ruben en Vincent Leyssner, neven van de gebroeders Wout, toen ook voor Ajax, nadat zij eerder al in de Hoofdklasse hadden gespeeld in het begin van de jaren zestig (1960-1961, 1963).
Destijds speelden zij voor UVV en maakte Ruben ook deel uit van het Nederlands Honkbal Team.
Andere teamgenoten in zijn seizoenen bij Ajax waren ondermeer Boy Balinge, Dick van den Berg, Herre Kok, André Kraan, Gerrie Mossing Holsteijn, Douwe Offringa, Ben Richardson, Ruud Schnitker, Ab Slaman, Rob Tromp, Herman Vegter en Leo van Wijk (die later President en CEO zou worden van KLM).
In het begin van het seizoen 1965 voegden zich nog twee Antilliaanse spelers bij de ploeg, pitcher Irwin Richinsin en catcher Franklin Lindesey.
In 1966, Wout's tweede seizoen in Amsterdam, was Ruben Leyssner de playing coach van Ajax.
De Team Manager (of teambegeleider) van Ajax in die jaren was Martin Bremer, die niet alleen bestuurslid van de vereniging was, maar ook een zeer bekende sportjournalist die werkte voor de wekelijke sportkrant Sport en Sportwereld.
In deze jaren was Bremer ook secretaris van de Koninklijke Nederlandse Honkbal Bond en dat bleef hij ook in de beginjaren zeventig bij de KNBSB na de fusie met de Nederlandse Amateur Softbal Bond.
Hoewel Ajax in 1966 op de vierde plaats eindigde verlieten verschillende spelers de ploeg na het seizoen en dat zorgde voor verzwakking.
Ook Roly Wout vertrok en ging naar UVV, dat toen in de tweede hoogste afdeling uitkwam, nadat de ploeg in 1963 uit de Hoofdklasse was gedegradeerd.
Het verhaal is dat Roly's transfer naar Utrecht was aangemoedigd door zijn vriendin (en latere vrouw) Adrie, want beiden werkten voor Werkspoor in Utrecht en UVV was een stuk dichterbij dan Ajax in Amsterdam.
Bij UVV werd Roly herenigd met zijn broer Harold, die al in 1966 voor de ploeg uitkwam, maar ook met Egidio Leito, die na het seizoen 1965 naar de Utrechtse club was verhuisd.
Andere spelers bij UVV waren toen ondermeer Ton Camue, Jan van Ewijk, Arie Hagen, een jonge Hennie Jenken, Rob Rijnders, Tom Stamer, Peter van der Ster en Wim van der Ster.
Bij UVV (dat als bijnaam Red Lions had) was Roly Wout voornamelijk een infielder, maar hij werd ook regelmatig ingezet als (relief) pitcher door Hoofd Coach Jan Kars.
Wout speelde drie seizoenen voor UVV (1967-1969) in de Eerste Klasse, maar omdat hij toch graag in de hoogste afdeling wilde spelen verhuisde de powerhitter naar HCAW na afloop van het seizoen 1969.
In zijn eerste seizoen bij HCAW was Wout de team-captain.
Na een succesvol seizoen bij de Bussumse club werd aanvankelijk aangekondigd dat Wout weer zou terugkeren naar UVV.
Echter, die transfer kwam er niet en Wout speelde ook voor HCAW in 1971 en 1972.
Hierna keerde Wout wel terug naar UVV, maar na één seizoen ging hij toch weer naar het Hoofdklasse-team van HCAW voor het seizoen 1974.
Dat zou ook een verblijf van één jaar blijven, want vervolgens keerde hij toch weer terug naar UVV.
In zijn eerste seizoen bij HCAW (1970) zorgde Roly Wout op 14 juni voor een stukje geschiedenis.
Op die dag speelde HCAW in Den Haag tegen Storks, dat de dag ervoor met 13-3 had gewonnen.
Maar in de tweede wedstrijd speelde HCAW een sterk duel dat met een 6-6 stand eindigde.
Wout zorgde voor de hoogtepunten door één van de weinige spelers te worden met drie homeruns in één wedstrijd.
Hij sloeg in dit duel 4-uit-4.
In 1971 speelde HCAW voor het eerst op hun nieuwe (en huidige) locatie op 24 april met een thuiswedstrijd tegen Ajax, dat in het voorgaande seizoen was gepromoveerd en natuurlijk Wout's voormalige club was.
Nadat de Bussumse Burgemeester Albert Admiraal het nieuwe complex officiëel had geopend en TV-persoonlijkheid Willem Duys met een enorme, speciale knuppel de 'eerste bal' had weggeslagen van heuveltroef Rob Hoffmann, volgde een thriller.
De wedstrijd was een pitching-duel tussen Hoffmann en Marco Nagelkerken, die werd beslist in de tiende inning en door Ajax met 1-0 werd gewonnen.
Wout's neef Ruben Leyssner opende de tiende inning voor Ajax en kwam na een fout op het honk.
Met lopers op het tweede en derde honk raakten de honken vol na vier wijd voor Bram Vermeer.
Hierna werd Leyssner gedwongen uitgeschakeld op de plaat na een squeeze-bunt van Herman van Os.
Echter, catcher Fred Remmers probeerde hierna een dubbelspel te maken op het eerste honk, maakte een foute aangooi en Ajax won.
De volgende dag in Amsterdam was er wederom een pitching-duel, nu tussen Ade Fijth en Ben Richardson, wat dit keer werd gewonnen door HCAW (5-3).
Roly Wout werd weinig kansen gegeven om in dit duel voor wat schade te zorgen, want Richardson gooide 'om hem heen'.
Op een bepaald moment in het duel, met de stand op 3-3, werd besloten Wout opzettelijk vier wijd te geven.
Maar tijdens die slagbeurt riep Home Plate Umpire Chris Mast catcher's-schijn af, omdat catcher John Ludenhoff te vroeg buiten zijn perk ging staan op het moment dat de worp werd gemaakt en zodoende schoven de lopers op.
...Roly Wout met teamgenoot en goede vriend...
...Julio Hazel bij HCAW in 1970... |
Na het seizoen 1972 was Roly Wout één van de spelers die bij HCAW vertrok, terwijl Hoffmann afscheid nam als speler.
In 1973 speelde Wout weer bij UVV en is dan de vaste tweede honkman.
Hij speelt weer samen met zijn broer Harold, maar ook met Henk Heinen, Hennie Jenken, Jos Kervers, Joop Maalsté, Tom Stamer en Peter van der Ster.
In de Promotie/Degradatie-reeks staat UVV tegenover HCAW, dat wordt gecoached door Julio Hazel en met 10-9 en 6-0 wint om zich te handhaven in de hoogste afdeling.
Na het seizoen 1973 keert Wout weer terug naar HCAW, samen met Van der Ster.
In het seizoen 1974 bij HCAW bewijst Wout nog altijd een geduchte powerhitter te zijn, negen jaar nadat hij in de hoogste afdeling had gedebuteerd.
In de eerste wedstrijd van het seizoen slaat hij 2-uit-4 tegen het sterke team van Haarlem Nicols en HCAW wint met 8-2.
In het slot-weekeinde van de competitie speelt HCAW tegen Feyenoord en boekt twee belangrijke overwinningen.
In de tweede wedstrijd wint HCAW met 11-5, dankzij vier homeruns, twee van Wout, de andere twee van Ade Fijth.
In 1974 voert Wout de Hoofdklasse aan met 22 binnengeslagen punten, één meer dan Jaap Bijl (ADO), Ben Richardson (Giants Diemen) en Hamilton Richardson (Sparta).
In zijn vier seizoenen bij HCAW (1970-1972, 1974) speelt de ploeg onder leiding van Hoofd Coach Jan Prins.
Onder zijn teamgenoten zijn ondermeer Frank Baly, André Boddendijk, René Boin, Jan van Ewijk, Rob Filipiak, Ade Fijth, Rob van der Gaast, Jan de Graaf, Peter de Graeve, Rob de Graeve, Wim Hageman, Allan Harris, Julio Hazel, Rob Hoffmann, Leo Nagtegaal, Ricky Placidus, Fred Remmers, Jan Schriek en Arnold Smith.
In 1974 kreeg de ploeg ook gezelschap van Onno Hoekstra, Gerrit de Ruiter, Bart Seidel, Anco de Smet en Peter van der Ster.
Ook in 1974 is er tegen het einde van het seizoen een experiment met een regio/steden-competitie.
Wout maakt deel uit van het team van Midden-Nederland, dat deze competitie wint.
De ploeg wordt geleid door Hoofd Coach Ruud Koene, die hiervoor de Coach of the Year Award wint.
Vanaf 1975 zou Wout zes seizoenen uitkomen voor UVV, want hij wilde 'zijn' club helpen terug te keren naar de hoogste afdeling.
Vrijwel jaarlijks eindigde UVV in de top van de Eerste Klasse en kreeg het recht uit te komen in een Promotie/Degradatie-reeks of -poule, maar slaagde er telkens niet in de laatste hindernis te nemen.
Maar in 1976 had UVV eindelijk meer geluk onder leiding van Hoofd Coach Wim Onderstal.
Dankzij homeruns van Wout, Ruud Kok en Jan Dalmeijer won UVV met 10-1 van De Spartaan en promoveerde.
En zo keerde de Utrechtse ploeg in 1977 terug in de Hoofdklasse, na afwezigheid van 14 jaar.
Het was het begin van een succesvolle periode in de hoogste afdeling.
In zijn laatste vier seizoenen bij UVV speelde Wout met de ploeg in de Hoofdklasse.
Maar Wout was 35 toen UVV in de top terugkeerde en doordat zijn aanvallende prestaties wat minder werden kondigde hij bijna jaarlijks zijn afscheid aan.
Echter, hij bleef een gerespecteerde en gevreesde slagman en dus keerde hij toch elk seizoen weer terug.
Maar na het seizoen 1980, hij was nu bijna 39 jaar, stopte Wout.
...Het succesvolle team van UVV in 1976...
...Roly Wout staat 2e van rechts op de achterste rij...
...Helemaal links staat Hoofd Coach Wim Onderstal...
...Roly's broer Harold staat vierde van links...
...Tweede van links staat latere UVV-voorzitter Tom Stamer... |
Bij de rentree in de Hoofdklasse verraste UVV iedereen door het seizoen 1977 te openen met twee overwinningen tegen Giants Diemen.
In het openingsduel in Diemen won UVV met 3-2 in elf innings.
Het beslissende punt werd toen gescoord door Henk van 't Klooster op een opofferingsslag van Roly Wout, die net was hersteld van een hamstring-blessure.
De volgende dag won UVV met 5-4 in twaalf innings na een walk-off klap van Jos Kervers.
Een andere hoofdrol in dit openings-weekeinde was er voor de debuterende 18-jarige pitcher Paul Mulder, die beide wedstrijden afsloot.
In het eerste duel nam hij de pitching over in de vijfde inning van starter Joop Maalsté, want die was kwaad weggelopen, nadat scheidsrechter Jan Janszen schijn had afgeroepen.
In de tweede wedstrijd nam Mulder het heuvelwerk over van starter Jan Lodder in de achtste inning.
1977 was Roly Wout's beste seizoen.
Hij was UVV's beste slagman met een .359 slaggemiddelde, een hoger dan Jos Kervers, die tot .315 kwam.
Wout sloeg ook de meeste honkslagen van de ploeg (48) en had de meeste binnengeslagen punten (32).
In de Hoofdklasse was Wout de vijfde beste slagman na Alfio Troeman (Sparta, .483), Harm Horeman (Schoten, .424), Hennie Jenken (Haarlem Nicols, .375) en Bill Kelly (Nicols, .359).
Wout's 32 binnengeslagen punten waren het vierde hoogste aantal achter Steve Matthew (Giants Diemen, 37), Horeman (36) en Kelly (33).
Horeman was de Meest Waardevolle Speler van het seizoen, want hij voerde de competitie ook aan in homeruns, gescoorde punten en gestolen honken.
In 1978 voegde UVV weer wat extra power aan de ploeg toe met de komst van King Zschuschen en Amerikanen Bill Nardi en Brian Lewis.
Dit jaar verhuisde Wout van het derde naar het eerste honk en was de tweede beste slagman van de ploeg met een .292 slaggemiddelde achter Nardi, die net iets beter sloeg met .296.
En zo bewees Wout dat hij nog altijd een zeer productieve slagman was en ook een solide verdedigende speler, die inzetbaar was op alle infield-posities.
Hoewel zijn voornaamste posities derde en eerste honkman waren, speelde hij ook wedstrijden op het tweede honk en als korte stop.
Voor de Haarlemse Honkbal Week van dat jaar was Wout voor toenmalige Manager Ernie Myers een kandidaat voor de positie van designated hitter in het Nederlands Team.
Echter, Wout heeft nooit een kans gekregen zijn talenten te tonen in de Nationale Ploeg, iets wat hij zeker verdiend had.
In 1979 was Ad Brevet de Hoofd Coach van UVV, dat weer wat meer slagkracht toevoegde met Ed Halman en Louis Jacobs.
Na afloop van het seizoen 1979 waren er weer verschillende wijzigingen in de UVV-ploeg.
Het team kreeg een aantal nieuwe spelers, zoals Winston Gibbs en Francesco Mascini en catcher Tico Fleming (Quick Amersfoort).
Peter Kok en Ruud Kok, die in 1979 voor Kinheim hadden gespeeld, keerden terug naar UVV.
Maar Jan Lodder (Feyenoord), Bill Nardi (Haarlem Nicols), Harold Wout (HMS) en Brian Lewis (De Spartaan) vertrokken.
Helaas overleed Lewis tijdens het seizoen 1980 op 26-jarige leeftijd toen hij het slachtoffer werd van zinloos geweld na een ruzie in Amsterdam.
Door de wijzigingen bij UVV was de slagkracht wat minder geworden.
En dus besloot Roly Wout om in 1980 nog een seizoen voor de ploeg uit te komen, die toen werd geleid door de Amerikaanse playing coach Bill McGreevy.
Hiermee onderstreepte Wout opnieuw dat hij een echte teamspeler was die zich in dienst van de ploeg opstelde, maar ook dat hij zijn club weer wilde helpen.
Wout toonde nog altijd slagkracht te hebben, want halverwege het seizoen sloeg hij zijn zesde homerun.
Hoewel zijn slaggemiddelde dit seizoen naar .202 zakte, had hij met 23 toch het vierde hoogste aantal binnengeslagen punten van de ploeg achter Tico Fleming (36), Louis Jacobs (29) en Joe Westmoreland (27).
...Roly Wout, als 2e honkman voor UVV, tikt...
...Jim Sieval (Schoten) uit in een duel tijdens het seizoen 1973... |
Onder Roly Wout's teamgenoten in zijn zes seizoenen bij UVV sinds 1975 waren ondermeer André Boddendijk, Jurjen Bosga, Jan Braam, Reinder Braam, Ton Camue, Erik David, Michael Davidson, Tico Fleming, Winston Gibbs, Rob Groeneveldt, Ed Halman, Louis Jacobs, Robert-Jan Kars, Jos Kervers, Henk van 't Klooster, Peter Kok, Ruud Kok, Brian Lewis, Jan Lodder, Joop Maalsté, Hans van der Mars, Francisco Mascini, Bill McGreevy, Danny McNurlin, Paul Mulder, Bill Nardi, Halligan Riley, Tom Stamer, Joe Westmoreland, Harold Wout, King Zschuschen en Tom van Zijl.
Na het seizoen 1980 werd Julio Hazel, Wout's voormalige teamgenoot bij HCAW, de nieuwe Hoofd Coach van Quick Amersfoort.
En Roly Wout werd zijn assistent.
Dat hij toch nog altijd zelf graag wilde spelen werd duidelijk tijdens het seizoen 1981.
Hoewel hij nu coach was, speelde hij ook in dertien wedstrijden voor Quick en sloeg .231 met één homerun.
Na het seizoen 1981 stopten Hazel en Wout beiden als coach.
Onder de spelers van Quick in 1981 waren ondermeer multi-talent Judsel Baranco en powerhitter en pitcher Carlos van Heyningen, die beiden na afloop van het seizoen naar UVV gingen.
Andere spelers waren Etienne Artsen (die in december vorig jaar overleed), Mario Berkel, Jerrel Bernardus, Hubert Bomba, Jeffrey Hoffman, Nico de Jong, David Martilia, Michael Poulina, Otmar Poulina, Tony Rombley, Joe Ross en John van der Worm.
In 1984 keerde Roly weer terug als coach in de Hoofdklasse.
Dit keer bij zijn geliefde UVV, waar hij de Assistent Coach was van nieuwe Hoofd Coach Cees Herkemij.
Bij UVV maakten Baranco en Van Heyningen ook toen deel uit van de ploeg, net zoals Jos Kervers, powerhitter Louis Jacobs (die na het seizoen stopte), José Acebal, Martin Ronnenbergh en de Amerikaanse pitcher Douglas Morton, die na het seizoen terugkeerde naar de USA.
Morton overleed vorig jaar.
Wout stopte na het seizoen 1984 als coach, maar bleef wel actief in zowel honkbal als softbal.
Hij bleef softballen voor Hilversum, voor wie hij al sinds 1980 speelde na eerder ook bij UVV te hebben gesoftbald.
Wout softbalde tot en met 1987, maar was ook honkbalcoach bij BSCU (1987) in Utrecht.
In 1988 werd hij de nieuwe Hoofd Coach van het honkbalteam van Hilversum, als opvolger van Julio Hazel, die de ploeg leidde in 1986 en 1987, maar nu de nieuwe Hoofd Coach werd van het Hoofdklasse-honkbalteam van HCAW voor het seizoen 1988.
Bij HCAW werd Hazel geassisteerd door Maurice Cranston, die vorige maand overleed.
Hazel, een goede vriend van zowel Cranston als Wout, overleed in oktober 2018 op 75-jarige leeftijd.
Toen Wout de leiding had bij de honkballers van Hilversum was één van zijn werpers Henk van Zijtveld, die later succesvoller was als softbal-pitcher en ook vele jaren uitkwam voor het Nederlands Mannen Softbal Team.
In 1988 was Wout ook de Hoofd Coach van het mannen-softbalteam, geassisteerd door Didi Quant.
Roly Wout stond bekend om zijn slagkracht en zijn verdedigende kwaliteiten, maar zeker niet voor zijn snelheid als loper.
Hij was een imposante slagman, zeer gedreven en een gepassioneerde speler.
Buiten het speelveld had hij altijd een brede glimlach op zijn gezicht, was vriendelijk, relaxed en bovenal bescheiden.
Echter, op het veld was hij zeer serieus en wilde altijd goed presteren.
Wanneer hij het niet eens was met een call liet hij dat de scheidsrechter duidelijk weten.
Roly verdedigde ook altijd zijn teamgenoten, waardoor hij tijdens het seizoen 1978 zelfs een keer uit het veld werd gestuurd.
In latere jaren coachte Roly jeugdteams van UVV en was een prima instructeur die zijn honkbalkennis goed wist over te brengen.
De laatste jaren was Roly zelfs in dienst van de club.
Zijn broer Harold is ook nog altijd zeer betrokken bij UVV.
Harold's zoon Danny Wout gooide zeven seizoenen in de Hoofdklasse voor HCAW en gooide ook voor het Nederlands Team, maar hierna verhuisde ook hij naar UVV, waar hij speelde en coachte.
Door de jaren heen werd Roly Wout een club-icoon, net zoals andere club-persoonlijkheden als Cees Hiele, Jan Kars, Line Klein-Desta, Ton Camue, Tom Stamer, Joop Kruithof, Rob Hoogkamer en Ruud Fokkenrood, om er een paar te noemen.
Roly zal door velen van ons worden gemist.
De webmaster van Grand Slam * Stats & News condoleert Roly's familie en vrienden en wenst hen veel sterkte met dit grote verlies.
(12 december)
|
